Manx — co warto wiedzieć o tej rasie?

Na pierwszy rzut oka manx może sprawiać wrażenie standardowego dachowca o sympatycznym okrągłym pyszczku i przysadzistym ciele. W istocie to naprawdę niezwykły zwierzak, którego wyróżnia skrócony ogon. Spokojnie, manx nie został okaleczony przez człowieka. W jego hodowli nie zastosowano również żadnych skomplikowanych prac genetycznych. To naturalna rasa kota, której wyjątkowy wygląd wynika z naturalnej mutacji genetycznej.

Jak wygląda manx?

Manx to kot średniej wielkości. Samce ważą od 4,5 do 5,5 kg. Samice są nieco drobniejsze a ich waga waha się od 3,5 do 4,5 kg. Każdy przedstawiciel tej rasy powinien mieć mocny i zwarty tułów o głębokich bokach. Głowa jest duża i okrągła. Kot manx może sprawiać wrażenie nieco przysadzistego, okrągłego zwierzaka. W istocie jednak jest harmonijnie zbudowany i dobrze umięśniony. Rozwój kota kończy się w okolicach drugiego roku życia. Wówczas manx uzyskuje swoje ostateczne proporcje.

Jaka cecha wyróżnia kota manx?

Odpowiedź na pytanie jak wygląda kot rasy manx zazwyczaj brzmi jednakowo: nie ma ogona. Czy to prawda? Nie do końca! W istocie wzorzec rasy dopuszcza trzy rodzaje ogonków. W praktyce występują również dwa dodatkowe, które jednak nie mogą być prezentowane na wystawach.

• Rumpy – całkowity brak ogona z zagłębieniem w jego miejscu.
• Rumpy riser – brak ogona, delikatne wybrzuszenie w miejscu kości krzyżowej,
• Stumpy – krótki ogon, którego długość nie przekracza 3 cm.
• Stubby – występuje ogon o długości mniej więcej 1/3 standardowego.
• Longy – występuje ogon pełnej długości.

Kot manx — umaszczenie i sierść

Podobnie jak koty dachowe manxy rodzą się we wszystkich rodzajach umaszczenia i wszystkich możliwych wzorach na sierści. To koty krótkowłose, których futerko jest krótkie, dwuwarstwowe i dosyć gęste.

Manx — kot bez ogona — charakter

Koty manx są z natury przyjacielskie, łagodne i bardzo otwarte. Chętnie spędzają czas z członkami swojej rodziny, ale zazwyczaj dogadują się również z gośćmi. Z natury nie są strachliwe, jednak nie wykazują się również nadmiernym temperamentem. To zrównoważone zwierzaki, które odnajdą się w różnych środowiskach.

Typowy dla tej rasy kota jest dobrze rozwinięty instynkt łowiecki. Manx lubi polować i robi to świetnie. Chociaż z innymi kotami i psami dogaduje się całkiem dobrze, to w przypadku mniejszych zwierzaków warto dobrze się zastanowić nad potencjalnym łączeniem.

Te sympatyczne zwierzaki często biorą udział w zajęciach takich jak felinoterapia z dziećmi lub osobami chorymi. Wszystko ze względu na ich delikatność i stabilne usposobienie.

Dla kogo kot manx będzie idealnym pupilem?

Manx może okazać się dobrym towarzyszem zarówno dla rodzin ze starszymi dziećmi, jak i samotnych emerytów. Ważne jest to, aby zapewnić mu stabilne, powtarzalne i względnie spokojne otoczenie. To wygadany i energiczny kociak, który szybko przywiązuje się do opiekuna i podąża za nim krok w krok.

Mały kotek i dzieci to z reguły dobre połączenie. Manx jest ciekawski i chętnie bierze udział w zabawach. Niektóre osobniki mogą jednak potrzebować więcej czasu dla siebie i nie akceptować częstych kontaktów z dziećmi. Wiele zależy od genów oraz wcześniejszej socjalizacji kotka w hodowli.

Historia rasy kot manx

Cecha, która sprawia, że ogon kota manx jest nienaturalnie skrócony jest w istocie anomalią. Mutacja miała szansę utrwalić się u kotów, które przez wieki żyły w izolacji na wyspie Man. To właśnie ten położony między Anglią i Irlandią kawałek lądu jest ojczyzną kotów zwanych dzisiaj jako manx.

Manx — kot z arki Noego?

Istnieje legenda o powstaniu kotów manx, która nawiązuje bezpośrednio do jednej z najpopularniejszych biblijnych opowieści. Kiedy Noe wpuszczał zwierzęta na swoją arkę ostatni w kolejce był właśnie kot. Przy zatrzaskiwaniu drzwi, biedak stracił ogon i tak narodziły się manxy.

