Pomeranian vs Chihuahua — czym różnią się te dwie rasy?

Pomeranian i chihuahua — historia ras

Rasa chihuahua swój początek wywodzi z Meksyku, z czasów Tolteków, żyjących jeszcze przed Aztekami, ale popularnością zaczęła cieszyć się dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Na wystawie pojawiła się w 1884 roku, a w Polsce jest znana od lat 80. XX wieku.

Z kolei pomeranian, inaczej szpic miniaturowy, pochodzi z Pomorza. Jego protoplastą najprawdopodobniej był pies torfowy, pochodzący z epoki kamiennej, który stał się przodkiem wszystkich szpiców europejskich.

Obecne szpice miniaturowe, to rasa ukształtowana w Wielkiej Brytanii w XVIII wieku. Były one jednak wówczas dużo większe i mogły ważyć nawet 10–12 kg. Ich rozmiar zaczął się zmniejszać, gdyż brytyjscy kynolodzy dążyli  do stworzenia mniejszego psa o gęstszej sierści. Pomeraniany były trzymane głównie przez damy do towarzystwa. Z biegiem czasu zmienił się więc ich charakter. Są one nadal dość szczekliwe i czujne, ale prawie całkowicie straciły instynkt łowiecki.

Chihuahua czy pomeranian? Każdy uroczy na swój sposób

Chihuahua to piesek zaliczany do najmniejszych psów świata. Waży między 1,5 kg a 3 kg, ale czasami zdarzają się osobniki o wadze 500 gram. Psiak ten posiada zaokrągloną głowę o wyglądzie jabłka, charakteryzującą się z wyraźnym stopem i krótką kufą, oraz duże i ciemne oczy. Uszy jego są duże i stojące.

Choć chihuahua kojarzony jest bardziej z typem krótkowłosym, znana jest również jego odmiana długowłosa. U krótkowłosych chihuahua sierść przylega do ciała, jest błyszcząca i miękka o średnio obfitym podszerstku, natomiast u odmiany długowłosej jest ona rzadsza, delikatna i jedwabista. Wzorzec tej rasy dopuszcza wszelkie rodzaje umaszczenia, Wybierać więc możemy pomiędzy osobnikami płowymi, czekoladowymi, białymi, srebrnymi, czarnymi, jak i czarnymi podpalanymi, biało-brązowymi oraz płowymi z pręgami.

Szpic miniaturowy to rasa nieco większa.  Jej przeciętny przedstawiciel waży bowiem ok. 3,5 kg, a jego wysokość w kłębie wynosi około 18–22 cm. Ma on niedużą szeroką głowę, małe spiczaste uszy i ciemne oczy o migdałowym kształcie. Charakteryzuje go obfity kołnierz na szyi, frędzle na tylnej części kończyn i noszony nad grzbietem mocno owłosiony ogon o wyglądzie pióropusza. Pomeraniany występują również w wielu barwach. Najczęściej w obrębie tej rasy spotyka się umaszczenie białe, brązowe, kremowe i czarne.

Pomeranian a chihuahua - charakter i usposobienie

Szpic miniaturowy!!! to psiak pełen energii. Posiada on serdeczną naturę i bardzo silnie przywiązuje się do swojego opiekuna, ale wobec innych domowników zachowuje stosowny dystans. Natomiast jego stępiony instynkt łowiecki pozwala mu mieszkać pod jednym dachem z kotem. Ten nieduży czworonóg posiada jednak sporą dozę pewności siebie i odwagi. Nie lubi jednak zostawać długo sam. Jest to psiak bardzo czujny i szczekliwy o sporej chęci do stróżowania.

Również chihuahua to zwierzak niezwykle czuły i przywiązany do swojego właściciela, odznaczający się dużą pewnością siebie i odwagą. Charakter ma on bardzo przyjacielski i wesoły.  To doskonały pies rodzinny, choć nie nadaje się do bardzo małych dzieci, które z uwagi na jego mikroskopijne rozmiary bardzo łatwo mogą zrobić mu krzywdę. Zwierzak ten raczej dobrze funkcjonuje z innymi psami, choć zdarza się, że bywa wobec nich zaczepny.

Chihuahua vs pomeranian – wybierz rasę dla siebie!

Chihuahua to psy długowieczne, żyją nawet 15 lat. Jest to rasa dość zdrowa, jednak potrzebują one dokładnego szczotkowania zębów i regularnych kontroli uzębienia wykonywanego w przychodni weterynaryjnej, gdyż są  podatne na problemy stomatologiczne. Zapadają też na choroby narządu ruchu oraz problemy okulistyczne.

Pielęgnacja chihuahua nie jest kłopotliwa, ale warto wiedzieć, że psy z krótką sierścią linieją praktycznie przez cały rok. Trzeba też pamiętać o skąpym ich podszerstku, wywołującym niechęć do zimna i wilgoci. Szczególnie odmiany krótkowłose mogą szybko marznąć, dlatego wymagają zimą ciepłego ubranka.

Pomeranian, choć nie jest pozbawiony skłonności do wielu chorób, nie jest jednak obciążony tyloma chorobami, co inne małe psy takie jak mopsy, czy pekińczyki. Jednak karmiąc miniaturowego szpica możemy spodziewać się nietolerancji pokarmowych, skłonności do otyłości i niezwykłej wybredności.

Należy mieć świadomość, iż piękna sierść miniaturowego szpica wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Konieczne jest codzienne jego czesanie, gdyż wełnisty podszerstek ma tendencję do filcowania i może nawet doprowadzić do miejscowego zapalenia skóry. Posiadając psa tej rasy, trzeba mieć więc odpowiednią ilość czasu na codzienne zabiegi.

U pomeranianów kłopotliwa może stać się także ich chęć do stróżowania i duża szczekliwość, uciążliwa szczególnie dla osób mieszkających w blokach. Chihuahua to z całą pewnością piesek mniej hałaśliwy.

Natomiast zarówno pomeraniany, jak i chihuahua bywają aroganckie w stosunku do innych psów, nawet znacznie większych od siebie. Szczególnie samce pomeranianów mogą popadać w konflikty z innymi czworonogami. Przedstawiciele obu tych maleńkich ras bywają zaczepni i natarczywi, warto więc przepracować to na szkoleniu.
Obydwie rasy mają również spore zapotrzebowanie na ruch i aktywność i lubią bieganie można więc trenować z nimi zarówno obedience, jak i agility.

Ani chihuahua, ani pomeranian nie są szczególnie kłopotliwymi rasami. Jednakże pielęgnacja szpica miniaturowego zajmować może więcej czasu i ma on troszkę bardziej kłopotliwy charakter. Z kolei chihuahua wymaga szczególnej uwagi ze względu na swój „kieszonkowy” rozmiar. Niemniej jednak dla miłośników tych ras nie powinno to stanowić to większych przeszkód.