Ile czasu pies uczy się załatwiać na dworze? Jak nauczyć psa robienia kupy na dworze? Spacery z pupilem to czysta przyjemność i obustronne korzyści, zarówno dla czworonożnego przyjaciela, jak i jego opiekuna. Przechadzka ze zwierzakiem zapewnia nie tylko zdrową dawkę aktywności fizycznej na świeżym powietrzu, ale jest również okazją dla psa do załatwienia swoich potrzeb fizjologicznych. Jeżeli chcemy mieć czysty dom, to naszym – właścicieli, zadaniem jest nauczenie psa oddawania moczu na dworze. Przyjrzyjmy się więc temu, jak powinien wyglądać proces treningu czystości psiaka, a także sprawdźmy, jakich błędów należy unikać w tak ważnym czasie, jakim jest nauka załatwiania się na zewnątrz.
Spis treści
Jak nauczyć psa załatwiania się na dworze - psia toaleta. Źródło: 123rf.com
Dobry start to wczesny start — dlaczego początki są ważne?
Trening czystości zacznijmy najlepiej tego samego dnia, w którym zamieszka z nami mały przyjaciel. Z wyprzedzeniem przygotujmy siebie samych, jak i mieszkanie na przyjęcie psa pod swój dach. Jeśli posiadamy kosztowną wykładzinę - najlepiej ją zwińmy, aby zwierzak przypadkowo się na niej nie załatwił. Zaoszczędzi nam to niepotrzebnego stresu i pieniędzy. Skorzystajmy z rozmaitych źródeł wiedzy na temat psów i ich fizjologii - czytajmy książki, słuchajmy interesujących nas podcastów, oglądajmy filmiki o zwierzęcej tematyce. W przypadku wątpliwości, skierujmy pojawiające się pytania do specjalisty - na przykład lekarza weterynarii, psiego trenera lub hodowcy. Wiedząc, co jest naturalnym zachowaniem pupila, będzie nam łatwiej odczytać sygnały przez niego wysyłane, w tym te świadczące o potrzebie oddania moczu.
Bądź przewidywalny. Pozwoli to psu szybciej opanować umiejętność załatwiania potrzeb fizjologicznych na dworze.
Psiaki to zwierzęta uwielbiające rutynę, jasne zasady i ich konsekwentne przestrzeganie przez właściciela. Jeśli zwierzę wie, czego od niego oczekujemy, będzie czuło się bezpieczniej, a tym samym chętniej z nami współpracowało i szybciej się uczyło. Z tego powodu od samego początku postarajmy się wdrożyć stały rytm dnia (dotyczący nie tylko spacerów, ale również karmienia, spania i zabawy), a także zapewnić psu komfortowe warunki do realizacji swoich potrzeb, zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych. Powinniśmy uzbroić się w cierpliwość i nie wymagać zbyt wiele od swojego pupila, szczególnie na początku nauki psiej toalety.
Jak nauczyć psa robienia kupy na dworze?
Oto najważniejsze informacje na temat treningu psa.
Szczeniak i jego potrzeby fizjologiczne
Młody pies posiada niewielki pęcherz, dodatkowo cały czas poznaje swoje ciało i uczy się je odpowiednio kontrolować — przypomina pod tym względem małe dziecko. Szczenięta załatwiają się najczęściej po przebudzeniu, zabawie, posiłku lub wypiciu wody, a także pod wpływem silnych emocji, przykładowo ekscytacji. Naszym zadaniem jest zapewnić takim maluchom regularne i częste spacery, ponieważ potrzebują one załatwiać się nawet do kilkunastu razy dziennie. Jeżeli nie ma do tego przeciwwskazań zdrowotnych, w przypadku dwumiesięcznego psiaka optymalne będzie wyprowadzanie go w regularnym odstępie — co około 3 godzin, również w nocy. Liczbę wyjść na zewnątrz stopniowo zmniejszamy wraz z dorastaniem psa. Za każdym razem obficie nagradzajmy oddanie moczu przez zwierzaka na dworze. Możemy do tego użyć pochwały lub ulubionego smakołyka. W ten sposób pozytywnie wzmocnimy pożądane przez nas zachowanie.
Rozpoznaj moment, nagradzaj każde osiągnięcie
Obserwując uważnie swoje zwierzę, zaczniesz szybko wyłapywać momenty, w którym pupil odczuwa potrzebę załatwienia.
Jeżeli widzisz, że maluch zaczyna się niespokojnie kręcić, postaraj się go szybko wynieść na zewnątrz. Inne sygnały, które często świadczą o psim parciu na pęcherz, to między innymi: popiskiwanie, wokalizacja, obwąchiwanie podłogi, stanie pod drzwiami. Gdy je zauważysz — reaguj, szybko chwyć po smycz i przygotuj pupila do wyjścia.
Będąc na dworze, postaraj się zachęcić zwierzaka do oddania moczu na określonym podłożu. Daj mu chwilę na zapoznanie się z zapachami i terenem, natomiast nie inicjuj zabawy, ponieważ może to rozproszyć psiaka. Warto chwalić i nagradzać pupila za każdy sukces. Możemy do tego celu użyć przekąsek, ulubionej zabawki lub po prostu pogłaskać psa.
