Kolczatka dla psa to narzędzie treningowe, które budzi wiele kontrowersji. Do niedawna posiadała całkiem szerokie grono zwolenników, zwłaszcza w przypadku psów agresywnych o dużych rozmiarach. Dokładna analiza zachowania zwierząt i praca z nimi pozwoliły na stwierdzenie, że najwięcej korzyści dostarczają metody pozytywne szkolenia. Używanie kolczatki z pewnością do nich nie należy. Ponadto wiąże się ono z występowaniem wysokiego poziomu stresu u podopiecznych. Liczne badania naukowe potwierdzają, że tłumienie agresji bólem nie jest właściwym kierunkiem w treningu psów. Kolczatka dla psa zabroniona jest już w wielu krajach, m.in. w Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Holandii i Austrii. Zakaz jej stosowania jako pierwszy został wprowadzony w Austrii w 2004 roku.
Spis treści
Kolczatka dla psa – fakty i mity. Źródło: 123rf.com
Kolczatka dla psa — jak wygląda? Czy kolczatka sprawia ból psu?
Kolczatka zazwyczaj ma postać metalowej obroży zakładanej na szyję psa, która składa się z kilku ogniw, tępo zakończonych od wewnątrz końcami drutu. To właśnie one mają wywierać „skuteczny” wpływ na zachowanie psa. Kolczatka może też być wykonana z innego mocnego materiału, np. ze skóry. W tym przypadku wyłożona jest od wewnątrz niewielkimi ćwiekami, które działają podobnie jak tępe metalowe kolce. W obu wariantach stosowanie kolczatki dla psa ma ten sam charakter, ten sam skutek i sprawia mu podobny ból w momencie szarpnięcia.
Kolczatka dla psa — jak działa?
Łańcuszek uciskowy dla psa ma głównie zapobiegać ciągnięciu smyczy oraz nagłym wyskokom psa, na przykład w stronę innego psa lub człowieka. W momencie naprężenia smyczy kolczatka działa na zasadzie dławika, a kolce wbijają się w szyję psa, powodując duży dyskomfort i zniechęcając go do podobnych szarpnięć w przyszłości.
Jeszcze kilkanaście lat temu obroża-kolczatka była elementem, który stale pojawiał się w tresurze dużych psów, przyczyniając się jednocześnie do ich groźniejszego wyglądu. Niektóre psy, w szczególności należące do ras agresywnych, nosiły kolczatkę również podczas codziennych spacerów, zamiast zwykłej obroży. Według wielu właścicieli psów tresura z użyciem kolczatki jest skuteczna i długotrwała, a jej efekty szybko widoczne. Okazało się jednak, że metody awersyjne wykorzystywane w wychowaniu przynoszą więcej strat niż korzyści. Założenie kolczatki małemu psu jest całkowicie bezzasadne i może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi.
Zanim zdecydujesz się na korzystanie z kolczatki dla psa.
Używanie kolczatki (obroży z kolcami) w szkoleniu psów jest tematem kontrowersyjnym i budzi wiele emocji wśród trenerów, weterynarzy i właścicieli zwierząt. Oto kilka kluczowych aspektów tego zagadnienia:
Potencjalne szkody fizyczne
Kolczatki mogą powodować ból i dyskomfort u psów. W skrajnych przypadkach mogą nawet prowadzić do urazów fizycznych, takich jak zadrapania, otarcia, a nawet uszkodzenie tkanek i kręgów szyjnych.
Wpływ na dobrostan psa
Użycie bólu lub dyskomfortu jako metody szkoleniowej może mieć negatywny wpływ na dobrostan psychiczny psa. Może to prowadzić do lęku, strachu, a nawet agresji, ponieważ pies może zacząć kojarzyć ból z osobą, która go szkoli, lub z określonymi sytuacjami.
Kwestie etyczne
Wiele osób i organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt uważa, że użycie kolczatki jest niehumanitarne i nie powinno mieć miejsca w nowoczesnym szkoleniu psów.
Alternatywne metody szkolenia
Współcześnie istnieje wiele alternatywnych metod szkolenia, które są uważane za bardziej humanitarne i skuteczne. Metody te opierają się na pozytywnym wzmacnianiu, czyli nagradzaniu psa za dobre zachowanie, zamiast karania za złe.
