Cocker spaniel angielski – wszystkie informacje i opis rasy

Cocker spaniel angielski – historia i pochodzenie rasy 

Istnienie psów w typie spaniela sięga co najmniej XIII wieku, jednak ich pochodzenie nie jest dokładnie znane. Część historyków uważa, że wywodzą się one z Hiszpanii, aczkolwiek nie znaleziono wystarczająco dużo dowodów, by potwierdzić tę tezę.  

W dawnych czasach spaniele stanowiły jedną grupę psów, do której należały psy myśliwskie określonego typu. Rozróżniano jedynie spaniele służące do pracy na lądzie (lądowe) oraz w wodzie (dowodne). 

W 1893 roku cocker spaniel został oficjalnie rozpoznany przez Kennel Club w Wielkiej Brytanii, a w 1902 wydano wzorzec rasy. 

W 1946 roku American Kennel Club (AKC) uznał cocker spaniela angielskiego za odrębną rasę od cocker spaniela amerykańskiego – tak zostało już do dzisiaj.  

Nazwa rasy wywodzi się od pierwotnej roli zwierzęcia – słowo „cocker” pochodzi od słonki zwyczajnej (ang. Eurasian woodcock), czyli gatunku ptaka, którego płoszyły psy.  

Dzięki doskonałemu zmysłowi węchu i chęci do współpracy z człowiekiem, czworonogi te świetnie sprawdzały się w polowaniach.  

Oprócz wypłaszania ptactwa łownego inną rolą cocker spaniela angielskiego jako psa myśliwskiego było aportowanie mniejszej zwierzyny zarówno na lądzie, jak i w wodzie. 

Rasa musiała być silna, zdolna do przedzierania się przez gęste krzewy i cierniste zarośla.  

Ze względu na niezwykłą popularność rasy, wizerunek cocker spaniela angielskiego często przedstawiany jest w sztuce. Spaniele angielskie pojawiły się między innymi w kilku dziełach Shakespeare'a. 

Współczesny cocker spaniel angielski pełni rolę wiernego towarzysza całej rodziny, równocześnie pozostając wytrzymałym psem sportowym, który entuzjastycznie pracuje w terenie u boku swojego właściciela.  

Angielski cocker spaniel jest psem odpornym i wytrzymałym, jednak posiada predyspozycje do pewnych schorzeń - należą do nich między innymi infekcje uszu, zapalenie spojówek oraz problemy kardiologiczne.  

Cocker spaniel angielski — wzorzec rasy  

Zgodnie z klasyfikacją FCI, psiaki te zaliczane są do grupy VIII, która została podzielona na trzy sekcje: psy aportujące, płochacze i psy dowodne. Spaniel angielski należy do sekcji drugiej – płochaczy. Oznacza to, że jego rolą jest polowanie na małą zwierzynę i ptaki, płoszenie i wydobywanie swoich ofiar z przeróżnych zakamarków, a także aportowanie stworzeń postrzelonych przez myśliwych.  

Cocker spaniel angielski to pies wesoły oraz pełen energii. Posiada zwartą budowę. Cechuje go siła, wytrzymałość oraz entuzjazm do pracy. Jego znakiem rozpoznawczym są długie, głęboko osadzone, wiszące uszy, oczy o mądrym spojrzeniu oraz radośnie merdający ogon. 

WRAŻENIE OGÓLNE: Pogodny, elegancki, dobrze zbudowany, lecz niewielki pies myśliwski o wyważonej sylwetce. 

WAŻNE PROPORCJE: Długość od kłębu do nasady ogona powinna być porównywalna do wysokości psa w kłębie.  

ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: łagodny, radosny, energiczny oraz chętny do pracy. To wierny towarzysz o zrównoważonym usposobieniu.  

Nie może przejawiać objawów agresji ani nadmiernej lękliwości.  

GŁOWA: Znacznej wielkości, wyróżniająca się, lecz w odpowiednim stosunku do reszty ciała, ładnie wyrzeźbiona, nie nazbyt masywna ani ciężka. 

