Zabiegi dermatologiczne u kotów – jak leczyć choroby skóry u kotów?

Problemy skórne – co powinno wzbudzić twój niepokój? 

Kocia skóra to wyjątkowo delikatny narząd, dlatego warto bacznie ją obserwować. Jakie objawy powinny być dla nas alarmujące? 

W trakcie głaskania kota zwracaj uwagę na stan jego okrywy włosowej. Z pewnością wszyscy właściciele tych czworonogów mają świadomość tego, jak dużą ilość sierści potrafi zgubić ich pupil. Jest to zupełnie fizjologiczne i nie powinno stanowić powodu do niepokoju. Jeśli jednak w okrywie włosowej pojawiają się przerzedzenia lub wyłysienia – bezzwłocznie udaj się do lekarza weterynarii ze swoim zwierzakiem. Przyczyną takiego stanu rzeczy może być m. in. kocia grzybica, którą człowiek może zarazić się od kota. 

Warto wiedzieć, że nie wszystkie przerzedzenia sierści są patologiczne. Koty posiadają mniej obfity włos na skórze u podstawy małżowin usznych. Wielu właścicieli niepokoi taki stan – zupełnie niepotrzebnie!  

Zwróć uwagę na to, czy na sierści kota obecny jest łupież i czy nie jest ona przetłuszczona. Jeśli po pogłaskaniu kota czujesz, że masz lepkie ręce – może być to oznaką łojotoku. 

Twoją uwagę powinny przykuć również wszelkiego rodzaju wykwity skórne, czyli zaczerwienienia, krosty lub strupy. Nigdy ich nie bagatelizuj. 

Objawy problemów skórnych u kotów: 

1. Świąd (Kot może nadmiernie drapać się lub lizać skórę w próbie złagodzenia swędzenia).
2. Strupy (Obecność suchych, łuszczących się obszarów na skórze kota).
3. Zaczerwienienie (Skóra może być zaczerwieniona lub wyglądać podrażniona).
4. Wysypki (Pojawienie się krostek, pęcherzyków lub zmian skórnych o różnej wielkości).
5. Łysienie (Kot może tracić sierść w okolicach dotkniętych problemem skórnym).
6. Owłosienie (Nadmierne wypadanie sierści lub problemy z jej wzrostem).
7. Pęknięcia (Skóra może być sucha i podatna na pęknięcia lub rozdarcia).
8. Łuszczenie (Obecność łusek lub złuszczających się fragmentów skóry).
9. Zapach (Nieprzyjemny zapach związany z infekcją skórną lub problemami dermatologicznymi).
10. Nadmierna produkcja łoju (Skóra może być tłusta lub wydzielanie łoju może być nadmierne).

Jak diagnozuje się choroby skóry? 

Problemy dermatologiczne mogą mieć wiele przyczyn, dlatego aby je zdiagnozować konieczne może być wykonanie badań dodatkowych. Musisz liczyć się z tym, że lekarz zaleci badanie krwi kota. Będzie to pomocne w określeniu stopnia zaawansowania stanu zapalnego, reakcji alergicznej lub oznaczenia poziomu hormonów, które mogą wpływać na stan skóry. 

Nieocenione znaczenie mają również bardziej specyficzne badania dodatkowe, pozwalające lekarzowi na dokładne przeanalizowanie problemu i dobranie odpowiedniego leczenia. 

Ważna rola cytologii skóry 

Jeśli udasz się z kotem na wizytę dermatologiczną, najprawdopodobniej zostanie wykonana cytologia skóry. Jest to nieinwazyjne i niebolesne badanie dodatkowe polegające na sporządzeniu preparatu, który następnie musi zostać wybarwiony i dokładnie obejrzany pod mikroskopem. Pozwala to na ocenę komórek i ewentualne stwierdzenie obecności patogenów, np. bakterii lub drożdżaków. 

Do pobrania cytologii potrzebne jest szkiełko mikroskopowe, które lekarz przykłada bezpośrednio do zmiany, wykonując w ten sposób preparat odciskowy. Nie jest to jednak jedyna metoda. Możesz spotkać się również z wykorzystaniem w tym celu… przezroczystej taśmy klejącej. Stanowi ona świetne narzędzie do wykonywania preparatów cytologicznych. 

