Gdzie najczęściej wbijają się kłosy trawy?

Najczęściej problem z wbitym kłosem dotyczy:

• ucha psa,
• łapy psa,
• oka psa,
• nosa psa,
• skóry psa,
• narządów rodnych.

Ostry kłos trawy łatwo przebija skórę psa, następnie może migrować pod skórą, co powoduje dyskomfort i stanowi źródło zakażenia. Kłos ma ostro zakończone wąsy, dzięki czemu z łatwością przyczepia się do sierści psa, trudno go usunąć, często jest niewidoczny np. u psów z długą sierścią. Dlatego po każdym spacerze należy dokładnie obejrzeć sierść swojego psa na wypadek występowania na niej tego rodzaju ciała obcego.

Kłos w uchu psa — jakie są objawy i co dalej?

Kłos trawy w uchu psa może powodować objawy tj.:

• potrząsanie głową,
• bolesność okolicy ucha psa,
• przekręcanie głowy w jedną stronę,
• drapanie chorego ucha.

Wbity kłos może być powodem infekcji, przerwania błony bębenkowej, utraty słuchu czy równowagi. W przypadku rozprzestrzenienia się infekcji do mózgu może stanowić zagrożenie życia czworonoga.

W przypadku wbitego kłosa należy traktować go jak inne ciało obce i jak najszybciej usunąć. W tym celu konieczna jest interwencja weterynarza.

Nigdy nie usuwaj kłosa trawy z ucha na własną rękę. Może to doprowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, łącznie z utratą słuchu.

Kłos w łapie psa — objawy i dalsze postępowanie

Kłos wbity w łapę psa może powodować:

• zaczerwienienie skóry,
• obrzęk,
• powstanie guzka (szczególnie narażone są przestrzenie międzypalcowe).

Stan zapalny spowodowany obecnością ciała obcego może wywoływać ból, dlatego pies może intensywnie wylizywać lub wygryzać tę okolicę, może także wykazywać kulawiznę na kończynę. Kłos może też wędrować i dawać objawy powyżej lub poniżej miejsca jego wniknięcia. Musisz wiedzieć, że to ciało obce może wywołać poważną infekcję, co może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia psa.

W przypadku podejrzenia występowania ciała obcego w obrębie łapy psa jak najszybciej umów się na wizytę u lekarza weterynarii. Najprawdopodobniej zdecyduje on o usunięciu chirurgicznym kłosa w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Zleci także odpowiednią terapię, w tym antybiotykoterapie.

W przypadku kłosa w łapie twojego psa nie działaj na własną rękę. Nieprofesjonalne próby usunięcia kłosa mogą stanowić zagrożenie rozprzestrzenienia się infekcji i być zagrożeniem dla zdrowia psa, jak i jego życia.

Kłos w nosie psa — objawy i dalsze postępowanie

Objawami obserwowanymi podczas obecności kłosa w nosie psa są:

• kichanie,
• utrudnione oddychanie,
• opuchlizna okolicy nozdrzy,
• różnego rodzaju wydzielina z nosa,
• drapanie okolicy nosa.

Kłos trawy może w tym przypadku spowodować poważne urazy dróg oddechowych, a migrując do płuc może powodować stan zagrożenia życia psa.

W przypadku ciała obcego, w tym kłosa, twojego psa jak najszybciej musi zobaczyć lekarz weterynarii. Zdecyduje on o wprowadzeniu odpowiedniego leczenia i najprawdopodobniej zaleci jego chirurgiczne bądź endoskopowe usunięcie.

Kłos w oku psa — objawy i postępowanie

W przypadku oka kłos trawy może być wbity zarówno w gałkę oczną, jak i powieki. Może to powodować:

• silny ból,
• obrzęk powiek i okolicy oka,
• wypływ z oka,
• wynicowanie tzw. trzeciej powieki,
• drapanie lub ocieranie się w okolicy oka.

Jeśli kłos wbił się w gałkę oczną lub powiekę na skutek ocierania się ciała obcego może dojść do powstawania ubytków i wrzodów na powierzchni oka. W przypadku zakażenia konieczne może być nawet usunięcie gałki ocznej. Dlatego tak ważna jest szybka interwencja i jego usunięcie przez lekarza.

Kłos w skórze psa — objawy i postępowanie

Jeśli kłos utkwił w skórze psa objawem zazwyczaj jest występowanie:

• ropnia,
• zaczerwienienia,
• stanu zapalnego,
• lizania i drapania bolesnego miejsca przez psa.

Zdarza się, że ropień pęknie i wówczas kłos sam wydostanie się razem z ropną wydzieliną. Ostre kłosy wbijają się często w skórę okolicy pachwin — może to powodować dyskomfort i kulawiznę. Podobnie jak w innych przypadkach, kłos wbity w skórę może migrować, powodując zakażenie i poważne konsekwencje zdrowotne dla czworonoga.

Jeśli widzisz kłos na sierści psa jak najszybciej go usuń. Spróbuj też zapobiec lizaniu zmienionej okolicy — zapobiegniesz w ten sposób przemieszczaniu się kłosa. Jak najszybciej skonsultuj też stan Twojego czworonoga z weterynarzem.

Kłos u psa w drogach rodnych — co dalej?

Objawami w przypadku, kiedy kłos wbije się w drogi rodne (wargi sromowe lub penisa) u psa są:

• utrudnione oddawanie moczu,
• lizanie okolicy,
• zaczerwienienie,
• opuchlizna,
• kiedy dojdzie do infekcji: wydzielina z dróg rodnych lub zmieniony kolor moczu.

Podobnie jak w innych przypadkach, wbity w np. penis psa kłos, może migrować do pęcherza moczowego i być źródłem niebezpiecznego zakażenia. Dlatego, jeśli podejrzewasz wbicie się kłosa trawy w narządy rodne u twojego czworonoga, jak najszybciej skonsultuj się u lekarza weterynarii.

Wbity kłos u psa — zapobieganie

W celu zapobiegania wbijaniu się kłosów u psa należy:

1. Unikać wysokich traw na spacerze ogranicza to także kontakt twojego psa z kleszczami.

2. Często kosić trawę w swoim ogrodzie.

3. W okresie wiosenno-letnim zadbać o krótsze podcięcie sierści psa.

Unikaj zatem spacerów w miejscach porośniętych suchą, wysoką trawą, zwłaszcza latem. Po każdym spacerze dokładnie obejrzyj psa, zwracając uwagę na newralgiczne miejsca, takie jak uszy, łapy, nos i przestrzenie międzypalcowe. Psom długowłosym warto regularnie przycinać sierść.  

Jeśli zauważysz jakiekolwiek nietypowe zachowanie zwierzęcia lub niepokojące objawy, natychmiast skonsultuj się z lekarzem weterynarii. 

Kłos u psa: cichy wróg letnich spacerów - podsumowanie 

Kłos trawy to niepozorne, ale niebezpieczne zagrożenie, które może ukrywać się w sierści psa. Najczęściej umiejscawia się w uchu, nosie, łapach lub oczach, wywołując niespecyficzne symptomy, takie jak drapanie, kichanie czy kulawizna. Kluczowa jest czujność właścicieli – po każdym spacerze należy dokładnie obejrzeć zwierzę i sprawdzić, czy ciało obce nie wbiło się w jego skórę, nos, oczy lub uszy. 

Odpowiednia pielęgnacja a także regularne oględziny pupila pozwalają szybko wykryć problem i uniknąć niebezpiecznych komplikacji zdrowotnych.