Dysplazja u owczarka — przyczyny, objawy, leczenie

Dysplazja stawów biodrowych u owczarka — przyczyny

Dysplazja u psa to stan polegający na patologicznym rozwoju struktur stawowych i rozluźnieniu struktur stawowych co powoduje tarcie w obrębie stawów, niewystarczającą ilość mazi stawowej, a w efekcie stan zapalny i chorobę zwyrodnieniową.

Dysplazja stawów biodrowych u owczarka niemieckiego często ma podłoże genetyczne. Predyspozycje genetyczne do tego schorzenia mogą być dziedziczone z pokolenia na pokolenie. Niestety nie istnieją genetyczne testy, które z całą pewnością mogłaby potwierdzić, że konkretny owczarek niemiecki jest nosicielem tej choroby. Dlatego też jedyne co mogą zrobić hodowcy, to wykluczenie dysplazji stawów biodrowych i łokciowych poprzez badanie rentgenowskie wieku powyżej 24 miesięcy. Owczarek niemiecki, u którego istnieje dysplazja stawu biodrowego, nie powinien być dopuszczany do rozrodu. Hodowcy powinni analizować też całe linie hodowane pod tym kątem. Kupując szczenię owczarka niemieckiego, koniecznie wybieraj legalne hodowle, które badają swoje psy.

Nie tylko czynniki genetyczne mają znaczenie w przypadku powstawania dysplazji u owczarków niemieckich. Nadmierny wysiłek fizyczny w wieku szczenięcym, urazy mechaniczne, nieprawidłowe żywienie mogą przyczynić się do rozwoju dysplazji.

Dysplazja stawu biodrowego u owczarka — objawy

Objawy dysplazji stawów biodrowych u owczarka niemieckiego mogą być różnorodne:

• Nieznaczne utrudnienie poruszania się, które stopniowo się pogłębia.
• Unikanie aktywności fizycznej, również wskakiwania do samochodu czy na kanapę.
• Utrata masy mięśniowej w okolicach kończyn tylnych.
• Trudności we wstawaniu, sztywność lub kulawizna po dłuższym odpoczynku.

Kiedy w stawie owczarka niemieckiego rozwija się już stan zapalny lub powstają zwyrodnienia stawów, zwierzę może wyraźnie kuleć.

Dysplazja stawów biodrowych u owczarka — leczenie

Leczenie dysplazji stawu biodrowego u owczarka niemieckiego będzie wymagać podejścia na wielu poziomach, dostosowanego do konkretnego przypadku, z pomocą zarówno lekarza weterynarii ortopedy, jak i zoofizjoterapeuty.

Istnieją dwie główne metody leczenia dysplazji stawu biodrowego i łokciowego:

Leczenie zachowawcze obejmuje kontrolę wagi psa, ograniczenie jego aktywności fizycznej oraz podawanie leków przeciwzapalnych w celu złagodzenia bólu i stanu zapalnego. Często ortopedzi zalecają podawanie co jakiś czas iniekcji np. kwasu hialuronowego do stawu, czy fizjoterapię w celu zredukowania stanu zapalnego i poprawienia ilości mazi stawowej. W przypadkach łagodnych objawów odpowiednio dostosowana dieta i właściwa dawka ruchu również mogą przynieść poprawę.

Niezwykle ważne utrzymanie jest psa w dobrej kondycji fizycznej, zapewnienie mu długich spacerów bez przeciążania stawu np. wysokimi skokami, czy rzucaniem piłki. Najważniejsze jednak to utrzymanie dobrej masy mięśniowej w okolicy stawu biodrowego u psa, które to będą trzymały mocno staw i zapobiegały jego urazom. Dlatego też warto wybrać się na konsultacje do zoofizjoterapeuty, który dobierze odpowiednie ćwiczeni z tzw. psiego fitnessu.

Leczenie operacyjne może być konieczne w przypadkach zaawansowanej dysplazji, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi efektów. Operacja stawu biodrowego, np. osteotomia miednicy czy spłycenie panewki stawowej oraz inne zabiegi chirurgiczne mają na celu poprawę funkcji stawu biodrowego np. poprzez zmianę kształtu i ustawienia kości, co redukuje napięcie w stawie.

Niezależnie od wybranej metody leczenia, regularne badania kontrolne oraz współpraca z lekarzem weterynarii są kluczowe dla monitorowania postępów i zapobieganiu dalszemu rozwojowi choroby zwyrodnieniowej.

Chcesz dowiedzieć się więcej o najczęstszych chorobach owczarków niemieckich? Przeczytaj nasz artykuł!