Następnym krokiem jest ocena materiału pod mikroskopem. Lekarz może zrobić to w trakcie wizyty lub poinformować, że na wynik badania będzie trzeba poczekać. 

Cytologia to także narzędzie, które umożliwia kontrolę leczenia. Nie bądź zaskoczony, jeśli badanie będzie trzeba w najbliższym czasie powtórzyć w celu sprawdzenia, czy wdrożone leczenie jest skuteczne. 

Zeskrobina – nie taka straszna na jaką wygląda  

Zeskrobina to metoda diagnostyczna wykorzystywana przede wszystkim w diagnostyce chorób pasożytniczych skóry, powodowanych np. przez nużeńce lub świerzbowce. Podobnie jak cytologia, polega na wykonaniu preparatu mikroskopowego i jego ocenie. Różni się jednak sposobem pobrania materiału. 

W celu wykonania zeskrobiny lekarz wykorzystuje skalpel, którym zeskrobuje powierzchniowe warstwy naskórka kota. Może się jednak okazać, że niezbędna będzie ocena głębszych jego warstw, dlatego w trakcie wykonywania tego badania może dojść do minimalnego krwawienia. 

Sposób pobrania zeskrobiny może okazać się niekomfortowy dla wielu pacjentów, ale należy pamiętać o tym, że bez tej metody diagnostycznej rozpoznanie wielu chorób skóry staje się niemożliwe. 

Powierzchowna rana powstała w trakcie badania goi się w ciągu kilku dni i stanowi o wiele mniejszy problem niż pierwotna przyczyna schorzenia dermatologicznego. 

Trichogram – nieoceniona pomoc w diagnostyce przyczyn zmian skórnych 

Trichogram to bardzo prosta i niebolesna metoda pozwalająca lekarzowi na ocenę mikroskopową cebulek włosów twojego kociaka. Podobnie jak w poprzednich przypadkach – nieoceniony okazuje się tutaj mikroskop i dobrze sporządzony preparat.  

W celu pobrania materiału lekarz musi wyrwać włosy z okolicy zmiany skórnej lub wyłysienia. Następnie ocenia je pod mikroskopem. W ten sposób jest w stanie znaleźć zarodniki grzybów i określić dominującą fazę wzrostu włosa. 

Tajemnicze badanie lampą Wooda 

Lampa Wooda to specjalna lampa kwarcowa emitująca światło o określonej długości fali. Badanie tym urządzeniem wykorzystuje zjawisko fluorescencji niektórych grzybów wywołujących choroby skóry, czyli dermatofitów. 

Niestety, badanie lampą Wooda pozwala zidentyfikować jedynie niski odsetek przypadków pozytywnych. Oznacza to, że może być ona pomocna w diagnostyce chorób skóry kotów, ale nie powinna stanowić jedynej podstawy rozpoznania. Wynika to z faktu, że nie wszystkie gatunki i szczepy grzybów wykazują fluorescencję w świetle lampy Wooda. Niemniej jednak samo badanie potrafi wyglądać bardzo efektownie. 

Posiew mikrobiologiczny – czy naprawdę jest potrzebny? 

Istnieje możliwość, że w trakcie wizyty dermatologicznej spotkasz się z zaleceniem wykonania posiewu mikrobiologicznego. Jest to badanie polegające na stworzeniu hodowli komórkowej przy pomocy materiału pobranego z ciała pacjenta, np. wymazu lub włosów. 

Posiew mikrobiologiczny może stanowić element rozstrzygający diagnostyki, tak jak ma to miejsce w przypadku grzybic skóry. Stanowi on złoty standard w rozpoznawaniu tych schorzeń. Niestety, na wynik badania mikrobiologicznego w przypadku grzybic trzeba czekać nawet do 10 dni. 