Prawda o pochodzeniu tej rasy kotów jest znacznie bardziej prozaiczna. Mutacja genetyczna, która powoduje, że u kota wykształca się wyłącznie ogon szczątkowy występowała w populacji tych zwierząt od starożytności. Nie wiemy, w jaki sposób dokładnie pierwszy nosiciel wadliwego genu pojawił się na wyspie Man. Najpewniej stało się tak w wyniku katastrofy jakiegoś statku handlowego, który płynął z dalekiej Azji. To jednak wyłącznie domysły, których nikt dzisiaj nie jest w stanie zweryfikować.

Manx — kontrowersyjna rasa?

Międzynarodowa Federacja Felinologiczna FIFe uznała kota manx za odrębną rasę już w 1949 roku. Wówczas standardy etyczne w świecie hodowców były nieco inne od tych dzisiejszych. Obecnie szczególna cecha manxów zostałaby uznana za wadę genetyczną, której nie powinno się powielać.

Dzisiaj rasa kota manx jest popularna przede wszystkim w swojej ojczyźnie, czyli Wielkiej Brytanii. Wiele hodowli funkcjonuje także w Stanach Zjednoczonych i Japonii. Od 2006 roku na wystawach oficjalnie funkcjonuje długowłosa odmiana manxa. Jest ona znana jako kot cymric. Obydwie uchodzą za wyjątkowo przyjazne rasy kotów.

Pielęgnacja kota rasy manx

Czy opieka nad kotem rasy manx jest dużym wyzwaniem? Jak brak ogona wpływa na zdrowie i koordynację tego zwierzaka? W tej części artykułu postaramy się odpowiedzieć na wszystkie te pytania i rozwiać wątpliwości poszczególnych opiekunów.

Pielęgnacja sierści kota manx

Pod względem szaty kot manx ma praktycznie wszystkie cechy kotów europejskich krótkowłosych. Jego sierść jest dosyć gęsta i dwuwarstwowa. Może przylegać do ciała lub delikatnie od niego odstawać. W kwestii pielęgnacji nie sprawia opiekunom większych problemów. Wystarczy raz w tygodniu wyczesać nadmiar martwych włosów szczotką pudlówką. W okresie linienia warto zwiększyć częstotliwość zabiegów. Wówczas możesz skorzystać z gadżetów, które służą do usuwania podszerstka (taki jak furminator dla kota).

Ile żyje kot manx i na co choruje?

Zdrowy kot manx żyje średnie od 13 do 16 lat. Hodowlę trzeba jednak wybierać ostrożnie, ponieważ genotyp Mm odpowiedzialny za szczątkowy ogon może prowadzić do wad anatomicznych i problemów zdrowotnych. Wśród nich najczęściej wymienia się:

• zniekształcenie tylnego odcinka kręgosłupa,
• nieprawidłowości w obrębie rdzenia kręgowego,
• wypadanie odbytu,
• zaburzenia układu nerwowego,
• częściowy paraliż.

U niektórych kotów bez ogona występuje również dziedziczna głuchota. Wszystkie wymienione powyżej wady i problemy obawiają się w okolicach czwartego miesiąca życia. Właśnie dlatego żaden manx nie powinien być sprzedany do nowego domu poniżej tego wieku.

Żywienie kota rasy manx

Żywienie kotów rasy manx nie odbiega znacznie od żywienia innych przedstawicieli gatunku Felis catus. Dieta kota powinna opierać się na wysokiej jakości mokrych karmach bez zbóż, za to bogatych w mięso i dobrej jakości dodatki żywieniowe. Dobrze sprawdzi się również dieta BARF.

Warto pamiętać, że otyłość u kota znacznie zwiększa ryzyko problemów z układem kostnym. Wielkość porcji zawsze powinna być dostosowana do wieku, wagi i poziomu aktywności zwierzaka.

Ile kosztuje kot rasy manx? Cena w hodowli

Manx to rasa, która praktycznie nie jest dostępna w Polsce. Jeżeli chcesz kupić kota bez ogona, musisz poszukać hodowli poza granicami naszego kraju, najlepiej w Wielkiej Brytanii. Cena manxa wynosi zazwyczaj od 500 do 1500 dolarów. Należy doliczyć do tego również koszta transportu zwierzaka do Polski.

Kot manx – podsumowanie

Kot manx wyróżnia się szczątkowym ogonem (lub jego całkowitym brakiem). Choć odpowiedzialny za ten wygląd zestaw alleli przekazywany był naturalnie z pokolenia na pokolenie, to jednak może powodować wiele problemów z układem ruchu. Właśnie dlatego rasa jest tak rzadka a hodowli trzeba szukać poza granicami kraju.

Zdrowie kotów manx bez wad genetycznych jest ogólnie dobre. Trzeba dbać o ich odpowiednią dietę i nawodnienie (możliwe, że przyda ci się fontanna dla kota) a także dbać o profilaktykę weterynaryjną. Te sympatyczne i zrównoważone koty z pewnością odwdzięczą się wieloletnią i wierną przyjaźnią.