Dieta BARF dla kota — co musisz wiedzieć?

Co to jest dieta BARF?

Jest to model żywienia kota polegający na tym, że właściciel daje mu biologicznie odpowiednie, surowe pożywienie. Założenia diety BARF opracował australijski lekarz weterynarii dr Ian Bilinghurst. Według jego teorii psy i koty powinny jeść surowe mięso z dodatkiem warzyw oraz kości, ponieważ tak żywili się ich przodkowie. Obecnie dieta ta ewaluowała i jest stosowana w różnych wariantach, ale jej podstawowe założenie, czyli karmienie zwierząt przede wszystkim surowym mięsem z dodatkami, jest cały czas praktykowane.

Aktualnie dieta BARF dla kota opiera się na podawaniu mu surowego mięsa, podrobów, wątróbki oraz suplementów uzupełniających makro i mikroelementy. Występuje też w odmianie gotowanej.

Jak przygotować surowe mięso w diecie BARF?

Posiłek dla kota składa się w głównej mierze z surowego mięsa, podrobów i wątróbki. Można podawać je w postaci zmielonej lub krojonej na małe kawałki. Mieszankę BARF przygotowuje się na określoną liczbę dni np. tydzień. Mięso zmielone lub w kostkach łączy się z suplementami i zamraża. Porcje na każdy dzień należy odpowiednio wcześnie rozmrozić. Mieszankę można przechowywać w plastikowych opakowaniach w zamrażalniku.

Przed przygotowaniem diety z surowego mięsa warto poddać je ozonowaniu, aby pozbyć się zagrożenia mikrobiologicznego w postaci bakterii, wirusów czy pleśni. Jednak najważniejsza zasada dotyczy jakości kupowanego surowca. Mięso do diety BARF powinno być jakości human grade, czyli musi być dopuszczone do spożycia przez ludzi. Wiele osób, które praktykują ten model żywienia kotów, kupuje mięso w sklepach mięsnych lub supermarketach.

Jak suplementować dietę BARF dla kota?

Ilość suplementów może przytłoczyć opiekuna, który dopiero zaczyna przygodę z żywieniem kota dietą BARF. Jednak nie zawsze trzeba używać wszystkich dodatków, aby zbilansować mieszankę. Większość składników odżywczych powinna zapewnić baza, czyli mięso, podroby i wątróbka. Poniżej opisane są podstawowe suplementy, które zazwyczaj używa się do komponowania przepisów.

Olej rybny

Oleje rybne są źródłem cennych kwasów omega 3. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe działają przeciwzapalnie. Łagodzą świąd skóry u atopików oraz poprawiają jakość sierści zwierząt. Nie są naturalnie wytwarzane w organizmie kotów, dlatego muszą zostać dostarczone w odpowiednich ilościach z pokarmem. Zwiększone ilości kwasów omega 3 zaleca się m.in. w przypadku zwierząt cierpiących na przewlekłą niewydolność nerek.

Żółtko

Żółtko to bogate źródło niezbędnych składników odżywczych m.in. witaminy D, K, E i B12. Można podawać je w formie surowej lub sproszkowanej. Nie do każdego przepisu dodaje się żółtka, ponieważ czasami wystarczającą ilość witamin i aminokwasów otrzymuje się z mięsa oraz podrobów i wątróbki.

Suplement jodu

Jod jest odpowiedzialny za prawidłowe funkcjonowanie układu hormonalnego. Jednak u kotów należy uważać, aby nie przedawkować tego pierwiastka, ponieważ może to doprowadzić do problemów z nadczynnością tarczycy. Suplement zawierający jod to algi morskie. Niewielkie ilości proszku dodaje się do mieszanki, aby zapewnić minimalne zapotrzebowanie czworonoga na jod.

Suplement wapnia

Jest najważniejszym dodatkiem do diety BARF, ponieważ pomaga utrzymać odpowiedni stosunek wapnia do fosforu w organizmie. W mięsie znajduje się fosfor, aby zbilansować jego zawartość w stosunku do wapnia, należy dodać węglan wapnia lub zmielone skorupki jaj. Koty, które reagują alergicznie na zwykły węglan wapnia, mogą otrzymywać wapń z alg.

