Zdrowa skóra psa ma pozytywny wpływ na stan okrywy włosowej czworonoga, która stanowi jego największą ozdobę. Z tego powodu właściciele często zastanawiają się, jak wspomóc swojego pupila, aby poprawić wygląd sierści.
Spis treści
Właściwości skóry psa
Skóra jest największym narządem organizmu. Stanowi barierę pomiędzy środowiskiem zewnętrznym a wewnętrznym. U szczeniąt sierść i skóra stanowią około 24% masy ciała, a u psów dorosłych - 12%.
Skóra psa jest cieńsza od ludzkiej. Z tego powodu nie występuje na niej charakterystyczne dla człowieka "poletkowanie". Jeśli jest ono zauważalne na skórze twojego pupila — świadczy to o hiperkeratozie, czyli nadmiernym złuszczaniu naskórka.
Pomimo niewielkiej grubości znakomicie pełni funkcje ochronne dzięki obecności naskórka i lipidów, takich jak ceramidy, kwasy tłuszczowe (głównie linolowy) i sterole (np. powszechnie znany i owiany złą sławą cholesterol). Wszystkie wymienione tłuszcze tworzą warstwę lipidową zatrzymującą wodę w organizmie zapewniając tym samym odpowiednie nawilżenie.
Skóra psa posiada zasadowe pH wynoszące 7,4. W przypadku człowieka wartość ta wynosi 4,8 (jest to więc zdecydowanie kwasowy odczyn). Z tego właśnie powodu stosowanie jakichkolwiek kosmetyków przeznaczonych dla ludzi w codziennej pielęgnacji skóry i sierści psa przynosi niepożądany efekt i nie powinno się tego robić.
Nienasycone kwasy tłuszczowe — nieocenione przy dbaniu o lśniącą sierść
Wielu dermatologów zwraca uwagę na nieocenioną rolę niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT) z grupy omega-3 i omega-6 dla lśniącej sierści i zdrowia skóry czworonogów.
Nienasycone kwasy tłuszczowe to związki chemiczne posiadające w swoim łańcuchu wiązania podwójne (w przeciwieństwie do kwasów nasyconych, które ich nie mają). Stanowią one niezbędny składnik diety, ponieważ nie są produkowane przez organizm. Należą do nich np.:
- kwas eikozapentaenowy (EPA),
- kwas dokozaheksaenowy (DHA),
- kwas gamma-linolenowy (GLA),
- kwas alfa-linolenowy (ALA),
- kwas linolowy (LA).
Są one elementem ochronnej warstwy lipidowej naskórka, a ich niedobory mogą doprowadzać do utraty wody i suchości skóry (w szczególności dotyczy to kwasów LA i ALA). Doprowadza to do szorstkości, pękania naskórka, świądu i obniżonej tolerancji na czynniki środowiskowe, czyli zwiększonej tendencji do podrażnień. Niedobór NNKT może spowodować również łupież u psa.
Ze względu na brak możliwości samodzielnego syntetyzowania niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych z grup omega-3 i 6 niezbędne jest dostarczanie ich w diecie. Niektóre czworonogi cierpiące na choroby skóry (np. atopowe zapalenie) mogą wymagać dodatkowej suplementacji tych składników.
Pokarmy zawierające największą ilość NNKT to:
- oleje rybie, w szczególności pochodzące z łososia, makreli, sardynek, śledzi i pstrąga,
- oleje roślinne takie jak olej słonecznikowy, sezamowy i arachidowy, a także oliwa z oliwek,
- orzechy (np. włoskie),
- algi morskie.
Zbilansowana dieta komercyjna psa powinna pokrywać dzienne zapotrzebowanie na niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jeśli jednak karmisz swojego pupila jedzeniem przygotowanym w domu lub cierpi on na przewlekłe choroby skóry, warto zastanowić się nad suplementacją. Na rynku dostępny jest szereg preparatów wspomagających prawidłowe funkcjonowanie skóry. Zaleca się również dodatkowe stosowanie oleju z łososia.
W celu wybrania najlepszego preparatu zapytaj o radę lekarza weterynarii.
Jak wygląda zapalenie skóry u psa?
Objawy zapalenia skóry u psa mogą obejmować:
- Swędzenie i drapanie skóry.
- Obszar zaczerwienienia lub zaczerwienienie skóry wokół uszu, oczu, łokci, pod pachami lub na brzuchu.
- Łuszczenie się, złuszczanie się skóry lub obecność łuszczących się placków.
- Łojotok, czyli nadmierna produkcja łoju, która może prowadzić do tłustej skóry lub powstawania łupieżu.
- Łysienie lub utrata sierści na dotkniętym obszarze skóry.
- Owrzodzenia lub ranki na skórze.
- Nawracające infekcje skórne.
- Obecność ropnych wydzielin lub krostek.
- Zmiany zapalne, takie jak gorączka lub obrzęk skóry.
Jakich witamin brakuje psu, gdy wypada sierść?
