Pies nie chce jeść - jakie mogą być przyczyny?

Zasadniczym pytaniem, na które należy odpowiedzieć, jest to, czy dzieje się tak, bo pies nie chce jeść, czy też dlatego, że nie może? Brak apetytu to zazwyczaj pierwsze objawy zauważane przez opiekuna. Jeśli dotychczas pupil spożywał określoną ilość pokarmu, a nagle zaczyna odmawiać jedzenia, jest to znak, że dzieje się z nim coś niepokojącego. Właściciele zwierząt często przywiązują dużą wagę do kwestii posiłków, ponieważ dla wielu ludzi dobry apetyt to przejaw zdrowia. Przyczyną jego utraty może być wiele chorób ogólnych lub zaburzeń miejscowych, dlatego bardzo ważne jest szybkie ustalenie przyczyny, aby zapobiec spadku masy ciała. 

Brak apetytu u psa — przyczyny 

Wśród przyczyn utraty apetytu można wyróżnić zarówno błahe powody, jak i poważne choroby ogólnoustrojowe. Najważniejsze w prawidłowym postawieniu diagnozy są: szczegółowy wywiad, badanie kliniczne i, jeśli to konieczne, przeprowadzenie badań dodatkowych. Przed wizytą u lekarza weterynarii należy upewnić się, że smakowitość obecnej karmy jest dla pupila odpowiednia, zwłaszcza w przypadku wybrednych psów. Warto wtedy zdecydować się na zakup innej karmy i sprawdzić, czy apetyt psa uległ poprawie. Może się okazać, że poprzednia karma po prostu przestała mu smakować lub zmieniła się jej formuła. Wykluczenie tej banalnej przyczyny będzie niezwykle pomocne przy postawieniu ostatecznej diagnozy. W postępowaniu ze zwierzęciem, u którego występuje zmniejszenie apetytu, kluczowe znaczenie ma rozpatrzenie problemu w kontekście utraty jego wagi. Nie zawsze utrata apetytu musi przebiegać z obniżeniem masy ciała psa. Jest to możliwe wówczas, gdy mimo mniejszej ilości spożywanego pokarmu, zapotrzebowania kaloryczne nadal mieści się w granicach normy. Jeżeli dorosły pies utracił znaczący procent masy ciała lub występują u niego inne objawy choroby, wskazana jest jak najszybsza konsultacja z lekarzem weterynarii. Na początek należy się upewnić, że u zwierzęcia nie występują żadne zaburzenia, które mogłyby utrudniać chwytanie i rozgryzanie pokarmu bądź też przełykanie. Zwierzę niezdolne do schwytania kęsa pokarmu i jego żucia może sprawiać wrażenie głodnego lub interesować się pożywieniem, jednak nie będzie ono w stanie opróżnić miski. Pupil wykazuje wówczas objawy bólu w trakcie jedzenia albo pokarm wypada mu z pyska podczas rozgryzania. Ma to związek najczęściej z problemami zlokalizowanymi w obrębie jamy ustnej i gardła, takimi jak: 

1. zapalenie, 
2. owrzodzenie, 
3. obecność ciała obcego, 
4. choroby zębów i dziąseł, 
5. proces nowotworowy, 
6. zapalenie mięśni żuciowych lub uszkodzenie nerwów (rzadko). 

Postępowanie diagnostyczne w przypadku utraty łaknienia zależy również od tego, przez jak długi czas zwierzę nie pobiera pokarmu. Jeżeli dorosły pies nie jadł w ciągu 24 do 48 godzin, ale jego ogólny stan jest dobry i nie obserwuje się żadnych innych niepokojących objawów, najwłaściwszym rozwiązaniem będzie jego dalsza obserwacja. Jeśli przyczyna braku apetytu jest poważna, wówczas w najbliższym czasie rozwiną się inne objawy, które pomogą w zlokalizowaniu zaburzenia, najczęściej są to wymioty lub biegunka. W takich przypadkach duże znaczenie ma ustalenie, czy w ostatnim czasie nie wprowadzono nowej diety. Warto również uwzględnić czynniki środowiskowe, takie jak: wysoka temperatura, nieobecność właściciela, zmiana miejsca zamieszkania lub pojawienie się nowego zwierzęcia czy dziecka w domu.  
 
Przyczyny utraty apetytu można podzielić na pierwotne i wtórne. Pierwotny brak łaknienia rozwija się, gdy proces chorobowy dotyczy bezpośrednio struktur mózgowych odpowiedzialnych za kontrolowanie łaknienia. Jeżeli zmiany mają duże rozmiary, mogą powodować inne objawy neurologiczne. 

Wśród pierwotnych przyczyn utraty apetytu można wyróżnić:  

1. obrzęk mózgu, 
2. nowotwór mózgu, 
3. choroby zakaźne układu nerwowego, 
4. uraz mózgu. 

Przyczyny wtórnego braku łaknienia mają swoje źródło poza mózgiem, należą do nich: 

1. choroby zapalne wątroby, trzustki, jelit cienkich, żołądka i nerek, 
2. znaczne powiększenie macicy wskutek ropomacicza lub w końcowym etapie ciąży, 
3. działanie substancji toksycznych, 
4. niedoczynność nadnerczy, 
5. choroby nowotworowe, 
6. niewydolność serca,  
7. choroba lokomocyjna, 
8. zapalenie ucha wewnętrznego, 
9. długotrwałe niedożywienie, 
10. utrata węchu. 

Prawidłowe wyniki przeprowadzonych badań mogą sugerować możliwość występowania zaburzeń psychogennych, choćby z wystąpieniem depresji u psa . Może się wówczas okazać niezbędne podjęcie współpracy z behawiorystą. Jeśli zmniejszony apetyt pupila jest problemem behawioralnym spowodowanym wybrednością, a nie stanem chorobowym, warto zastosować się do poniższych wskazówek, aby zachęcić go do jedzenia. 

Psychogenne podłoże utraty apetytu u psa — postępowanie 

1. Ograniczanie smakołyków. 
2. Karmienie zwierzęcia zgodnie z harmonogramem, zwykle co najmniej dwa razy dziennie. 
3. Włączenie elementów zabawy podczas jedzenia, na przykład wykorzystanie do tego celu zabawki, która dozuje karmę lub nagradzanie psa jedzeniem za wykonanie sztuczki. 
4. Wyprowadzanie psa na spacer przed posiłkiem. 
5. Wypróbowanie innego rodzaju jedzenia, na przykład karmy w puszkach, jeśli zwykle żywienie psa opiera się na karmie suchej. 
6. Dodanie niewielkiej ilości ciepłej wody do karmy, aby zwiększyć jej atrakcyjność. 

Podsumowując, przyczyn utraty apetytu u psa jest wiele – od najbardziej błahych, do poważnych chorób ogólnych. Duże znaczenie ma szybka diagnoza i wprowadzenie leczenia, dlatego każdy niepokojący objaw, a zwłaszcza spadek łaknienia, powinien być skonsultowany z lekarzem weterynarii.