Biegunka u kota — jakie są przyczyny? Jak pomóc kotu?

Rodzaje biegunek u zwierząt

Istnieją 2 podstawowe rodzaje biegunek u zwierząt: pochodzące z jelita cienkiego i z jelita grubego. Ich odróżnienie jest stosunkowo łatwe. Wiedząc czym się charakteryzują, będziesz w stanie dokładniej poinformować lekarza weterynarii o zaistniałym problemie.

Biegunka z jelita cienkiego ma luźną, wodnistą konsystencję przypominającą "krowie placki". Częstotliwość wypróżnień w jej przypadku nie zmienia się znacznie — kot oddaje kał mniej więcej tyle samo razy, co zawsze. Mruczek z reguły wypróżnia się w kuwecie — wytrzymuje na tyle długo, aby do niej dotrzeć. Wydalaniu kału nie towarzyszą niestandardowe mocne i bolesne parcia, natomiast jego objętość jest znacznie zwiększona. Biegunce mogą towarzyszyć wymioty i osowienie. W kale czasami obecne są resztki pokarmowe. Jeśli występuje krwawienie do przewodu pokarmowego, krew obecna w biegunce jest "przetrawiona" - ma czarny kolor.

Biegunka z jelita grubego charakteryzuje się częściowo uformowaną konsystencją. Kał może być pastowaty, galaretowaty lub luźny. W tego rodzaju biegunce częstotliwość wypróżnień jest znacznie zwiększona, a wydalaniu towarzyszą bolesne skurcze i parcia. Kot nie jest w stanie kontrolować, w jakim miejscu oddaje kał — często ma to miejsce poza kuwetą. W biegunce nie występują niestrawione resztki, natomiast można w niej zaobserwować śluz. Jeśli dochodzi do krwawienia z przewodu pokarmowego, krew jest świeża i czerwona. Z reguły nie obserwuje się współistniejących wymiotów i osowienia.

Przyczyny biegunki z jelita cienkiego

Przewlekłej biegunce z jelita cienkiego z reguły towarzyszy silne odwodnienie i apatia. Czasami obserwowane są również wymioty i nudności. Przyczyną biegunki z jelita cienkiego mogą być np.:

• robaki u kota (np. Toxocara cati),
• obecność ciała obcego w jelitach,
• zapalenie przewodu pokarmowego,
• zatrucie pokarmowe,
• grzybica układu pokarmowego — histoplazmoza,
• wgłobienie jelita (szczególnie predysponowane do niego są maine coony),
• chłoniak żołądka i/lub jelit,
• alergia u kota,
• zapalna choroba jelit (IBD),
• zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki,
• zapalenie trzustki,
• zastój żółci w wątrobie (i wynikający z niego niedobór kwasów żółciowych),
• nadczynność tarczycy,
• zapalenie otrzewnej,
• mocznica w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek u kota.

Przyczyny biegunki z jelita grubego

Biegunka z jelita grubego o wiele częściej występuje u psów. Jej główną przyczyną jest łagodna nietolerancja pokarmowa w reakcji na zmianę diety. Ten rodzaj biegunki z reguły ma charakter ostry, a za jej przykładowe przyczyny można uznać:

• bakteryjne zapalenie jelit grubych (np. na tle Clostridium),
• chorobę zapalną jelit (IBD),
• alergię,
• rzęsistkowicę (spowodowaną Tritrichomonas foetus),
• inwazję Giardia intestinalis,
• pasożyty u kota,
• guzy nowotworowe okrężnicy,
• dysbioza flory bakteryjnej jelit,
• niedobór włókna pokarmowego.

Diagnostyka biegunek u kota

Rozpoznawanie chorób objawiających się biegunką u kota może przysporzyć wiele problemów. W celu postawienia prawidłowej diagnozy konieczne jest wykonanie licznych badań dodatkowych. Warto mieć świadomość, że przyczyna biegunki może leżeć poza układem pokarmowym, dlatego wskazane jest całościowe podejście do problemu.

Już w trakcie pierwszej wizyty wskazane jest wykonanie badań krwi u kota. Pozwolą one na ocenę stopnia odwodnienia, parametrów wątrobowych, enzymów trzustkowych, mocznika i kreatyniny oraz białka całkowitego. Niebagatelnie znaczenie mają również flotacja i rozmaz kału.

Warto także zdecydować się na USG jamy brzusznej i RTG kota. Dolegliwości żołądkowo-jelitowe mogą być spowodowane obecnością ciała obcego, niedrożnością lub guzami nowotworowymi w obrębie przewodu pokarmowego. Badania obrazowe w większości przypadków pozwalają na wykluczenie tych przyczyn.

Zdarza się jednak, że podstawowe zabiegi diagnostyczne są niewystarczające i konieczne jest wykonanie endoskopii przewodu pokarmowego i jego biopsji, a nawet laparotomii zwiadowczej (chirurgicznego otwarcia jamy brzusznej w celu postawienia ostatecznego rozpoznania).

Biegunka u kota — podsumowanie

Biegunka to jeden z najczęstszych objawów chorobowych występujących u zwierzaków domowych. Mogą towarzyszyć jej wymioty, utrata apetytu, osowienie i odwodnienie. Niejednokrotnie obserwuje się również utratę masy ciała. W takiej sytuacji konieczny jest kontakt z lekarzem weterynarii, który zaleci niezbędne badania dodatkowe.

Objawowe leczenie biegunki polega na podaniu leków zagęszczających kał, probiotyków i płynoterapii. Antybiotykoterapia z reguły nie jest konieczna (o ile wyniki badań dodatkowych nie stanowią inaczej). Lekarze często zalecają również lekkostrawną dietę i zapewnienie stałego dostępu do wody.