Choroby skóry u psa - przyczyny, rodzaje, charakterystyka i leczenie

Rodzaje chorób skóry 

W zależności od przyczyny oraz czynnika chorobotwórczego wyróżniamy jednostki powodowane przez pasożyty (np. świerzb; czy nużyca), alergie skórne, infekcje bakteryjne, czy nowotwory skóry. Schorzenia te mogą penetrować do głębszych jej warstw. Niejednokrotnie, schorzeniom tym towarzyszą powiększone węzły chłonne w bliskim sąsiedztwie zmiany. 

Chorobą skóry często towarzyszy wypadanie sierści lub włosów, zmniejszenie ich elastyczności, wzmożona łamliwość okrywy, łuszczenie się skóry; czy nieprzyjemny zapach. Zmiany mogą mieć postać zaczerwienień, grudek, drobnych ran, czy ropnych tworów, które niejednokrotnie otoczone są zgrubieniami skóry. Często tym zjawiskom towarzyszą infekcje wtórne tworzące rozlane nacieki, czy owrzodzenia skóry, przez które pies cierpi. 

Zaniedbana sierść stanowi środowisko podatne dla rozwoju wrogich drobnoorganizmów, dlatego tak ważne jest, by pielęgnować ją w odpowiedni sposób. Zmiany skórne lokalizują się najczęściej w okolicy klatki piersiowej i przednich kończyn. Towarzyszy im intensywny świąd, który sprawia, że zwierzę drapiąc się, powoduje uszkodzenia mechaniczne skóry, stanowiące najczęstszą bramę wejścia dla patogenów. 

W przypadku łagodnych infekcji, objawy chorób skóry można zwalczać, wprowadzając leczenie zachowawcze, które ogranicza się m.in. do szamponoterapii oraz leczenia miejscowego zmienionych chorobowo obszarów na skórze psa. Stosowanie odpowiednich szamponów z linii weterynaryjnych to właściwa profilaktyka chorób skóry. Suplementy diety, takie jak wielonienasycone kwasy tłuszczowe z rodziny Omega-6, są podstawowymi składnikami, które pomogą Ci zadbać o zdrową kondycję skóry i okrywy włosowej Twojego pupila. 

Przyczyny chorób skóry u psów 

Oto najczęstsze przyczyny chorób skórnych u psów. 

Najczęstsze choroby skórne u psów to:

• Alergie skórne — mogą być wywołane przez alergeny pokarmowe, pyłki, roztocza, czy kontakt z substancjami drażniącymi. Objawy mogą obejmować świąd, zaczerwienienie skóry, łuszczenie się oraz infekcje wtórne.

• Zapalenie skóry (dermatitis) — może być spowodowane przez różne czynniki, takie jak infekcje grzybicze, bakteryjne, alergie, ukąszenia owadów czy podrażnienia skóry. Objawy to zaczerwienienie, świąd, łuszczenie się, a w zaawansowanych przypadkach mogą wystąpić zmiany ropne lub owrzodzenia.

• Grzybice skóry — infekcje grzybicze, takie jak dermatofitoza (grzybica skóry) lub drożdżyca, mogą prowadzić do łysienia, zaczerwienienia skóry, łuszczących się obszarów oraz swędzenia.

• Łupież — łupież u psów może być spowodowany przez różne czynniki, takie jak zmiany hormonalne, alergie, infekcje skóry czy nieprawidłową pielęgnację. Objawy to łuszczenie się skóry, suche obszary, a także swędzenie.

• Łysienie plackowate (Alopecia areata) — to choroba autoimmunologiczna, która prowadzi do utraty włosów w określonych obszarach skóry, tworząc nagie plamy.

• Zmiany nowotworowe skóry — nowotwory skóry u psów mogą obejmować guzki, brodawki, zmiany barwnikowe lub owrzodzenia, które wymagają oceny i leczenia przez weterynarza.

