Krew w moczu u psa — przyczyny, objawy i leczenie

Co to jest krwiomocz u psa?

Krwiomocz to najpopularniejsza przyczyna zmiany zabarwienia moczu psa. Ma on wtedy kolor od czerwonego do ciemnobordowego, ze względu na obecność krwi w moczu, a dokładniej — składników krwi, takich jak czerwone krwinki lub barwnika krwi — hemoglobiny. Krew w moczu psa jest objawem, który może mieć wiele przyczyn, najczęściej wynika z zaburzeń układu moczowego, rozrodczego i naczyniowego. Często występuje i zwykle mija po szybko zastosowanej, odpowiedniej terapii. Jak każdego innego problemu ze zdrowiem naszego podopiecznego — nie można go lekceważyć.

Obecność krwi w moczu psa – przyczyny

Obecność krwi w moczu zwierzęcia może wynikać z wielu bardzo różnych przyczyn. Z tego powodu, aby szybko zdiagnozować występujący problem, podczas przeprowadzanego wywiadu warto dokładnie odpowiadać na pytania lekarza weterynarii i wykonać zalecane badania. Do najczęstszych przyczyn krwiomoczu należą:

• infekcje bakteryjne układu moczowego i układu rozrodczego, na przykład ropomacicze, stany zapalne miedniczek nerkowych, zakażenie pęcherza moczowego,

• babeszjoza — choroba przenoszona przez kleszcze; i inne choroby pasożytnicze,

• kamica pęcherza moczowego,

• uszkodzenia nerek, moczowodów, pęcherza moczowego, cewki moczowej — głównie urazy mechaniczne, na przykład w wyniku wypadku samochodowego lub pogryzienia,

• uszkodzenia narządów płciowych, na przykład niecałkowite wygojenie dróg rodnych po porodzie w przypadku suk lub urazy prostaty w przypadku samców,

• obecność ciała obcego.

Zauważenie krwi w moczu może mieć też mniej popularną przyczynę:

• zatrucia substancjami toksycznymi, na przykład kumaryną, metalami ciężkimi, (czytaj Zatrucie metalami ciężkimi - kiedy można je podejrzewać? - Zoocial.pl)
• nowotwór lub polipy pęcherza moczowego, nowotwór nerki, nowotwory prącia, czy przerost prostaty,
• zaburzenia krzepnięcia krwi, np. zespół rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego (DIC),
• zawał nerki,
• wysoka gorączka i intensywny wysiłek fizyczny,
• wrodzone torbiele i wady rozwojowe,
• idiopatyczny krwiomocz nerkopochodny,
• jatrogenny krwiomocz, na przykład w wyniku podania niektórych leków.

Nie zawsze jednak czerwony moczu u psa jest powodem niepokoju. Fizjologicznie może się tak zdarzyć w trakcie rui u suki, a także w wyniku podawania buraków lub karmy z barwnikami — wtedy występuje tzw. krwiomocz rzekomy. Każdy niepokojący objaw należy jednak skonsultować z lekarzem weterynarii.

Krew w moczu psa — objawy

Wystąpienie krwi w moczu u psa jest charakterystycznym objawem, który sami możemy w prosty sposób zaobserwować. Jeśli będziemy uważnie obserwować zwierzę podczas sikania lub obejrzymy plamę uryny na chodniku, łatwo zauważymy, gdy mocz zwierzęcia będzie miał inną barwę niż normalnie. Mocz psa z krwiomoczem będzie czerwony lub nawet ciemnobordowy, a jego zabarwienie może zmieniać się w trakcie sikania. Mogą pojawić się też skrzepy krwi. Nierzadko towarzyszą mu inne objawy, takie jak: bolesność przy oddawaniu moczu, częste posikiwanie, kropelkowanie, trudności w oddaniu moczu lub przeciwnie — nietrzymanie moczu. W zależności od jego przyczyny i stanu zaawansowania stanu mogą pojawić się też inne objawy, na przykład bladość błon śluzowych, osłabienie, brak apetytu, posmutnienie zwierzęcia. Warto pamiętać, że może się zdarzyć, że krew jest obecna w moczu psa, mimo że nie występuje widoczna zmiana zabarwienia moczu. Można ją wtedy wykryć za pomocą badań moczu.

Co zrobić, kiedy pies sika krwią?

