Źródło: Canva.com
  • Pies
  • Zdrowie
  • Leczenie

Biegunka u psa — jakie są jej najczęstsze przyczyny? Jak pomóc psu w trakcie biegunki?

Opublikowane: 13:02 Przeczytasz w: 6 min

Biegunka jest jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych występujących u psów. Może wynikać z wielu przyczyn – od błędów żywieniowych, infekcji, po stres i choroby przewodu pokarmowego. W tym artykule omówimy co najczęściej wywołuje biegunkę u naszych czworonogów oraz jak w takim wypadku pomóc zwierzęciu.

Spis treści

    Jak wygląda biegunka u psa?

    Biegunka u psa może przybierać różne formy - od wodnistej, po luźne stolce z obecnością śluzu lub krwi. Potrafi wystąpić nagle i przebiegać bardzo intensywnie lub przybrać postać przewlekłą, trwającą nawet kilka tygodni. W wielu przypadkach biegunce towarzyszą dodatkowe objawy, takie jak:

    • zmniejszony apetyt,
    • wymioty,
    • wzdęcia,
    • bolesność brzucha,
    • apatia.

    Warto zwrócić uwagę na kolor odchodów, które mogą mieć różną barwę – od jasnożółtej po ciemnobrunatną. Podanie tej dodatkowej informacji lekarzowi weterynarii może pomóc mu znaleźć przyczynę problemu.

    Magdalena Rutkowska lekarka weterynarii, ekspertka zoocial.pl

    Jakie są najczęstsze przyczyny biegunki u psa?

    • Rozwolnienie u psa może mieć swoją podstawę u wielu źródeł. Czasem wynika z działań właściciela (na przykład nieprawidłowej diety), innym razem jest skutkiem różnych infekcji i stresorów. Do najczęstszych przyczyn biegunki należą:
    • Błędy żywieniowe - gwałtowna zmiana diety, nadmiar jedzenia, karmienie zepsutym pokarmem, zatrucia w wyniku podawania nieodpowiednich produktów, na przykład czekolady. Należy uważać na spacerze z psem - zwierzak nie powinien zjadać odpadków.
    • Alergie i nietolerancje pokarmowe - niektóre psy reagują biegunką na określone składniki pokarmowe, takie jak białko, zboża lub konserwanty. W takim przypadku objaw ma charakter przewlekły i towarzyszy mu świąd oraz zmiany skórne. Problem często dotyka rasę labrador retriever.
    • Infekcje bakteryjne, wirusowe i pasożytnicze - zakażenie niektórymi drobnoustrojami, na przykład parwowirusem, salmonellą, giardią lub bakteriami z rodzaju Campylobacter może powodować ostrą biegunkę, często z obecnością śluzu lub krwi.
    • Choroby przewodu pokarmowego: Zapalenie jelit (często u yorkshire terrierów), zapalenie trzustki (owczarki niemieckie) czy choroba zapalna jelit często prowadzą do nawracających biegunek.
    • Stres - w wyniku przeprowadzki, pobytu w nowym środowisku lub wizyty u weterynarza może wywołać krótkotrwałą biegunkę.
    • Czynniki jatrogenne - czyli wynikające z działań lekarza. Przykładem są skutki uboczne zastosowanych leków -antybiotyki potrafią zaburzać naturalną florę bakteryjną jelit i prowadzić do biegunki.

    Ile dni może trwać rozwolnienie u psa? Kiedy udać się do weterynarza?

    Czas trwania biegunki u psa zależy od jej przyczyny. Krótkotrwała biegunka, np. spowodowana stresem lub dietetycznymi błędami może ustąpić po kilku dniach odpowiedniego postępowania żywieniowego i nawodnienia. Przewlekła biegunka u psa trwa natomiast nawet kilka tygodni. Przedłużające się objawy wymagają konsultacji z lekarzem weterynarii i dokładniejszej diagnostyki. To samo, dotyczy biegunki niezależnie od długości jej trwania, jeśli towarzyszą jej objawy takie jak zmniejszenie masy ciała, krew w kale lub gorączka u psa.

