Nadpobudliwy pies — dlaczego pies się tak zachowuje i jak mu pomóc? 

Cechy nadpobudliwego psa

Nadpobudliwość psa jest częstą przyczyną konsultacji z psim behawiorystą. Właściciele czworonogów będących wulkanem energii szukają pomocy, gdy codzienne życie z pupilem przestaje być przyjemnością. Pies skacze na człowieka widząc smycz zapowiadającą spacer, ciągnie na obroży lub szelkach, szczeka na inne zwierzęta, atakuje rowery, a w domu niszczy wyposażenie i kradnie jedzenie. Wizyty u lekarza weterynarii to często koszmar zarówno dla psa, właściciela, jak i personelu lecznicy.

Przyczyny nadpobudliwości u psa

Nadpobudliwy pies to często zwierzę nieprawidłowo wychowywane i socjalizowane, którego potrzeby są niezrozumiane lub ignorowane przez opiekuna. Zaniedbania u szczeniaka wychodzą w życiu dorosłym i skutecznie utrudniają codzienne funkcjonowanie.

Przyczyną problemu nadmiernej ekscytacji jest też niedobranie rasy do stylu życia przyszłych właścicieli. Psy pracujące np. owczarki i teriery były przez wiele pokoleń selekcjonowane do konkretnej pracy na rzecz człowieka. Są bardzo czułe na bodźce oraz wymagają mądrej i regularnej pracy zgodnej ze swoim charakterem. Zaniedbanie tego prowadzi do frustracji i rozwoju niepożądanych zachowań np. fiksacji i stereotypii. Zwierzę nadmiernie skupia się na jednej, bezsensownej czynności, którą bardzo trudno przerwać. Może to być gonienie własnego cienia, wpatrywanie się w kapiący kran, czy wieczna pogoń za piłką.

Jednakże każdy pies ma swoje potrzeby, których niespełnienie prowadzi do frustracji. Warto o tym pamiętać, biorąc do domu zwierzę. Mały pies to nadal pies — potrzebna jest mu aktywność fizyczna, długie spacery i zabawy umysłowe. Podobnie w przypadku psów starszych i zniedołężniałych — to, że pupil nie jest w stanie zejść po schodach nie oznacza, że wspólne wyjścia na spacer nie są mu już potrzebne. W takich sytuacjach frustracja może przybierać formę zachowań autoagresywnych, depresji i pogłębiać zaburzenia poznawcze.

Jak opanować nadpobudliwego psa?

Uspokojenie podekscytowanego psa i nawiązanie z nim relacji opartej na wzajemnym zaufaniu to często bardzo długi proces, wymagający zaangażowania wszystkich domowników. Bardzo może pomóc psi behawiorysta!!!, który po analizie zachowania psa doradzi najlepsze metody pracy.

Oto kilka sposobów na opanowanie nadpobudliwego psa:

1. Regularna aktywność fizyczna — zapewnij psu regularne spacery, bieganie, zabawy z piłką itp., aby rozładować nadmiar energii.
2. Trening posłuszeństwa — naucz psa podstawowych komend i ćwicz je regularnie, co pomoże mu skupić uwagę i opanować nadpobudliwość.
3. Zastosowanie zabawek interaktywnych — zabawki, które wymagają pracy umysłowej, mogą pomóc psu skupić się i zmniejszyć nadpobudliwość.
4. Spokojne środowisko — stwórz spokojne i przewidywalne środowisko dla psa, unikaj nadmiernych bodźców i stresujących sytuacji.
5. Konsultacja z trenerem skorzystaj z pomocy profesjonalnego trenera psów, który pomoże Ci opracować spersonalizowany plan treningowy i wyposaż się w akcesoria do treningu.
6. Zdrowa dieta — upewnij się, że Twój pies ma zrównoważoną i odpowiednią dietę, co może wpłynąć na jego energię i zachowanie.
7. Zachowanie spokoju — zachowaj spokój i konsekwencję w reakcjach na nadpobudliwość psa, nagradzając spokojne zachowania i ignorując niepożądane.

Te strategie mogą być stosowane pojedynczo lub w połączeniu, w zależności od potrzeb i charakteru psa.

Życie codzienne

Nadpobudliwy pies potrzebuje przede wszystkim zaspokojenia jego naturalnych wymagań i jasnych zasad w domu. Dla zwierzaka ważna jest rutyna i przewidywalność.

By uspokoić nadpobudliwego psa, zwykle trzeba nauczyć go odpoczynku. Sen jest jedną z najważniejszych potrzeb fizjologicznych! Właściciel czworonoga zwykle zakłada, "że jak się zmęczy, to się uspokoi". Często wprowadza się wtedy bieganie z psem i zabawy w aportowanie. Nie są to złe sposoby spędzania czasu z pupilem i faktycznie dają możliwość rozładowania energii, jednak źle wprowadzone nakręcają psa i pogłębiają problem. Pies potrzebuje w domu przestrzeni dla siebie, w której może się zrelaksować bez niepokojenia przez innych. Może to być klatka kennelowa, legowisko lub po prostu ulubiony kocyk. Ważne by miejsce było spokojne i komfortowe dla psa, a wszyscy domownicy szanowali czas snu pupila. Pod żadnym pozorem nie należy go wtedy zaczepiać i prowokować do zabawy.

