REKLAMA
  • Pies
  • Mam psa
  • Życie z psem

Psy pasterskie — poznaj rasy psów pasterskich

Opublikowane: 12:52 Przeczytasz w: 5 min

Pies pasterski wyróżnia się szczególnymi cechami, dzięki którym okazuje się idealnym stróżem lub zaganiaczem. Przekonaj się, czy znasz opisane przez nas rasy psów pasterskich.

Spis treści

    Psy pasterskie — podział na podgrupy

    Zanim wymienimy, które rasy psów należą do grona psów pasterskich, warto zapoznać się z podziałem tej psiej grupy na dwie podgrupy. Jedną z nich tworzą psy zaganiające, drugą - psy stróżujące. Każda grupa psów mieści się w opisie charakteryzującym psy pracujące. Praca tych zwierząt obejmuje np. zaganianie bydła (owiec, krów, a nawet kur), pilnowanie ich i alarmowanie o każdym obcym zbliżającym się do stada.

    Już sam wygląd psa pasterskiego stanowi wyróżnik. To, co typowe dla psów stróżujących, to z pewnością duży wzrost, masywna sylwetka, siła, a także nierzadko grube futro. Zadaniem tej szczególnej grupy czworonogów jest bowiem odstraszanie potencjalnych wrogów i informowanie (głośnym szczekaniem), że do stada zbliża się jakieś zagrożenie. Typowe psy pasterskie stróżujące to: owczarek podhalański, owczarek kaukaski, berneński pies pasterski, czy też rzadki w Polsce, ale wybitnie inteligentny owczarek karpacki.

    To, co charakteryzuje natomiast zaganiające rasy psów, to szybkość, zwinność, smukła sylwetka, doskonała umiejętność błyskawicznej zmiany kierunku oraz silny charakter, który bez problemu zdominuje zwierzęta gospodarskie. Idealnym przykładem takiego psa pasterskiego jest border collie lub berger Picard, czyli owczarek pikardyjski. Do innych popularnych psów zaganiających zalicza się takie rasy jak: owczarek niemiecki, owczarek szetlandzki czy corg (welsh i pembroke).

    Które rasy do należą psów pasterskich?

    Psy pasterskie od wieków są hodowane na całym świecie. Ras psów, które mają pasterskie obowiązki, jest bardzo wiele. Jednak przedstawimy rasy psów dopuszczone przez Międzynarodową Federację Kynologiczną. Które psy są uznawane za pasterskie według FCI? Psy pasterskie to:

    • border collie,
    • bearded collie,
    • collie długowłosy,
    • collie krótkowłosy,
    • beauceron,
    • berneński pies pasterski,
    • briard,
    • ca de bestiar,
    • duży szwajcarski pies pasterski,
    • kuvasz,
    • kelpie,
    • komondor,
    • mudi,
    • owczarek niemiecki,
    • owczarek australijski,
    • owczarek belgijski,
    • owczarek chorwacki,
    • owczarek holenderski,
    • owczarek podhalański,
    • owczarek kataloński,
    • owczarek pirenejski,
    • owczarek pikardyjski,
    • owczarek portugalski,
    • owczarek południoworosyjski Jużak,
    • owczarek szetlandzki,
    • owczarek staroangielski bobtail,
    • owczarek z Bergamo,
    • polski owczarek nizinny,
    • polski owczarek podhalański,
    • puli,
    • pumi,
    • saarlooswolfhond,
    • schapendoes,
    • schipperke,
    • słowacki czuwacz,
    • welsh corgi cardigan,
    • welsh corgi pembroke,
    • wilczak czechosłowacki,
    • australian cattle dog,
    • australian stumpy tail cattle dog,
    • bouvier des ardennes,
    • bouvier des flandres.

    Jak już wcześniej zaznaczyliśmy, wiele psich ras pasterskich nie zostało uznanych przez FCI. Te inne psy pasterskie to np. kangal lub australijski pies pasterski koolie.

    Jaki jest pies pasterski zaganiający?

    Pies pasterski zaganiający przede wszystkim musi wykazywać duże zainteresowanie zwierzętami stadnymi. Cechy osobnicze tej grupy to umiejętność pilnowania stada, które próbuje się rozpierzchnąć, a także świetna komunikacja z pasterzem. W ich naturze znajduje się namierzanie i obserwacja, a także pogoń za zwierzęciem, które „się nie słucha", a w razie konieczności — pochwycenie go. Osobniki należące do ras psów pasterskich zaganiających wykazują się również doskonałym zmysłem wzroku i słuchu. Są bardzo ruchliwe, uwielbiają być w aktywności. Zatem ich zadanie polega przede wszystkim na, wynikającym z nazwy tej grupy psich pasterzy, zaganianiem zwierząt gospodarskich z jednego miejsca na drugie, pozostając w ścisłej komunikacji z panem (w przypadku wypasania owiec — pasterzem).

    Tym psom pasterskim trzeba poświęcić dużo uwagi, ponieważ niewybiegane, mogą zacząć sprawiać problemy behawioralne. Pojawiają się wówczas kłopoty z wyciszeniem się itd. Zatem zanim udamy się po zakup psa zaganiającego, miejmy świadomość, że potrzeby psów pasterskich są dość duże, zwłaszcza w kontekście porcji ruchu, którą musimy im zapewnić każdego dnia.

    Co wyróżnia psy stróżujące?

    To, co najbardziej interesuje psa stróżującego, to pilnowanie stada. Ten pies nie jest od biegania, przywoływania zwierząt hodowlanych itp., ale od namierzania i uważnej obserwacji bydła, alarmowania o każdej sytuacji, która może stanowić zagrożenie dla stada oraz od przeganiania potencjalnych wrogów. Już sam pokaźny, groźny wygląd psa stróżującego powinien wzbudzać u dzikich zwierząt respekt. Zwykle pies pasterski w roli stróża odznacza się donośną wokalizacją. Potrafi głośnym szczekaniem odstraszyć dziką zwierzynę, łasą na mięso bydła.

    Trzeba wiedzieć, że psy o tak pierwotnych cechach odpędzania intruzów, mogą być nieufne wobec obcych osób. Dużo czasu może im zająć akceptacja nowej osoby w pobliżu. W przypadku braku lub niedostatku uwagi poświęconej psom pasterskim stróżującym mogą wystąpić zaburzenia komunikacyjne z otoczeniem, podszyte niedostatecznym poczuciem bezpieczeństwa u zwierząt.

    Pamiętajmy, że pies pasterski ma swoje potrzeby, które jako właściciele, musimy zabezpieczyć. Ponadto jest naszym pupilem, dlatego nie można zapominać o podstawowych obowiązkach, takich jak np. kąpiel psa. Jeśli posiadanie pupila wiąże się z takimi zadaniami jak wypas owiec, musimy wiedzieć, jak wyszkolić psa pasterskiego.

    Bibliografia
    1. Anna Redlicka, Brytyjskie psy pasterskie, Mako Press, 2000.
    2. Jakub Kowalczyk, Pies pasterski - Psy owczarskie, 2022.
    3. Juliette Cunliffe, Rasy psów, Wydawnictwo Parragon, 2005.

    Oceń artykuł

    Ogólna ocena: 0,0 | liczba ocen: 0
    0/400

    Brak komentarzy

    Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tego artykułu.