    Biegunka u psa może mieć różnorodne podłoże, od prostych błędów dietetycznych po poważne schorzenia jak zapalenie trzustki czy infekcje bakteryjne. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na towarzyszące objawy, takie jak krew w kale, utrata masy ciała czy gorączka, które wymagają pilnej konsultacji z weterynarzem.

    Dr. Emily Carter (US) lekarka weterynarii, specjalistka gastroenterologii

    Co podawać psu na biegunkę? Leczenie

    Kompleksowe leczenie biegunki u psa obejmuje zarówno metody domowe, jak i interwencje weterynaryjne. Na początku, aby pomóc swojemu pupilowi można spróbować złagodzić objawy poprzez wprowadzenie odpowiedniej diety i probiotyków. Bardzo istotne jest też odpowiednie nawadnianie zwierzęcia. W przypadku dłuższego i intensywnego przebiegu choroby niezbędna może okazać się kroplówka. W razie przedłużającej się biegunki o ciężkim przebiegu, lekarz weterynarii wprowadzi leczenie farmakologiczne. Najczęściej podawane leki:

    • przeciwbiegunkowe - takie jak loperamid - regulują motorykę jelit.
    • antybiotyki - stosowane w cięższym przebiegu, gdy biegunka ma charakter zakaźny.

    Przy zaobserwowaniu poważnych zaburzeń lub obecności krwi w odchodach, niezbędne jest przeprowadzenie badań dodatkowych. Dzięki nim lekarz weterynarii może skutecznie zidentyfikować przyczynę i wdrożyć odpowiednie leczenie. Wśród zalecanych testów wymienić można: morfologię krwi, badanie kału na obecność pasożytów, testy na obecność wirusów i bakterii.

    Magdalena Rutkowska lekarka weterynarii, ekspertka zoocial.pl

    Czym i czy karmić psa w trakcie biegunki?

    Podczas biegunki kluczową rolę w procesie leczenia psa odgrywa jego dieta. Wśród zasad żywieniowych zalecanych do wprowadzenia u psa z takimi objawami należą:

    1. Głodówka - zaleca się, aby była krótka (12 do 24 godzin). Dzięki niej nabłonek jelitowy będzie miał czas się zregenerować. Ważne jednak, aby pupil miał stały dostęp do świeżej wody.
    2. Stopniowe wprowadzanie lekkostrawnej diety - po okresie głodówki, zwierzę należy karmić niewielkimi porcjami lekkostrawnego jedzenia. Można podawać potrawkę z gotowanego ryżu z kurczakiem lub indykiem. Inną opcją jest stosowanie specjalnej karmy weterynaryjnej, przeznaczonej dla psów z problemami żołądkowo-jelitowymi.
    3. Unikanie tłustych i ciężkostrawnych pokarmów -  w okresie leczenia układ pokarmowy pacjenta nie powinien być obciążany, a tłuszcz jest trudny do strawienia, może się nie wchłaniać i nasilać biegunkę.
    4. Wprowadzanie prebiotyków i probiotyków - te dodatki do karmy psa wspierają odbudowę naturalnej flory bakteryjnej jelit, co jest kluczowe w przywracaniu równowagi mikrobiologicznej po biegunce.
    5. Stopniowe przywracanie diety psa do normalności - nagła zmiana może ponownie zaburzyć procesy trawienne i prowadzić do nawrotu objawów.
    Bibliografia
    1. "Intensywna terapia psów i kotów." Wayne E. Wingfield, red. wyd. pol. Antoni Schollenberger, Wydawnictwo SGG, Warszawa 2004, ISBN: 8372441553
    2. "Od objawu do rozpoznania. Postępowanie diagnostyczne u małych zwierząt." Michael D. Lorenz, Paul L. Demars, T. Mark Neer, Galaktyka 2010, ISBN: 978-83-7579-152-5
    3. "Diagnostyka różnicowa w chorobach wewnętrznych psów i kotów" R. Neigerred., red. R. Lechowski, Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2022, ISBN: 9788366960657

    Oceń artykuł

    Ogólna ocena: 0,0 | liczba ocen: 0
    0/400

    Brak komentarzy

    Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tego artykułu.

    Nasi eksperci