Źródło: 123rf.com
  • Pies
  • Mam psa
  • Zrozumieć psa

Psu śmierdzi z pyska – co robić? Przyczyny i zapobieganie

Opublikowane: 09:38 Przeczytasz w: 7 min

Nieprzyjemny zapach z pyska psa może być objawem poważnych problemów zdrowotnych. W znaczącym stopniu pogarsza komfort życia zwierzęcia, a często także jego właściciela. Problem ten powinien być zawsze skonsultowany z lekarzem weterynarii, który doradzi najlepszy sposób leczenia i profilaktyki.

Spis treści

    Choroby jamy ustnej psa

    Nieprzyjemny zapach z pyska jest najczęściej spowodowany przez kamień nazębny u psa!!! i związane z nim choroby przyzębia. Zwykle diagnozuje się je u zwierząt w średnim i starszym wieku.

    Kamień nazębny powstaje w wyniku nagromadzenia mineralizacji płytki nazębnej złożonej z zawartych ślinie glikoprotein, resztek jedzenia i biofilmu bakteryjnego. Stanowi idealne środowisko dla namnażania się drobnoustrojów, które rozprzestrzeniają się po całej jamie ustnej powodując stan zapalny. W pierwszych etapach choroby obserwuje się nieznaczne zaczerwienienie dziąseł i przykry zapach, jednak z czasem dochodzi nawet do utraty zębów, powstawania ropni i zapalenia kości.

    Wystąpienie choroby przyzębia zależne jest od wielu czynników — predysponuje do niej nieprawidłowa dieta, brak codziennej higieny jamy ustnej, wady zgryzu, nieprawidłowy rozwój psa w okresie szczenięcym, a także zmienny osobniczo skład śliny

    Anna Babst lekarka weterynarii, ekspertka zoocial.pl

    Kamienia nazębnego nie da się usunąć w trakcie codziennego czyszczenia zębów. Jeśli dojdzie do jego nagromadzenia niezbędny jest zabieg sanacji wykonywany u lekarza weterynarii. Cała procedura przebiega w znieczuleniu ogólnym — dzięki temu stomatolog ma możliwość dokładnego zbadania jamy ustnej i oczyszczenia wszystkich zębów. Często śródzabiegowo wykonuje się także zdjęcia RTG, aby ocenić strukturę kości i korzenie zębowe. Zwierzęta po sanacji zwykle szybko dochodzą do siebie, jednakże opieka pozabiegowa nad psem jest bardzo ważna. Pupil powinien wyjść ze szpitala całkowicie wybudzony, a domu należy zapewnić mu ciche i spokojne miejsce. Czasami konieczne jest także podawanie leków według zaleceń lekarza weterynarii.

    Inne schorzenia

    Przykry zapach z jamy ustnej psa może pojawiać się także w przypadku innych schorzeń wpływających na cały organizm. W takim przypadku zadbanie o właściwą higienę jamy ustnej nie będzie wystarczające. Zawsze niezbędna jest wizyta u lekarza weterynarii i odpowiednia diagnostyka — np. badanie krwi u psa, USG i RTG.

    Choroby przewodu pokarmowego

    Psu śmierdzi z pyska w przypadku niektórych schorzeń przewodu pokarmowego takich jak refluks żołądkowy. W jego przebiegu dochodzi do zarzucania treści z żołądka do przełyku i podrażnienia błony śluzowej. Rozwija się stan zapalny, który odpowiada za objawy — nadmierne ślinienie się, brzydki zapach z jamy ustnej, ulewanie, mlaskanie czy brak apetytu.

    Do postawienia pewnej diagnozy niezbędne może być wykonanie badania endoskopowego — pozwala ono na ocenę śluzówki i funkcji zwieracza przełyku. W terapii stosuje się leki zobojętniające treść żołądkową (np. omeprazol, cymetydyna) i powlekające błonę śluzową (np. sukralfat), a także pobudzające pracę przewodu pokarmowego (np. cizaprid).

    Anna Babst lekarka weterynarii, ekspertka zoocial.pl

    Choroby układu oddechowego

    Przykry zapach z jamy ustnej bywa też związany z chorobami układu oddechowego. Odpowiadają za niego namnażające się bakterie. W przypadku tego rodzaju schorzeń u psa występuje często kaszel, wypływy z nosa i oczu, duszności, gorączka oraz przyspieszony oddech. Leczenie dobiera się w zależności od przyczyny schorzenia i stanu zwierzęcia. Nieprzyjemny zapach z pyska powinien zniknąć wraz z wyleczeniem infekcji.

    Cukrzyca

    Cukrzyca u psów przyjmuje najczęściej postać insulinozależną — organizm zwierzęcia nie wytwarza odpowiedniej ilości insuliny. Ten niedobór sprawia, że glukoza nie trafia do wnętrza komórek, a we krwi utrzymuje się jej wysoki poziom. Podstawą terapii jest stosowanie insuliny, odpowiednia dieta i regularny monitoring glukozy we krwi.