MÓZGOCZASZKA:  

Czaszka: Dobrze rozwinięta, obszerna, wysklepiona, nie jest ani zbyt delikatna, ani zbyt mocna. Guz potyliczny umiarkowanie zaznaczony.  

Stop: Wyraźny, lecz nie za głęboki. 

TRZEWIOCZASZKA: 

Nos: Odpowiednio szeroki do pracy węchowej, nozdrza są rozwarte. Czarny, z wyjątkiem psów czekoladowych i biało-czekoladowych, u których nos powinien być czekoladowy. U psów o maści biało-pomarańczowej lub czerwonej dopuszczony jest nos w kolorze ciemnego orzecha. Za poważną wadę uznaje się brak pigmentacji.  

Kufa: O kwadratowym kształcie, duża, silna, szeroka.   

Uzębienie: Szczęki i zęby mocne, komplet siekaczy styka się w zgryzie nożycowym. Szczęki powinny być równej długości, a zęby prawidłowo w nich osadzone.  

Policzki: Nie powinny być wyraźne.  

Oczy: Duże, odpowiednio wypełniający oczodoły, nie mogą być wyłupiaste ani zbyt głęboko osadzone. O lekko owalnym kształcie, z łagodnym, inteligentnym, bystrym i wesołym wyrazem. Tęczówka ciemnobrązowa lub brązowa, harmonizująca się z umaszczeniem. Powieki powinny być przylegające, a spojówka niewidoczna.  

Uszy: Długie, płatowate, zwisające, szerokie, płasko opadające, przylegające do boków twarzy. Uszy cocker spaniela angielskiego są charakterystyczne i powinny nadawać psu majestatu. Osadzone na poziomie linii oczu. Dobrze pokryte gęstym, jedwabistym i prostym włosem. Długość płata ucha nie powinna przekraczać końca nosa. 

SZYJA: Powinna być średniej długości, muskularna, lekko łukowata, bez podgardla.  

TUŁÓW: O zwartej i mocnej budowie, z wyraźnym kłębem.  

Grzbiet: Krótki, lecz mocny, partia krzyżowa dobrze umięśniona i mocno zwarta. Linia grzbietu pozioma, lekko opadająca ku ogonowi.  

Lędźwie: Szerokie i krótkie. 

Klatka piersiowa: Pojemna, głęboka, dobrze rozwinięta, niezbyt szeroka ani niezbyt wąska, sięgająca do połowy łokcia. Żebra powinny być prawidłowo wysklepione.  

OGON: Charakterystyczny dla wszystkich spanieli, lecz lżejszy. Proporcjonalny, o umiarkowanej długości, bogato owłosiony, noszony w poziomie – nigdy nie jest podniesiony powyżej linii grzbietu ani chowany pod siebie. Mocny u nasady, w akcji ruchliwy. Psy urodzone w Polsce po 01.01.2012 r. nie mogą mieć kopiowanego ogona. 

KOŃCZYNY: 

Łapy: Okrągłe, zwarte, kociej budowy, o mocnych, grubych poduszkach i twardych pazurach.  

KOŃCZYNY PRZEDNIE: Proste, bardzo mocne, stosunkowo krótkie, z obfitymi frędzlami.  

Łopatki: Długie, skośnie ustawione, tworzące wyraźny kłąb.  

KOŃCZYNY TYLNE: Proste, o mocnym kośćcu, dobrze umięśnione, nieco zaokrąglone.  

Stawy kolanowe: Mocno kątowane.  

Stawy skokowe: Wyraźne, mocne, niezbyt rozwarte ani zbliżone.  

Śródstopia: Krótkie, sprzyjające zwinności chodu. 

CHÓD: Ruch skoordynowany, płynny, swobodny, bez oznak wysiłku, o długim kroku.  

SZATA: 

SIERŚĆ: Dobrze okrywająca tułów, kończyny przednie oraz tylne powyżej stawu skokowego. Włos powinien płasko przylegać, być gładki, nieskręcony ani szorstki, gęsty, lecz niezbyt obfity, o jedwabistym wyglądzie.  

