Brodawczak u psa - przyczyny, objawy, leczenie

Czym jest brodawczak u psa?

Brodawczaki u psa to niewielkie zmiany skórne zwane potocznie brodawkami. Przyczyną tego schorzenia są patogeny z rodzaju Papillomaviridae. Są to bezotoczkowe wirusy atakujące zarówno zwierzęta, jak i ludzi. Nie należy jednak obawiać się ich transmisji z psa na właściciela. Wirusy te charakteryzują się wysoką specyficznością gatunkową w stosunku do gospodarza. Posiadają także duże powinowactwo do komórek nabłonkowych.

Papillomawirusy są oporne na warunki środowiska zewnętrznego. Oznacza to, że wystarczy pośredni kontakt między zwierzakami (taki jak np. korzystanie ze wspólnych misek lub zabawek), aby doszło do transmisji choroby.

Wirusy brodawczaka są kancerogenne. Oznacza to, że zakażenie nimi wiąże się z rozwojem nowotworu u psa. W przypadku brodawczaków czworonogów są to jednak z reguły łagodne i niewielkie zmiany występujące na skórze lub błonach śluzowych (np. jamy ustnej, spojówek, narządów płciowych). Brodawki nie utrudniają codziennego funkcjonowania i nie są bolesne. Bardzo rzadko przekształcają się w złośliwy nowotwór. Głównym problemem związanym z ich występowaniem są walory estetyczne. Warto również zaznaczyć, że zaobserwowanie brodawek na ciele psa może oznaczać spadek jego odporności.

Pomimo tego, że brak jest predyspozycji rasowych do tego schorzenia, to wielu lekarzy weterynarii o wiele częściej stwierdza tego typu zmiany skórne u dużych ras, np. bokserów. Problem papillomawirusów może dotknąć każdego psa, niemniej jednak bardziej podatni na infekcję są pacjenci geriatryczni.

Jak wygląda leczenie brodawek?

Wielu właścicieli psów mających brodawki zastanawia się, czy je usunąć. Warto jednak mieć świadomość tego, że w większości przypadków brodawczaki znikają samoistnie, a zabieg chirurgiczny nie jest potrzebny.

Leczenie tych zmian początkowo polega na stosowaniu leków immunostymulujących, zawierających np. beta-glukany. Są to wielocukry będące składnikiem błonnika pokarmowego. W środowisku naturalnym znaleźć je można w ścianach komórkowych drożdży i innych grzybów oraz zbóż. Substancje te posiadają właściwości immunomodulujące i mogą być pomocne w walce z brodawczakami.

Niektórzy weterynarze zalecają także wykorzystanie ludzkich leków przeciwwirusowych stosowanych w zwalczaniu opryszczki. Ich działanie nie jest jednak dobrze udokumentowane u zwierząt.

Usuwanie brodawek również stanowi jedną z metod leczenia. Warto jednak pamiętać o tym, że jest to rozwiązanie doraźne, które nie wyeliminuje źródła problemu, którym jest infekcja wirusowa i deficyty immunologiczne pupila.

Pocieszającym faktem jest to, że większość brodawek samoistnie zasusza się i odpada. Po jednokrotnym przechorowaniu brodawczaka psiego organizm często nabywa odporność, która zapobiega nawrotom schorzenia.

Należy zaznaczyć, że sposoby polegające na zamrażaniu brodawki są już dawno niestosowane.

Jak odróżnić brodawczaka od innych schorzeń?

Pomimo tego, że brodawki nie stanowią zagrożenia dla ogólnego zdrowia i życia psa, nie należy ich bagatelizować. Każdy łagodny proces nowotworowy z czasem może przeistoczyć się w złośliwy. Mimo że w przypadku brodawczaka jest to mało prawdopodobne, nie można wykluczyć takiej możliwości. Uzłośliwieniu się procesu nowotworowego sprzyjają czynniki takie jak:

• mechaniczne, stałe drażnienie zmiany (np. gdy jest ona ulokowana w jamie ustnej i jest stale przygryzana),
• promieniowanie UV,
• promieniowanie rentgenowskie,
• działanie drażniących substancji chemicznych.

Należy jednak pamiętać o tym, że brodawczak może zostać pomylony z innymi chorobami skóry u psa. W celu zapobiegnięcia pomyłki konieczna jest dokładna diagnostyka, która nierzadko wiąże się z wykonaniem cytologii. Inne nowotwory skóry, np. mastocytoma, mogą przypominać niegroźnego brodawczaka.

Brodawczak u psa - podsumowanie

Brodawczak to niewielka i niegroźna zmiana na skórze. Rzadko kiedy sprawia dyskomfort u psa, niemniej jednak potrafi wyglądać bardzo nieestetycznie. Najczęstsze lokalizacje zmian to pysk: kufa, powieki i jama ustna. Brodawki mogą pojawić się jednak również w innych miejscach na ciele.

Przyczyną tych zmian jest wirus brodawczaka psiego. Do jego transmisji może dojść na drodze kontaktu bezpośredniego i pośredniego miedzy zwierzakami. Immunokompetentne osobniki nie powinny mieć problemu z brodawkami. Z tego właśnie powodu leczenie i zapobieganie brodawczycy powinno opierać się na podawaniu środków immunostymulujących, np. beta-glukanu.

Usunięcie brodawki u psa stanowi jedną z metod leczenia, niemniej jednak w większości przypadków nie jest zalecane, ponieważ nie eliminuje podstawowej istoty problemu, czyli infekcji wirusowej.

Leczenie farmakologiczne może obejmować stosowanie środków wirusobójczych zawartych w ludzkich maściach na opryszczkę. Warto zaznaczyć jednak, że człowiek nie zaraża się brodawką od psa.

Pamiętaj o tym, że każdą niepokojącą zmianę (np. guzek, brodawkę) na ciele twojego pupila powinien zobaczyć lekarz weterynarii. Staraj się unikać samodzielnego diagnozowania swojego psa. Wiele groźnych zmian skórnych (np. guz z komórek tucznych) może z pozoru przypominać brodawczaki, dlatego nie warto rezygnować z wizyty u weterynarza.

W ramach ciekawostki warto dodać, że słowo "brodawczak" posiada wiele znaczeń, z czego z pewnością zdają sobie sprawę miłośnicy ornitologii. Brodawczak polski to rasa gołębia domowego. Obecnie występuje w całej Polsce. Jego cechą charakterystyczną jest dobrze rozwinięta woskówka dziobowa i brwiowa. Dla laika może ona wyglądać jednak jak niepokojąca zmiana skórna na tle brodawczycy. Kto wie, być może stąd wzięła się nazwa tej rasy gołębia?