Dog niemiecki — opis rasy, charakter, cena

Historia rasy dog niemiecki

Dokładne pochodzenie doga niemieckiego nie zostało poznane. Panuje dość zgodna opinia wielu kynologów, że wśród bezpośrednich przodków doga niemieckiego występują różne gończe, dogi tybetańskie, inne psy w typie mastifa,  a przede wszystkim wymarłe już niemieckie psy myśliwskie bullenbeisery.

Do dziś funkcjonuje, także w oficjalnej nomenklaturze rasy, nazwa wielki Duńczyk (ang. Great Dane, fr. Le Grand Danois). Nie do końca wiadomo, skąd Dania w nazewnictwie rasy, bez wątpienia powstałej w Niemczech. Być może jest to kwestią geograficznego sąsiedztwa obu krajów. Jest natomiast faktem, że od około XVII wieku niemiecka szlachta z upodobaniem hodowała dogi jako psy do polowań na wilki, dziki i niedźwiedzie, wykorzystywała je także jako psy bojowe. Ze względu na nietuzinkową urodę dogi stały się też ozdobą książęcych rezydencji, a w celu wysmuklenia sylwetki zastosowano u nich dolewkę krwi chartów.

Dopiero jednak pod koniec XIX wieku niemieccy hodowcy powołali w Berlinie komitet, którego zadaniem było opracowanie wzorca i rozpoczęcie planowej hodowli rasy, którą nazwano dog niemiecki. Pierwszy wzorzec rasy opublikowano w roku 1880; zmieniano go później wielokrotnie. Osiem lat później utworzono Klub Doga Niemieckiego (Deutsche Doggen Club 1888 e.V.), który funkcjonuje do dziś. FCI ostatecznie uznała rasę dog niemiecki w listopadzie 1961 roku.

Pod koniec XIX wieku pierwsze dogi niemieckie znalazły się na terenach dzisiejszej Polski, w ówczesnym zaborze pruskim. Obecnie w naszym kraju czynnych jest kilkanaście hodowli dogów niemieckich.

Na wystawach pod patronatem FCI dog niemiecki występuje w trzech oddzielnych rasach:

• dog niemiecki błękitny,
• dog niemiecki czarny i arlekin,
• dog niemiecki żółty i pręgowany.

Oznacza to, że każda z tych ras ma prawo do osobnych wniosków CACIB, nie wolno także łączyć ze sobą osobników poza swoją rasą (np. nie można kojarzyć psa błękitnego z żółtą suką).

Wzorzec rasy dog niemiecki

Standard rasy FCI nr 235 (obszerne fragmenty)

DOG NIEMIECKI

(Deutsche Dogge)

POCHODZENIE: Niemcy.

UŻYTKOWOŚĆ: pies stróżujący i rodzinny.

KLASYFIKACJA FCI: grupa 2. Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła. Sekcja 2.1 Molosy typu mastifa.

Rasa nie jest objęta obowiązkiem pracy.

WRAŻENIE OGÓLNE: jedna z największych ras psów, o szlachetnym wyglądzie, będącym efektem połączenia potężnej, silnej i harmonijnej sylwetki z elegancją i dostojeństwem. Cechy te, dopełnione głową o pięknym wyrazie powodują, że dog niemiecki przykuwa uwagę, jak najwyższej klasy rzeźba. Ten olbrzymi pies zwany jest Apollem ras psów.

Charakter psa rasy dog niemiecki

Dogi niemieckie to z natury psy stróżujące. Są to znakomite psy rodzinne. Silnie przywiązują się do wszystkich członków swojej rodziny – dorosłych i dzieci, choć wybiera sobie przewodnika, którego uważa za szefa stada. Żyją też w zgodzie z innymi psami. Dog niemiecki sprawdzi się zarówno jako pierwszy pies, jak i drugi pies w domu. Jego relacja z innymi zwierzętami domowymi jest również prawidłowa – toleruje je bez problemu. Ważna jest jednak odpowiednia socjalizacja psa od wczesnego wieku szczenięcego.