MAŚĆ: Dopuszczalne jest rozmaite umaszczenie – może być jednolite (rude, złote, czarne, czarno-podpalane, czekoladowe, czekoladowo-podpalane), dwubarwne lub trójbarwne. U psiaków o jednolitej maści białe znaczenia dopuszczalne są tylko na klatce piersiowej.  

WIELKOŚĆ: Waga dorosłego psa powinna wynosić od 12,5 do 14,5 kg. Idealny wzrost w kłębie dla samca mieści się w przedziale 39 do 41 cm, a dla suki 38 do 39 cm.  

WADY: Jakiekolwiek odchylenia od podanego wzorca powinny być uznawane za wady i oceniane w zależności od stopnia ich nasilenia, wpływu na zdrowie i dobrostan zwierzęcia, a także zdolność do wykonywania tradycyjnej pracy. 

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: Psy przejawiające zachowania agresywne lub nadmierną lękliwość, a także osobniki z wyraźnymi wadami fizycznymi lub zaburzeniami charakteru są dyskwalifikowane.  

Uwaga: Samce powinny mieć dwa prawidłowo rozwinięte jądra, które są w pełni wyczuwalne w mosznie. 

Psychika rasy cocker spaniel angielski – charakter i usposobienie  

Towarzyski, wesoły i energiczny angielski cocker spaniel jest psiakiem znanym ze swojego entuzjastycznego nastawienia do życia.  

Przedstawiciele rasy uwielbiają być tam, gdzie coś się dzieje. Pomimo że chętnie spędzają czas z opiekunem, samodzielne eksplorowanie i węszenie także sprawia im przyjemność.  

W przeszłości wykorzystywano ich inteligencję oraz ruchliwość do wypłaszania ptactwa podczas polowań. Do dzisiaj wymagają dużej dawki ruchu, co czyni z nich świetnych kandydatów do uprawiania psich sportów (np. agility lub obedience). Radość sprawiają im urozmaicone i długie spacery, nauka nowych sztuczek, pływanie oraz zabawy węchowe.  

Jako psy myśliwskie posiadają silnie rozwinięty instynkt łowczy, o czym właściciel musi pamiętać przed spuszczeniem psa ze smyczy. 

Przyjazne oraz łagodne usposobienie sprawia, że cocker spaniel angielski to wspaniały zwierzak rodzinny, który chętnie angażuje się we wspólne zabawy.  

Doskonale sprawdzi się u boku osób aktywnych, które będą w stanie zagwarantować zwierzęciu sporą dawkę ćwiczeń fizycznych i umysłowych.  

Brak aktywności źle wpływa na kondycję fizyczną oraz równowagę emocjonalną psa. Gdy nie zaspokoimy psich potrzeb, zwierzę może stać się nadpobudliwe i próbować rozładować energię na inne sposoby (np. niszcząc meble).   

Ze względu na swoje zamiłowanie do ludzi psiaki źle znoszą samotność.  

Aby szczeniak nie rozwinął lęku separacyjnego, powinniśmy z nim ćwiczyć pozostawanie samemu w domu. 

Cocker spaniel angielski potrafi być charakterny i uparty, a jego wychowanie wymaga odpowiedniej wiedzy, konsekwencji, cierpliwości oraz zaangażowania. 

Jak należy pielęgnować psa rasy cocker spaniel? 

Systematyczna pielęgnacja należy do podstawowych zadań każdego właściciela czworonoga. Aby była ona przyjemnością, a nie przykrym obowiązkiem, warto przyzwyczajać psa do regularnych zabiegów higienicznych już od najmłodszego wieku.  

Szata cocker spaniela angielskiego wymaga szczególnej troski. Aby utrzymać ją w dobrym stanie i zapobiegać powstawaniu kołtunów, zaleca się czesanie codziennie lub co drugi dzień. Do tego celu przyda się grzebień i dwie szczotki - z włosiem oraz druciana. Pamiętajmy, aby używać odżywki do rozczesywania oraz czesać psa w kierunku z włosem.   

Częstotliwość kąpieli zależy od trybu życia zwierzęcia. Przed każdym myciem należy wyczesać pupila i usunąć zmechacenia oraz kołtuny.  