Alergie pokarmowe oraz atopowe zapalenie skóry u psów 

Odczyny skórne u psów najczęściej występują na skutek reakcji immunologicznej w odpowiedzi na czynnik, którym może być składnik karmy, pyłek roślin, kurz (roztocza). Najczęstszą przyczyną problemów skórnych u psów jest alergia pokarmowa, która w dalszym przebiegu może rozwinąć się w atopowe zapalenie skóry. Charakteryzuje się ono silnym świądem, w efekcie którego pies drapie się w charakterystycznych miejscach takich jak okolice głowy, może wygryzać skórę okolicy palców, pachwin i pach. Na skutek drapania obecne będzie w tych miejscach zaczerwienienie skóry oraz przerzedzenie sierści. W jego przebiegu może dojść również np. do gronkowcowego powierzchniowego zapalenia mieszków włosowych. 

Atopowe zapalenie skóry u psów to choroba przewlekła powodowana przez wiele czynników, dlatego wymaga ona wielokierunkowego podejścia terapeutycznego, którego głównym celem jest ograniczenie świądu oraz stanu zapalnego skóry. W walce z symptomami reakcji alergicznych należy, możliwie jak najbardziej, należy ograniczyć ekspozycję psa na czynniki warunkujące rozwój choroby takie jak np. kurz w domu pyłki roślin etc. Konieczne może okazać się zastosowanie leków przeciwbakteryjnych oraz przeciwdrożdżakowych, zadbanie o profilaktykę przeciwpchelną, odpowiednią dietę opartą na wprowadzeniu do diety Twojego pupila nowego dla niego źródła białka. Przykładowo, zastąpienie kurczaka jagnięciną, czy mięsem kangura może w znaczący sposób przyczynić się do wyciszenia reakcji alergicznej. W leczeniu, w zależności od stopnia zaawansowania choroby, stosuje się szamponoterapię, aerozole zawierające chlorheksydynę, sterydoterapię oraz antybiotykoterapię miejscową, a w cięższych przypadkach ogólnoustrojową; czy odczulanie. 

Pasożyty zewnętrzne 

Inną przyczyną mogą być inwazje pasożytów takich jak pchły, kleszcze, świerzbowce, wszoły, wszy; czy nużeńce. Bytując na ciele czworonoga, powodują silny świąd skóry, w efekcie czego pies drapie się, co z kolei prowadzi do powstania ran, które mogą zostać nadkażone bakteryjnie. Przykładem może być alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS) będące reakcją na ślinę pcheł, dlatego tak ważna jest profilaktyka przeciwpasożytnicza. Na rynku dostępne są liczne preparaty w formie tabletek, obroży lub preparatów, które aplikuje się na kark zwierzęcia. 

Infekcje bakteryjne 

Bakteryjne zakażenia skóry są u psów najczęściej rezultatem innych chorób o podłożu endokrynologicznym i alergicznym. Ropne zapalenia skóry rozwijają się w większości przypadków na skutek nadkażeń powierzchownych urazów skóry. Do najczęstszych zakażeń bakteryjnych skóry należą: młodzieńcze zapalenie skóry (potocznie nazywane liszajcem), zapalenie mieszków włosowych, zapalenie fałdów skóry oraz głębokie ropne zapalenie skóry. 

Infekcje wirusowe i grzybicze 

Innymi czynnikami mogącymi wywołać zmiany skórne są grzyby i wirusy. Grzybica skóry u psa to wyjątkowo uciążliwe i trudne do wyleczenia schorzenie, najczęściej powodowane przez grzyby nitkowate. Jej objawy bywają zróżnicowane, w zależności od rodzaju i nasilenia infekcji. Najczęściej spotykane grzybice skóry psów to grzybice powierzchowne włosa i naskórka, nazywane dermatofitozami, rzadziej diagnozowane są grzybice głębokie skóry, które mogą dotyczyć również narządów wewnętrznych. Są to jedne z najczęściej rozpoznawanych jednostek chorobowych u zwierząt, dlatego tak ważna jest profilaktyka i obserwacja Twojego czworonoga. Najczęściej występujące choroby grzybicze u psów to blastomikoza, kryptokokoza, kokcydiomikoza, czy histoplazmoza. 