Bardzo ważne są stałe pory wyjścia. Przynajmniej jeden spacer dziennie powinien być długi. Najlepiej by odbywał się w spokojnym miejscu — parku lub lesie, gdzie zwierzę może węszyć i eksplorować otoczenie bez przebodźcowania. Biegające dzieci, rowerzyści i spotkania z innymi psami często są silnymi stresorami, które odbierają zwierzęciu przyjemność ze spaceru. Zgromadzone frustracje mogą w niektórych przypadkach eskalować w zachowania niepożądane.

Intensywny wysiłek fizyczny nie zawsze jest wskazany. Treningi zawsze należy dopasować do danego psa tak, by były dla niego satysfakcjonujące, ale nie generowały nadmiernego zmęczenia. Wykończony pies również może odreagowywać nieprawidłowo prowadzone ćwiczenia. Zwykle by uspokoić podekscytowanego psa, lepiej zapewnić mu spokojny, długi spacer niż wielokrotne gonienie zabawki.

Po spacerach, treningach czy intensywnej zabawie warto zapewnić psu gryzaki naturalne, zabawki węchowe czy lickmaty. Intensywne węszenie, żucie i lizanie powoduje uspokojenie zwierzaka i ułatwia mu zrelaksowanie się po aktywności fizycznej.

Niektórym psom mogą pomóc wspólne wyjścia na spacery z innymi zwierzętami. Nie chodzi jednak o to, by rozładowały one nadmiar energii w szalonej zabawie. Zrównoważony dorosły pies może stanowić wsparcie dla zwierzęcia z problemami. Ze względu na subtelności psiej komunikacji i możliwą ekscytację psa nadpobudliwego, takie spacery najlepiej wprowadzać pod okiem doświadczonej osoby.

Nauka posłuszeństwa

Warto pamiętać, że znajomość komend nie jest cudownym remedium na problemy zwierzęcia nadpobudliwego. Dobrze jednak wiedzieć, jak nauczyć psa posłuszeństwa — wspólne treningi pogłębiają więź z opiekunem, a utrwalone polecenia pomagają przejść przez trudne sytuacje. Najlepiej pracę rozpocząć u trenera, który wie, jak prawidłowo prowadzić nadpobudliwe psy.

Środki farmakologiczne

Do łagodniejszych środków stosowanych, by uspokoić psa, należą suplementy diety na bazie ziół tj. kozłek lekarski, białek mleka czy tryptofanu. Są one dostępne bez recepty, lecz najlepiej wprowadzać je po rozmowie ze specjalistą.

W niektórych przypadkach pomocne mogą się okazać silniejsze leki uspokajające dobrane po konsultacji z lekarzem weterynarii i behawiorystą. Nie powinny one stanowić jednak zamiennika dla regularnej pracy z nadpobudliwym psem. Mają ułatwić wprowadzenie zmian i modyfikację zachowania zwierzaka w trudnych sytuacjach, a następnie należy je w miarę możliwości stopniowo odstawić — zawsze pod okiem lekarza weterynarii.

Co zrobić, gdy pies jest nadpobudliwy seksualnie?

 Gdy pies jest nadpobudliwy seksualnie, warto rozważyć konsultację z weterynarzem w celu określenia najlepszych opcji, takich jak sterylizacja lub kastracja, które mogą pomóc w zmniejszeniu nadmiernego podniecenia.

Jak uspokoić emocje u psa?

Aby uspokoić emocje u psa, można stosować techniki treningowe oparte na pozytywnej wzmacnianiu, jak również zapewnić mu odpowiednią ilość aktywności fizycznej i mentalnej, regularne spacery i zabawy, oraz spokojne otoczenie bez nadmiernych bodźców. 

Jak rozładować nadmiar energii u psa?

Rozładowanie nadmiaru energii u psa można osiągnąć poprzez regularne aktywności fizyczne, takie jak bieganie, zabawy z piłką lub frisbee, oraz treningi posłuszeństwa, które angażują umysł psa i pomagają mu się skupić. 

Nadpobudliwy pies — podsumowanie

Aby zminimalizować ryzyko problemu nadpobudliwości u swojego czworonoga, warto m.in. dopasować rasę psa pod swój styl życia, wybrać dobrą hodowlę i prawidłowo wychowywać szczeniaka od pierwszych dni w nowym domu. Zawsze jest niezbędne zadbanie o podstawowe potrzeby psa.

Każdy nadpobudliwy pies wymaga indywidualnego podejścia — zwykle niezbędne jest wprowadzenie zmian w życiu codziennym, jak i regularna praca pod okiem psiego behawiorysty.