Najczęstsze choroby gałek ocznych u psa

Budowa gałki ocznej 

Oko u wszystkich gatunków ma podobną budowę. Składa się z rogówki, czyli warstwy położonej najbardziej powierzchownie, narażonej na uraz mechaniczny oraz wrzody. Idąc w głąb oka, wyróżniamy tęczówkę, dzięki której nasz pies ma dany kolor oczu. Przez źrenicę, czyli ciemny otwór w centrum, możemy zajrzeć w głąb gałki ocznej, czyli do tylnej komory oka. Znajduje się tam soczewka, która często ulega zmętnieniu, czyli zaćmie. Komora ta, wypełniona ciałem szklistym, wyścielona jest trzema warstwami - twardówką, bogatą w naczynia krwionośne naczyniówką oraz siatkówką, na której znajdują się receptory odbierające bodźce wzrokowe. Dalej jest już tylko nerw wzrokowy prowadzący impuls nerwowy do mózgu twojego psiaka. 

Stopień skomplikowania budowy gałki ocznej odzwierciedla poziom trudność w diagnozowaniu i leczeniu chorób oczu, dlatego jeżeli podejrzewasz u swojego pupila problem z narządem wzroku, zalecana jest konsultacja weterynaryjna u lekarza okulisty. 

Dowiedz się także, jak pies widzi kolory. 

Jakie są choroby oczu u psa?

Zaburzenia wzroku u psa mogą być objawem, takich chorób jak cukrzyca, czy wodogłowie, dlatego nie warto lekceważyć nawet pierwszych symptomów. Poniżej znajdziesz informacje na temat najpowszechniejszych chorób psiego oka.

Oto najpowszechniejsze choroby psiego oka: 

• entropium,
• ektropium,
• zaćma,
• postępujący zanik siatkówki,
• jaskra,
• zapalenie spojówek,
• zespół suchego oka,
• wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki

Wrzody rogówki 

Pierwszym schorzeniem, które omówimy w tym artykule, będzie uszkodzenie rogówki nazywane inaczej wrzodem, polegające na przerwaniu ciągłości nabłonka powierzchni oka. 

Jakie są przyczyny tej choroby? Prawidłowo działające mechanizmy obronne, takie jak powieki, rzęsy, łzy, powinny chronić gałkę przed zagrożeniami ze środowiska zewnętrznego, ale gdy one zawodzą, oko jest narażone na uszkodzenie rogówki. Najczęstszymi przyczynami są urazy mechaniczne, nieprawidłowa ilość lub ułożenie rzęs, wywinięcie brzegu powieki lub wwinięcie do środka wewnętrznego kącika oka. Ważnym powodem powstawania wrzodów rogówki jest również zespół suchego oka lub wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki. 
Wady te szczególnie często zdarzają się u psów ras krótkoczaszkowych, np. buldog francuski, buldog angielski, mops, shih-tzu. 

W związku z tym, że struktura ta jest mocno unerwiona, zwierzę z uszkodzoną rogówką będzie odczuwało silny ból. Co powinno zwrócić uwagę właściciela? Mrużenie oka, zaczerwienienie spojówek i ich obrzęk, wypływ obecny w przyśrodkowym kącie oka, pocieranie łapką pyszczka czy pogorszenie wzroku to niepokojące objawy, z którymi należy udać się do lekarza. 

Wrzód rogówki oka jest chorobą, której leczenie farmakologiczne polega na zastosowaniu antybiotyków zarówno ogólnie, jak i miejscowo w postaci kropli, leków przeciwbólowych, oraz intensywnym nawilżaniu oka. Czasami leczenie zachowawcze nie przynosi efektu, wtedy należy usunąć przyczynę problemu np. wrastającą rzęsę. W tym przypadku można również zastosować tymczasowe zaszycie powiek czy przeprowadzić przeszczep rogówki.  

Zaćma 

Zaćma to choroba, która dotyczy soczewki oka. Czynniki takie jak wady rozwojowe, genetyczne, urazy gałki ocznej czy po prostu zaawansowany wiek zwierzęcia mogą predysponować do wystąpienia zaćmy. Schorzeniem ogólnoustrojowym powodującym zmętnienie soczewki oka jest również cukrzyca. 

W warunkach zdrowia zwierzęcia narząd ten jest przezroczysty, po to, aby pies mógł dobrze widzieć, natomiast podczas procesu chorobowego soczewka zaczyna mętnieć, prowadząc do częściowej lub całkowitej utraty wzroku. Zaćma objawia się najczęściej niebiesko-mlecznym kolorem źrenicy u zwierząt. Zaćma jako wada dziedziczna dotyka wielu ras, w tym: labrador retriver.

Niestety nie ma skutecznego leczenia zachowawczego, są dostępne suplementy usprawniające widzenie, ale zaćmy można się pozbyć jedynie poprzez postępowanie chirurgiczne - zabieg, polegający na usunięciu soczewki, która nie pełni już swojej funkcji. 

Jaskra 

Jaskra jest to bardzo groźne schorzenie związane z nieprawidłowym kątem przesączania płynu znajdującego się w gałce. W warunkach fizjologicznych ciecz ta krąży ciągle między naczyniami krwionośnymi a okiem i stale zachowuje możliwość odpłynięcia lub przemieszczenia, jeżeli nazbiera się jej zbyt dużo. Gdy pojawią się nieprawidłowości z odprowadzaniem cieczy wodnistej, mamy do czynienia ze schorzeniem polegającym na stałym zwiększeniu ciśnienia śródgałkowego, czyli jaskrą. Objawy jakie mogą zaniepokoić właściciela to powiększenie gałki ocznej, mrużenie oka, silny ból czy przekrwione spojówki.  

