Pies saneczkuje – jakie są tego przyczyny?

Fizjologia gruczołów okołoodbytowych 

W trakcie defekacji prawidłowo uformowany kał powoduje nacisk na gruczoły okołoodbytowe znajdujące się po lewej i prawej stronie odbytu, powodując ucisk na nie i ich opróżnienie.  

Funkcja gruczołów okołoodbytowych 

Wydzielina gruczołów o charakterystycznym nieprzyjemnym zapachu pełni funkcję znakowania. Jest to swego rodzaju wizytówka psa informująca, że dany osobnik był w tej okolicy.  

Zaburzenia oddawania stolca 

W trakcie oddawania wodnistego stolca nie jest wywierana odpowiedni ucisk na gruczoły okołoodbytowe, w związku z czym nie są one w sposób fizjologiczny opróżniane.  

Nadmiar wydzieliny, zalegając w gruczole, gęstnieje, powodując trudniejsze jej usunięcie przy kolejnej prawidłowej defekacji. Długo zalegająca wydzielina prowadzi do powstania miejscowego stanu zapalnego. 

Przyczyny luźnego kału 

Powodów nieprawidłowego oddawania kału u psa jest wiele, np.: 

• alergia pokarmowa, 
• zaburzenia równowagi flory bakteryjnej, 
• pasożyty układu pokarmowego.  

Aby określić, dlaczego pies ma nawracającą biegunkę, konieczna jest szczegółowa diagnostyka.  

Pasożyty przewodu pokarmowego 

Dypylidium Caninum, tzw. tasiemiec psi, to endopasożyt, którego człony znajdują się w kale. Podczas defekacji osadzają się na sierści psa i w okolicy odbytu. Człony tasiemca posiadają zdolność poruszania, przez co wywołują duży świąd. Objawem tego jest saneczkowanie psa. 

Warto wspomnieć, że pośrednim żywicielem tasiemca, czyli organizmem biorącym udział w przenoszeniu jaj pasożyta, są pchły. Tak więc psy zapchlone mają większe ryzyko zarażenia się tasiemcem. 

Inne pasożyty i robaki u psa również mogą powodować pośrednio świąd okolicy odbytu, ponieważ zarobaczeniu może towarzyszyć luźny stolec, który powoduje gorsze opróżnianie gruczołów okołoodbytowych. 

Zatkanie gruczołów okołoodbytowych 

Gdy gruczoły u psa nie są opróżniane, a wydzielina w nich zalega, rozwija się silny stan zapalny powodujący ogólne złe samopoczucie psa. Z powodu zatkanych gruczołów okołoodbytowych nierzadko dochodzi do utworzenia ropnia, z którego powstaje przetoka, widoczna jako rana tuż obok odbytu. 

Pęknięcie gruczołu jest bardzo bolesne i wymaga wizyty u lekarza weterynarii. Leczenie zapalenia zatok okołoodbytowych obejmuje toaletę rany, wdrożenie leków przeciwzapalnych, a czasem również antybiotykoterapii. 

Saneczkowanie u psa — inne przyczyny 

Rzadko spotykane jest, aby suka w trakcie zapalenia pochwy saneczkowała, ale nie jest to wykluczone. Świąd wywołany przez infekcje grzybicze bądź bakteryjne w obrębie pochwy może powodować, że zwierzę siada, jest niespokojne, intensywnie się wylizuje, a także może oddawać często małe ilości moczu.  

Co zrobić, gdy pies saneczkuje?

Jeśli pies często saneczkuje, warto skonsultować się z weterynarzem, ponieważ może to być objawem problemów zdrowotnych, takich jak świąd, alergie, infekcje skórne lub problemy z gruczołami odbytu. Konieczne może być również zbadanie skóry i sierści, aby wykluczyć obecność pasożytów.

Dlaczego pies saneczkuje po zrobieniu kupy?

Saneczkowanie po wypróżnieniu może być naturalną reakcją psa mającą na celu oczyszczenie okolicy odbytu. Jednakże, jeśli ten zwyczaj staje się nadmierny lub towarzyszą mu inne objawy, takie jak zaczerwienienie, swędzenie lub problem z defekacją, należy skonsultować się z weterynarzem.

Po czym poznać, że pies ma zatkane gruczoły?

Objawy zatkania gruczołów odbytowych u psa mogą obejmować tarcie tyłka po podłożu, częste lizanie okolicy odbytu, zaczerwienienie lub nawet wyciek ropnej substancji. Weterynarz może dokonać palpacji gruczołów podczas rutynowych wizyt, aby sprawdzić ich stan i konieczność oczyszczenia.

Jak wyciskać gruczoły odbytowe u psa?

Wyciskanie gruczołów odbytowych u psa powinno być wykonywane przez doświadczonego weterynarza lub groomera. Nie zaleca się prób samodzielnego wyciskania tych gruczołów, ponieważ może to prowadzić do kontuzji lub infekcji. Weterynarz może przeprowadzić procedurę oczyszczenia gruczołów podczas rutynowej wizyty lub gdy pojawią się objawy związane z ich zatkanie.

Wizyty u lekarza weterynarii 

To jak często powinno się odwiedzać wraz z psem lekarza weterynarii w celu opróżnienia zatok okołoodbytowych jest zależne osobniczo. Należy stopniowo wydłużać okres pomiędzy wizytami i obserwować psa, czy nie zaczyna on saneczkować. Regularne czyszczenie gruczołów okołoodbytowych przez lekarza weterynarii pomoże zapobiegać przykrym konsekwencjom zalegania wydzieliny w postaci bolesnych ropni i przetok.  

Saneczkowanie u psa — podsumowanie 

Najczęstsze przyczyny saneczkowania u psa związane są z zaburzeniami w konsystencji kału, wymagana jest wtedy konsultacja z lekarzem weterynarii w celu ustalenia przyczyny biegunek.  

Odrobaczenia zwierzęcia są również bardzo istotne w profilaktyce zapaleń gruczołów okołoodbytowych, jednak jest to rzadsza przyczyna saneczkowania. 

Jeżeli zauważymy niepokojące objawy, mogące świadczyć o zatkaniu zatok okołoodbytowych, należy udać się do lekarza weterynarii, aby oczyścić manualnie gruczoły. W przeciwnym wypadku może dojść do rozwinięcia się stanu zapalnego i ropnia.