Zdrowa skóra i sierść psa w dużej mierze zależy od podaży cynku. Jest to jeden z ważniejszych dla funkcjonowania organizmu pierwiastków. Do jego funkcji można zaliczyć działanie antyoksydacyjne, regulowanie aktywności enzymów i hormonów, odgrywanie roli w syntezie kwasów nukleinowych i białek oraz pozytywne oddziaływanie na układ immunologiczny. Cynk posiada również niebagatelny wpływ na skórę psa — ogranicza utratę wody i pozwala na zachowanie elastyczności.
Do źródeł tego pierwiastka zalicza się pokarmy zwierzęce takie jak wołowina, wątroba drobiowa, żółtko jaj kurzych, ryby i sery twarogowe. Cynk występuje również w roślinach, niemniej jednak uważa się je za mniej przyswajalne i gorsze źródło. Zalicza się do nich ryż, pszenicę i marchew.
Suplementacja cynku może okazać się kluczowa w przebiegu pierwotnych i wtórnych chorób skóry u psa. Jego zastosowanie okazuje się bardzo pomocne przy zmianach wynikających z atopowego zapalenia, niedoczynności tarczycy czy zespołu/choroby Cushinga.
Jaki szampon dla psa wybrać?
Dobrze dobrany szampon może mieć istotny wpływ wygląd sierści i skóry psa. Ze względu na zupełnie inne właściwości, kosmetyki przeznaczone dla ludzi kompletnie nie nadają się do używania u czworonogów. Wybieraj zawsze produkty weterynaryjne.
Jeśli twój pies ma zdrową skórę, prawdopodobnie wystarczający dla niego będzie szampon nawilżający na bazie pantenolu, alantoiny i gliceryny. Niestety nie wszystkie pupile mają takie szczęście. Zdarza się, że dobór kosmetyku jest integralnym elementem terapii dermatologicznej. W zależności od stanu zdrowia skóry zmieniają się jej potrzeby i należy brać je pod uwagę przy wyborze odpowiedniego produktu.
Szampony przeciwalergiczne zawierają szereg substancji nawilżających, łagodzących i ograniczających świąd u psa, takich jak np. kwas mlekowy, hydrolizowane białka pszenicy, oleje roślinne, witamina E oraz aloes. Przyspieszają one regenerację skóry i zapewniają odpowiednie nawilżenie.
Jeśli twój pies cierpi na infekcje bakteryjne, prawdopodobnie będzie potrzebował szamponu o właściwościach zwalczających drobnoustroje. W skład takiego produktu powinna wchodzić przede wszystkim chlorheksydyna. Należy pamiętać o tym, że jest to substancja o działaniu wysuszającym. Nie powinna być więc stosowana u psów zdrowych lub chorujących na atopowe zapalenie skóry. Na rynku obecne są również szampony o działaniu przeciwłojotokowym i przeciwgrzybiczym.
Za dobór szamponoterapii odpowiedzialny jest lekarz weterynarii. Nie próbuj na własną rękę dobierać specjalistycznych produktów dla swojego pupila, jeśli cierpi on na jakąkolwiek chorobę skóry. W pierwszej kolejności udaj się do przychodni weterynaryjnej.
Zdrowa skóra i sierść psa — podsumowanie
Podstawowym elementem dbania o okrywę włosową i skórę psa jest podawanie mu zbilansowanej diety bogatej w niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 i 6 oraz cynk. Jeśli stosujesz dobrej jakości karmę komercyjną, powinna ona pokrywać zapotrzebowanie twojego pupila na te substancje odżywcze. Jeśli jednak gotujesz psu samodzielnie lub zauważasz, że stan jego skóry i sierści jest niezadowalający — skonsultuj się z lekarzem weterynarii i wspólnie zastanówcie się nad suplementacją.
Aby utrzymać zdrową skórę i sierść twojego pupila, pamiętaj o regularnym zabezpieczaniu go przeciwko pasożytom zewnętrznym. Obserwuj, czy nie występują pchły i wszoły u psa.
Pamiętaj o tym, że skóra i sierść to wyznacznik ogólnego zdrowia zwierzęcia. Zwracaj więc uwagę na ich stan.
Bibliografia
- "Szamponoterapia - istotny element w walce z zaburzeniami dermatologicznymi psów i kotów" - Ż. Listowska, Magazyn Weterynaryjny; 06/2018
- "Cynk w żywieniu psów i kotów. Część I. Znaczenie, zawartość w organizmie, użyteczność różnych postaci chemicznych, zawartość w karmach komercyjnych" - A. Mirowski, Życie Weterynaryjne; 88(5)/2013; 377-380
- "Cynk w żywieniu psów i kotów. Część III. Wskazania do suplementacji, naturalne źródła pokarmowe" - A. Mirowski; Życie Weterynaryjne; 88(7)/2013; 570-572
- "Zastosowanie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych n-3 w żywieniu psów i kotów" - M. Firląg, K. Gaca, B. Błasińska; Życie Weterynaryjne; 88(7)/2013; 565-569
- "Parametry biofizyczne skóry i ich zastosowanie w diagnostyce dermatologicznej zwierząt" - M. Szczepanik, P. Wilkołek, Ł. Adamek, M. Gołyński; Życie Weterynaryjne; 85(1)/2010; 44-47