Chihuahua - wszystkie informacje i opis rasy

Skąd się wzięły Chihuahua?

Miasto Chihuahua to stolica stanu Chihuahua na północy Meksyku, przylegającego do Stanów Zjednoczonych. Do dziś żyje tam w stanie dzikim mały piesek o bliżej nieokreślonej populacji, przypominający udomowione chihuahua krótkowłose. Jedna z teorii głosi, że dawna ludność tamtych obszarów nazywała je „Techichi” i uważała za psy ofiarne, które miały pomagać duszom zmarłych odchodzić w zaświaty,  co łączyło się z ich rytualnym uśmiercaniem. Inna hipoteza zakłada, że psami ofiarnymi stały się już za czasów azteckich, a jeszcze inna – że trzymali je już Toltekowie. Gdyby można ją było udowodnić, oznaczałoby to, że chihuahua jako rasa liczy sobie ponad tysiąc lat. 

Niektórzy badacze próbują wykazać, że chihuahua powstały w wyniku kojarzeń „Techichi” z maltańczykami i papillonami, które zostały przywiezione przez hiszpańskich konkwistadorów w XV wieku, kiedy zawojowali oni Meksyk. Zarówno papillony, jak i maltańczyki mają dłuższą sierść. W wyniku krzyżówek dalszych pokoleń ich mieszańców z „Techichi” miała powstać długowłosa odmiana rasy chihuahua. Żadna z powyższych hipotez nie została dotąd ostatecznie potwierdzona. 

O historii tej rasy można mówić dopiero od II połowy XIX wieku, kiedy rolnicy, posiadający gospodarstwa w stanie Chihuahua, zaczęli sprzedawać małe pieski do sąsiednich Stanów Zjednoczonych. Turyści odwiedzający Meksyk kupowali je jako żywe pamiątki z wycieczki i zabierali do USA. W 1884 roku na wystawie psów w Filadelfii po raz pierwszy zaprezentowano przybysze z Meksyku. Rasa została zarejestrowana w amerykańskim klubie kynologicznym (AKC) w 1904 roku, a w 1923 roku założono w USA klub jej hodowców. 

Jeszcze w końcu XIX wieku pierwsze chihuahua trafiły do Europy, początkowo do Wielkiej Brytanii. Pierwszy miot tej rasy zarejestrowano tam jednak dopiero w latach 30. XX wieku. Szybko zyskała ona sympatię, a jej sława szybko przeniosła się na kontynent do innych krajów Europy. FCI ostatecznie zarejestrowała rasę chihuahua w grudniu 1959 roku. 

Do Polski pierwsze psy tej rasy trafiły w latach 80. XX wieku, a po raz pierwszy pojawiły się na wystawie w 1986 roku. Od tej pory popularność tych małych piesków zaczęła rosnąć i obecnie jest to jedna z najbardziej modnych ras. 

Chihuahua – wzorzec rasy 

Wzorzec FCI 218 - CHIHUAHUA 

KRAJ POCHODZENIA: Meksyk. 

UŻYTKOWOŚĆ: Pies do towarzystwa. 

KLASYFIKACJA FCI: Grupa 9. Psy ozdobne i do towarzystwa. Sekcja 6. Chihuahueño. Rasa nieobjęta obowiązkiem pracy. 

WRAŻENIE OGÓLNE: Ciało chihuahua jest zwarte. Niezwykle istotny jest kształt głowy – czaszka  wysklepiona w kształcie jabłka. Umiarkowanie długi ogon noszony jest bardzo wysoko, zagięty lub w kształcie półkola z końcówką skierowaną ku lędźwiom. 

ISTOTNE PROPORCJE: Długość ciała niewiele większa niż wzrost w kłębie. Dąży się jednak do prawie kwadratowego tułowia, zwłaszcza u samców. U suk, ze względu na funkcje rozrodcze, dopuszcza się  nieco dłuższy tułów. 

ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Żywy, czujny, ruchliwy i bardzo odważny. 

UWAGA: Samce powinny mieć dwa normalnie ukształtowane jądra, całkowicie opuszczone do worka mosznowego. 

Czy chihuahua są inteligentne?

Ten maleńki piesek posiada zadziwiająco wielkie ego. Chihuahua uważa się za najważniejszego domownika i uwielbia być w centrum uwagi, co potrafi zasygnalizować szczekaniem albo skomleniem. Chihuahua nie jest jednak psem hałaśliwym, aczkolwiek bardzo czujnym i zaniepokojony alarmuje. 

