Kot singapurski — wszystkie informacje i opis rasy

Historia rasy kot singapurski

Pochodzenie kota singapurskiego to kwestia, która w świecie felinologicznym budzi wiele emocji. Nazwa rasy sugeruje, że jej przedstawiciele pochodzą z Singapuru, czyli miasta-państwa położonego w Azji Południowo-Wschodniej. W latach siedemdziesiątych XX wieku przebywało w tamtych rejonach małżeństwo amerykańskich hodowców kotów. Tommy Meadow i jego żona, bo o nich mowa, zajmowali się na co dzień hodowlą kotów burmskich i syjamskich. Ze swoich singapurskich wojaży przywieźli do Stanów kilka kotów o niespotykanym umaszczeniu. Posłużyły one jako baza dla stworzenia nowej hodowli.

W świecie felinologicznym do tej pory ma miejsce poważny konflikt, który odnosi się do pochodzenia singapury. Podczas gdy niektórzy uważają ją za rasę naturalną, która od wieków występowała w swoje ojczyźnie, inni sądzą, że została stworzona sztucznie w Stanach Zjednoczonych. Jak łatwo się domyślić pierwsza narracja dominuje w Singapurze, który koty tej rasy uznaje za swoją narodową maskotkę.

Większość historyków felinologii zdecydowanie przychyla się jednak do stwierdzenia, że współczesny kot singapurski powstał w efekcie prac hodowlanych genetyka Terry'ego Lomaxa. Do stworzenia wzorca wykorzystano geny kotów burmskich, syjamskich tabby oraz abisyńskich. Amerykańska TICA uznała nową rasę już w 1987 roku. Na oficjalną decyzję FIFe trzeba było jednak czekać aż do 2014 roku.

Obecnie kot singapurski najczęściej występuje w Stanach Zjednoczonych. Nic dziwnego, to właśnie tam powstał wzorzec i tam rozwinęło się najwięcej hodowli. W naszym kraju jest ich zdecydowanie mniej. Do niedawna koty singapurskie w ogóle nie były obecne nad Wisłą. Dzisiaj funkcjonuje już ich kilka a rasa zyskuje swoich zagorzałych zwolenników.

Jak wygląda kot singapurski?

Kot singapurski uznawany jest za najmniejszą rasę kota na świecie. Rzeczywiście, zwierzęta te ważą średnio od dwóch i pół do trzech i pół kilograma. Ich niewielkie rozmiary nie oznaczają bynajmniej braku masy mięśniowej! To zwierzęta o rozbudowanej muskulaturze i silnym kośćcu. Głowa jest niewielka i okrągła. Tym, co zdecydowanie przyciąga wzrok są ogromne oczy, które zajmują dużą część twarzy tego kociaka. Rozwój kota tej rasy trwa długo. Zarówno samice, jak i samce osiągają swoje pełne rozmiary w wieku około dwóch lat.

Futerko kota singapurskiego jest krótkie i jedwabiste. Koty tej rasy występują tylko w jednym umaszczeniu: sepia agouti. Zawdzięczamy je genowi tak zwanego odwróconego albinizmu. Występuje u nich akromelanizm, który charakteryzuje się tym, że ciemniejsze punkty ulokowane są na chłodniejszych częściach ciała. Większość futra jest natomiast w kolorze kości słoniowej.

Koty singapurskie – charakter

Kot singapurski jest do pewnego stopnia typowym przedstawicielem ras orientalnych. Tak jak inne rasy kotów pochodzenia dalekowschodniego jest wyjątkowo zorientowany na człowieka. Szybko przywiązuje się do swojego opiekuna i chętnie spędza z nim bardzo dużo czasu. Wyróżnia go jednak spokojne i delikatne usposobienie. Koty singapurskie niekiedy określane są wręcz jako nieśmiałe. Łatwo je zranić i zniechęcić. Właśnie dlatego tak ważne jest to, aby hodowla kota była nastawiona na prawidłową socjalizację maluchów.

Singapura to bardzo inteligentny kot. Warto zajmować jego czas różnego rodzaju zabawami węchowymi, czy zagadkami. Zwierzęta tej rasy bardzo szybko się uczą, również zachowań, które nie zawsze wzbudzają entuzjazm u opiekunów. Mały kotek w domu powinien być konsekwentnie uczony wszystkich panujących w rodzinie zasad.

Kot singapurski – zdrowie i pielęgnacja

Singapura jest kotem krótkowłosym, który nie wymaga szczególnej pielęgnacji i z reguły cieszy się bardzo dobrym zdrowiem. Jeżeli myślisz o zakupie przedstawiciela tej rzadkiej rasy, koniecznie dowiedz się, jak właściwie go żywić i w jaki sposób dbać o jego codzienny komfort.

Jak pielęgnować sierść kota singapurskiego?

Wielu potencjalnych opiekunów zastanawia się, czy kot singapurski linieje oraz jak wiele czasu trzeba spędzić na pielęgnacji jego sierści. Jedwabiste i krótkie futerko tego zwierzaka jest jednowarstwowe. Singapura nie ma podszerstka lub ma go bardzo niewiele. Właśnie dlatego problem z linieniem jest marginalny. Kota singapurskiego nie trzeba również intensywnie wyczesywać. Zazwyczaj wystarczy gumowa szczotka, która zbierze nadmiar luźnych włosów. Zabieg powtarzamy raz na dwa lub trzy dni, jeśli jest taka potrzeba. Kąpiele, a już tym bardziej strzyżenie kota tej rasy bez wskazania medycznego to zabiegi całkowicie zbędne.

