Rasy kotów - nowa książka o kotach na rynku

PRZYKŁADOWE FRAGMENTY "RAS KOTÓW" JUSTYNY MROWIEC

W świecie miłośników kotów, wybór idealnej rasy często stanowi wyzwanie – każda z nich wyróżnia się unikalnym wyglądem, temperamentem oraz wymaganiami pielęgnacyjnymi. Justyna Mrowiec w swojej książce przedstawia bogaty przegląd ras kotów, skupiając się na ich charakterystyce, pochodzeniu i potrzebach. Dzięki szczegółowym opisom czytelnicy mogą lepiej zrozumieć, co sprawia, że koty egzotyczne podbijają serca opiekunów swoim łagodnym usposobieniem, a majestatyczne persy zaskakują dumną postawą i wymagającą pielęgnacją. Przyjrzyjmy się wybranym fragmentom, które ukazują piękno i różnorodność tych wyjątkowych stworzeń.

KOT EGZOTYCZNY

REGION/KRAJ POCHODZENIA:

Stany Zjednoczone

KATEGORIA FIFe: I

Sympatyczny, dziecinnie łagodny wyraz pyszczka kota egzotycznego wzbudza w ludziach instynkt opiekuńczy. Słynny kot Garfield, bohater komiksu Jima Davisa, jest najprawdopodobniej kotem egzotycznym.

Historia rasy

Ta rasa jest dziełem człowieka. W latach 60. XX wieku amerykańscy hodowcy, chcąc zwiększyć liczbę odmian barwnych amerykańskiego kota krótkowłosego (będącego odpowiednikiem brytyjskiego krótkowłosego) – skrzyżowali go z persem. W rezultacie powstała nowa rasa, podobna do persa, ale z krótką sierścią. Początkowo nie cieszyła się ona wielką popularnością, jednak oryginalny wygląd kota i jego przyjacielskie usposobienie sprawiły, że wkrótce podbiła serca Amerykanów. FIFe uznała tę rasę w 1983 roku. Dziś jest ona uznawana przez wszystkie organizacje felinologiczne na świecie.

Wygląd

Kot tej rasy jest średniej wielkości, krępy i masywny. Ma szeroką klatkę piersiową i sprawia wrażenie przysadzistego. Jego kończyny przednie są nieco krótsze niż tylne. Wyróżnia się okrągłą, szeroką głową, szerokimi i mocnymi szczękami oraz wydatnym podbródkiem.

U nasady jego krótkiego nosa znajduje się zagłębienie, zwane stopem. Małe, zaokrąglone na szczycie uszy są szeroko rozstawione i obficie owłosione nawet w małżowinach. Krótki ogon jest mocno ofutrzony, proporcjonalny do długości ciała, na końcu lekko zaokrąglony.

Okrywa włosowa jest pluszowa, co sprawia, że sylwetka kota wydaje się nieco zaokrąglona. Gęsta, krótka sierść, aksamitna w dotyku, odstaje od ciała. Podszerstek jest gruby. FIFe uznaje bardzo wiele odmian barwnych kota egzotycznego, identycznych jak u kotów perskich.

Charakter

To koty łagodne, czułe i delikatne. Mocno przywiązują się do opiekuna i chętnie towarzyszą mu w codziennych czynnościach. Wymagają dużo uwagi i pieszczot ze strony właściciela. Nie mają silnego instynktu łowieckiego. Są towarzyskie, ciekawskie i zrównoważone. Akceptują inne zwierzęta w domu. Świetnie odnajdą się w rodzinach z dziećmi i sprawią wiele radości seniorom.

Pielęgnacja

Skrócone kanaliki łzowe sprawiają, że szczególnej pielęgnacji wymagają oczy kota egzotycznego. Warto także wyczesywać martwy podszerstek.

Zdrowie

Koty egzotyczne mogą źle znosić nagłe zmiany temperatury. Są delikatne i wymagają szczególnej troski. Mają skłonność do wielotorbielowatości nerek i martwicy rogówki. Może też u nich występować dysplazja stawów biodrowych.

KOT PERSKI

REGION/KRAJ POCHODZENIA: Persja (Iran)

KATEGORIA FIFe: I

Jeszcze w XVI wieku uważano, że pers i kot angorski to jedna rasa. Nic dziwnego – dawny pers w niczym nie przypominał dzisiejszego i faktycznie był podobny do angory: głowę miał charakterystyczną dla większości kotów domowych, wyróżniał się puszystym ogonem, długą sierścią na brzuchu i niezbyt wyraźną kryzą. W tamtych czasach na europejskich dworach do dobrego tonu należało trzymanie „kota angorskiego”.

