Źródło: 123rf.com
  • Pies
  • Zdrowie
  • Leczenie

Depresja u psa - objawy, leczenie i zapobieganie

Opublikowane: 23:14 Przeczytasz w: 7 min

W przeciwieństwie do ludzi, zwierzęta nie potrafią wyrazić słowami tego, co czują. Chociaż doświadczają one innych emocji niż my, specjaliści uznają, że u psów mogą wystąpić problemy ze zdrowiem psychicznym podobne do depresji.

Spis treści

    Depresja u psa - objawy, leczenie i zapobieganie. Źródło: 123rf.com

    Zaburzenia psychiatryczne u psów są dość powszechne. Depresja w przypadku psów nie jest tak złożonym zaburzeniem klinicznym, jak w medycynie ludzkiej, ale również wiąże się ze znacznym spadkiem nastroju i energii. Należy mieć na uwadze, że długotrwała depresja prowadzi do wyraźnego obniżenia dobrostanu zwierzęcia. Znalezienie jej pierwotnej przyczyny to niezwykle ważny element w powodzeniu leczenia i odzyskaniu radości w życiu czworonoga.  

    Jak zachowuje się pies z depresją?

    Objawy psiej depresji występują pod postacią zauważalnego smutku i braku chęci do życia. I choć werbalny kontakt z pupilem nie jest możliwy, można z niewielkim trudem rozpoznać jej oznaki. U psa depresja najczęściej rozpoczyna się postępującym obniżaniem reaktywności na bodźce, które w prawidłowych warunkach spowodowałyby naturalną odpowiedź. Podobnie jak w przypadku ludzi - wynika to ze znacznej utraty zdolności adaptacyjnych. Taki stan może się rozwinąć w przypadku zaistnienia w życiu czworonoga negatywnych bodźców, bez możliwości uniknięcia związanego z nimi stresu. Rozwija się u niego strategia zwana “wyuczoną bezradnością”. Negatywne doświadczenia uznaje się za główne przyczyny depresji u psa. Obniżona aktywność zazwyczaj nie budzi obaw i nie stanowi problemu dla wielu właścicieli, jednak z punktu widzenia dobrostanu zwierzęcia jest to bardzo istotny szczegół, który nie powinien być lekceważony. Objawy, które powinny zwrócić uwagę, to: 

    • mniejsze zainteresowanie spacerem lub zabawą, 
    • utrata apetytu i wagi, 
    • unikanie obecności właściciela lub innych domowników, 
    • utrata energii i zwiększona podatność na zmęczenie, 
    • problemy z zaśnięciem lub nadmierna senność, 
    • oddawanie kału lub moczu w domu, 
    • nagłe pojawienie się agresji wobec domowników lub innych zwierząt. 

    Psy nie są z natury apatyczne i lękliwe, dlatego zauważenie któregokolwiek z objawów psiej depresji powinno skłonić właściciela do wizyty u lekarza weterynarii.

    Paulina Konieczna lekarka weterynarii, ekspertka zoocial.pl

    Od czego pies może mieć depresję? 

    Depresja u psa, w zależności od przyczyn pojawienia się, może być krótkotrwała lub długotrwała. Krótkotrwała uwidacznia się w określonych sytuacjach, na przykład wraz z rozpoczęciem zimy, kiedy zmiana trybu życia negatywnie oddziałuje na psychikę psa. Długotrwała natomiast znajduje swoje podłoże w permanentnym stresie i traumatycznych wspomnieniach.

    Spośród możliwych przyczyn rozwoju psiej depresji można wyróżnić: 

    1. Zmiany w życiu psa, takie jak pojawienie się w domu nowego członka rodziny lub jego utrata.  
    2. Brak zajęcia, niewystarczająca dawka ruchu i samotne spędzanie czasu. 
    3. Przejawy przemocy i agresji w najbliższym otoczeniu. 
    4. Długotrwały brak zaspokajania potrzeb wynikający ze specyfiki rasy, takich jak niedostateczna ilość zabawy i wspólnego spędzania czasu, tropienia, aktywności ruchowej czy gryzienia. 
    5. Stosowanie systemu kar i nagród w niewłaściwy sposób. Jeżeli pies nie rozumie zasadności stosowanych kar, pojawia się u niego stres i utrata chęci do współpracy, 
    6. Zmiana rytmu życia psa, wpływająca bezpośrednio na zmniejszenie ilości poświęcanej mu uwagi i czasu, a także rozłąka z właścicielem. 
    7. Narażenie psa na przewlekły stres. 
    8. Traumatyczne wydarzenia, takie jak pobyt w schronisku czy znęcanie się nad psem w przeszłości. 
    9. Choroby somatyczne, które powodują złe samopoczucie ogólne, co w konsekwencji ma negatywny wpływ na psychikę psa. 
    10. Niska pozycja psa w stadzie, jeśli żyje on z innymi zwierzętami pod jednym dachem. 

    Depresja u psa - objawy, leczenie i zapobieganie. Źródło:123rf.com

    Co można zrobić gdy pies ma depresję?

