Głuchy pies — jak komunikować się z takim czworonogiem?

Słuch psa a słuch człowieka

Na początku warto przybliżyć kwestię tego jak w ogóle słyszą nasze zwierzaki. Zdrowy pies słyszy dźwięki o częstotliwości od około 40 Hz do 60 000 Hz. Tymczasem zakres słyszalności człowieka wynosi zwykle od 20 Hz do 20 000 Hz. Tutaj jednak różnice się nie kończą. Warto wspomnieć również o umiejętności lokalizowania dźwięków. Psie uszy są bardziej ruchliwe niż uszy ludzkie. Mogą obracać się w różne strony niezależnie od siebie. Pomaga to zwierzakom szybko i dokładnie odnaleźć źródło dźwięku. Jeżeli przyjrzymy się anatomii ludzkiego narządu słuchu szybko dostrzeżemy, że w naszym przypadku nie jest to możliwe.

Jak widać słuch psa jest niezwykle złożonym i bardzo ważnym zmysłem. Jego utrata może więc powodować dezorientację i problemy komunikacyjne. Na szczęście ze wsparciem opiekuna głuche psy doskonale radzą sobie w codzienności.

Jakie są przyczyny utraty słuchu u psa?

Dlaczego psy nie słyszą? Przyczyny głuchoty u czworonogów mogą być bardzo różne. U niektórych zwierzaków źródło problemu leży w wadach genetycznych. Wówczas szczenięta rodzą się głuche. Utrata słuchu może jednak nastąpić pod wpływem choroby lub urazu. W takich przypadkach mówimy o głuchocie nabytej.

Wrodzona głuchota u psa

Wśród psów głuchych z urodzenia znajdziemy przedstawicieli wielu różnych ras. Szczególnie narażone na głuchotę są innymi dalmatyńczyki, czy border collie. Wszystko przez wrodzone wady genetyczne, które dziedziczone są z pokolenia na pokolenie. Właśnie dlatego kupowanie rasowego psa powinno być decyzją dobrze przemyślaną. Tylko regularne badania genetyczne pozwalają wykluczyć obciążone konkretnym genem osobniki z planu hodowlanego. Pseudohodowle psów nie dbają o tego typu profilaktykę.

Głuchota u psa a kolor sierści

U niektórych ras psów (na przykład bullterierów) białe umaszczenie jest wynikiem obecności określonego zestawu genów. Nazywane są one genami białego umaszczenia lub genami białymi. Te geny mogą wpływać na rozwijającą się strukturę ucha w trakcie rozwoju embrionalnego, co zwiększa ryzyko wrodzonej głuchoty ślimakowo-woreczkowej.

Co istotne na to zaburzenie rozwojowe narażone są nie tylko białe psy. W grupie ryzyka znajdują się również posiadacze umaszczenia merle (marmurkowego) oraz dereszowatego. W dobrych hodowlach szczenięta po urodzeniu mają wykonywane badanie słuchu metodą BAER. To ona pozwala wykluczyć lub potwierdzić głuchotę.

Nabyta głuchota u psa

Utrata słuchu może nastąpić w trakcie życia psa i być następstwem chorób, urazów lub czynników zewnętrznych. Najczęściej dzieje się tak ze względu na:

• nowotwory,
• infekcje (np. zapalenia ucha u psa)
• pęknięcie błony bębenkowej w wyniku narażenia na głośny dźwięk,
• urazy mechaniczne,
• stosowanie niektórych leków (np. antybiotyków z grupy aminoglikozydów),
• narażenie na niektóre związki chemiczne,
• późny wiek.

Nabyta głuchota u psa

Utrata słuchu może nastąpić w trakcie życia psa i być następstwem chorób, urazów lub czynników zewnętrznych. Najczęściej dzieje się tak ze względu na:

• nowotwory,
• infekcje (np. zapalenia ucha u psa)
• pęknięcie błony bębenkowej w wyniku narażenia na głośny dźwięk,
• urazy mechaniczne,
• stosowanie niektórych leków (np. antybiotyków z grupy aminoglikozydów),
• narażenie na niektóre związki chemiczne,
• późny wiek.

Leczenie niesłyszącego psa – czy jest możliwe?

Osoby, które opiekują się głuchym psem często szukają skutecznej metody leczenia swojego pupila. Niestety, nabyta głuchota u psa jest nieodwracalna. Nie ma również możliwości cofnięcia zmian, które pojawiły się w wyniku starzenia się organizmu. Na szczęście w przypadku głuchoty nabytej istnieje wiele skutecznych sposobów na przywrócenie psu słuchu, przynajmniej w ograniczonym stopniu.

Metoda terapii dobierana jest indywidualnie do konkretnego przypadku. Jeżeli przyczyną utraty słuchu u psa jest zmiana nowotworowa (o łagodnym lub złośliwym charakterze) konieczna może okazać się interwencja chirurgiczna. Jeśli natomiast źródło głuchoty tkwi w zmianach zapalnych zastosowanie właściwej kuracji powinno szybko przynieść zadowalające efekty.

