Pies w samochodzie - jak przygotować psa na długą podróż samochodem

Choroba lokomocyjna u psa 

Przyczyną choroby lokomocyjnej może być stres. Zdarza się, że z powodu lęku pies zaczyna dyszeć, nerwowo się kręcić, a nawet wymiotować. W tej sytuacji kluczowe jest stopniowe oswajanie z samochodem, aby pokonać strach u psa. Czasami wskazana jest konsultacja ze specjalistą i wsparcie farmakologiczne. 

Niektóre psy cierpią z powodu choroby lokomocyjnej niezależnie od swojego nastawienia do podróży. W trakcie jazdy samochodem mózg otrzymuje sprzeczne bodźce - obraz za oknem się porusza, mimo że ciało pozostaje w jednym miejscu. Do tego mogą dochodzić wstrząsy, zmiany prędkości i zakręty, nasilające u psa chorobę lokomocyjną. Częstą reakcją są mdłości, nadmierny ślinotok i wymioty. 

Choroba lokomocyjna występuje często u młodych zwierząt. Wraz z rozwojem ośrodków w mózgu odpowiadających za poczucie równowagi, objawy mogą stać się mniej dokuczliwe, a u niektórych psów całkowicie ustąpić. 

Jeśli pies cierpi z powodu choroby lokomocyjnej, wskazana jest konsultacja z lekarzem weterynarii. Dobierze on odpowiednie leki, które pomogą zwierzęciu w czasie jazdy autem. 

Oswajanie z samochodem 

Większość czworonogów będzie potrzebowała czasu, aby oswoić się z jazdą samochodem. Prawidłowo przeprowadzony trening psa pozwoli uniknąć problemów w przyszłości. 

Kojarzenie auta z czymś przyjemnym 

Zwykle zaczyna się od budowania pozytywnych skojarzeń z pojazdem np. poprzez smaczki lub zabawę. Warto dać psu czas na zapoznanie się i obwąchanie samochodu zarówno od zewnątrz, jak i w środku, na początku z wyłączonym silnikiem. Liczy się cierpliwość, pozytywne emocje i nagradzanie postępów psa. 

Oswajanie z dźwiękiem silnika 

Następnym etapem nauki jazdy samochodem z psem będzie uruchomienie silnika. Nowy hałas może przestraszyć psa - niezbędne jest wsparcie jego poczucia bezpieczeństwa i zbudowanie pozytywnych skojarzeń. Do jazdy autem można przejść, gdy pies spokojnie reaguje na dźwięk napędu. Warto zacząć od krótkich odcinków, pokonywanych spokojną prędkością. Dobrze, jeśli cel takiej przejażdżki jest dla czworonoga atrakcyjny - może być to ulubiony park lub salka treningowa. 

Wydłużanie czasu spędzanego w samochodzie 

Podróże z psem warto regularnie powtarzać, stopniowo wydłużając dystans. Lepiej nie ograniczać się tylko do wizyt w gabinecie weterynaryjnym - są one często nieprzyjemne dla psa, przez co może zacząć sobie źle kojarzyć samochód. 

Aviomarin dla psa 

Leków dla psa nie warto dobierać na własną rękę. Lekarz weterynarii najlepiej oceni stan psa i doradzi odpowiednie środki na chorobę lokomocyjną. 

Środki uspokajające 

Jeśli pies na jazdę autem reaguje silnym stresem, pomocne może być zastosowanie leków uspokajających. Nie powinny jednak stanowić one zamiennika dla regularnej pracy z psem i przyzwyczajania do podróży. 

Preparaty ziołowe 

Farmakoterapię często zaczyna się od łagodnych środków zawierających zioła (np. kozłek lekarski, rumianek), tryptofan, GABA czy białka mleka. U niektórych psów dobrze sprawdza się CBD lub inne olejki eteryczne. Środki te należy zacząć stosować odpowiednio wcześnie przed planowaną podróżą (nawet kilka tygodni), rozważnie dobierając dawki, najlepiej pod okiem specjalisty. 