Kiedy zauważymy czerwony mocz u psa, należy zabrać go na wizytę do kliniki weterynaryjnej. Warto uważnie obserwować swoje zwierzę, aby móc odpowiedzieć jak najdokładniej na pytania zadane przez lekarza weterynarii. Kluczowe będzie ogólne samopoczucie psa, czas trwania objawów, ich charakterystyka, podawany pokarm i leki, a nawet moment, w którym pojawia się krew w trakcie mikcji. Istotne będzie też wiek zwierzęcia i wcześniej występujące problemy. Na wizytę można od razu przyjść z moczem pobranym samodzielnie do specjalnego pojemniczka, dostępnego w każdej aptece. Pozwoli to lekarzowi weterynarii na obejrzenie moczu i natychmiastowe zbadanie go. Mocz należy pobierać z rana i jak najszybciej stawić się z nim na wizytę w klinice. Zebranie uryny może wymagać trochę gimnastyki, jeśli jednak będziemy uważnie obserwować psa podczas spaceru, prowadzić go na krótkiej smyczy i mieć pojemnik na mocz w pogotowiu, z pewnością uda nam się go trochę zebrać. Należy starać się, by pojemnik nie dotknął zwierzęcia.

Podczas wizyty lekarz weterynarii postara się zdiagnozować chorobę, która doprowadziła do pojawienia się krwiomoczu. Badanie moczu obejmuje oznaczenie jego ciężaru właściwego, osadu moczu, badanie bakteriologiczne i użycie testu paskowego. Poza wykonaniem badań moczu i ogólnym badaniem klinicznym niezbędne może być badanie krwi, dlatego na wizytę należy przyprowadzić psa na czczo. Lekarz będzie chcieć także wykonać badanie USG lub RTG, aby określić wielkość i położenie narządów, a także ich zawartość i grubość ściany. Jeśli nie istnieje możliwość zebrania moczu tradycyjną metodą lub istnieją inne wskazania, lekarz weterynarii wykona cystocentezę. Jest to nakłucie bezpośrednio do pęcherza moczowego, które może wydawać się trochę straszne, ale jest całkowicie bezpieczne i pozwala zebrać mocz w najbardziej jałowy sposób.

Leczenie krwiomoczu

Zastosowane leczenie krwiomoczu będzie różniło się w zależności od przyczyny jego wystąpienia. W zależności od postawionej diagnozy lekarz weterynarii wdroży takie postępowania:

• Zakażenie bakteryjne — terapia antybiotykowa (najlepiej dostosowana do wyników antybiogramu) trwająca około dwóch tygodni i odpowiednia dieta.
• Zapalenia niezakaźne — niesteroidowe leki przeciwzapalne.
• Torbiele i ropnie prostaty — opróżnienie lub wycięcie chirurgiczne oraz antybiotykoterapia, czasem terapia hormonalna.
• Krwawiące torbiele, przerost lub nowotwór prostaty — kastracja psa.
• Nowotwór pęcherza moczowego i pozostałe — w zależności od lokalizacji, klasyfikacji i występowania przerzutów stosuje się chemioterapię i/lub usunięcie chirurgiczne. W najgorszym wypadku leczenie zachowawcze lub eutanazję.
• Kamica pęcherza moczowego — leki rozpuszczające kamienie moczowe, dostosowane do ich rodzaju, leki przeciwzapalne, cewnikowanie, wdrożenie odpowiedniej diety. Przy bardzo dużych kamieniach konieczny może być zabieg chirurgiczny.
• Babeszjoza — lek zabijający pierwotniaki, antybiotyki, kuracja wzmacniająca i zalecenie lepszej ochrony przeciwkleszczowej.
• Uszkodzenia mechaniczne, ciała obce — mogą wymagać interwencji chirurgicznej.
• Zawał nerki — najczęściej nie wymaga leczenia, dopóki nie wystąpi niedokrwistość, wtedy wskazana jest operacja.

Dzięki zastosowanej diagnostyce lekarz weterynarii będzie mógł zastosować skuteczną terapię. Jeśli stan zwierzęcia nie jest poważny, kuracja może nie rozpocząć się od razu, ponieważ na niektóre wyniki, na przykład posiewu moczu na bakteriologie, będzie trzeba trochę poczekać. Najczęściej jednak początek terapii następuje już na pierwszej wizycie. Leczenie chorób objawiających się krwią w moczu może być czasochłonne, lecz zwykle rokowanie jest pomyślne. Wystarczy nie zaniedbać widocznych objawów choroby.