Bernardyn długowłosy to imponujący pies o potężnej budowie ciała i długiej, gęstej sierści, wykorzystywany jako pies lawinowy. Jego ogólny wygląd emanuje potężną siłą, jednak zarazem jest wyraźnie zrównoważony i spokojny. Charakterystyczne dla tej rasy są również duże, wyraziste oczy oraz szeroka głowa z mocną szczęką. Bernardyn długowłosy znany jest z łagodnego i przyjaznego charakteru, co czyni go doskonałym towarzyszem zarówno dla rodzin, jak i osób samotnych. Jego sierść wymaga regularnej pielęgnacji, aby utrzymać ją w dobrym stanie, a mimo imponującego wyglądu, bernardyn długowłosy jest zazwyczaj łagodny i delikatny w kontakcie z ludźmi, co sprawia, że jest jednym z najbardziej popularnych psów rodzinnych na świecie.
Cechy fizyczne
Linienie: Obficie linieje
Psy tej rasy linieją dość obficie dwa razy do roku, wymagają wtedy czesania praktycznie codziennie. Poza tym okresem odmiana długowłosa wymagać będzie czesania raz na tydzień, krótkowłosa zaś jeszcze rzadziej.
Gatunek włosa: Półdługa
Bernardyny dzielimy na krótko i długowłose, a odmian tych nie można ze sobą krzyżować. Obydwie mają gęsty podszerstek, który chroni przed zimnem. Odmiana krótkowłosa ma sierść przylegającą i twardą, ale gęstą, najdłuższą na udach i ogonie. Bernardyny długowłose zaś mają włos krótki jedynie na głowie i kufie, reszta to gęsty, twardy i średnio długi włos, który na zadzie i udach jest pofalowany.
Obydwie odmiany bernardyna zobaczymy w umaszczeniu białym, na którym pojawiają się mniej lub bardziej rude łaty w różnych odcieniach, albo pełnym tzw. płaszczu na grzbiecie i bokach. Inne umaszczenia dopuszczalne w rasie to pręgowane na rudobrązowym tle lub żółto brązowe.
Osobowość
Szczekliwość: Tylko w razie alarmu
Psy te są spokojne i pewne siebie, a ich szczekanie usłyszmy jedynie w trakcie stróżowania, gdy alarmować będą o zagrożeniu. Ich głos jest niski, donośny i budzi respekt.
Aktywność: Wystarczy regularny spacer
Bernardyny nie należą do ras bardzo aktywnych ze względu na swoją wielkość i wagę. Jednocześnie nie są to psy ociężałe i zupełnie leniwe. W końcu od początku powstania rasy pracowały jako psy ratownicze, muszą być zaś sprawne fizycznie. Nie nadają się jednak do biegania przy rowerze, ale potrzebują regularnych spacerów do lasu czy parku. Bernardyn będzie źle czuł się w bloku, potrzebuje przestrzeni i posesji do stróżowania.
Podatność na układanie: Bardzo wysoka
Bernardyny lubią współpracę z człowiekiem, można nauczyć ich wielu komend i sztuczek. Potrzebują konsekwentnego opiekuna, który zapanuje nad silnym psem. Należy nauczyć je w minimum podstawowego posłuszeństwa, by chodziły na luźnej smyczy, czy przychodziły na wołanie.
Predyspozycje użytkowe: Dog dance
Psy tej rasy nie sprawdzą się raczej w sportach kynologicznych, które wymagają biegania. Dlatego lepiej pójdzie im w posłuszeństwie sportowym, nosework czy dog dance. Najlepiej jednak będą czuły się jako stróże posesji i jednocześnie ludzkiej rodziny.
Uspołecznienie
Stosunek do innych zwierząt domowych: Przyjazny
Bernardyny z reguły są neutralne wobec innych psów, choć bywają agresywne wobec czworonogów tej samej płci, szczególnie dotyczy to samców. Dlatego na ich kontakty w parku trzeba uważać i mieć psa pod kontrolą. Mogą mieszkać w większej grupie psów, jeśli jej nowi członkowie wprowadzani są w wieku szczenięcym. Nie będą ganiać gotów ani polować na gryzonie czy ptaki.
Stosunek do dzieci: Życzliwy
Psy te są cierpliwe wobec dzieci i lubią ich towarzystwo. Nie będą przestraszone nawet hałaśliwymi i ruchliwymi pociechami. Ze względu na swoją wielkość nie odczują również wielkiego dyskomfortu, gdy dziecko niechcący na nie wpadnie. Należy jednak zachować ostrożność w ich kontaktach, bo nawet cierpliwy bernardyn może nie tolerować nachalności i nieszanowania jego granic.
Brak komentarzy
Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tej rasy.