Choroby endokrynologiczne i autoimmunologiczne 

Inną przyczyną chorób skór jest choroba autoimmunologiczna, zaburzenia hormonalne u psa, czy choroba genetyczna. 

Pęcherzyca liściasta to najczęstsza choroba autoagresywna, która występuje zarówno u psów, jak i u kotów. Rasami predysponowanymi do tej jednostki chorobowej są: doberman, owczarek collie, akita inu, chow chow, nowofundland, owczarek niemiecki oraz schipperke. W przebiegu pęcherzycy mieszki włosowe obejmowane są przez duże krosty, które pękają, przez co bardzo często u pacjentów obserwuje się liczne nadżerki i strupy. Typowa lokalizacja zmian to lusterko nosa, małżowiny uszne oraz obszar skóry wokół oczu. 

Najczęściej diagnozowane zaburzenia hormonalne mające wpływ na kondycję skóry psa to zespół Cushinga (nadczynność kory nadnerczy) oraz niedoczynność tarczycy. W przebiegu zespołu Cushinga skóra Twojego pupila może być pergaminowa, hiperpigmentowana, pełna zaskórników, a włosy na niej są przerzedzone, kruche oraz łamliwe. Leczenie psa z nadczynnością kory nadnerczy powinno być ukierunkowane na podstawową przyczynę tej choroby, czyli na guz przysadki lub nadnerczy. Rozwiązaniem terapeutycznym może być leczenie chirurgiczne — usunięcie nadnerczy lub przezklinowe usunięcie przysadki, lub najczęściej stosowane — leczenie farmakologiczne. 

Diagnostyka zmian skórnych 

Szczególną uwagę należy zwracać na wszelkiego rodzaju zmiany występujące na skórze, które mogą mieć postać podskórnych lub naskórnych guzków różnej wielkości, koloru i kształtu. Jeśli wykryłeś u swojego psa niepokojącą Cię zmianę skórną, udaj się do lekarza weterynarii, który zbada Twoje zwierzę, a wykrytą zmianę podda badaniu histopatologicznemu. Pozwoli ono w dokładny sposób ocenić, z jakiego rodzaju zmianą mamy do czynienia. 

Najczęściej zadawane pytania

Poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące chorób skóry u psów. 

Jak wygląda choroba skóry u psa?

Choroba skóry u psa może manifestować się różnorodnie, od łagodnych objawów, takich jak łuszczenie się skóry czy swędzenie, po poważne problemy, takie jak infekcje, zmiany zapalne, czy nawet owrzodzenia skóry. Może to objawiać się także wypadaniem sierści, zmianami barwnymi na skórze czy nawet zmianami w postaci guzków lub owrzodzeń.

Jak wygląda zapalenie skóry u psa?

Zapalenie skóry u psa często objawia się zaczerwienieniem, obrzękiem, świądem oraz miejscowym bólem. Może również występować łuszczenie się skóry, nadmierna suchość lub przeciwnie — nadmierna produkcja sebum. W zaawansowanych przypadkach mogą występować ropne wykwity, owrzodzenia lub zmiany skórne odbiegające od normy.

Jak leczyć zmiany skórne u psa?

Leczenie zmian skórnych u psa zależy od diagnozy weterynaryjnej. Może obejmować stosowanie specjalnych szamponów, maści czy leków doustnych w przypadku infekcji bakteryjnych lub grzybiczych. W przypadku alergii, zmiany żywieniowe lub stosowanie leków przeciwhistaminowych mogą być pomocne. Ważne jest skonsultowanie się z weterynarzem w celu ustalenia odpowiedniego planu leczenia.

Jak wygląda liszaj u psa?

Liszaj u psa objawia się jako łysienie na skórze, często w okolicach głowy, szyi, ogona lub łap. Skóra może być zaczerwieniona, łuszcząca się lub nawet pokryta grudkami. Diagnoza i leczenie liszaja u psa wymaga konsultacji z weterynarzem, który może zalecić stosowanie leków przeciwgrzybiczych, miejscowe leczenie skóry lub inne metody terapeutyczne w zależności od przypadku.