Kamień nazębny u kota – przyczyny, objawy, zagrożenia

Kamień nazębny u kota – przyczyny 

U każdego zwierzęcia w jamie ustnej odkłada się płytka nazębna złożona z reszek pokarmu i składników śliny. Jest ona stosunkowa łatwa do usunięcia — wystarczające są domowe zabiegi pielęgnacyjne. Zaniedbanie regularnej higieny jamy ustnej sprawia, że płytka nazębna łączy się z solami wapnia, tworząc warstwę twardego kamienia nazębnego. Jest on znacznie poważniejszym problemem, a w terapii niezbędna jest pomoc lekarza weterynarii. 

Kamień na zębach kota – objawy i zagrożenia dla zdrowia 

Zwykle pierwszym objawem zauważanym przez właścicieli jest nieprzyjemny zapach z pyszczka. Po odsunięciu warg kota widoczny może być nagromadzony kamień nazębny i zaczerwienione dziąsła, które w niektórych przypadkach podkrwawiają. Problemy z jedzeniem uwidaczniają się zwykle w późnym stadium, gdy stan zapalny w obrębie jamy ustnej jest już bardzo zaawansowany. Kot może wykazywać też niespecyficzne symptomy bólowe tj. przyjmowanie charakterystycznej pozycji odciążającej, zmiany zachowania i utrata chęci do zabawy. 

Oprócz powikłań w obrębie jamy ustnej tj. zapalenie dziąseł, wypadnięcie zęba czy powstanie bolesnych nadżerek, płytka bakteryjna może wpływać na cały organizm. Mikroorganizmy przedostają się do narządów wewnętrznych — do najczęstszych powikłań należą zapalenia nerek, wsierdzia i uszkodzenia przewodu pokarmowego. 

Jak zapobiegać powstawaniu kamienia nazębnego u kota? 

Aby zapobiec powstaniu kamienia, niezbędne jest regularne usuwanie płytki nazębnej. Najlepszym sposobem zadbania o higienę jamy ustnej jest mycie kocich zębów za pomocą szczoteczki i specjalistycznej pasty. W profilaktyce korzystne jest też stosowanie naturalnych gryzaków, które zmuszają koty do żucia. 

Wprowadzenie regularnego mycia kocich zębów 

Przyzwyczajenie kota do mycia zębów może być czasochłonne, dlatego warto wprowadzić je już nawe wczesnym etapie życia. Zwykle zaczyna się od oswojenia mruczka ze szczoteczką do zębów poprzez skojarzenie jej z pozytywnym bodźcem np. przysmakiem. Sesje treningowe powinny być krótkie, a postępy sowicie nagradzane. Kot stopniowo uczy się akceptować dotyk w okolicy pyszczka, odsuwanie warg, a w końcu ruchy szczoteczką w jamie ustnej. 

Alternatywą dla miękkiej szczoteczki mogą być nakładki na palec lub gaziki. Wybór najlepiej dostosować do preferencji kota. 

Kolejnym etapem będzie wprowadzenie pasty do zębów dla kota. Absolutnie nie wolno używać produktów przeznaczonych dla ludzi! Najlepiej wybrać pastę zawierającą w składzie zarówno substancje abrazyjne, łagodnie ścierające płytkę nazębną i enzymy ułatwiające jej rozbicie. Inną opcją jest samodzielne przygotowanie pasty poprzez rozdrobnienie glinki kaolinowej z niewielką ilością wody. Ten sposób jest najkorzystniejszy finansowo, jednak glinka działa jedynie mechaniczne, co może być niewystarczające u niektórych kotów. 

Kiedy nie myć zębów kota? 

Przeciwskazaniem do samodzielnego mycia zębów kota jest znaczne nagromadzenie kamienia nazębnego, stan zapalny dziąseł i wypadanie zębów. W takiej sytuacji niezbędna jest wizyta w gabinecie weterynaryjnym. Regularną higienę jamy ustnej w domu można wprowadzać po zabiegu wykonanym przez lekarza weterynarii. W przeciwnym razie mycie zębów kota będzie dla niego bardzo bolesne i nie przyniesie efektów. 

Przysmaki dentystyczne dla kota 

Oprócz regularnego mycia korzystne może okazać się wprowadzenie przysmaków zmuszających kota do żucia. Dobrze sprawdzają się naturalne gryzaki np. uszy królicze czy suszone mięso. Niektóre mruczki lubią surowe kawałki mięsa poprzerastane tkanką łączną - taki posiłek może pojawić się w diecie kota trzy razy w tygodniu. Rozwoju kamienia nazębnego zapobiega też zjadanie kości obrośniętych mięsem — jednak ten przysmak może być stosowany jedynie w diecie BARF, w postaci surowej, u kotów mających prawidłowe parametry nerkowe i spokojnie spożywających posiłki. Zwierzęta jedzące bardzo łapczywie mogą się łatwo zakrztusić niedokładnie rozgryzioną kością. Nigdy też nie należy zostawiać kota samego z takim przysmakiem! 

Usuwanie kamienia nazębnego u kota 

Kamienia nazębnego u kota nie da się usunąć w warunkach domowych. Niezbędny jest zabieg w gabinecie weterynaryjnym wykonywany w znieczuleniu ogólnym. Nie warto korzystać z tańszych usług bez sedacji oferowanych np. przez niektórych groomerów - zwierzę jest zwykle bardzo zestresowane w trakcie takiej procedury, a zęby nie zostają dokładnie ocenione i oczyszczone. 

Przed zabiegiem 

Przed usuwaniem kamienia nazębnego niezbędna jest kwalifikacja kota do zabiegu. Absolutnym minimum jest wykonanie badania krwi, ale lekarz weterynarii może zalecić dodatkową diagnostykę. Ma to na celu ocenę stanu zdrowia kota, aby prawidłowo zorganizować znieczulenie i opiekę okołozabiegową. 

Sanacja jamy ustnej kota 

Sanacja polega na usunięciu kamienia nazębnego, najczęściej przy pomocy skalera ultradźwiękowego. Śródzabiegowo wskazane jest wykonanie zdjęć RTG aparatem dedykowanym stomatologii. Pozwala to na całościową ocenę stanu zębów i wychwycenie patologii korzeni będących wskazaniem do ekstrakcji (usunięcia zęba). Takie zmiany mogą być bolesne dla kota, lecz na wczesnym etapie nie będą widoczne w badaniu klinicznym jamy ustnej. 

Opieka nad kotem po zabiegu usuwania kamienia nazębnego 

W pierwszym dniu po zabiegu kot może odczuwać jeszcze skutki znieczulenia tj. zawroty głowy, brak apetytu, ospałość. Należy zapewnić mu ciche i ciepłe schronienie oraz zabezpieczyć kryjówki znajdujące się na wysokości — lepiej, żeby kot z zaburzeniami równowagi nie próbował się do nich dostać. W razie jakichkolwiek wątpliwości lub wyraźnego pogorszenia stanu zwierzęcia należy skonsultować się z lekarzem. 

Kamień nazębny u kota 

Kamień nazębny u kota jest najczęściej występującym problemem stomatologicznym u tego gatunku. Jak w przypadku każdego schorzenia — lepiej zapobiegać niż leczyć. Najlepszym sposobem zadbania o higienę zębów jest wprowadzenie codziennej pielęgnacji i wzbogacenie diety o przysmaki wymagające żucia. Usuwanie kamienia nazębnego odbywa się w znieczuleniu ogólnym u kociego stomatologa.