Źródło: 123rf.com
  • Kot
  • Rasy kotów

Kot somalijski - opis rasy i wszystkie informacje

Opublikowane: 17:11 Przeczytasz w: 14 min

Czy koty somalijskie są dobrymi myśliwymi? Jak długo żyją koty somalijskie? Czy koty somalijskie są inteligentne? I z czego słyną koty somalijskie? Odpowiedzi na wszystkie te pytania, znajdziesz w dzisiejszym artykule!

Spis treści

    Kot somalijski - opis rasy i wszystkie informacje, Źródło: 123rf.com

     

    Koty somalijskie przez wiele lat pozostawały w cieniu swoich krótkowłosych kuzynów. Podczas gdy kot abisyński jest dosyć powszechnie znany, w przypadku somalijskiego nawet wytrawni kociarze mogą mieć problem z odtworzeniem jego sylwetki bez ściągawki. Tym bardziej warto dowiedzieć się więcej na temat tego pięknego i niezwykle bystrego zwierzaka. W naszym artykule przybliżymy zarówno jego sylwetkę, jak i fascynującą historię. 

    Historia rasy kot somalijski 

    W historii felinologii niejednokrotnie zdarzało się, że długowłose „wersje" popularnych kotów o krótkim futerku zostawały ostatecznie uznawane za odrębne rasy. Kot somalijski jest tego doskonałym przykładem. Na przestrzeni lat w renomowanych hodowlach kotów abisyńskich regularnie przychodziły na świat długowłose kociaki. Budziło to konsternację hodowców, którzy ze wszystkich sił starali się zatrzeć ślady swojej hodowlanej „porażki". Nigdy nie dowiemy się, jak wiele kociaków straciło życie w wyniku tych praktyk. W każdym razie niegdyś długowłose abisyńczyki nie mogły być przeznaczone do dalszej hodowli, a obecnie są uznawane za jedne z najpiękniejszych ras kotów

    Dlaczego nazywa się go kotem somalijskim? 

    Nazwa rasy odnosi się do Somalii, czyli kraju położonego w północno-wschodniej Afryce. Warto jednak wiedzieć, że w istocie koty te nie mają nic wspólnego ani z samą Somalią, ani nawet z tym kontynentem. Pochodzą z Zachodu i to tam zyskały największą popularność. 

    Rasa pochodzi od kota abisyńskiego, który według niektórych badaczy ma wywodzić się z Etiopii. Ta z kolei sąsiaduje z Somalią. W celu podkreślenia bliskości tych dwóch ras hodowcy postanowili ochrzcić długowłosą odmianę abisyńczyka właśnie mianem kota somalijskiego. 

    Początki rasy kotów somalijskich 

    Niestety, do dzisiaj nie wiemy na pewno skąd wzięły się koty somalijskie. Obecnie obowiązują dwie teorie pochodzenia rasy. Według pierwszej powstała ona w wyniku spontanicznej mutacji genu odpowiedzialnego za długość włosa. Druga teoria z kolei zakłada bezpośrednią ingerencję człowieka w pulę genetyczną kota abisyńskiego, który po II wojnie światowej, podobnie jak wiele innych ras, był na granicy wyginięcia. Hodowcy robili wszystko, aby wzbogacić pulę genetyczną i ratować rasę. W tym celu dokonywano krzyżówek abisyńczyków z długowłosymi kotami. 

    Z formalnego punktu widzenia kot rasy somalijskiej powstał w drugiej połowie XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Dużą rolę w rozwinięciu rasy odegrali jednak hodowcy z Wielkiej Brytanii. To właśnie z tego kraju w 1953 roku do USA dopłynął długowłosy kot Raby Chuffa. Pochodził on z hodowli kotów abisyńskich o przydomku Raverdale. W jego rodowodzie były jednak luki, które mogły tłumaczyć nietypową długość włosa. Razem z Rabym i jego potomkami recesywny gen długiego włosa zaczął rozprzestrzeniać się po całym świecie. 