Historia rasy

Za ojczyznę kotów perskich uznaje się – jak sama nazwa rasy wskazuje – Persję, czyli głównie terytorium dzisiejszego Iranu. Do Europy koty te dotarły na przełomie XVI i XVII wieku – najpierw sprowadzono je do Włoch i Francji, a następnie do Anglii. Na Stary Kontynent trafiły w tym czasie również angory i długowłose koty z Afganistanu, Birmy, Chin i Rosji. Dość często krzyżowano te rasy (szczególnie angorę z persami). Na początku w doborze hodowlanym koncentrowano się na tym, by wzmocnić futro persa i zwiększyć długość włosów. Dopiero gdy osiągnięto te cele, a rasa upowszechniła się także wśród mieszczaństwa, zabiegi hodowlane ukierunkowano na uzyskanie okrągłej głowy i krępego ciała. Persa po raz pierwszy pokazano na pierwszej w historii zorganizowanej wystawie kotów – było to w Londynie w 1871 roku. Rasa została uznana przez FIFe w 1949 roku.

Wygląd

Dzisiejszego persa trudno pomylić z przedstawicielem jakiejkolwiek innej rasy – to krępy, przysadzisty, średniej wielkości kot z okrągłą głową. Pierś i grzbiet ma masywne, szerokie i dobrze umięśnione, kończyny krótkie, silne, o dużych, okrągłych poduszeczkach z kosmkami włosów między palcami.

Okrągła głowa o bardzo płaskiej czaszce jest masywna, szeroka i krótka. Pers ma wypukłe czoło, pełne policzki i dobrze rozwiniętą brodę. Małe, nisko osadzone i szeroko rozstawione uszy zaokrąglają się na końcach, a środek małżowiny porastają charakterystyczne pędzelki. Duże, okrągłe oczy są szeroko rozstawione, błyszczące, wyraziste, zwykle niebieskie lub pomarańczowe (dozwolona jest heterochromia).

Według wzorca rasy ogon powinien być niezbyt długi, prosty, zaokrąglony na końcu i obficie porośnięty włosem.

Persy mają miękką, delikatną i jedwabistą okrywę włosową, która lekko odstaje od ciała. Podczas ruchu powinna ona falować. Podszerstek jest dobrze rozwinięty, gęsty i delikatny. Koty tej rasy zdobi pokaźna kryza oraz portki. Umaszczenie może być niemalże dowolne.

Charakter

Kot perski to typowy zwierz salonowy i kanapowy – łagodny, spokojny, przymilny. Te inteligentne zwierzęta bardzo szybko przywiązują się do ludzi i okazują im lojalność, jednak nie są nachalne i nie domagają się stałego zainteresowania. Bywają ciekawskie i lubią obserwować swojego opiekuna podczas codziennych zajęć. Nie okazują agresji, co sprawia, że nadają się dla rodzin z dziećmi. Tolerują też towarzystwo innych zwierząt. Są domatorami, nie wykazują skłonności do ucieczek, ale lubią przesiadywać na balkonach.

Pielęgnacja

Delikatne futerko persów wymaga codziennego czesania, pudrowania, a czasem kąpieli – zatem czworonogowi trzeba poświęcić sporo czasu. Ponieważ koty perskie mają krótkie kanaliki łzowe, konieczna jest pielęgnacja oczu.

Zdrowie

Te koty są delikatne i wymagające. Mogą chorować na wielotorbielowatość nerek i martwicę rogówki.

"RASY KOTÓW" JUSTYNY MROWIEC - GDZIE KUPIĆ? CZY WARTO? 

"Rasy kotów" Justyny Mrowiec to starannie opracowana encyklopedyczna prezentacja, która w klarowny sposób przybliża czytelnikom historię, wygląd, charakter oraz wymagania pielęgnacyjne wybranych ras. Tekst skupia się na szczegółach, takich jak pochodzenie kotów egzotycznych, perskich czy ragdolli, podkreślając zarówno ich cechy fizyczne, jak i zachowanie.

Warto docenić bogactwo informacji, zwłaszcza dotyczących opieki nad tymi rasami oraz potencjalnych problemów zdrowotnych, co może być niezwykle przydatne dla przyszłych właścicieli. Ciekawostki dodają głębi, czyniąc książkę interesującą nie tylko dla hodowców, ale także miłośników kotów. Styl jest przystępny, a jednocześnie rzeczowy, co sprawia, że lektura jest przyjemna i szybka.

Książkę można zakupić m.in. na stronie wydawnictwa.