• Kot
  • Mam kota
  • Mały kotek w domu

Jaka rasa kotów jest najlepsza dla dzieci?- 5 najbardziej przyjaznych ras

Opublikowane: 18.05.202319:53 Przeczytasz w: 9 min

Obecnie możemy opisać kilkadziesiąt ras kotów, różniących się między sobą nie tylko wyglądem, lecz także usposobieniem. Przy wyborze pupila zawsze trzeba mieć na uwadze charakter i potrzeby kota oraz to, jak wpasuje się w tryb życia swojej ludzkiej rodziny. W artykule prezentujemy najbardziej przyjazne rasy kotów, znane z dobrego stosunku do dzieci i ceniące sobie towarzystwo człowieka.

Spis treści

    123rf

    Jaka rasa kotów jest najlepsza dla dzieci?

    Koty zostały udomowione (niektórzy twierdzą, że udomowiły się same) około 8-9 tysięcy lat temu. Już od samego początku życie w bliskości człowieka zmieniało niektóre cechy kotów. Jednakże rozkwit świadomej hodowli datuje się na XIX wiek. Praca hodowlana doprowadziła do zróżnicowania gatunku kota domowego na wiele różnych ras, z których większość powstała w XX wieku. 

    Selekcja prowadzona była pod kątem pożądanego wyglądu, jak i charakteru zwierząt. Dzięki temu mamy teraz ciekawskie koty abisyńskie o orientalnym wyglądzie, masywne, lecz przyjacielskie maine coony czy spokojne koty perskie o gęstej sierści. 

    Najlepsze rasy kotów dla dzieci: 

    • Maine coon, 
    • Ragdoll
    • Kot tonkijski, 
    • Kos syjamski, 
    • Kot europejski.

    Maine coon 

    Pochodzenie rasy 

    Koty te wywodzą się ze stanu Maine leżącego na północy USA. Należą do jednej z najstarszych amerykańskich ras, opisanej już w latach 60. XIX wieku. Krzyżówki miejscowych kotów z rasami kotów długowłosych oraz mroźne zimy doprowadziły do wykształcenia rasy o jedwabistej sierści z miękkim i gęstym podszerstkiem. 

    Koty rasy maine coon należą do największych przedstawicieli swojego gatunku - dorosłe osobniki mogą ważyć nawet 10 kilogramów, zachowując prawidłowe proporcje ciała. 

    Łagodny olbrzym 

    Mimo pokaźnych i robiących wrażenie rozmiarów tę rasę kota cechuje przyjazne usposobienie, ciekawość świata i chęć do wspólnej zabawy. Nie lubią samotności i nudy - od swojego opiekuna będą wymagać poświęcenia czasu i kreatywności w proponowanych aktywnościach. Szybko przyzwyczajają się do smyczy i doskonale sprawdzają się jako towarzysze wycieczek. Łatwo dogadują się z innymi kotami, a nawet psami. 

    Specjalne wymagania 

    Szczególnej troski wymaga ich długa sierść - rasa tan potrzebuje regularnego, najlepiej codziennego szczotkowania. Jest to istotne nie tylko ze względu na jakość sierści, ale także charakteryzujące koty długowłose większe ryzyko zakłaczenia. 

    Niestety maine coon jest rasą predysponowaną do kardiomiopatii przerostowej - to dziedziczna choroba serca, prowadząca do jego niewydolności i ostatecznie przedwczesnej śmierci. Aby tego uniknąć, należy wybrać kota z dobrej hodowli, prowadzącej badania przesiewowe, a także regularnie kontrolować serce swojego pupila. 

    Ragdoll 

    Szmaciana lalka 

    Do najpopularniejszych ras kotów należą spokojne i zrównoważone ragdolle. Ta nazwa po angielsku oznacza szmacianą lalkę. Skojarzenie to pochodzi od obniżonego napięcia mięśniowego tych kotów, obserwowanego podczas brania ich na ręce. Przez to przytulane ragdolle zdają się bardziej rozluźnione niż inne koty domowe.  

    Rasa powstała około 1960 roku na obszarze Kalifornii, a wśród jej przodków wskazuje się koty perskie, turecką angorę oraz koty birmańskie. 