Kąpiąc psa, trzeba uważać, aby nie zalać wodą kanałów słuchowych czworonoga.  

Uszy cocker spanieli są podatne na infekcje, z tego względu powinny być one systematycznie czyszczone za pomocą specjalnych preparatów.  

Ponieważ nadmierna wilgotność w kanale słuchowym sprzyja rozwojowi mikroorganizmów, po każdej kąpieli lub pływaniu psa należy dokładnie osuszyć mu uszy.  

Bez względu na rasę, właściwa higiena jamy ustnej jest kluczowa dla zdrowia zwierzaka. Regularne szczotkowanie pomaga utrzymać zdrowie zębów i dziąseł, eliminuje płytkę nazębną i jest najlepszym sposobem na zapobieganie tworzeniu się kamienia nazębnego. Dlatego ważne jest, aby nauczyć psiaka mycia zębów już we wczesnym okresie jego życia. 

Na co chorują cocker spaniele? 

Pomimo że spaniel angielski jest wytrzymałym i odpornym psem, jak każda inna rasa posiada predyspozycje do pewnych schorzeń.   

Oto najczęstsze z nich:  

• Choroby oczu: należą do nich jaskra, zaćma, przetrwała błona źreniczna, suche zapalenie rogówki i spojówek, dysplazja siatkówki, entropia (podwinięcie powiek), ektropia (wywinięcie powiek), postępujący zanik siatkówki (PRA). 
• Choroby skóry i uszu: wrodzona głuchota, zapalenie zewnętrznego przewodu słuchowego, drożdżakowe zapalenie skóry (zapalenie skóry na tle Malassezia), atopowe zapalenie skóry, zapalenie fałdów skóry (wyprzenie ropne, intertrigo), łojotok.  
• Choroby serca: przetrwały przewód tętniczy (Botalla), zwężenie zastawki tętnicy płucnej, endokardioza (choroba zastawki dwudzielnej i/lub trójdzielnej). 
• Choroby układu pokarmowego: przewlekłe zapalenie wątroby.  
• Choroby neurologiczne: epilepsja. 
• Choroby endokrynologiczne: niedoczynność tarczycy. 
• Choroby układu moczowego: dziedziczna nefropatia (nefropatia rodzinna – ang. FN). 
• Choroby autoimmunologiczne: niedokrwistość hemolityczna o podłożu immunologicznym, małopłytkowość immunologiczna. 
• Choroby układu ruchu: dyskopatia, zwichnięcie rzepki, dysplazja stawu biodrowego. 

Jak długo żyje cocker spaniel angielski?  

Przeciętna długość życia wynosi od 12 do 15 lat.  

Aby psiak cieszył się długim i szczęśliwym życiem, należy zadbać o odpowiednie żywienie, regularne wizyty u lekarza weterynarii oraz zapewnić psu ruch.  

Pies rasy cocker spaniel angielski – ciekawostki  

• Lady z bajki „Zakochany kundel” jest suczką cocker spaniela angielskiego. 
• Cocker spaniel angielski o imieniu Tangle był pierwszym psem wyszkolonym do wykrywania raka za pomocą węchu.  
• Księżna Kate i książe William posiadają angielską cocker spanielkę Orlę.

Podsumowanie – dla kogo cocker spaniel angielski będzie odpowiedni? 

Cocker spaniel angielski jest psem myśliwskim, uprzednio hodowanym w celu wypłaszania zwierzyny.

Pies tej rasy jest idealny dla osób szukających przyjacielskiego, energicznego i wesołego czworonoga. Ze względu na swoje pierwotne przeznaczenie, psiaki te świetnie czują się w towarzystwie osób lubiących aktywny wypoczynek na łonie natury. Ponieważ zwierzę ma uparty i dominujący charakter, kluczowa jest jego wczesna socjalizacja i konsekwentne wychowanie. Co więcej, cocker źle znosi samotność i często rozwija lęk separacyjny - od najmłodszych lat należy przyzwyczajać psa do przebywania samemu w domu.   

Warto pamiętać, że są to pupile wymagające dużej dawki ruchu, a także szczególnej pielęgnacji ich pięknej i długiej sierści.