Suplement żelaza

Żelazo jest niezwykle ważnym pierwiastkiem i pełni szereg ról w organizmie. W diecie BARF uzupełnia się poziom żelaza, dodając suszoną hemoglobinę. Wskazaniem do zwiększonej suplementacji jest anemia. Przy kłopotach zdrowotnych odpowiednią dawkę żelaza należy ustalić z lekarzem weterynarii, ponieważ zarówno niedobór, jak i nadmiar mogą być szkodliwe dla kota.

Tauryna

Niezbędny aminokwas, który w organizmie kota jest wytwarzany w niewielkich ilościach. W związku z tym ważna jest suplementacja tauryny z jedzeniem. Aminokwas ten pozytywnie wpływa na układ krążenia zwierząt oraz wspomaga narząd wzroku. W diecie z surowym mięsem czasami zapotrzebowanie na taurynę jest wystarczające i nie trzeba jej dodawać. Jednak w gotowanym odpowiedniku diety surowej należy bezwzględnie dodawać ten aminokwas, ponieważ większość wytraca się w trakcie obróbki termicznej.

Drożdże browarnicze

Drożdże browarnicze są między innymi dobrym źródłem witamin z grupy B. Suplementacja drożdżami może poprawić procesy trawienne w organizmie zwierzaka oraz wygląd sierści. Ten dodatek występuje w postaci proszku, dzięki czemu można odmierzyć odpowiednią ilość i dosypać do mięsa.

Witamina E

Witamina E jest naturalnym przeciwutleniaczem. Dzięki temu spowalnia procesy starzenia się komórek w organizmie. Ponadto działa wspomagająco na wątrobę. W związku z tym powinna być stosowana w większych dawkach u psów i kotów, które mają problemy z tym narządem.

Dieta BARF dla kota — akcesoria

Na początek nie potrzeba wiele. Wystarczy szuflada w zamrażarce, pojemniki na mieszankę oraz ostry nóż do krojenia. Niektóre koty wolą bardziej rozdrobnione jedzenie, dlatego największym wydatkiem może okazać się maszynka do mielenia mięsa. Takie urządzenie da się kupić już za kilkadziesiąt złotych i zdecydowanie przyspiesza proces przygotowywania jedzenia, zwłaszcza jeśli robi się porcje na kilkanaście dni.

Przykładowy jadłospis z diety BARF dla kota

Każdy kot powinien mieć ułożoną indywidualną dietę dostosowaną do swoich potrzeb. Poniżej zaprezentowany jest przykładowy przepis dla zdrowego kota o wadze 4 kilogramów. Dzięki temu łatwiej będzie zrozumieć, jak wygląda mieszanka BARF dla czworonoga.

• kilogram mięsa wieprzowego (schab),

• serce wieprzowe (200 g),

• wątroba wieprzowa (50 g),

• suplementy: węglan wapnia, witamina E, tauryna, żelazo, kwasy omega 3, algi i drożdże w odpowiednich proporcjach.

Mieszanka z powyższych składników starcza na tydzień diety. Konkretne ilości suplementów powinien wyliczyć dietetyk zwierzęcy i podać opiekunowi gotową rozpiskę diety BARF.

Jak wygląda przestawienie kota na dietę BARF?

Opiekunowie kotów bardzo często nie decydują się na zmianę modelu żywieniowego ze względu na przekonanie, że ich pupil nie będzie jadł surowego mięsa. Tymczasem większość mruczków chętnie przechodzi na dietę BARF. Oczywiście, niektóre potrzebują nieco więcej czasu i zachęty, ale ostatecznie udaje się przekonać nawet najbardziej wybredne czworonogi.

Wprowadzanie nowej diety warto rozpocząć stopniowo. Na początek można zmienić jeden posiłek na mięsny, a resztę jadłospisu zostawić bez zmian. Po kilku dniach należy wycofać inne pożywienie i zostawić zwierzaka tylko na skomponowanej diecie mięsnej.