Tak jak w przypadku wszystkich kotów opiekun musi liczyć się z koniecznością regularnego czyszczenia uszu i przycinania pazurów pupila. Co jakiś czas sprawdzaj, czy ucho zewnętrzne nie jest brudne i czy nie zbiera się w nim nadmiar woskowiny. Pazurki podcina się zdecydowanie rzadziej – mniej więcej raz na trzy tygodnie. Pamiętaj, że koty na drapakach nie ścierają sobie pazurów, a jedynie je ostrzą. Regularne skracanie jest więc konieczne. Jeżeli sam nie czujesz się na siłach, żeby to zrobić, poproś o pomoc lekarza weterynarii.

Na co chorują koty singapurskie?

Kot singapurski z dobrej hodowli zazwyczaj cieszą się dobrym zdrowiem. Rasa jest dosyć rzadka a w naszym kraju funkcjonuje zaledwie kilka hodowli, w których prowadzone są stabilne i odporne na choroby linie. Co istotne, nie odnotowano niemal żadnych poważnych schorzeń genetycznych, które byłyby typowe właśnie dla kota singapurskiego! Jednym ryzykiem jest niedobór kinazy pirogronianowej. Ten enzym bierze udział w rozkładaniu cukrów w czerwonych krwinkach a jego braki mogą prowadzić do anemii.

A ile żyje kot singapurski? Wśród miłośników rasy znajdziemy osoby, których pupile obchodzili w dobrym zdrowiu swoje dwudzieste urodziny. Średnia długość życia wynosi jednak około piętnastu lat. Żeby kociak żył jak najdłużej, trzeba dbać o stan jego zdrowia i regularnie odwiedzać lekarza weterynarii. Raz w roku warto wykonać podstawowe badania diagnostyczne, takie jak:

• morfologię i biochemię krwi,
• USG,
• badanie moczu i kału.

Prawidłowe żywienie kota singapurskiego

Singapura, tak jak inne koty jest ścisłym mięsożercą. Jego dzicy kuzyni żywią się surowym mięsem, dlatego to właśnie biologicznie odpowiednia dieta BARF będzie najzdrowszym rozwiązaniem. Warto jednak pamiętać, że przepisy w takim jadłospisie powinny być dopasowane indywidualnie do każdego zwierzaka. Trzeba wziąć pod uwagę takie kwestie jak stan zdrowia czy wiek kota.

Oczywiście nie jest to jedyna możliwość! Kot singapurski zadowoli się również wysokiej jakości mokrą karmą. Pamiętaj, że wszystkie zwierzaki tego gatunku mają trudności z trawieniem węglowodanów. Warto więc zdecydować na pokarm bezzbożowy z możliwie jak najmniejszym udziałem produktów pochodzenia roślinnego.

Cena i hodowla – kot singapurski

Kot z hodowli jest marzeniem wielu osób. Singapurski może stanowić wyjątkową pokusę. Są to w końcu bardzo rzadka rasa o wyjątkowo pięknym umaszczeniu i nietuzinkowych rozmiarach. Pamiętaj jednak, że pieniądze warto zostawić wyłącznie u sprawdzonego hodowcy, zarejestrowanego w Polskiej Federacji Felinologicznej: Felis Polonia. Tylko w ten sposób zyskujesz kota naprawdę rasowego, a nie takiego w typie rasy, który jest efektem bezsensownych działań pseudohodowcy. A ile kosztuje kot singapurski z dobrej hodowli? Średnia cena kociaka wynosi od 5 do 6 tysięcy złotych.

Dla kogo kot singapurski będzie najlepszym wyborem?

Singapura to bez wątpienia wyjątkowa rasa kota. Jest nie tylko piękny, ale także inteligentny i bardzo oddany swojemu opiekunowi. Jaki jest jednak profil osoby, która będzie dla niego najlepszym opiekunem? Odpowiadając sobie na to pytanie, trzeba wziąć pod uwagę przede wszystkim delikatny charakter tego zwierzaka. Singapura bardzo ceni sobie spokój i powtarzalność. To zdecydowanie nie jest zwierzak, który będzie czuł się dobrze w głośnym otoczeniu pełnym dzieci i innych zwierząt domowych. Najlepiej odnajdzie się w spokojnym domu, z opiekunem, który uszanuje jego delikatne usposobienie.

To doskonały kot dla osoby starszej, spokojnej rodziny ze starszymi dziećmi albo osoby, która pracuje w domu i wiedzie uporządkowany tryb życia. Zakładając, że socjalizacja singapura przebiegła prawidłowo prawdopodobnie dobrze sprawdzi się on jako drugi kot w domu. Nie można zapominać o tym, że tak jak każdy inny przedstawiciel swojego gatunku zwierzak ten potrzebuje uwagi, aktywności i bezpieczeństwa. Kot singapurski jest z natury dosyć ufny, dlatego zdecydowanie nie nadaje się na kota wychodzącego.

W języku malajskim singapura oznacza miasto lwa. Mimo wielu kontrowersyjnych narracji kot singapurski nie jest rasą naturalną, tylko stworzoną w latach siedemdziesiątych XX wieku przez amerykańskich genetyków. Mimo wszystko mamy tu do czynienia z kotem zdrowym, bardzo pięknym i wyróżniającym się zrównoważonym charakterem. Jeżeli uważasz, że będzie doskonałym przyjacielem właśnie dla ciebie, koniecznie poszukaj sprawdzonej i odpowiedzialnej hodowli.