Preparaty te nie wpływają na ośrodek wymiotny. Pies w czasie podróży będzie spokojniejszy, lecz nadal mogą występować u niego nudności i wymioty. 

Leki psychotropowe 

W przypadku psów odczuwających bardzo silny lęk przed podrożą i reagujących paniką konieczne może być zastosowanie leków psychotropowych. Niektóre z nich mają też działanie przeciwwymiotne - łagodzą nie tylko lęk, ale także inne objawy choroby lokomocyjnej. Ich wprowadzenie jest możliwe jedynie pod ścisłą kontrolą lekarza weterynarii, po rozważeniu wszystkich za i przeciw. W takiej sytuacji warto zastanowić się, czy długa podróż z psem faktycznie jest konieczna. 

Środki przeciwwymiotne 

Na objawy choroby lokomocyjnej często pomagają leki o działaniu przeciwwymiotnym. Ich zastosowanie jest możliwe po konsultacji z lekarzem weterynarii. Do najczęściej stosowanych należą leki przeciwhistaminowe, antagoniści receptora neurokininowego i receptorów dopaminergicznych. Leczenie musi być dobrane pod konkretne zwierzę i dostosowane do możliwości opiekuna. 

Przygotowanie psa do długiej podróży samochodem 

Przed planowaną podróżą warto wszystko dokładnie zorganizować. Pies może wymagać częstszych i dłuższych postojów, aby mógł spokojnie spełnić potrzeby fizjologiczne. Najlepiej wcześniej sprawdzić miejsca, w których można się zatrzymać i przejść się z pupilem na krótki spacer. 

Miejsce w samochodzie musi być odpowiednio przystosowane. Pies w trakcie podróży nie może się przemieszczać po całym aucie, aby nie stwarzać zagrożenia. Warto sprawić, by czworonóg czuł się komfortowo - pomóc może ulubiony kocyk, posłanie lub zabawka. Niektóre zwierzęta chętnie zajmą się naturalnym gryzakiem lub kongiem wypełnionym mokrą karmą. Z przysmakami trzeba jednak uważać - zwiększają ryzyko wymiotów. 

W czasie podróży warto mieć pod ręką wodę, jedzenie dla psa, miski, zapasowe koce i ręczniki, apteczkę oraz środki higieniczne. Zawsze należy być gotowym na nudności, wymioty czy biegunkę u pupila, aby móc szybko zareagować. 

Jeśli wprowadzone zostało leczenie farmakologiczne, należy dopilnować, aby pies odpowiednio wcześnie przyjął leki. W przeciwnym razie mogą pojawić się objawy choroby lokomocyjnej. 

Przed podróżą samochodem lepiej ograniczyć psu jedzenie. Wystarczy lekki posiłek na kilka godzin przed wyjazdem. Zwierzę musi mieć jednak dostęp do wody, nawet jeśli oznacza to częstsze postoje. 

W czasie jazdy warto zadbać o odpowiednią, komfortową dla pupila temperaturę. Wskazane jest, by dostosować głośność radia tak, by nie przeszkadzała psu. Jazda powinna być spokojna - nagłe zmiany prędkości i ostre zakręty mogą wywołać symptomy choroby lokomocyjnej. 

Niezwykle istotne jest zachowanie spokoju i wsparcie psa. Negatywne emocje udzielają się zwierzętom - zestresowany opiekun może łatwo wywołać niepotrzebny lęk u psa. 

Wsparcie w chorobie lokomocyjnej 

Przed długą podróżą warto psa odpowiednio przygotować. Najważniejsze jest stopniowe oswojenie pupila z pojazdem. Aby zmniejszyć niepokój i ryzyko wymiotów spowodowanych chorobą lokomocyjną, można zastosować odpowiednie leki dobrane przez lekarza weterynarii.