Ropomacicze u kotki to bardzo poważne schorzenie związane ze zwiększoną stymulacją hormonalną macicy podczas fazy porujowej i międzyrujowej. Niestety, jego objawy są nieswoiste, dlatego rozpoznanie i konieczność postępowania chirurgicznego bardzo często jest dla właścicieli szokiem. Jak diagnozuje się i leczy ropomacicze u kotki?
Spis treści
Ogólna charakterystyka schorzenia
Ropomacicze jest jedną z ważniejszych chorób układu rozrodczego kotów, jednak występuje u nich o wiele rzadziej niż u psów. Najczęściej stwierdzane jest u niewysterylizowanych samic powyżej piątego roku życia. Zwiększone występowanie ropomacicza nie zależy od przebytej ciąży u kota.
Bardzo ważnym elementem patofizjologii omawianego schorzenia jest przerost gruczołów macicznych (ang. cystic endometrial hiperplasia - CEH). Istnieją dwie teorie na temat jego roli w rozwoju ropomacicza u kotki. Pierwsza z nich mówi, że dochodzi do niego pod wpływem stymulacji błony śluzowej macicy progesteronem w fazie porujowej i międzyrujowej. Doprowadza to do zwiększonej wydzielniczości gruczołów macicznych. Wtórnie do CEH pojawia się natomiast infekcja bakteryjna.
Najnowsze ustalenia donoszą jednak, że czynnikiem inicjującym ropomacicze u kotki są drobnoustroje powodujące podkliniczne zakażenie macicy, doprowadzające do nadmiernego rozwoju gruczołów macicznych i zwiększonej wydzielniczości.
Na przebieg choroby w znacznym stopniu wpływa również stopień otwarcia szyjki macicy. Jeśli jest ona zamknięta, wydzielany przez gruczoły maciczne płyn gromadzi się i wypełnia cały narząd do granic jego możliwości, co generuje silny ból. Ponadto, pomimo ogromnej wytrzymałości warstwy mięśniowej macicy, istnieje ryzyko perforacji narządu. Nawet niewielka ilość ropy, która w ten sposób dostanie się do jamy brzusznej może spowodować zapalenie otrzewnej.
Jeśli jednak szyjka macicy jest otwarta, wydzielina może swobodnie wypływać przez pochwę do środowiska zewnętrznego. Całe szczęście, taka sytuacja jest u kotek częstsza. Ropomacicze zamknięte rokuje o wiele gorzej niż otwarte.
Objawy ropomacicza u kotki
Wystąpienie ropomacicza u kota objawia się w bardzo nieswoisty sposób. Symptomy tego schorzenia to między innymi:
- osowiałość,
- odwodnienie,
- gorączka, a następnie hipotermia,
- brak apetytu i wychudzenie,
- wymioty u kota,
- biegunka,
- częstsze oddawanie moczu,
- zwiększone pragnienie,
- powiększenie obrysu jamy brzusznej (może nie występować, jeśli ropomacicze jest otwarte),
- śluzowy, śluzowo-ropny lub krwisty wypływ z dróg rodnych (nie występuje u kotek z ropomaciczem zamkniętym).
Jak widać, zdiagnzowanie ropomacicza u kotki jedynie na podstawie objawów klinicznych może okazać się niemożliwe. Za złoty standard w rozpoznawaniu tego schorzenia uznaje się ultrasonografię.
Jak wygląda leczenie ropomacicza u kotki?
Ropomacicze u kotki leczy się chirurgicznie poprzez usunięcie macicy i jajników, czyli owariohisterektomię. Bardziej potocznie ujmując, jest to sterylizacja kotki. Zabieg powinien być wykonany jak najszybciej. Niestety, ze względu na to, że pierwsze objawy ropomacicza są z reguły nieswoiste i trudne do rozpoznania, pacjenci bardzo często trafiają do lekarza weterynarii w ciężkim stanie wymagającym stabilizacji, co przesuwa decyzję o operacji w czasie.
