Czkawka u psa to inaczej synchroniczne, niekontrolowane skurcze przepony i mięśni międzyżebrowych wywołane podrażnieniem nerwu błędnego, przeponowego lub włókien współczulnych. Skurcz ten objawia się nagłym wdechem, po którym następuje zamknięcie głośni z charakterystycznym odgłosem. Ten przetrwały, prymitywny odruch odpowiada za zabezpieczenie dróg oddechowych psa przed aspiracją treści z przełyku, czyli zachłyśnięciem. Dolegliwość ta występuje często u szczeniąt, natomiast bardzo rzadko u psów dorosłych. Krótkotrwała czkawka nie jest powodem do obaw, jednak jeśli się przedłuża, szczególnie u starszych zwierząt, jej przyczyną mogą być poważne problemy zdrowotne. Zazwyczaj czkawka u psa ustępuje samoistnie po kilku minutach. Zdarza się jednak, że w niektórych chorobach przechodzi w postać przewlekłą i trwa ponad 48 godzin. Długo utrzymująca się czkawka jest wskazaniem do konsultacji z lekarzem weterynarii, zwłaszcza jeśli cierpi na nią dorosły pies.
Spis treści
Czkawka u psa - przyczyny
Skąd się bierze czkawka u psa? U szczeniąt najczęściej jest to wynik zbyt łapczywego jedzenia. Duże kęsy pokarmu połykane w krótkim czasie wraz z powietrzem prowadzą do rozszerzenia się żołądka. W następstwie dochodzi do podrażnienia nerwu błędnego lub przeponowego, które przebiegają w bliskim sąsiedztwie tego narządu. Żołądek szczeniąt jest niewielkich rozmiarów i szybko się wypełnia. Ich układ nerwowy natomiast nie jest w pełni wykształcony, by hamować odruch czkawki. Psią czkawkę może wywołać również zbyt ciepły lub zbyt zimny posiłek, dlatego ważne jest, aby jedzenie było podawane w temperaturze pokojowej. W przypadku karmy suchej niezbędny jest stały dostęp do wody. Za atak czkawki często odpowiada gwałtowna zmiana temperatury otoczenia, kiedy zwierzę wraca zimą do ciepłego pomieszczenia ze spaceru. Czkawka występuje także w wyniku intensywnego zarobaczenia, zwłaszcza w przypadku najmłodszych czworonogów, dlatego bardzo ważne jest regularne podawanie tabletek przeciw pasożytom wewnętrznym. Może ona pojawić się na krótko po intensywnej zabawie lub w odpowiedzi na silne pobudzenie emocjonalne. Niekiedy czkawka zdarza się na skutek połknięcia ciała obcego. Jest to stan bezpośrednio zagrażający życiu i wymagający niezwłocznej konsultacji z lekarzem weterynarii. Nierzadko czkawka i towarzyszący jej odruch wymiotny to jedyne objawy, których wielu właścicieli nie wiąże z faktem, że szczeniak mógł połknąć ciało obce. Do przyczyn czkawki, wymagających interwencji chirurgicznej, należy przepuklina roztworu przełykowego. Przemieszczeniu ulegają wtedy część żołądka i pętli jelit z jamy brzusznej do klatki piersiowej poprzez rozwór przełykowy w przeponie. U dorosłego psa może wystąpić na skutek urazu, na przykład w wyniku wypadku komunikacyjnego. Najczęściej zdarza się jednak u szczeniąt jako wada wrodzona.
U starszych psów nawracająca czkawka może mieć głębsze podłoże, a diagnostyka różnicowa bywa bardzo szeroka. Zazwyczaj niezbędne okazuje się wykonanie wielu badań dodatkowych. Zbyt łapczywe jedzenie jest znacznie rzadszą przyczyną czkawki u dorosłych zwierząt.
Psia czkawka występuje w przebiegu chorób, takich jak:
- stany zapalne w obrębie systemu nerwowego, np. zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zmiany nowotworowe,
- stany patologiczne zlokalizowane w klatce piersiowej, np. zapalenie płuc,
- zapalenie wątroby,
- stany zapalne otrzewnej,
- refluks żołądkowo-przełykowy,
- zapalenie trzustki,
- niedrożność jelit,
- choroba wrzodowa żołądka,
- cukrzyca.
Czkawka u psa — diagnostyka
W celu ustalenia przyczyny nawracającej czkawki u psa kluczowe jest wykonanie specjalistycznych badań dodatkowych. Badanie neurologiczne, pozwalające na ocenę czucia głębokiego i motoryki psa, stanowi niezbędny element wizyty w gabinecie. Jeśli lekarz weterynarii stwierdzi nieprawidłowości w obrębie systemu nerwowego, może poszerzyć diagnostykę o badanie płynu mózgowo-rdzeniowego, w celu potwierdzenia obecności stanu zapalnego. W przypadku zwierząt, które zaaspirowały ciało obce lub istnieje takie podejrzenie, niezbędne jest wykonanie prześwietlenia klatki piersiowej i jamy brzusznej. Na podstawie zdjęć RTG możliwe będzie określenie dokładnej lokalizacji ciała obcego w przewodzie pokarmowym. Czkawce u psa, pojawiającej się jako objaw niewydolności oddechowej, nierzadko towarzyszą również inne dolegliwości. Najczęściej jest to duszność, kaszel i świszczący oddech.
Czkawka u psa — zapobieganie
Jeśli za atakami czkawki u psa nie stoi żadna poważna choroba, zastosowanie się do kilku wskazówek pozwoli na jej uniknięcie. Problem obserwowany najczęściej u szczeniąt, jakim jest zbyt szybkie jedzenie, można rozwiązać, dzieląc karmę na mniejsze porcje lub wprowadzając miskę spowalniającą jedzenie. Czkawka u szczeniaka w krótkim czasie znika samoistnie, dlatego też zjawisko to nie powinno być powodem do obaw. Jeżeli pies ma czkawkę po powrocie do mieszkania ze spaceru, pomocne może okazać się wykorzystanie specjalnych ubrań chroniących organizm przed wychłodzeniem. Czkawkę pojawiającą się w silnym stresie pomogą zniwelować łagodne środki uspokajające z przepisu lekarza weterynarii.
Jeśli zachowanie psa jest niepokojące i odbiega od normy, zawsze należy skonsultować się ze specjalistą.
Brak komentarzy
Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tego artykułu.