    Za matkę chrzestną kotów somalijskich uznawana jest Evelyn Mague. Dopiero ona uznała, że urodzone w miotach kotów abisyńskich długowłose kociaki powinny mieć na wystawach takie same prawa jak koty krótkowłose. 

    Kot somalijski na światowych wystawach 

    The Cat Fanciers' Association, czyli największe amerykańskie stowarzyszenie felinologiczne uznało kota somalijskiego za odrębną rasę w 1976 roku. W latach osiemdziesiątych zaczęto natomiast sprowadzać te koty do Wielkiej Brytanii. Na bazie przedstawicieli amerykańskich hodowli rozpoczęto karierę somalijczyków na starym kontynencie. 

    Do naszego kraju trafiły one w latach dziewięćdziesiątych, jednak nie zyskały w Polsce szczególnej popularności. Kotów somalijskich jest u nas niewiele a rasa uchodzi za dosyć egzotyczną. Z kolei w krajach anglosaskich (w tym także w Australii) przebiły one popularnością swoich abisyńskich przodków. 

    Długowłosa odmiana kota abisyńskiego. Jak wygląda kot somalijski? 

    Kot somalijski został przez FIFe zakwalifikowany do grupy IV, czyli kotów syjamskich i orientalnych, obok Lykoi, czy kotów syjamskich, pod kodem ESM: SOM. Według wzorca są to koty o smukłym i proporcjonalnym ciele z dobrze rozwiniętymi mięśniami. 

    Budowa ciała

    • Kot średniej wielkości do dużego, z dobrze umięśnionym ciałem. 
    • Sylwetka harmonijna i zrównoważona, bez żadnych wyraźnych cech masywności. 
    • Nogi długie, szczupłe i dobrze umięśnione, proporcjonalne do reszty ciała. 
    • Łapy powinny być owalne, z pięknymi palcami. 

    Głowa

    • Głowa ma kształt klinowaty, szeroka u podstawy, stopniowo zwęża się do czubka. 
    • Kość nosowa wygięta, tworzy delikatny łuk. 
    • Oczy duże, migdałowate i lekko skośne. Preferowane są kolory od zielonych do złocisto-żółtych. 
    • Uszy średniej wielkości, szeroko osadzone, z zaokrąglonymi końcami. 

    Ogon

    • Ogon kotów somalijskich powinien być długi, proporcjonalny do ciała. 
    • Powinien być dobrze owłosiony i zwężać się ku końcowi. 

    Szata i umaszczenie kota somalijskiego 

    Koty somalijskie mają półdługą sierść, która w okolicach barków jest nieco krótsza. W dotyku futro jest bardzo miękkie, gładkie i gęste, często określane jako pluszowe. Pożądaną cechą na wystawach jest pokaźny kołnierz wokół szyi oraz „portki" na tylnych nogach. Kot somalijski ma charakterystyczne poprzeczne prążki na włosach okrywowych. Cechę tę określa się jako ticking. Wzorcowo każdy z włosów powinien mieć czarne zakończenie. 

    Dopuszczalne odmiany barwne to: 

    odmiany podstawowe: 

    • dzikie – zwane również zajęczym lub klasycznym. Futro w odcieniu czerwonego brązu na brzoskwiniowym podszyciu. Prążki na włosach są czarne. 
    • niebieskie – futro szaroniebieskie na jasnobeżowym podszyciu. Ticking jest ciemnoszary. 
    • rude (sorrel) – futro jasnomiedziane z rudym odcieniem na morelowym podszyciu. Prążki ciemnoczerwone. 
    • płowe (fawn) – beżowe futro na jasnokremowym podszyciu. Kremowy ticking. 

    odmiany srebrzyste (wydają się jaśniejsze od podstawowych, ponieważ ticking pojawia się tylko w górnej połowie włosów). 