Co zrobić, żeby pies nie robił kupy w domu?
W sytuacji, gdy nasz dorosły pies uprzednio opanował naukę czystości do perfekcji, nie zdarzały mu się "wpadki", odstępy pomiędzy spacerami nie pozostają zbyt długie, a mimo to pupil nagle zaczął załatwiać się w domu — wybierzmy się z nim do lekarza weterynarii. Oddawanie moczu w nieodpowiednich miejscach może być skutkiem problemów zdrowotnych, na przykład choroby układu moczowego lub zaburzeń lękowych, dlatego w takich przypadkach zawsze należy wykluczyć ewentualne schorzenia i problemy natury emocjonalnej.
Jeżeli pies został zbadany i jest w dobrym stanie zdrowotnym, chcąc nauczyć dorosłego psa czystości, podejdźmy do niego podobnie jak do szczeniaka. Wprowadźmy do naszego życia rutynę, wyprowadzajmy pupila na spacery w regularnych odstępach czasu. Bądźmy wyrozumiali i cierpliwi, szczególnie na początku procesu. Nie karzmy psa za niepowodzenia. Świętujmy, kiedy psu uda się załatwić w odpowiednim miejscu, a do porażek podchodźmy w neutralny sposób.
Nauka czystości — czego unikać?
Błędem jest karcenie psa za załatwianie się w domu.
Gdy przydarzy się wpadka - zachowaj spokój. Pamiętaj, że Twój psiak nie postępuje złośliwie. Jeżeli pupil oddał mocz w domu, nie zapominaj, że nie miał złych zamiarów - najprawdopodobniej nie wytrzymał do pory spaceru lub nie jest jeszcze odpowiednio zapoznany z panującymi regułami.
Absolutnie nigdy nie wsadzaj nosa psa w kałużę moczu, nie krzycz ani nie stosuj kar. Nie przyniosą one żadnych pożądanych efektów, a pies nauczy się tylko, że nie warto się przy Tobie załatwiać i zacznie szukać coraz bardziej ustronnych miejsc w celu opróżnienia pęcherza.
W chwilach, gdy tracisz cierpliwość, przypomnij sobie, że zdecydowanie łatwiej jest posprzątać zabrudzoną podłogę, niż naprawić nadszarpniętą relację z psem.
Dowiedz się także, jak karmić szczeniaki.
Zbyt rzadkie spacery
Pomimo że wychodzenie na zewnątrz co trzy godziny może być uciążliwe, szczególnie w chłodny i deszczowy dzień - psu należy zapewnić częste spacery. Dzięki rutynie pupil szybko nauczy się kontrolować swoje potrzeby fizjologiczne i załatwiać się na dworze.
Zapytaj experta...Czym pryskać żeby pies nie sikał w domu?
Aby odzwyczaić psa od sikania w domu, można używać specjalnych repelentów, które są bezpieczne dla zwierząt, ale mają zapach, który psy nie lubią. Oto kilka opcji:
Komercyjne repelenty dla psów
- Możesz kupić specjalne repelenty dostępne w sklepach zoologicznych. Są one zaprojektowane tak, aby odstraszać psy od sikania w niepożądanych miejscach, jednocześnie będąc bezpiecznymi dla zwierząt.
Naturalne repelenty domowej roboty
-
Roztwór octowy: Ocet ma silny zapach, który często odstrasza psy. Możesz przygotować roztwór, mieszając równą część wody i białego octu. Użyj tego roztworu do spryskania obszarów, w których pies nie powinien sikać. Uważaj jednak, aby nie używać go na materiałach, które mogą odbarwić.
-
Cytrusy: Psy zazwyczaj nie lubią zapachu cytrusów. Możesz zrobić naturalny repelent, mocząc skórki cytrynowe lub pomarańczowe w wodzie i używając tej wody do spryskiwania obszarów problemowych.
Wskazówki dotyczące stosowania repelentów
- Zawsze testuj repelent na małej, mniej widocznej części powierzchni, aby upewnić się, że nie uszkodzi materiału.
- Regularnie ponawiaj stosowanie repelentu, ponieważ jego skuteczność może z czasem zanikać.
- Nie spryskuj bezpośrednio na psa.
Jak karać psa za załatwianie się w domu?
Warto wiedzieć, że psy mają tendencję do oddawania moczu w tym samym miejscu. Z tego powodu, gdy pies już załatwi się w mieszkaniu, należy dokładnie wyczyścić i usunąć zapach moczu z danej powierzchni, aby sytuacja się nie powtórzyła.
Niepowodzenia są naturalną częścią nauki czystości. Nie gniewajmy się więc, gdy pies załatwi się w domu. Zachowajmy neutralność wobec wpadek, posprzątajmy zabrudzenie, wyciągajmy wnioski i uczmy się z porażek. Być może przegapiliśmy moment, w którym pies sygnalizował potrzebę oddania moczu, lub minęło zbyt dużo czasu od ostatniego wyjścia na zewnątrz? Postarajmy się zrozumieć powód sikania w nieodpowiednim miejscu, a następnie podnieśmy się i idźmy dalej. Wytrwałość i determinacja są podstawą każdego sukcesu.