    Zwierzaki domowe 

    W przeciwieństwie do aktywnych i ciekawskich maine coonów zwierzęta te bardziej cenią ciszę i spokój. Ragdoll to kot, który uwielbia pieszczoty i towarzystwo całej rodziny, może być jednak nieśmiały i powściągliwy w stosunku do obcych. Chwile wspólnej zabawy będzie przeplatał długimi drzemkami, najlepiej w bliskości opiekuna. Nie wykazuje cienia agresji w stosunku do dzieci czy innych zwierząt. To niezwykle towarzyski kot, który odnajdzie się w domu szanującym jego potrzeby i zapewniającym poczucie bezpieczeństwa.  

    Aby ragdoll cieszył się dobrym zdrowiem 

    Ragdoll należy do ras długowłosych, zatem wymaga regularnego czesania sierści. Na szczęście koty te same również dbają o pielęgnację, więc skołtunione i zaniedbane futro zdarza się u nich rzadko. Zwykle jest to wczesny objaw choroby lub zaburzeń behawioralnych. 

    Podobnie jak maine coony, ragdolle mają dziedziczne predyspozycje do kardiomiopatii przerostowej. Stwierdzono u nich także większe ryzyko wytrącania się szczawianów wapnia w moczu. Schorzeniu temu można zapobiegać, dbając o kocią dietę oraz unikając sytuacji stresujących kota. Warto też regularnie zabierać pupila na badania profilaktyczne. 

    Kot syjamski 

    Stara rasa kotów 

    Koty syjamskie należą do jednej z najstarszych i najpopularniejszych ras kotów krótkowłosych. Źródła opisujące koty o charakterystycznym wyglądzie - jasnym ubarwieniu z ciemnymi plamami na łapach, końcówce ogona i w okolicy pyszczka - pochodzą już z XV wieku. Były one towarzyszami arystokracji żyjącej na obszarze współczesnej Tajlandii, skąd rozpowszechniły się na świecie pod koniec XIX wieku. Nadal należą do często wybieranych ras. 

    Uczuciowe koty 

    Koty syjamskie najchętniej spędzałyby cały czas w towarzystwie swojej ludzkiej rodziny. Niezwykle łatwo się przywiązują i obdarzają człowieka dozgonną miłością. Są ciekawskie, chętne do zabawy, cenią także zagadki umysłowe i pieszczoty. Gdy poczują się ignorowane, mogą domagać się uwagi głośnym miauczeniem. Niektórzy twierdzą, że dźwięk ten przypomina płacz dziecka. Zwierzęta tej rasy są oddanymi towarzyszami na całe życie, dobrze odnajdą się w domu z innymi kotami i psami, a także zaakceptują i polubią dzieci. 

    Najczęstsze problemy zdrowotne 

    Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo problemów zdrowotnych trzeba starannie wybrać hodowlę, z której przyjedzie kociak i zadbać o regularne badania profilaktyczne. U kotów syjamskich często zdarzają się problemy okulistyczne - zaburzenia widzenia z nimi związane są zróżnicowane w zależności od rodzaju schorzenia i jego nasilenia. W niektórych przypadkach mogą wymagać poświęcenia kotu więcej uwagi i dostosowania przestrzeni w otoczeniu. 

    Ze względu na wyjątkową uczuciowość u kotów syjamskich częściej rozwija się też lęk separacyjny i podobne problemy na tle behawioralnym. Kotom tym należy poświęcać dużo czasu i stopniowo przyzwyczajać do zostawania samemu w domu. 

    Kot tonkijski 

    Potomkowie kotów syjamskich 

    Rasa kota tonkijskiego powstała w XX wieku jako efekt krzyżowania kotów syjamskich z inną starą rasą - kotami burmskimi. Nazwy rasy pochodzi od słowa "Tonkin" - historycznej nazwy terenów współczesnego Wietnamu. 

    Koty - terapeuci 

    Koty tonkijskie cechuje spokojny i zrównoważony charakter. Same szukają kontaktu z człowiekiem, są skore do zabawy, odważne i ciekawskie. Nie lubią samotności. Ze względu na swoje spokojne usposobienie są to idealne koty do felinoterapii. Wyszkolony kot tonkijski może wspomagać leczenie dzieci, a także "znaleźć zatrudnienie" w ośrodku terapii uzależnień. 

    Kocie zdrowie 

    Ze względu na bliskie spokrewnienie z kotami syjamskimi czasami cierpią one na podobne problemy zdrowotne. U tej rasy zdarzają się one jednak znacznie rzadziej, dzięki krzyżowaniu z kotami burmskimi. 