Chihuahua jest bardzo inteligentnym i łatwym do ułożenia pieskiem. Te malce są niezwykle odważne, niekiedy przeceniając swoje możliwości nawet wobec dużo większych psów, w stosunku do których potrafią być zaczepne. Tolerują za to towarzystwo innych zwierząt domowych. Ze względu na niewielkie gabaryty nie nadają się do długich spacerów, ale potrzebują nieco aktywności, również na świeżym powietrzu, aby nie odczuwały nudy, która może skutkować niepożądanymi zachowaniami. Dotyczy to zresztą nie tylko tej rasy. 

Niewielkie rozmiary chihuahua sprawiają, że nie jest to rasa odpowiednia dla rodziny z małymi dziećmi. Mogą one niechcący wyrządzić małemu pieskowi krzywdę, nie umiejąc się z nim obchodzić w sposób w pełni świadomy. Za to jest doskonałym kompanem dla dzieci starszych. Ten psiak to kochający przyjaciel rodziny i wielki pieszczoch. 

Chihuahua to pies energiczny, pewny siebie, pełen temperamentu i bardzo inteligentny. Wbrew pozorom nie jest to tylko „żywa maskotka” do noszenia w torebce, ale pełnowartościowy pies, nadający się, o czym nie wszyscy wiedzą, także do psich sportów. Potrafi być niezrównany w mini agility, jest szybki i skoczny. Kocha zabawę z domownikami, potrzebuje ich towarzystwa i niechętnie się od nich oddala. W nocy najchętniej śpi w łóżku przytulony do opiekuna. Wszystko to nie oznacza jednak, że należy mu na wszystko pozwalać. Przeciwnie, chihuahua wymaga dobrej socjalizacji i konsekwencji w wychowaniu. W przeciwnym razie wykorzysta bez pardonu słabość właściciela i po prostu wejdzie mu na głowę. Oczywiście wychowanie musi polegać na pozytywnej motywacji. Chodzi o to, aby chihuahua nie poczuł się za bardzo pewny siebie i zrozumiał, że to nie on jest szefem stada, choć jest bezgranicznie kochany. 

Dowiedz się także, ile kosztuje chihuahua. 

Czego nie lubią chihuahua? Pielęgnacja, zdrowie.

Pielęgnacja chihuahua krótkowłosego jest o wiele łatwiejsza niż odmiany długowłosej. Wystarczy regularne szczotkowanie sierści dwa razy w tygodniu. Niestety, chihuahua to rasa, która linieje w zasadzie cały rok, jesienią i wiosną zwiększając tylko intensywność gubienia sierści. Poza tym pojedynce włosy wbijają się w tapicerkę mebli i w dywany, skąd dość trudno je wydostać. Z kolei pies odmiany długowłosej powinien być szczotkowany codziennie, bowiem długi, jedwabisty włos ma tendencje do tworzenia kołtunów, zwłaszcza za uszami, pod pachami, w okolicach pachwin i na ogonie. 

Chihuahua mają dość skąpy podszerstek lub w ogóle go brakuje. Dlatego nie lubią niskich temperatur i źle znoszą zimno. Przy bardzo silnych mrozach spacery powinny być krótkie, jedynie w celu załatwienia potrzeb. Na ich czas załóżmy psu ubranko ochronne. Nie należy jednak przesadzać w drugą stronę; mieszkanie nie powinno być przegrzane, ponieważ szok termiczny po wyjściu na dwór sprzyja przeziębieniu. Z uwagi na szybką przemianę materii chihuahua wymaga dość częstych spacerów dla opróżnienia pęcherza moczowego i jelit. 

Oprócz pielęgnacji szaty chihuahua niezbędne jest regularne skracanie pazurów, czyszczenie uszu, higiena gruczołów okołoodbytowych; jeżeli pies sam ich nie opróżnia podczas wydalania, konieczne jest usunięcie nadmiaru wydzieliny, mogącej spowodować stan zapalny. Doświadczeni hodowcy robią to sami, początkującym zaleca się kontakt z lekarzem weterynarii. Równie ważna jest systematyczna kontrola stanu uzębienia, bowiem chihuahua mają skłonności do problemów stomatologicznych. Zęby należy dokładnie czyścić z pomocą szczoteczki i specjalnej pasty dla psów, aby zapobiec osadzaniu się kamienia nazębnego, a ich oczy, które mają tendencje do łzawienia, przecierać bawełnianym tamponem zwilżonym wodą. Nie używa się naparu z herbaty ani z rumianku. Herbata przebarwia włos na ciemno, a rumianek rozjaśnia. 