Indywidualne podejście
Każdy pies jest inny i to, co działa dla jednego, może nie działać dla innego. Ważne jest, aby szkolenie było dostosowane do indywidualnych potrzeb i temperamentu psa.
Konsultacje z profesjonalistami
Zanim zdecydujesz się na używanie jakichkolwiek środków dyscyplinarnych, ważne jest, aby skonsultować się z doświadczonym trenerem psów lub behawiorystą zwierzęcym. Profesjonalista może pomóc w zrozumieniu zachowania psa i doradzić w kwestii najbardziej odpowiednich metod szkolenia.
Więcej o problemie posłuszeństwa i prawidowym podejściu do treningu posłuszeństwa psa przeczytasz w artykule Jak nauczyć psa posłuszeństwa? Porady behawiorystyczne - Zoocial.pl
- Wpływ treningu psów na budowanie relacji i rozwój zwierzęcia
- Kluczowe zasady szkolenia posłuszeństwa dla psów
- Idealny czas na rozpoczęcie treningu posłuszeństwa u psów
- Fundamentalne komendy w szkoleniu posłuszeństwa psów
- Zastosowanie nagród i pozytywnych wzmocnień w szkoleniu psów
- Optymalna częstotliwość treningów posłuszeństwa dla twojego psa
- Radzenie sobie z nieposłuszeństwem psa podczas szkolenia
- Rola szkolenia w kształtowaniu relacji z psem
Kolczatka dla psa jest bezpieczna?
Najbardziej narażoną na konsekwencje zdrowotne wynikające ze stosowania kolczatki grupą psów są rasy brachycefaliczne. W ich przypadku już zwykła obroża zakładana na co dzień podczas spacerów utrudnia swobodne oddychanie, a jeśli zostaną dołożone do niej kolce, może to skutkować trwałym uszkodzeniem krtani i tchawicy. Ponadto częste stosowanie kolczatki bywa przyczyną uszkodzeń mechanicznych skóry w obrębie szyi psa, co w konsekwencji sprzyja powstawaniu stanów zapalnych i wyłysień. Nieumiejętne stosowanie tego narzędzia może również nadwyrężać odcinek szyjny kręgosłupa psa.
Kolczatka dla psa — kiedy bezwzględnie nie należy jej używać?
W fazie nauki chodzenia przy nodze w żadnym wypadku nie należy używać kolczatki. Wykorzystanie kolczatki jest ostatecznym wyjściem i powinniśmy jej unikać, kiedy tylko jest to możliwe. Dlaczego? Szyja psa szybko przyzwyczaja się do bodźców i po pewnym czasie kolczatka przestaje działać, a my nie mamy żadnego mocniejszego środka.
Stosowanie kolczatki oraz innych zaawansowanych narzędzi do tresury psa poniżej szóstego miesiąca życia jest zabronione. W momencie, w którym szczenię silnej rasy wkraczające w okres dojrzewania wciąż zdradza oznaki nadmiernego podekscytowania lub wykonuje gwałtowne ruchy na luźnej smyczy, zalecana jest konsultacja ze specjalistą. Pomoże on zdecydować, jakie narzędzie będzie odpowiednie do rozwiązania tego problemu. Pozbycie się niepożądanych zachowań w okresie szczenięcym pozwoli na zgranie się ze swoim psem w taki sposób, by nie było potrzeby stosowania w przyszłości zaawansowanych środków ani dodatkowej pomocy. Jeśli jednak wsparcie okazuje się potrzebne, nie należy zwlekać i dopuścić do momentu wymknięcia się problemów spod kontroli.
Kolczatka dla psa — w jaki sposób jej uniknąć?
Najlepszym sposobem na uniknięcie korzystania z kolczatki będzie nauka wychodzenia na spacer już od pierwszych miesięcy szczenięcia. Poniższe porady dotyczące spacerów z psem pozwolą przyzwyczaić psa do spokojnych spacerów, bez epizodów ciągnięcia smyczy.
- U szczeniaka akcesoria związane ze spacerem, takie jak obroża i smycz, powinny wzbudzać przyjemne, ale nie nadmiernie stymulujące skojarzenia. Pozwól, aby to pies podszedł do was, nie na odwrót.