    Kot europejski 

    (Nie)zwykłe dachowce 

    Jest to najbardziej znana i rozpowszechniona rasa kotów. Należą do niej domowe mruczki, koty ze schroniska, jak i wolnożyjące często stroniące od towarzystwa człowieka. Ze względu na dużą populację i stosunkowo niewielką pracę hodowlaną koty te są niezwykle zróżnicowane pod względem charakteru. 

    Wyjątkowe osobowości 

    Niektóre są bojaźliwe, inne odważne i ciekawskie. Pewne osobniki będą domagać się towarzystwa człowieka, inne szukać chwili odpoczynku z dala od wszystkich. Przyjacielskie koty z łatwością zaakceptują i polubią towarzystwo dzieci, nieśmiałe będą potrzebowały spokojniejszego domu. 

    Wybór pupila 

    Decydując się na adopcję kota europejskiego, warto poświęcić więcej czasu na poznanie jego charakteru i odbyć co najmniej kilka wizyt przed ostateczną decyzją. Dobre fundacje i domy tymczasowe znają swoich podopiecznych i zawsze doradzą zwierzę, które będzie idealnym towarzyszem dla dzieci. 

    Zapoznając się z kotem, trzeba zwrócić uwagę na jego stosunek do ludzi — zarówno dorosłych, jak i dzieci, zaciekawienie nowymi bodźcami i przedmiotami, reakcję na dotyk, a także kocią postawę ciała i swobodę poruszania się w znanym otoczeniu. 

    Zdrowa rasa kotów 

    Ze względu na duże zróżnicowanie genetyczne w przypadku kotów europejskich trudno wskazać predyspozycje do konkretnych chorób. Nie znaczy to jednak, że można zrezygnować z badań profilaktycznych, zwłaszcza u starszych kotów. 

     

    Jaki kot jest najspokojniejszy? 

    Najspokojniejszymi kotami są często te o łagodnym i spokojnym charakterze, które lubią spędzać czas na odpoczynku i relaksie. Niektóre rasy, które są znane z tego, że są spokojne i łagodne, to na przykład Persy, Ragdolle, Maine Coony czy Birmy. Jednakże warto pamiętać, że temperament kota może różnić się nawet w obrębie tej samej rasy, więc indywidualna osobowość kota również ma duże znaczenie w kwestii spokoju i zrównoważenia.

    Jaki jest najlepszy kot z dziećmi?

    Każdy kot to inna osobowość, stąd często trudno wybrać tego jednego i idealnego. Jednak znając cechy poszczególnych ras kotów, można tę ważną decyzję ułatwić. 

    Aktywne i ciekawskie maine coony odnajdą się w rodzinie lubiącej zabawy z kotem i poszukującej towarzysza na wspólne wycieczki. 

    Zdecydowanie spokojniejsze ragdolle ucieszą się z częstych pieszczot i wygodnego miejsca na kanapie. 

    Natomiast koty syjamskie i tonkijskie będą idealne dla osób gotowych poświęcić im sporo czasu i zaproponować urozmaicone aktywności. 

    Bez względu na wybraną rasę najważniejsze będzie zapewnienie kotu prawidłowej opieki — zadbania o profilaktykę, żywienie, miejsca wypoczynku, zabawki i czas spędzony z człowiekiem. 

    Bibliografia
    1. J.S. Bell, K.E. Cavanagh, L.P. Tilley et al. Veterinary Medical Guide to Dog and Cat Breeds, Jackson, Tenton New Media, 2012, ISBN 13: 978-1-4822-4141-9 
    2. Salonen, M., Vapalahti, K., Tiira, K. et al. Breed differences of heritable behaviour traits in cats. Sci Rep 9, 7949 (2019). https://doi.org/10.1038/s41598-019-44324-x 
    3. Mikkola, S. Salonen, M. Hakanen et al. Reliability and Validity of Seven Feline Behavior and Personality Traits. Animals 2021, 11, 1991. https://doi.org/10.3390/ani11071991 

    Oceń artykuł

    Ogólna ocena: 0,0 | liczba ocen: 0
    0/400

    Brak komentarzy

    Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tego artykułu.

    Dostosowujemy się do Ciebie

    Używamy plików cookies, dzięki którym nasza strona jest dla Ciebie bardziej przyjazna i działa niezawodnie. Pozwalają one również dopasować treści i reklamy do Twoich zainteresowań. Jeśli się nie zgodzisz, reklamy nadal będą się wyświetlać, ale nie będą dopasowane do Ciebie.