    Kiedy lekarz weterynarii diagnozuje depresję u psa, pierwszym krokiem jest uzyskanie dokładnej historii wcześniejszego leczenia. Niezwykle przydatna może okazać się wiedza o wszelkich zmianach, które zaszły w jego otoczeniu. Musi on również wykonać dokładne badanie kliniczne, aby wykluczyć możliwe choroby somatyczne. Leczenie psiej depresji opiera się na zastosowaniu leków w połączeniu z terapią behawioralną.  

    Ważne elementy terapii behawioralnej stanów depresyjnych u psów: 

    1. Zapewnienie psu bezpieczeństwa, spokoju i poświęcanie mu uwagi poprzez częste głaskanie i spędzanie z nim jak największej ilości czasu. 
    2. Podczas dłuższej nieobecności domowników należy zapewnić zaufaną i znaną pupilowi osobę, która będzie mu towarzyszyć i wyjdzie z nim na spacer. 
    3. Przełamanie rutyny poprzez zorganizowanie psu aktywności i zabaw, które będą dla niego nowością. 
    4. Nawiązanie przyjaźni z innymi psami lub ludźmi. 
    5. Podczas aktywności i zabawy stosowanie pochwał i smakołyków dla psa

    Ile trwa depresja u psa?

    Czas trwania depresji u psa może się znacząco różnić w zależności od wielu czynników, takich jak przyczyna depresji, indywidualna wrażliwość psa, a także sposób i skuteczność podejmowanych działań terapeutycznych.

    W niektórych przypadkach objawy mogą ustąpić w ciągu kilku dni, szczególnie jeśli uda się szybko zidentyfikować i wyeliminować przyczynę problemu, np. nudę czy samotność. W innych przypadkach, zwłaszcza gdy depresja jest spowodowana poważniejszymi wydarzeniami, takimi jak śmierć innego zwierzęcia domowego lub członka rodziny, adaptacja może zająć znacznie więcej czasu, od tygodni do nawet miesięcy.

    Paulina Konieczna lekarka weterynarii, ekspertka zoocial.pl

    Co zrobić kiedy pojawią się objawy depresji u psa?

    Jeśli u psa depresja pojawiła się w wyniku traumatycznych przeżyć, które odcisnęły piętno na jego psychice, właściciel musi mieć świadomość, że trudno było uchronić przed tą chorobą pupila po przejściach. Jeżeli natomiast dorastanie i późniejsze etapy życia psa przebiegały prawidłowo, odpowiednia opieka nad nim pozwoli na uniknięcie okresów obniżenia nastroju. Niezbędne jest przede wszystkim poświęcenie jak największej ilości czasu, dbanie o aktywność fizyczną poprzez regularne spacery, uprawianie sportów kynologicznych i zabawę, a także inne zajęcia, które sprawiają radość psu. Należy również unikać dużych zmian w życiu pupila, które poniekąd są  zmianami w życiu właściciela. Najlepiej, jeśli uwaga psa będzie odwracana od stresujących sytuacji zwiększoną ilością zabaw ruchowych i poświęcaniem mu swojego czasu. Najważniejsze, aby w momencie zaobserwowania niepokojących objawów zgłosić się do lekarza weterynarii, który po szczegółowym wywiadzie i badaniu klinicznym postawi trafną diagnozę. Depresję nie tylko można, ale z uwagi na dobrostan zwierzęcia - trzeba leczyć. Właściwa terapia pozwoli na odzyskanie szczęścia w życiu czworonoga. 

    Depresja u psa - podsumowanie

    Podsumowując, leczenie depresji u psa obejmuje zastosowanie leków i terapii behawioralnej, która uwzględnia bezpieczeństwo, regularną uwagę, nowe aktywności i kontakt z innymi psami. Ważne jest zgłoszenie się do lekarza weterynarii w przypadku niepokojących objawów, ponieważ depresję można i należy skutecznie leczyć, przywracając radość życia zwierzęciu.

    Psy dotknięte depresją często potrzebują wsparcia w postaci terapii behawioralnej, polegającej na pozytywnym wzmacnianiu zachowań i wprowadzaniu nowych bodźców w kontrolowany sposób. W poważniejszych przypadkach stosuje się również leki przeciwdepresyjne, takie jak fluoksetyna, zawsze pod ścisłym nadzorem lekarza weterynarii. Regularne spacery, gry umysłowe i interakcje społeczne to podstawowe narzędzia w walce z depresją u psa.

    Dr. Lisa Thornton (UK) weterynarz, ekspertka ds. behawioru psów
    Bibliografia
    1. Zaburzenia zachowania psów - Sabine Schroll, Joël Dehasse, s. 157-159 
    2. Medycyna behawioralna psów i kotów - Mils Daniel S., Horwitz Debra F., s. 151-152 

    Oceń artykuł

    Ogólna ocena: 0,0 | liczba ocen: 0
    0/400

    Brak komentarzy

    Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tego artykułu.

    Nasi eksperci