Posiew stanowi również element pomocniczy przy doborze leczenia. Możesz spotkać się z tym, że wdrożona przez lekarza antybiotykoterapia w przypadku zakażeń ropnych skóry nie przyniesie pożądanego efektu. Jest to efekt rozpowszechniającej się antybiotykooporności drobnoustrojów. Zdarza się, że bakterie atakujące zwierzaki domowe uodparniają się na antybiotyki pierwszego i drugiego rzutu, dlatego objawy kliniczne utrzymują się pomimo wdrożonego leczenia. W takiej sytuacji lekarz może zalecić wykonanie posiewu mikrobiologicznego z antybiogramem. Polega on na uzyskaniu hodowli bakteryjnej i określeniu jej wrażliwości na powszechnie stosowane antybiotyki. Dzięki temu lekarz jest w stanie wdrożyć terapię celowaną, która z dużym prawdopodobieństwem przyniesie zadowalający efekt. 

Jak leczyć zmiany skórne u kota?

Terapia schorzeń dermatologicznych potrafi być długotrwała, dlatego wymaga ścisłej współpracy właściciela z lekarzem weterynarii oraz konsekwencji w działaniu. Leczenie różni się w zależności od zdiagnozowanej choroby. 

Lekarz może zdecydować się na zastosowanie preparatów doustnych, iniekcyjnych, ale także miejscowych. Powszechnie stosowaną metodą terapeutyczną w dermatologii kotów jest szamponoterapia. Wykorzystywane są produkty o specjalnym składzie zawierające np. chlorheksydynę, substancje o działaniu nawilżającym lub przeciwłojotokowym. 

Najczęściej zadawane pytania 

Poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania w zakresie zabiegów i schorzeń dermatologicznych u kotów. 

Dlaczego kot ma strupy na skórze?

Strupy na skórze kota mogą być wynikiem różnych czynników, takich jak alergie pokarmowe lub środowiskowe, infekcje grzybicze lub bakteryjne, pasożyty skórne (takie jak kleszcze lub pchły u kota), brak odpowiedniej pielęgnacji skóry lub nawet reakcje na środki chemiczne. Jest to sygnał, że skóra kota wymaga uwagi, dlatego ważne jest zidentyfikowanie przyczyny i podjęcie odpowiednich działań, w tym konsultacja z weterynarzem.

Jak leczyć kocie zapalenie skóry?

Leczenie zapalenia skóry u kota zależy od diagnozy weterynaryjnej. Weterynarz może zalecić stosowanie leków przeciwbakteryjnych, przeciwgrzybiczych lub przeciwpierwotniakowych w zależności od rodzaju infekcji. Dodatkowo należy zapewnić odpowiednią pielęgnację skóry, taką jak regularne kąpiele z łagodnymi szamponami dla zwierząt oraz stosowanie preparatów nawilżających lub łagodzących podrażnienia.

Co na atopowe zapalenie skóry u kota?

Atopowe zapalenie skóry u kota może wymagać kompleksowego podejścia. Weterynarz może zalecić leki przeciwhistaminowe, kortykosteroidy lub leki immunosupresyjne w przypadku cięższych objawów. Oprócz leczenia farmakologicznego istotne jest unikanie alergenów, stosowanie diety bogatej w kwasy omega-3, a także regularna pielęgnacja skóry, np. kąpiele z odpowiednimi szamponami łagodzącymi podrażnienia.

Jak naturalnie wyleczyć atopowe zapalenie skóry?

Naturalne metody wspierające leczenie atopowego zapalenia skóry u kota mogą obejmować zmiany w diecie na bogatszą w składniki wzmacniające odporność, takie jak kwasy omega-3. Dodatkowo stosowanie naturalnych preparatów nawilżających lub łagodzących podrażnienia skóry, np. kąpiele w odpowiednich ziołowych wywarach lub olejkach, czy kocich suplementów diety może pomóc w łagodzeniu objawów alergii skórnej.

Zabiegi dermatologiczne – podsumowanie  

Choroby skóry to bardzo częsta kocia przypadłość, dlatego istnieje duże prawdopodobieństwo, że jako właściciel spotkasz się z zabiegami takimi jak cytologia, zeskrobina czy trichogram. Warto znać znaczenie tych metod i wiedzieć co mają na celu. 

Jeśli zauważysz u swojego zwierzaka niepokojące objawy dermatologiczne, np. świąd, wyłysienia lub zmiany skórne – natychmiast udaj się z nim na wizytę do lekarza weterynarii.