    • czarno-srebrzyste – srebrzystobiałe futro z czarnymi prążkami 
    • rudo-srebrzyste – futro srebrzystobiałe z czekoladowymi prążkami 
    • niebiesko-srebrzyste – futro srebrzystobiałe ze stalowoniebieskimi prążkami 
    • płowo- srebrzyste – futro srebrzystobiałe z kremowymi prążkami. 

    Istotne jest to, że kot somalijski dojrzewa bardzo długo. Ostateczne umaszczenia może uzyskać dopiero w wieku około dwóch lat. Różni go to od kota abisyńskiego, któremu zajmuje to nieco mniej czasu. 

    Kot somalijski - opis rasy i wszystkie informacje, Źródło: 123rf.com

    Jaki charakter ma kot somalijski?

    Kot somalijski to typowy przedstawiciel rasy orientalnej. Jest nie tylko niesamowicie energiczny, ale także zawsze gotowy do działania i pracy z człowiekiem. Wymaga nie tylko regularnych zabaw, które pozwolą na zaspokojenie podstawowego cyklu łowieckiego. Potrzeba mu również stymulacji intelektualnej. Pozostawiony sam sobie szybko zacznie dawać dopominać się o uwagę w sposób, który nie wszystkim opiekunom przypadnie do gustu. 

    Somalijczyk jest bardzo wokalnym kotem. Jego głos jest miękki i delikatny, jednak bardzo dobrze słyszalny z każdej części domu. Podobnie jak jego kuzyni, koty abisyńskie, jest bardzo przyjacielski i empatyczny. Lubi spędzać czas z człowiekiem. Chętnie towarzyszy w domowych czynnościach. 

    Przedstawiciel tej rasy to ciekawski kot, który źle znosi samotność. Nie będzie czuł się dobrze w domu, który pustoszeje na wiele godzin. W większości przypadków dobrze odnajduje się w towarzystwie drugiego kota. Warunkiem jest jednak dobra socjalizacja kota oraz przemyślany proces zapoznania nowego członka rodziny z rezydentem. 

    Jak dbać o koty somalijskie? 

    Opieka nad kotem somalijskim nie jest szczególnie trudnym zadaniem dla zaangażowanego opiekuna. Poniżej opowiemy nie tylko o tym jak dbać o jego futro, ale także na jakie kwestie zdrowotne zwrócić największą uwagę. 

    Jak pielęgnować sierść kota somalijskiego 

    W porównaniu z innymi rasami długowłosymi somalijczyk nie jest szczególnie trudny w pielęgnacji. Wszystko ze względu na rzadki i bardzo delikatny podszerstek. Przedstawiciele tej rasy prawie nie linieją, dlatego nie ma potrzeby wyczesywania ich narzędziem typu Furminator. Zdecydowanie lepiej sprawdzi się delikatna szczotka z naturalnego włosia. 

    Oczywiście tak jak u wszystkich kotów trzeba dbać również o czystość uszu i regularne przycinanie pazurów. Do tego ostatniego przydadzą się specjalne nożyczki dostępne w większości sklepów zoologicznych. Jeżeli nie czujesz się na siłach, żeby zrobić to samodzielnie, możesz poprosić o pomoc lekarza lub technika weterynarii. 

    Pamiętaj także o regularnych szczepieniach ochronnych przeciwko chorobom zakaźnym. Wykonujemy je nie tylko w okresie kocięcym, ale także po roku a następnie co dwa-trzy lata. 

    Na co chorują koty somalijskie? 

    Zdrowie kota somalijskiego na ogół jest dobre. Średnia długość życia w tej rasie wynosi od 13 do 15 lat. Wielu jej przedstawicieli dożywa nawet dwudziestego roku życia. Tak jak większość kotów rasowych, somalijczyki są jednak narażone na kilka chorób przenoszonych genetycznie. 