Ile żyje Chihuahua?

Chihuahua to rasa w zasadzie zdrowa i długowieczna, ich długość życia może wynieść nawet 16 lat i więcej, jeżeli są zadbane i dobrze utrzymane. Są jednak przypadłości, do których chihuahua ma skłonności dziedziczne. Do takich należą: spadek poziomu glukozy we krwi, choroby narządu ruchu (najczęściej występujące zwichnięcie rzepki), a także niezarośnięte ciemiączko. Jest ono zagrożeniem dla mózgu, który nie jest ochroniony przez kości czaszki i nawet najdrobniejszy uraz głowy może spowodować śmierć psa. U chihuahua zdarzają się też problemy okulistyczne, jak zaburzenia funkcjonowania kanalików łzowych lub przewodu nosowo-łzowego. Ponadto mogą wystąpić braki w uzębieniu. 

Czym karmić Chihuahua?

Na żywienie chihuahua ma wpływ wiele czynników: wiek, waga, płeć, stan zdrowia czy aktywność fizyczna. Decydując się na karmę suchą należy sprawdzić jej skład. Dobra karma zawiera wszystkie składniki odżywcze w odpowiednich proporcjach, a głównym powinno być białko zwierzęce. Najlepsza jest karma sucha przeznaczona dla małych i bardzo małych ras. Granulat musi być na tyle drobny, aby chihuahua mógł bez trudu go pogryźć. Z kolei karma mokra nie może być podzielona na duże kawałki; najlepiej, jeżeli karma taka ma formę pasztetu. Trzeba też pamiętać, że chihuahua ma niewielki żołądek, dlatego dzienną rację pokarmową dobrze jest podzielić na dwie, a nawet trzy małe dawki. Karmy gotowe są zbilansowane i nie wymagają dodatkowej suplementacji. 

Chihuahua może być również żywiony naturalnie, posiłkami przyrządzanymi w domu. Ich głównym składnikiem powinno być gotowane lub surowe mięso mięśniowe. Jeżeli dodawane są podroby, należy je koniecznie sparzyć lub zblanszować. W skład zbilansowanego posiłku chihuahua wchodzą też warzywa oraz suplementy witaminowo-mineralne, których dawkowanie należy dobierać adekwatnie do masy ciała. Preparaty takie są do nabycia w gabinetach weterynaryjnych lub w sklepach zoologicznych. 

Chihuahua, najmniejsza rasa psa na świecie, znana ze swojej energii i przywiązania do właścicieli, często budzi pytanie: czy może zostać sam w domu? Odpowiedź na to pytanie jest złożona i zależy od wielu czynników, w tym wieku psa, jego temperamentu, szkolenia oraz środowiska, w którym się znajduje.

Po pierwsze, ważne jest, aby zrozumieć, że Chihuahua, podobnie jak inne rasy, może nauczyć się spędzać czas samodzielnie. Jednak ze względu na swoją małą wielkość i potrzebę bliskości z ludźmi, rasa ta może być bardziej podatna na niepokój związany z separacją. Dlatego kluczowe jest odpowiednie szkolenie i przygotowanie psa do spędzania czasu samemu.

Szkolenie Chihuahua do zostawania samego w domu powinno zaczynać się od krótkich okresów i stopniowo wydłużać czas. Jest to szczególnie ważne w przypadku szczeniąt, które potrzebują częstszych przerw na toaletę i są bardziej skłonne do niepokoju. Stworzenie bezpiecznej i komfortowej przestrzeni, takiej jak klatka lub wydzielony obszar w domu, może pomóc psu czuć się bardziej zrelaksowanym i bezpiecznym.

Poza szkoleniem, ważne jest również zapewnienie odpowiedniej ilości stymulacji fizycznej i psychicznej. Chihuahua, choć małe, mają dużo energii i potrzebują regularnej aktywności fizycznej oraz zabawek i zagadek, które pobudzą ich umysł. Pozostawienie psa z zabawkami do żucia lub interaktywnymi grami może pomóc w zajęciu go i zmniejszeniu nudy podczas Twojej nieobecności.