- Przed pierwszym wspólnym spacerem ze szczenięciem poczekaj na nie przy wyjściu z pomieszczenia, z którego wyruszacie. Sprawdź, czy pies jest spokojny i dopiero wtedy wyjdź jako pierwszy. Daj znać szczeniakowi, by poszedł za tobą. W umyśle psa funkcjonuje przekonanie, że kto pierwszy wyruszy, ten będzie przewodził wyprawie. W twoim interesie leży, abyś to ty był przewodnikiem.
- Trzymaj smycz luźno i naturalnie. Jeżeli pies zacznie ciągnąć smycz w swoją stronę, lekko przyciągnij ją do siebie i natychmiast po tym, jak pies do ciebie wróci, zwolnij naprężenie smyczy. Postaraj się, by zawsze zwisała luźno. Podczas zwykłych spacerów pies powinien iść za tobą lub przy nodze, nie ciągnąć na bok lub wyrywać się do przodu. Jeśli szczeniak nie zrozumie tej zasady od razu, użyj jakiegoś przedmiotu – na przykład laski czy parasola – by zagradzać nim drogę psu, aż nauczy się chodzić prawidłowo. Delikatnie wysuń przedmiot przed szczeniaka, pokazując mu w ten sposób granicę, którą wkrótce będzie wyczuwał bez używania dodatkowych akcesoriów.
- Jeżeli twój pies zacznie wędrować dookoła, odwracać uwagę lub ociągać się, użyj przysmaku lub zabawki zapachowej, by zainteresować jego nos. Gdy uwaga psa zostanie z powrotem skierowana na właściwy kierunek marszu, kontynuuj spacer.
- Jeśli twój pies będzie poruszony jakimś zamieszaniem lub widokiem innego psa po drugiej stronie ulicy, należy odwrócić jego uwagę i kontynuować spacer. Poprzez lekkie pociągnięcie smyczy do siebie zakomunikuj psu „nie rozpraszaj się, idź dalej”. Jeśli to konieczne, odwróć psa tyłem do źródła zamieszania zwracającego jego uwagę i nawiąż z nim kontakt wzrokowy. Poczekaj, aż usiądzie i uspokoi się, po czym kontynuuj spacer.
- Gdy pomyślnie odbyłeś już 10-, 15- lub 20-minutowy spacer z psem, daj mu nieco wolności, by pobiegał swobodnie na smyczy (uwaga: tylko w przypadku, gdy jesteście w bezpiecznym miejscu i/lub twój szczeniak zakończył już serię szczepień). To jego nagroda. Po kilku minutach kontynuuj właściwy spacer.
- Po dotarciu do celu lub powrocie do domu powtórz procedurę opisaną w punkcie 2. Wejdź pierwszy do obiektu, potem zaproś do niego szczeniaka. Pamiętaj, że w rozumieniu psa ten, kto pierwszy przechodzi przez drzwi, jest panem danego miejsca.
Kolczatka dla psa — podsumowanie
Wiedza o tym, że można psa uczyć i wychowywać bez stosowania przemocy, to niewątpliwie ogromny postęp w relacji między człowiekiem a zwierzęciem, jednak wciąż nie jest ona wystarczająco powszechna. Wśród osób zajmujących się zwierzętami, zarówno profesjonalistów, jak i zwykłych właścicieli psów, w dalszym ciągu bardzo popularne jest przekonanie o słuszności stosowania metod opartych na karach, a nie wzmacnianiu pożądanych zachowań. Szkolenie oparte na negatywnych emocjach, takich ból, może prowadzić w efekcie do wystąpienia większej agresji u psa. Ponadto sprawianie dyskomfortu powoduje, że pies traci zaufanie do swojego opiekuna. W przypadku stosowania kolczatki w nieodpowiedni sposób można pogłębić problem behawioralny, który stanie się trudny do opanowania, nawet z pomocą behawiorysty.
Bibliografia
- Jak wychować idealnego psa. W okresie szczenięcym i później - Cesar Millan, Melissa Jo Peltier - s. 152, 154-155
Brak komentarzy
Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tego artykułu.