Zapalenie warg u psa może być niegroźnym podrażnieniem, ale też początkiem poważnej choroby skóry. Wszystkie zmiany warto zawsze skonsultować z lekarzem weterynarii, by szybko poznać diagnozę i wdrożyć leczenie.
Spis treści
Pierwsze objawy
Do najczęściej obserwowanych objawów zapalenia warg u psów należą: zaczerwienienie, pęcherzyki, krosty, świąd i przerzedzenia sierści. Czasem obserwuje się ocieranie o różne przedmioty, problemy z pobieraniem pokarmu, a nawet krwawienie.
Urazy
Zmiany skórne w okolicy pyska mogą być wynikiem urazu. Szczególnie narażone są psy ciekawskie, znajdujące przeróżne przedmioty podczas spacerów, oraz czworonogi lubiące intensywne zabawy np. z wykorzystaniem szarpaka.
W większości przypadków wystarczająca jest odpowiednie odkażenie i zabezpieczenie rany lub otarcia. W przypadku poważniejszych urazów konieczne może być szycie i wprowadzenie antybiotykoterapii.
Podrażnienie
Ciekawskie psy częściej stykają się z substancją chemiczną lub drażniącą rośliną. Podrażnione i zaczerwienione wargi z widocznym obrzękiem mogą też świadczyć o próbie zjedzenia czegoś niebezpiecznego. W miarę możliwości warto ustalić, z czym zwierzę miało kontakt, a psa powinien jak najszybciej zbadać lekarz weterynarii.
Ciekawość psów często prowadzi do kontaktu z substancjami drażniącymi. Zaczerwienienie i obrzęk w okolicach warg mogą być pierwszymi objawami podrażnienia po zetknięciu z toksyną.
Dr. Emily R. Carter (UK) lekarka weterynarii, specjalizująca się w dermatologii weterynaryjnejSchorzenia dermatologiczne
Do pojawienia się zmian na wargach dochodzi w przebiegu schorzeń dermatologicznych, czyli chorób skóry u psa. Mogą być one związane z alergią, pasożytami lub infekcją.
Atopowe zapalenie skóry
W przebiegu atopowego zapalenia skóry obserwuje się świąd, zaczerwienienie i wyłysienia. Zmiany najczęściej dotyczą głowy, w tym okolicy warg i uszu, łap oraz pachwin. Są wynikiem reakcji na alergeny środowiskowe np. pyłki roślin lub roztocza. Nieleczone AZS może być wikłane przez bakterie i grzyby, co prowadzi do pogorszenia stanu pacjenta.
W leczeniu istotne jest ograniczenie ekspozycji na alergeny i stosowanie leków łagodzących objawy tj. glikokortykosteroidy, leki antyhistaminowe i oclacitinib. W niektórych przypadkach możliwe jest odczulanie.
Anna Babst lekarka weterynarii, ekspertka zoocial.plAlergia pokarmowa
U psów cierpiących z powody alergii pokarmowej zmiany lokalizują się zwykle w okolicy głowy, pachwin, pach i dystalnych części łap. Pojawia się rumień, grudki, liczne przeczosy i podrażnienia. W przypadku podejrzenia tego schorzenia wprowadza się dietę eliminacyjną na co najmniej 8-10 tygodni, aby wskazać alergizujący składnik i na stałe wyeliminować go z posiłków psa.
Bakteryjne zapalenie skóry
Bakteryjne zapalenie warg u psa pojawia się najczęściej jako powikłanie innego schorzenia - zranienia, alergii czy parazytozy. Dochodzi do niego w wyniku wnikania bakterii przez uszkodzony naskórek. W leczeniu niezbędna jest terapia schorzenia pierwotnego i dobrane przez lekarza weterynarii antybiotyki.