Postępowaniu chirurgicznemu musi towarzyszyć również odpowiednio prowadzona płynoterapia, mająca na celu wypłukanie z organizmu cytokin prozapalnych. Niebagatelne znaczenie ma również farmakoterapia antybiotykami o szerokim spektrum działania.
Leczenie zachowawcze w przypadku ropomacicza u kotki jest mało skuteczne, niemniej jednak część właścicieli decyduje się na nie licząc na zachowanie zdolności reprodukcyjnych przez samicę. W tym celu stosuje się terapię hormonalną, która może trwać nawet 3-4 tygodnie. Warto jednak zaznaczyć, że nie zawsze doprowadza ona do trwałego wyleczenia kota.
Ropomacicze u kotki — rokowanie
Rokowanie w przypadku ropomacicza u kotki jest zależne od wyjściowego stanu ogólnego pacjenta. Uznaje się również, że im szersze otwarcie szyjki macicy, tym lepsze rokowanie. Możliwość wypływu wydzieliny z dróg rodnych zwiększa prawdopodobieństwo, że operacja doprowadzi do trwałego wyleczenia zwierzęcia.
Niebagatelne znaczenie ma również opieka pozabiegowa nad kotem. Kluczową rolę odgrywa tu obserwacja samicy przez właściciela i ścisła współpraca z lekarzem weterynarii. Objawami najczęstszych powikłań pozabiegowych u kota są:
- wzmożone zainteresowanie okolicą rany,
- obrzęk rany,
- wypływ lub krwawienie,
- przerwanie ciągłości szwów,
- obecność tkanek wystających z rany pozabiegowej,
- utrzymująca się gorączka i znaczne osowienie.
Sterylizacja kotek zapobiega nie tylko ropomaciczu
Świadomość dotycząca kastracji zwierząt rośnie wśród właścicieli z roku na rok. Ropomacicze u kotki to tylko jeden z problemów, któremu można zapobiec chirurgicznym usunięciem macicy i jajników. Sterylizacja zmniejsza również ryzyko schorzeń takich jak nowotwory gruczołu mlekowego, jajników i macicy.
Warto mieć na względzie dobrostan niewykastrowanej kotki, która nie jest w stanie realizować swojego popędu płciowego wynikającego z aktywności hormonów wydzielanych przez jajniki. Powoduje to nie lada frustrację u zwierzęcia i generuje zbędny stres dla organizmu. Ponadto, objawy towarzyszące rui, (np. nadmierna wokalizacja i ekspozycja zewnętrznych narządów płciowych) przeszkadza wielu właścicielom.
Sterylizacja jest także sposobem na walkę z bezdomnością zwierząt. Niektórzy opiekunowie decydują się na swobodne wypuszczanie mruczków na zewnątrz. Niestety, często wiąże się to z nieprzyjemnymi konsekwencjami takimi jak przenoszenie niebezpiecznych chorób zakaźnych (np. białaczki u kota) lub doprowadza do niechcianego krycia.
Ropomacicze u kotki — podsumowanie
Ropomacicze u kotki wynika z działalności hormonów na komórki endometrium macicy oraz namnażania się drobnoustrojów, które dostają się do narządu drogą wstępującą przez pochwę. Towarzyszy temu rozrost gruczołów macicznych doprowadzający do ich nadmiernej aktywności wydzielniczej i gromadzenia się płynu w narządzie. Ryzyko wystąpienia ropomacicza rośnie z wiekiem u samic niekastrowanych.
Leczeniem z wyboru jest usunięcie macicy i jajników. Terapia hormonalna charakteryzuje się o wiele niższą skutecznością, niemniej jednak jest możliwa.
Ropne zapalenie macicy to schorzenie, którego wczesne rozpoznanie zwiększa prawdopodobieństwo całkowitego wyleczenia. Kluczowa jest obserwacja swojego pupila i jak najszybsza interwencja lekarska.
Bibliografia
- Ropomacicze u kotek — przypadki nietypowe" - K. Kacprzak, I. Dolka, P. Jurka; Magazyn Weterynaryjny; 04/2014
Brak komentarzy
Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tego artykułu.