Innym ważnym aspektem jest regularność i rutyna. Psy, w tym Chihuahua, najlepiej radzą sobie, gdy ich życie jest przewidywalne. Ustalenie regularnego harmonogramu karmienia, spacerów i czasu zabawy może pomóc psu dostosować się do samotności w domu.

Wreszcie, istotne jest, aby rozważyć indywidualne potrzeby każdego psa. Niektóre Chihuahua mogą być bardziej niezależne, podczas gdy inne mogą wymagać więcej uwagi i opieki. Zrozumienie unikalnych cech charakteru swojego psa pomoże w dostosowaniu podejścia do zostawiania go samego w domu.

Chihuahua – zagadnienia wystawowe i hodowlane 

Chihuahua to rasa bez obowiązku pracy, zatem tytuł Międzynarodowego Championa Piękności uwarunkowany jest uzyskaniem czterech wniosków (CACIB) z wystaw międzynarodowych w trzech różnych krajach od trzech różnych sędziów (a więc jeden kraj i jeden sędzia może się powtórzyć). Ponadto pomiędzy pierwszym i ostatnim wnioskiem CACIB musi upłynąć minimum jeden rok i jeden dzień, np. 15 czerwca 2022 – 16 czerwca 2023. 

Chihuahua, zarówno krótkowłosy, jak i długowłosy, to rasy wielkogłowe i zgodnie z Regulaminem Hodowli Psów Rasowych Związku Kynologicznego w Polsce mogą być zakwalifikowane do hodowli po ukończeniu 12 miesięcy życia, a nie jak większość ras – 18 miesięcy. Do pierwszego krycia suki ważne są trzy oceny wystawowe z klasy młodzieży (minimum bardzo dobre), od dwóch różnych sędziów, przy czym co najmniej jedna z tych ocen musi pochodzić z wystawy międzynarodowej, klubowej lub specjalistycznej. W rodowodzie suki hodowlanej umieszcza się adnotację „rasa wielkogłowa”. Kolejne krycie tej suki dozwolone jest po uzyskaniu odpowiednich ocen wystawowych po ukończeniu 15 miesięcy życia; wówczas suka otrzymuje ostateczną kwalifikację hodowlaną. 

Alternatywnie można uzyskać kwalifikację do hodowli na przeglądzie hodowlanym, przeprowadzonym w macierzystym oddziale Związku przez międzynarodowego sędziego kynologicznego z uprawnieniami do oceny chihuahua, lub w innym oddziale, do którego właściciel udaje się za zgodą oddziału macierzystego. Praktyka wykazuje jednak, że dla potencjalnych nabywców, którzy mają własne plany hodowlane, ważne są tytuły wystawowe pary rodzicielskiej szczeniaka. Hodowcy dobrze o tym wiedzą i ogromna większość z nich preferuje wystawy, które są też okazją do reklamy własnej hodowli. 

Chihuahua to rasa plenna, suka może urodzić nawet 6 – 7 szczeniąt. Nie jest jednak dobrze, kiedy miot jest zbyt liczny, gdyż im więcej szczeniąt, tym są one mniejsze, a bardzo małe mają mniejsze szanse przeżycia. Z kolei im jest ich mniej, tym są większe i suka może mieć problemy z porodem naturalnym. Optymalna liczba szczeniąt w miocie to 4 – 5. 

Ile kosztuje Chihuahua?

Średnio, ceny wahają się od około 3000 do 6000 zł, chociaż w renomowanych hodowlach, zwłaszcza tych zarejestrowanych w Związku Kynologicznym w Polsce, ceny za szczeniaki pochodzące od championów mogą wynosić nawet do 10 000 zł.

Podsumowanie 

Chihuahua to najmniejszy przedstawiciel małych ras, nadający się na towarzysza życia dla rodziny ze starszymi dziećmi. Bardzo przywiązuje się do swoich opiekunów i uwielbia spać w łóżku. Psy tej rasy są ciepłolubne, co zapewne jest pozostałością, związaną z ich krajem pochodzenia – Meksykiem. 

Kupując szczeniaka należy szczególną uwagę zwrócić na to, czy hodowla jest zarejestrowana i legalna, gdyż znacznie zmniejsza to ryzyko wystąpienia wad i chorób genetycznych. Cena szczeniaka zależy od renomy hodowli, jej osiągnięć i opinii w środowisku. Zawsze warto zapytać o danego hodowcę w jego macierzystym oddziale Związku. O rozsądnym kupowaniu szczeniąt można szerzej przeczytać tutaj