Dog niemiecki to pies towarzyski i przyjacielski, choć jako pies stróżujący jest nieufny wobec obcych. Nie wykazuje jednak agresji i jest cierpliwy, dopóki ktoś z członków rodziny nie zostanie napadnięty. Wtedy potrafi zdecydowanie stanąć w obronie pokrzywdzonego domownika.

Dogi niemieckie mogą mieszkać tak w domu z ogrodem, jak i w bloku. Muszą mieć jednak zapewnioną codzienną dawkę ruchu. Ich poziom aktywności fizycznej jest raczej umiarkowany, ale jeden codzienny dłuższy spacer jest niezbędny. Zanim jednak będzie można puścić doga niemieckiego luzem na spacerze, należy nauczyć go podstawowego posłuszeństwa, przede wszystkim przychodzenia na komendę. Opiekunowie dogów niemieckich wiedzą, że ich pupile szkolą się dość opornie, do tego bywają uparte i nie zawsze dają się przekupić smakołykiem. Stąd potrzeba jak najwcześniejszej socjalizacji. Dobrze wychowany pies rasy dog niemiecki rzadko szczeka, dlatego nadaje się jako pies do bloku.

Mimo że dogi niemieckie lubią dzieci, zabawy z nimi muszą być nadzorowane przez osobę dorosłą. Dog niemiecki to jedna z największych ras psów na świecie ma dużą masę i może niechcący przygnieść mniejsze dziecko. Nigdy natomiast nie użyje wobec niego zębów.

Jak dbać o doga niemieckiego?

Zdrowie rasy dog niemiecki

Psy rasy dog niemiecki niestety, nie należą do długowiecznych. Maksymalna długość ich życia to 8-10 lat. Mogą być dotknięte niektórymi chorobami, spośród których najczęściej występują:

• dysplazja stawów biodrowych i łokciowych,
• choroby serca u psa, a wśród nich kardiomiopatia rozstrzeniowa,
• łysienie,
• rozszerzenie i skręt żołądka, częste u ras dużych i olbrzymich,
• torbiel tęczówki.

Szczególną podatnością na choroby odznaczają się dogi niemieckie o niewzorcowym umaszczeniu merle. Poszukując szczeniaka należy zwracać uwagę, czy nie oferuje go pseudohodowla psów, gdzie nie są przestrzegane zalecenia co do kojarzeń. Szczenięta po rodzicach merle często pozostają głuche i ślepe. Ponadto psy, które mają być zakwalifikowane do hodowli, muszą być poddane prześwietleniu na dysplazję.

Pielęgnacja psa rasy dog niemiecki

Dorosły dog niemiecki nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji, aczkolwiek musi ona być systematyczna. Psy tej rasy nie mają podszerstka, a jedynie krótką sierść okrywową, która wypada niemal przez cały rok. Pojedyncze włosy wbijają się w dywany i wyściełane meble, skąd trudno je usunąć. Można jednak znacznie ograniczyć wypadanie sierści, stosując odżywkę wzmacniającą włos. Jeżeli potrzebna jest kąpiel psa, należy po niej nałożyć na sierść balsam regenerujący.

Oczywiście niezwykle istotne jest szczotkowanie doga niemieckiego. Robi się to za pomocą szczotki włosianej lub gumowej o elastycznych końcówkach. Dla doga niemieckiego nie jest odpowiednia szczotka druciana.

Ważna jest także pielęgnacja uszu u psa, pielęgnacja łap i pazurów oraz uzębienia. Okresowo powinno się opróżniać gruczoły okołoodbytowe u psa. Przycinanie pazurów może być kłopotliwe dla opiekuna, dlatego często wymaga wizyty u weterynarza.