Jeśli kot niechętnie je surowe mięso, to początkowo dosmaczamy mieszankę BARF, dodając:

• drożdże browarnicze,

• żółtko,

• posypkę ze zmielonej, suchej karmy,

• gotowe sosy smakowe dla kotów.

Dodatki smakowe stosujemy tylko na początku, aby zainteresować czworonoga nowym sposobem żywienia. Niestety duży odsetek kotów żywionych suchymi karmami nie zna innej formy jedzenia i przestawienie ich na dietę BARF może wymagać od właściciela cierpliwości oraz kreatywności, ale nie jest niemożliwe!

Czy wszystkie koty mogą być żywione karmą BARF?

Tak, ale każdy kot powinien mieć ułożony indywidualny jadłospis, który będzie spełniał jego potrzeby żywieniowe. W związku z tym najlepiej, aby przynajmniej pierwsze przepisy dla zdrowego czworonoga ułożył dietetyk zwierzęcy. Dieta BARF dla kota chorego koniecznie musi być przygotowana i ewentualnie modyfikowana w porozumieniu ze specjalistą.

Zalety i wady diety BARF

Główną zaletą diety opartej na surowym mięsie jest możliwość dokładnego kontrolowania składu pokarmu, jaki podajemy czworonogowi. Sucha karma i mokra może zawierać konserwanty oraz zagęstniki, więc niekoniecznie będzie dobra dla kotów, które cierpią na nietolerancje lub alergie pokarmowe. W przypadku indywidualnego jadłospisu możemy wybrać jedno źródło białka zwierzęcego i dodać naturalne suplementy. Dzięki temu istnieje mniejsze ryzyko, że układ pokarmowy źle zareaguje na pożywienie.

W przypadku kotów ten sposób żywienia ma też pozytywny aspekt finansowy. Jeśli chcemy karmić mruczka gotową karmą mokrą o dobrym składzie, to zapłacimy zdecydowanie więcej niż za zbilansowaną dietę domową. Oczywiście, początkowy wydatek obejmujący suplementy czy akcesoria może być duży, ale opakowania z dodatkami starczają czasami nawet na kilka miesięcy.

Wady diety BARF, które są podnoszone przez jej przeciwników to przede wszystkim:

• zagrożenie mikrobiologiczne,

• błędy obejmujące układanie przepisów (brak odpowiedniego zbilansowania posiłków),

• czasochłonność.

Zagrożenie mikrobiologiczne istnieje, ale należy zrobić wszystko, aby zminimalizować ryzyko. Po pierwsze kupujemy tylko mięso jakości human grade. Po drugie, mrozimy i ozonujemy mięso przed przygotowaniem mieszanki. Jeśli mimo wszystko opiekun boi się o zdrowie mruczka, to może przygotować gotowany odpowiednik diety BARF. Należy pamiętać tylko o tym, aby nie gotować mięsa dłużej niż 10 minut.

Błędy polegające na nieprawidłowo zbilansowanych przepisach łatwo wyeliminować. Wystarczy skorzystać z usług specjalisty. Dietetyk zwierzęcy przygotuje odpowiednią rozpiskę z jadłospisem i odpowie na nurtujące opiekuna pytania dotyczące diety pupila.

Kiedy właściciel kota nabierze wprawy w przygotowywaniu mięsa, podrobów i suplementów, to stworzenie mieszanki BARF dla kota na 14 dni może mu zająć nawet 30 minut. Biorąc pod uwagę fakt, że w tak krótkim czasie robimy posiłek domowy, zbilansowany i zdrowy, to zdecydowanie warto poświęcić pół godziny.

Mity związane z dietą BARF

W diecie BARF nie musimy dawać kości. W większości przypadków nie jest to nawet wskazane, ponieważ może doprowadzić do problemów z układem pokarmowym. Ostre końcówki kości drobiowych są w stanie przebić jelit i doprowadzić do stanu zagrożenia życia. W diecie opartej na surowym mięsie stosunek wapnia do fosforu bilansujemy, dodając węgla wapnia lub skorupki jaj, a nie kości.