    Nieświeży oddech o zapachu acetonu świadczy o wystąpieniu jednego z poważnych powikłań cukrzycy — kwasicy ketonowej. Brak insuliny lub oporność komórek na jej działanie sprawia, że spada wykorzystanie glukozy i organizm głoduje mimo odpowiedniej podaży pokarmu. Dochodzi do wzmożenia przemian tłuszczy i białek stanowiących alternatywne źródło energii. Jednak bez metabolizmu glukozy w organizmie zaczynają gromadzić się ciała ketonowe, spada pH krwi i poziom potasu. U psa obserwuje się apatię, brak apetytu, biegunkę, wymioty, osłabienie reakcji na bodźce i przyspieszenie oddechów. W skrajnych przypadkach dochodzi do zapaści. W sytuacji wystąpienia kwasicy ketonowej konieczne jest leczenie szpitalne.

    Niewydolność nerek u psa

    Nerki są narządem odpowiedzialnym za eliminację ubocznych produktów przemian metabolicznych z organizmu. W przypadku zaburzenia ich funkcji np. na skutek zatrucia, zawału nerki, infekcji bakteryjnej lub zwyrodnienia dochodzi do akumulacji szkodliwych toksyn mocznicowych. Organizm próbuje usuwać je poprzez wydzielanie do światła przewodu pokarmowego, również wraz ze śliną. Odpowiada to za powstanie nieprzyjemnego zapachu amoniaku z pyska psa. Dodatkowo rozwija się stan zapalny dziąseł, na których tworzą się nadżerki. Zwierzę traci apetyt i chudnie, często pojawiają się też wymioty i biegunki. Terapia zależy od przyczyny i charakteru schorzenia.

    Niewydolność nerek u psów często objawia się utratą apetytu, wymiotami oraz zapachem amoniaku z pyska. Kluczowe znaczenie ma szybka diagnoza oraz dostosowanie leczenia do konkretnej przyczyny – od infekcji po zwyrodnienia czy zatrucia.

    Dr. Larry Cowgill (USA) lekarz weterynarii, specjalista nefrologii weterynaryjnej

    Zjadanie odchodów przez psa

    Brzydki zapach z pyska psa może być też efektem zjadania odchodów innych zwierząt. Właściciele mogą to przegapić, jeśli pupil dużo spaceruje luzem bez smyczy lub "sprząta" kocią kuwetę w trakcie ich nieobecności. Przyczyną takiego zachowania mogą być niedobory pokarmowe, choroby układu pokarmowego, a także zaburzenia behawioralne.

    Aby rozwiązać ten problem, warto przede wszystkim skonsultować się z lekarzem weterynarii w celu wykluczenia ewentualnych chorób. Należy też przyjrzeć się diecie pupila i dowiedzieć się, jak karmić psa, by dostarczać mu wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Często pomaga wprowadzenie do jadłospisu gryzaków naturalnych tj. żwacze wołowe. Ułatwiają one także usuwanie płytki nazębnej poprzez stymulację intensywnego żucia.

    Jak dbać o higienę jamy ustnej psa?

    Aby uniknąć choroby zębów i nieprzyjemnego zapachu z pyska psa należy stosować prawidłową higienę jamy ustnej. Jej podstawą jest regularne (najlepiej codzienne) szczotkowanie zębów przy pomocy miękkiej szczoteczki, nakładki na palec lub gazika. Należy stosować weterynaryjne pasty enzymatyczne, które ułatwiają usunięcie płytki nazębnej. Alternatywą są specjalistyczne chusteczki do przemywania zębów już nasączone substancjami myjącymi.

    U zwierząt nieprzyzwyczajonych jeszcze do szczotkowania zębów lub jako dodatek można zastosować środki dodawane do wody lub jedzenia. Niestety, nie zapewniają one mechanicznego usuwania płytki, które jest najbardziej skuteczną metodą. Zdarza się też, że pies nie chce pić wody, w której znajduje się preparat do higieny jamy ustnej. Wprowadzając tego rodzaju rozwiązania, należy początkowo zostawić zwierzęciu drugą miskę z wodą, aby nie dopuścić do odwodnienia.

    Co robić, gdy psu śmierdzi z pyska?

    Jeśli u psa pojawi się nieświeży oddech zawsze należy skonsultować się z lekarzem weterynarii. Zdiagnozuje on przyczynę problemu i doradzi odpowiednią terapię. Aby zapobiegać powstawaniu kamienia nazębnego, trzeba wprowadzić regularną higienę jamy ustnej.

    Bibliografia
    1. A. Sikorska-Kopyłowicz, Powikłania cukrzycy u psów, Magazyn Weterynaryjny 2011
    2. Lobprice H.B., Dodd J.R., Wigg's Veterinary Dentistry. Principles and practice, Hoboken, John Wiley and Sons, 2019, ISBN 9781118816165 
    3. Holmstrom S.E., Veterinary Dentistry. A team approach, St. Louis, Elsevier, 2019, ISBN 978-0-3234-8527-2 

    Oceń artykuł

    Ogólna ocena: 0,0 | liczba ocen: 0
    0/400

    Brak komentarzy

    Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tego artykułu.