Zamiast karać psa za załatwianie się w domu, lepiej skupić się na pozytywnych metodach szkolenia szczeniaka, takich jak:
-
Pozytywne wzmocnienie: Nagradzanie psa za załatwianie się na zewnątrz poprzez pochwały, smakołyki lub zabawę, co pomaga mu zrozumieć, że zachowanie to jest pożądane.
-
Regularne wyjścia: Zapewnienie psu regularnych wyjść na spacery i wyznaczenie stałych godzin na załatwianie się na zewnątrz, co pomaga ustanowić rutynę i zmniejszyć ryzyko załatwiania się w domu.
Słowem podsumowania — jak nauczyć psa załatwiać potrzeby fizjologiczne na dworze?
Trening czystości to twardy orzech do zgryzienia zarówno dla psiaka, jak i właściciela. Proces nauki wymaga od nas - opiekunów, zaangażowania, cierpliwości i konsekwencji.
Aby nauczyć psa załatwiania się na dworze, wprowadźmy jasne zasady od pierwszego dnia z pupilem. Postarajmy się stworzyć rutynę dotyczącą pór psiej toalety, karmienia i zabaw. W ten sposób zapewnimy zwierzęciu poczucie bezpieczeństwa i unikniemy niepotrzebnego zamieszania.
Nie zniechęcajmy się wpadkami. Nagradzajmy każde dobre zachowanie i ignorujmy porażki. Nauka czystości przebiega sprawniej w przyjaznej atmosferze, przepełnionej zrozumieniem, pochwałami i smaczkami.
Obserwujmy uważnie czworonożnego przyjaciela i rozpoznawajmy sygnały świadczące o potrzebie oddania moczu. Jeżeli pies ma zapewnione regularne spacery, odniósł uprzednio sukces w nauce czystości, a mimo tego załatwia się w domu, wybierzmy się ze zwierzęciem do specjalisty, aby wykluczyć przyczyny zdrowotne problemu.
Aby czworonożny przyjaciel szybko zrozumiał, czego od niego wymagamy, wykażmy się cierpliwością i nagradzajmy każdy, nawet najmniejszy sukces. W ten sposób psiak szybko nauczy załatwiać się na dworze. Powodzenia!
Sprawdzone metody na oduczenie psa sikania. Repelent domowej roboty
1. Repelent na bazie octu
- Składniki: Równa część białego octu i wody.
- Przygotowanie: Połącz ocet z wodą w butelce ze spryskiwaczem.
- Użycie: Spryskaj obszary, których pies powinien unikać. Nie stosuj na delikatnych tkaninach, ponieważ ocet może odbarwić.
2. Repelent cytrusowy
- Składniki: Skórki cytrynowe lub pomarańczowe, woda.
- Przygotowanie: Zalej skórki cytrusowe gorącą wodą i pozwól im namoczyć się przez kilka godzin lub przez noc. Przelej roztwór do butelki ze spryskiwaczem.
- Użycie: Spryskaj obszary, których pies powinien unikać. Zapach cytrusów zazwyczaj odstrasza psy.
3. Repelent z olejkami eterycznymi
- Składniki: Kilka kropli olejku eukaliptusowego, cytrynowego lub lawendowego rozcieńczone w wodzie.
- Przygotowanie: Dodaj kilka kropli wybranego olejku do wody w butelce ze spryskiwaczem.
- Użycie: Spryskaj obszary, których pies powinien unikać. Uważaj, aby nie stosować zbyt dużego stężenia, ponieważ silne zapachy mogą być drażniące dla psów.
4. Repelent z chili
- Składniki: Chili w proszku lub płatki chili, woda.
- Przygotowanie: Rozcieńcz chili w wodzie i pozostaw do namoczenia, a następnie przecedź. Przelej roztwór do butelki ze spryskiwaczem.
- Użycie: Stosuj ostrożnie, ponieważ chili może być drażniące dla skóry i oczu psa.
Ważne wskazówki
- Testuj na małej powierzchni: Zawsze najpierw testuj repelent na małej, mniej widocznej części powierzchni, aby upewnić się, że nie spowoduje uszkodzenia czy odbarwień.
- Unikaj bezpośredniego kontaktu ze zwierzęciem: Nie stosuj repelentu bezpośrednio na psa.
- Regularne spryskiwanie: Repelenty naturalne mogą szybko tracić swoją skuteczność, więc mogą wymagać regularnego stosowania.
- Bezpieczeństwo: Upewnij się, że stosowane składniki są bezpieczne dla Twojego psa. Niektóre olejki eteryczne mogą być toksyczne dla zwierząt domowych.
Bibliografia
- "Stepita Meredith. Housetraining and adult dog or rescue. Veterinary Information Network." Meredith Stepita, DVM, DACVB (Behavior)
- "Brister J. Housetraining and crate training Dogs. Veterinary Information Network." Jacqueline Brister, DVM
Brak komentarzy
Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tego artykułu.