Padaczka u kota - diagnostyka i terapia

Rozpoznanie - jak zdiagnozować padaczkę? 

Jeżeli podejrzewasz, że napad padaczkowy wystąpił u twojego zwierzęcia, koniecznie umów się na konsultację z lekarzem weterynarii. Specjalista przeprowadzi gruntowny wywiad, a także badanie ogólne oraz badanie neurologiczne kota. 

Ponieważ atak padaczkowy może być spowodowany szeregiem różnych chorób, niezbędne jest wykonanie testów diagnostycznych, aby zidentyfikować przyczynę drgawek. Przede wszystkim powinno zostać wykonane badanie krwi oraz moczu. 

Ponadto, aby wykluczyć nowotwory, urazy wewnętrzne, wady rozwojowe i inne nieprawidłowości, zaleca się także diagnostykę obrazową, taką jak USG, rentgen, rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową. 

Jak pomóc lekarzowi weterynarii odnaleźć przyczynę napadu padaczkowego? 

Obserwuj uważnie zwierzaka (zarówno podczas ataków padaczki, jak i pomiędzy nimi) i zapisuj wszystkie wątpliwości, a także niepokojące spostrzeżenia, aby podzielić się nimi ze specjalistą. Dostarczysz w ten sposób wielu cennych informacji i ułatwisz proces diagnostyczny. 

Poniżej znajdują się przykładowe pytania, które lekarz weterynarii może ci zadać.  

Postaraj się udzielić na nie szczegółowych i szczerych odpowiedzi: 

• Kiedy wystąpił pierwszy atak padaczki u kota? 
• Z jaką częstotliwością pojawiają się napady drgawek i jak długo trwają? 
• Skąd pochodzi zwierzę? Czy posiadasz informacje o jakichkolwiek problemach zdrowotnych u przodków lub rodzeństwa twojego pupila? 
• Czy kot doznał w ostatnim czasie jakiegokolwiek urazu, np. miał upadek z wysokości? 
• Czy w ostatnim czasie pupil zmienił zachowanie? Czy zauważono jakiekolwiek inne niepokojące objawy (np. nadmierną senność, spadek lub wzrost łaknienia i pragnienia)? 
• Czy w mieszkaniu są rośliny, które kot mógł spożyć? Czy czworonóg ma dostęp do trucizn (np. na ślimaki, mrówki itd.) lub leków? 
• Czy w gospodarstwie domowym są inne zwierzęta? Jeżeli tak - czy zauważyłeś u nich niepokojące objawy? Czy twój pupil miał kontakt z innymi czworonogami, mającymi podobne dolegliwości? 
• Czy ostatnio używałeś preparatu przeciwko pasożytom zewnętrznym na kocie lub innym zwierzęciu, z którym kot ma kontakt? Jeżeli tak - jaki to preparat? 
• W jakim kontekście występują napady padaczkowe? Czy zauważyłeś jakiekolwiek powiązanie pomiędzy napadami a karmieniem, podnieceniem, strachem, pogodą? 

Leczenie padaczki - jak pomóc zwierzęciu? 

Sposób leczenia epilepsji zależy przede wszystkim od jej typu. Niestety na rynku nie ma jednego złotego środka na wszystkie napady drgawek, ponieważ każdy przypadek się różni i choroba ma inne objawy. 

Padaczka idiopatyczna (pierwotna) zazwyczaj wymaga dożywotniej terapii i ścisłej współpracy z lekarzem weterynarii, a ponieważ nie można wyeliminować jej podłoża - stosuje się głównie same leki przeciwdrgawkowe.  

Natomiast w przypadku padaczki wtórnej kluczowe jest leczenie głównej przyczyny - choroby podstawowej np. nowotworu, zaburzeń metabolicznych, infekcji bakteryjnych lub wirusowych. 

Leczenie jest zawsze dobierane indywidualnie do każdego pacjenta i jego potrzeb, stanu zdrowia, a także możliwości finansowych właściciela. Początki terapii bywają trudne - zdarza się, że w celu osiągnięcia oczekiwanych efektów trzeba kilkukrotnie dostosowywać odpowiednią dawkę leków przeciwpadaczkowych. Warto przygotować się na taką możliwość i uzbroić w cierpliwość. 

Niestety epilepsja jest bardzo złożonym schorzeniem i czasami nie udaje się całkowicie zapobiec napadom drgawek. W takich przypadkach głównym celem terapii padaczki jest zmniejszenie częstotliwości ataków u kota, aby możliwie jak najbardziej poprawić komfort życia zwierzęcia i jego właściciela. 

Zazwyczaj po pojedynczym przypadku wystąpienia konwulsji nie wprowadza się długotrwałej terapii. Przyjmuje się, że leczenie na stałe wprowadzone zostaje dopiero, kiedy ataki drgawek występują u kota częściej niż raz na kwartał. 