Skąd bierze się jaskra? Jaskra pierwotna spowodowana jest wadami wrodzonymi i dotyczy obu oczu, natomiast jaskra wtórna powstaje na skutek zwichnięcia soczewki, urazu czy zatkania odpływu dla cieczy wodnistej np. przez elementy, które powstały podczas zapalenia oka.  

Zachowawcze leczenie jaskry polega na podawaniu zwierzakowi kropli obniżających ciśnienie śródgałkowe. Czasami jednak konieczne jest wykonanie zabiegu chirurgicznego polegającego na usunięciu przyczyny problemu np. zwichniętej soczewki. W bardzo zaawansowanych przypadkach, gdy dochodzi do uszkodzenia gałki ocznej, jedynym rozwiązaniem jest usunięcie chorego oka, aby jak najszybciej ulżyć psu w bólu. 

Wypadnięcie gałki ocznej 

Kolejnym problemem okulistycznym, z którym zdarza się nam spotkać w gabinecie weterynaryjnym, jest wypadnięcie gałki ocznej. Przyczyną takiego stanu najczęściej są urazy mechaniczne, pogryzienia, wypadki komunikacyjne. Najbardziej narażone są psy brachycefaliczne, które mają płytkie oczodoły, takie jak shih-tzu, mopsy, pekińczyki czy buldogi. Najczęściej gałka oczna nie wypada zupełnie, a jest jedynie nieznacznie wysunięta. Każdy właściciel musi być świadomy, że wypadnięcie gałki ocznej jest zaliczane to stanów nagłych wymagających natychmiastowej pomocy lekarskiej, ponieważ w przebiegu schorzenia może dojść do uszkodzenia nerwu wzrokowego, a to prowadzi do utraty wzroku. Do czasu wizyty właściciel powinien nawilżać oko nawet co kilka minut oraz ograniczyć ruch zwierzęcia do minimum. Na miejscu lekarz spróbuje odprowadzić gałkę do oczodołu oraz zaszyje powieki, aby oko miało szansę się zregenerować pod takim swoistym opatrunkiem. Jeżeli zabieg nie przyniesie oczekiwanych efektów, niezbędna jest enukleacja, czyli usunięcie chorego oka.  

Ciała obce 

Przez psią ciekawość świata i nos zatopiony w trawach, krzakach i zaroślach, oczy są narządem szczególnie narażonym na urazy oraz ciała obce. Często pod trzecią powieką znajdujemy kłosy, trawy czy pyłki. Objawy, które na pewno zwrócą uwagę właściciela, to zaczerwienienie spojówek, mrużenie oczu, intensywne łzawienie. Jeżeli ciało obce zostanie wykryte na wczesnym etapie, to leczenie polega na usunięciu przyczyny oraz zastosowaniu kropli antybiotykowych i przeciwzapalnych. Czasami jednak stan ten się przedłuża, wtedy pojawia się możliwość powstania uszkodzenia rogówki oka lub nawet wrzodu. Dlatego ważne jest, aby szybko zareagować na niepokojące objawy.  

Jak wygląda zapalenie oka u psa?

Zapalenie oka u psa może mieć różne objawy, a ich nasilenie zależy od przyczyny. Oto kilka wspólnych objawów, na które warto zwrócić uwagę:

• Zaczerwienie oka — białko oka może być zaczerwienione lub zaczerwienione może być samo oko, w zależności od miejsca zapalenia.

• Światłowstręt — zwierzę może reagować na światło poprzez przymrużanie lub unikanie światła.

• Łzawienie — występowanie nadmiernego łzawienia, które może powodować zamoczenie w okolicach oka.

• Swędzenie — pies może drapać się lub pocierać oko, próbując złagodzić swędzenie.

• Owrzodzenie rogówki — w przypadku poważniejszych stanów zapalnych może dojść do owrzodzenia rogówki, co może prowadzić do bólu i pogorszenia wzroku.

• Nadwrażliwość — pies może być bardziej nadwrażliwy na dotyk wokół oka lub niechętny do manipulacji w tej okolicy.

Jak wygląda oczopląs u psa?

Oczopląs u psa objawia się niekontrolowanymi, szybkimi ruchami gałek ocznych, które mogą być poziome, pionowe lub okrężne. Zwierzę może wydawać się zagubione, tracić równowagę lub mieć trudności z utrzymaniem skupienia wzroku na przedmiotach. To zwykle oznaka problemów neurologicznych, urazu głowy lub innych schorzeń, które wymagają natychmiastowej opieki weterynaryjnej.

Choroby oczu u psów — podsumowanie 

Wrzody rogówki, jaskra, zaćma, zapalenie spojówek. Skoro istnieje tyle chorób dotyczących psich oczu, to czy możemy zrobić coś, aby problem ten jak najrzadziej dotykał naszych podopiecznych? Uważne obserwowanie zwierzaków, zdrowa, zbilansowana dieta, szybkie reagowanie na pierwsze niepokojące objawy, regularne kontrole lekarskie oraz stosowanie się do zaleceń weterynaryjnych są podstawą zdrowych oczu naszych pupilów.