Grzybicze zapalenie skóry
Grzybica skóry atakuje najczęściej wtedy, gdy organizm jest osłabiony. Pojawia się w okresach obniżenia odporności u psa, stresu lub jak powikłanie innych schorzeń dermatologicznych. Do najczęściej diagnozowanych należą drożdżaki z rodzaju Malassezia i dermatofity tj. Microsporum i Trichophyton. Terapia jest długa i wymaga zaangażowania ze strony właściciela. Oprócz stosowanych ogólnie leków lub szczepionek przeciwgrzybiczych, konieczna jest szamponoterapia, immunostymulacja i regularna dezynfekcja wszystkich akcesoriów psa. Każda grzybica ma potencjał zoonotyczny - w przypadku zaobserwowania u siebie zmian chorobowych należy koniecznie zgłosić się do lekarza.
Pasożytnicze choroby skóry
Zmiany skórne u psów często pojawiają się w przebiegu parazytoz. Objawy mogą różnić się w zależności od rodzaju pasożyta i nasilenia inwazji. Zaczerwienienie, krosty i wyłysienia w okolicy pyska mogą występować w przebiegu świerzbu i nużycy, rzadziej wywołują je pchły, wszy i wszoły. Leczenie ogólnoustrojowe wspomaga się szamponoterapią i w razie potrzeby łagodzeniem świądu.
Zapalenie dziąseł
Czasem zdarza się, że przyczyną zapalenia warg jest tocząca się w jamie ustnej infekcja. Bakterie rozrastające się na kamieniu nazębnym mogą atakować śluzówkę i wnikać w głąb tkanek np. przy zwykle niegroźnym zranieniu.
W takiej sytuacji niezbędne jest nie tylko leczenie skóry warg, lecz także usunięcie kamienia nazębnego u stomatologa i zadbanie o higienę jamy ustnej. W przeciwnym razie problem może nawracać.
Bakterie rozwijające się na kamieniu nazębnym mogą powodować zapalenie dziąseł i wnikanie w głąb tkanek przy najmniejszych urazach śluzówki.
Dr. Amanda L. Brooks (USA) lekarka weterynarii, specjalistka stomatologii weterynaryjnejInne schorzenia
Zmiany skórne mogą być powiązane z innym procesem chorobowym w organizmie.
Choroby autoimmunologiczne
W przebiegu choroby autoimmunologicznej układ odpornościowy zaczyna atakować tkanki organizmu zwierzęcia - czasem są to keratynocyty budujące skórę lub komórki mieszków włosowych. Skutkuje to powstawaniem pęcherzyków, owrzodzeń i wyłysień w różnych obszarach ciała. W terapii stosuje się leki ograniczające aktywność układu immunologicznego. W zależności od potrzeb mogą być stosowane ogólnie lub miejscowo.
Nowotwory
Niestety diagnostyka różnicowa zmian na wargach obejmuje też nowotwory. Najczęściej spotykanym jest mastocytoma, przyjmująca postać silnie zaczerwienionych guzków pojawiających się w różnych obszarach skóry, a rzadziej także w narządach wewnętrznych. Rozpoznanie choroby wymaga pobrania biopsji i badania histopatologicznego. Rokowanie zależy od lokalizacji, wystąpienia przerzutów i momentu postawienia diagnozy.
Choroby ogólnoustrojowe
Objawy dermatologiczne mogą być przejawem schorzenia ogólnoustrojowego. Pogorszenie jakości skóry obserwuje się m.in. w niedoczynności tarczycy i zespole Cushinga. Jednak w takich przypadkach zmiany nie ograniczają się tylko do warg psa; występują też objawy z innych układów.
Zapalenie warg u psa
Podejrzane zmiany na wargach psa mogą mieć różne przyczyny. Zawsze warto skonsultować się z lekarzem weterynarii, który dobierze odpowiednie badania i leczenie.
Bibliografia
- A. Patel, P. Forsythe, Saunders Solutions in Veterinary Practice: Saunders Elsevier , 2008, ISBN 978-0-7020-2870-0, Small Animal Dermatology.
Brak komentarzy
Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tego artykułu.