Żywienie doga niemieckiego

Dog niemiecki może jeść suchą lub mokrą karmę gotową, przeznaczoną dla psów ras dużych i olbrzymich. Psy tej rasy miewają nietolerancje pokarmowe, dlatego najbardziej odpowiednia jest karma monobiałkowa dla psa, najlepiej bezzbożowa, lub karmy hipoalergiczne. Można przygotowywać także jedzenie dla psa w domu, ale wówczas konieczna jest jego suplementacja witaminowa i mineralna. Suplementy dla psa nie są tanie, dog niemiecki to duży pies, w związku z czym karmienie naturalne może być znacznie droższe niż żywienie karmami gotowymi.

Z uwagi na skłonność dogów niemieckich do skrętu żołądka, dzienną dawkę pokarmową należy podzielić na dwie lub trzy mniejsze porcje, a po każdym posiłku umożliwić psu odpoczynek nie krótszy niż godzinę. Bez względu na metodę żywienia pies powinien mieć przez całą dobę dostęp do wody.

Dog niemiecki — wzrost psa

Prawidłowy wzrost doga niemieckiego podany jest we wzorcu rasy. Najwyższy na świecie dog niemiecki miał na imię Zeus, mierzył niemal 112 cm w kłębie. Stojąc na tylnych łapach mierzył ponad 220 cm.

Czy dog niemiecki może być groźny?

O dogu niemieckim mówi się, że jest jednym z najłagodniejszych psów. Owszem, ale są przedstawiciele rasy bez socjalizacji i podstawowego wyszkolenia. Takie psy mogą reagować zbyt impulsywnie. Psy ułożone są ostrożne wobec obcych, ale nie wykazują agresji. Natomiast w obronie swojej rodziny dog niemiecki potrafi być groźny.

Czy dog niemiecki może mieszkać w domu?

Nie tylko może, ale powinien. Dog niemiecki jest psem bardzo rodzinnym, przywiązanym do domowników i bardzo źle znosi samotność. Uwielbia przytulać się do opiekuna na kanapie, lubi też pakować się do łóżka, co ze względu na jego gabaryty może być kłopotliwe. Dog niemiecki nie nadaje się do mieszkania w kojcu.

Ile kosztuje dog niemiecki — cena

Szczenięta doga niemieckiego mogą kosztować od 6 tys. złotych nawet do kilkunastu tysięcy. Cena zależy od renomy hodowli, zdrowia i badań genetycznych pary rodzicielskiej, umaszczenia, tytułów wcześniejszego potomstwa rodziców, itp.

Ile żyje dog niemiecki?

To rasa krótkowieczna; dog niemiecki żyje do 10 lat, psy starsze są rzadkością. Pięcioletni pies powinien być uważany za weterana, jego metabolizm spowalnia i należy go żywić tak, aby nie dopuścić do powstania nadwagi, która może obciążać stawy i serce psa. Od około 5. roku życia warto wykonywać u doga niemieckiego profilaktyczne badania krwi z profilem tarczycowym.

Dog niemiecki — szczeniaki

Szczenięta doga niemieckiego w chwili urodzenia ważą 600-800 gramów, a przybierają na wadze około 1 kg tygodniowo. Dobrze odchowane sześciotygodniowe szczenię może ważyć 8-10 kg. Szybki przyrost masy ciała wiąże się z koniecznością wczesnego dokarmiania, zwłaszcza przy licznym miocie (powyżej 6 szczeniąt), aby zapewnić prawidłowy rozwój kośćca i mięśni.

Czy dog niemiecki jest łagodny?

Tak, psy tej rasy uchodzą za jedne z najłagodniejszych. Ważna jest jednak właściwa wczesna socjalizacja, aby dog niemiecki nie stał się lękliwy, gdyż bardzo trudno jest później nadrobić zaległości behawioralne.

Czy dog niemiecki potrzebuje dużo ruchu?

Dog niemiecki to rasa o średnim zapotrzebowaniu na ruch. Szczenięta mają bardzo dużo energii, natomiast z wiekiem stają się spokojniejsze. Niemniej konieczny jest jeden dłuższy spacer dziennie poza kilkoma krótkimi dla załatwienia potrzeb.