Istotne uwagi dotyczące leczenia padaczki u kota 

Jeżeli u twojego pupila została zdiagnozowana padaczka, najprawdopodobniej zostałeś poinformowany, że jest to zwykle poważna choroba i wymaga terapii. 

Długość leczenia zależy od pierwotnej przyczyny wystąpienia choroby, natomiast w większości przypadków zwierzę musi przyjmować leki przeciwdrgawkowe do końca życia. 

Bardzo ważne jest przestrzeganie kilku kluczowych zasad: 

• zawsze ściśle stosuj się do zaleceń lekarza weterynarii co do ilości i częstotliwości podawania leku, aby utrzymywać odpowiednie stężenie leku we krwi, 

• bez wyjątku skonsultuj ze specjalistą podanie jakichkolwiek innych leków lub suplementów - nawet roślinnych, aby uniknąć ewentualnych interakcji pomiędzy substancjami czynnymi preparatów, 

• możliwie minimalizuj ekspozycję zwierzęcia na stres, ponieważ koty są bardzo wrażliwymi stworzeniami, a silne emocje mogą doprowadzać do występowania ataków padaczkowych, 

• zaopatrz się w leki "na zapas", gdyż nagłe przerwanie leczenia może prowadzić do nasilonego wystąpienia drgawek, 

• jeżeli zostaną przepisane leki służące do przerywania ataków (np. diazepam podawany doodbytniczo), zapoznaj się z ulotką dołączoną do opakowania produktu leczniczego. Upewnij się, że pozostali domownicy są zaznajomieni ze sposobem aplikacji preparatu, a także wiedzą, gdzie się znajduje. Regularnie sprawdzaj datę ważności leku. 

Jak postępować w przypadku wystąpienia ataku padaczki? 

Doświadczenie napadu drgawek u ukochanego pupila jest niewątpliwie bardzo ciężkim przeżyciem dla właściciela. Pomimo uczucia ogromnej bezsilności wobec choroby, ważne jest zachowanie spokoju. 

Jeżeli mamy taką możliwość, postarajmy się udokumentować i na przykład nagrać napad, aby pokazać go później specjaliście. Przydatne może okazać się też prowadzenie dzienniczka, w którym będziemy notować datę i porę wystąpienia konwulsji, ich długość, jak i również opisywać przebieg dnia i zachowanie zwierzęcia przed wystąpieniem ataku.  

Wiele czworonogów wykazuje symptomy zwiastujące złe samopoczucie i wnikliwa analiza powyższych czynników pomoże nam być przygotowanym na epizod drgawek w przyszłości. 

Podczas ataku padaczki kot traci kontrolę nad swoim ciałem i odruchami - ważne jest, aby pamiętać o swoim bezpieczeństwie. Pupil może niecelowo ugryźć lub podrapać. Z tego samego powodu należy odizolować inne zwierzęta i dzieci od kota, który ma atak padaczki. 

Zapewnijmy zwierzęciu spokój, zredukujmy źródło światła, ograniczmy odgłosy dochodzące z zewnątrz, a także odpowiednio zabezpieczmy czworonoga przed urazami. Ostre krawędzie mebli możemy uprzednio okleić nakładkami ochronnymi lub chociażby zasłonić grubymi kocami. Pod głowę kota możemy podłożyć coś miękkiego, na przykład niską poduszkę lub ręcznik.  

Zwierzę powinno być ułożone na boku, aby nie zakrztusiło się śliną lub wymiotami. 

Jeżeli posiadasz leki przeciwpadaczkowe zapisane przez lekarza weterynarii, podaj je zgodnie z zaleceniami. 

W przypadku, gdy atak przedłuża się i objawy nie ustępują po 5 minutach, konieczna będzie konsultacja weterynaryjna - w tym celu pilnie skontaktuj się ze specjalistą. 

Podsumowanie - padaczka u kota - o diagnostyce i terapii 

Rozpoznanie epilepsji u kota wymaga wnikliwego wywiadu, badania klinicznego (w tym neurologicznego), a także dodatkowej diagnostyki laboratoryjnej (np. analizy krwi i moczu) i nie tylko. 

Lekarz weterynarii dobiera leczenie indywidualnie do każdego pacjenta, biorąc pod uwagę wiele czynników, między innymi rodzaj padaczki, samopoczucie pupila, jak i również możliwości finansowe właściciela. W przypadku padaczki wtórnej zazwyczaj najważniejsze jest leczenie choroby podstawowej, która przyczyniła się do występowania drgawek. 

Schorzenie niewątpliwie wiąże się z wyższymi kosztami utrzymania zwierzęcia, a także nakłada na właściciela kota większą ilość trosk i obowiązków, jednak padaczkę można z powodzeniem leczyć. Ściśle współpracując z lekarzem prowadzącym i stosując się do jego zaleceń, z pewnością doprowadzimy do poprawy komfortu życia pupila i zmniejszenia częstotliwości ataków.