Bardzo ważne jest to, aby utrata słuchu została właściwie zdiagnozowana. Wizyta u lekarza weterynarii, najlepiej specjalisty laryngologa jest kluczowa do uzyskania właściwej diagnozy.

Głuchy pies w domu – jak się z nim obchodzić?

Komunikacja z głuchym psem – najważniejsze zasady

• Spójny język gestów podczas treningów – możesz z powodzeniem nauczyć głuchego psa zestawu prostych komend wyrażanych językiem ciała. Używaj konkretnego gestu, aby oznaczyć „siad", innego, aby oznaczyć „podaj łapę" itp. Zawsze wybieraj gesty, które są wyraźne i łatwe do odczytania. Tak samo jak podczas szkolenia zdrowego zwierzęcia warto zacząć od kilku podstawowych komend i stopniowo wprowadzać nowe.

• Komunikaty znakowe – na co dzień używaj wizualnych sygnałów, takich jak machanie ręką lub kiwanie głową, aby przekazać psu swoje intencje. Na przykład, machnij ręką w kierunku drzwi, aby zasugerować, że właśnie nadeszła pora na spacer.

Pamiętaj, że psy w największym stopniu zwracają uwagę na położenie naszych rąk, stóp oraz bioder. Staraj się pracować ciałem i w ten sposób przekazywać swojemu zwierzakowi jak najbardziej konkretne sygnały. Jeżeli masz z tym problem, koniecznie skonsultuj się z profesjonalnym szkoleniowcem. Czasami dobrym doradcą może okazać się też psi behawiorysta.

Wyprowadzanie głuchych psów na spacer – zasady bezpieczeństwa

Psy pozbawione słuchu na każdym spacerze powinny być bezwzględnie trzymane na smyczy. Chociaż nauka przywołania u niesłyszącego psa jest jak najbardziej możliwa, to jednak trzeba mieć świadomość, że w momencie, kiedy zwierzak na nas nie patrzy, nie usłyszy naszego wołania.

Czy głuche psy są bardziej agresywne?

Istnieje stereotyp, według którego głuche psy znacznie częściej od tych słyszących odpowiedzialne są za pogryzienia. Mają również nieporównywalnie częściej wykazywać nieadekwatne do sytuacji zachowania agresywne. Żeby rozjaśnić tę kwestię, warto podejść do sprawy ze zrozumieniem. Psi zmysł słuchu pozwala zwierzęciu odnaleźć się w rzeczywistości. Jego brak sprawia, że bodźce dotykowe, które pojawiają się nagle mogą wywoływać lęk. Ten zaś często przechodzi w zachowanie agresywne, takie jak warknięcie, kłapanie pyskiem, czy nawet ugryzienie.

Najważniejsza jest dobrze opanowana i spójna komunikacja. Wszyscy domownicy, a także goście powinni być uprzedzeni, by głuchego psa nie dotykać znienacka. Nigdy nie podchodź do śpiącego psa i nie dotykaj go bez uprzedzenia!

Przydatne akcesoria dla głuchego psa

Opieka nad głuchym psem nie jest łatwa, dlatego warto zaopatrzyć się w kilka pomocnych akcesoriów. Dobrym przykładem jest obroża wibracyjna. Z pomocą nadajnika trzymanego w ręku możesz wysyłać psu sygnały w formie delikatnych wibracji. W ten sposób można łatwo wyszkolić zwierzaka, aby w momencie odbierania sygnału zwrócił na ciebie uwagę.

Warto również rozważyć zakup smyczy i obroży lub szelek w kolorze żółtym. W świecie psiarzy ma on symboliczne znaczenie. Pies, który ma na sobie żółte akcesoria potrzebuje przestrzeni i nie powinno się podchodzić do niego ani go zaczepiać. To dobre rozwiązanie dla głuchych psów, które nie powinny być zaskakiwane dotykiem, szczególnie obcych ludzi.

Głuchy pies w domu – podsumowanie

Głuchota u psa może być wrodzona lub nabyta. W niektórych przypadkach istnieje możliwość całkowitego wyleczenia, jednak wiele zwierzaków nie słyszy od urodzenia aż do śmierci. Głuchy pies może zupełnie normalnie funkcjonować zarówno w domu, jak i na spacerze. Najważniejsze jest to, aby zrozumieć potrzeby zwierzaka z niepełnosprawnością i nauczyć się czytelnej i jasnej komunikacji. Jeżeli masz wątpliwości jak poradzić sobie w nowej sytuacji porozmawiaj z behawiorystą albo osobą, która ma doświadczenie w trenowaniu psów głuchych.

Przeczytaj inne nasze artykuły i dowiedz się jak powinna przebiegać kąpiel psa. Przedstawimy ci także wady i zalety rozwiązania, jakim jest ubezpieczenie psa.