    • Syndrom słabnących kociąt – zjawisko to jest wynikiem krzyżowania kotów bez znajomości genetyki. Pojawia się w momencie, kiedy występuje niezgodność grupy krwi matki i kociąt. Wówczas wraz z siarą maluchy przyjmują przeciwciała skierowane przeciwko własnym czerwonym krwinkom. Może to doprowadzić nawet do śmierci całego miotu. 
    • Postępujący zanik siatkówki (PRA) – ta choroba genetyczna prowadzi do stopniowego obumierania komórek siatkówki. Z czasem wzrok kota pogarsza. W niektórych przypadkach dochodzi nawet do pełnej ślepoty. 
    • Amyloidoza – to bardzo rzadka choroba, która u kotów somalijskich pojawia się częściej niż u innych ras. Występuje w wyniku gromadzenia się białka amyloidu w różnych narządach. Choroba może dotknąć narządów takich jak nerki, wątroba, jelita, śledziona, serce, a także skóra. U kotów najczęściej atakuje nerki. 
    • Niedobór kinazy pirogronianowej (PK) – dziedziczna choroba enzymatyczna. Enzym kinazy pirogronianowej jest niezbędny do przekształcania glukozy w energię. Jego niedobór prowadzi do niedokrwistości. Niestety, to schorzenie nie jest wyleczalne. W niektórych przypadkach stan pacjenta można nieco poprawić poprzez transfuzję krwi. 

    Chociaż kot somalijski to rasa stosunkowo zdrowa, to jednak może dotknąć go kilka naprawdę ciężkich, często śmiertelnych chorób. Właśnie dlatego tak istotny jest wybór źródła, z którego kupujemy kociaka. Odpowiedzialny hodowca systematycznie wykonuje stosowane badania i wyklucza z planu hodowlanego osobniki obciążone nieprawidłowymi genami. 

    Oszczędzanie na kociaku i korzystanie z usług pseudohodowcy może mieć skutki o wiele poważniejsze niż jedynie choroby skórne i inne skutki doraźnego zaniedbania zwierzęcia. 

    Jak karmić kota somalijskiego? 

    Jeżeli zależy ci na dobrym zdrowiu swojego pupila z pewnością chcesz zapewnić mu odpowiednią dietę. W przypadku kota somalijskiego bardzo ważne jest to, aby dostarczana podaż kalorii była wystarczająca do pokrycia zapotrzebowania energetycznego, które jest niemałe. Te zwierzęta są w ciągłym ruchu, dlatego mogą wymagać nieco większych porcji niż z natury spokojne i lekko flegmatyczne koty brytyjskie. 

    Młode koty, do ukończenia pierwszego roku życia, powinny jeść zgodnie z zasadą ad libitum, czyli na zawołanie. Rosnący organizm może potrzebować naprawdę dużej ilości pokarmu. Kociaki nierzadko domagają się porcji nawet trzy razy większej od tej sugerowanej przez producenta. Nie powinno cię to niepokoić. O ile kot nie tyje, niech je ile chce. 

    Oczywiście w takich okolicznościach niezwykle istotna jest jakość pokarmu! Wybieraj dobrą karmę dla kotów o wysokiej zawartości mięsa, pozbawioną zbóż, cukru i sztucznych wzmacniaczy smaku. Podawaj niewielkie porcje kilka razy dziennie – to model żywienia najbardziej zbliżony do naturalnego.

     

    Czy koty somalijskie są dobrymi myśliwymi?

    Koty somalijskie są potomkami abisyńskich kotów, które historycznie były wykorzystywane do polowania na gryzonie w Etiopii. Dzięki swoim genetycznym korzeniom, somalijskie koty mają instynkt myśliwski i często lubią polować na różne małe zwierzęta, takie jak myszy czy ptaki. Jednak ich zdolności myśliwskie mogą się różnić w zależności od indywidualnego temperamentu i środowiska, w którym żyją.

    Jak długo żyją koty somalijskie?

    Koty somalijskie mogą żyć przeciętnie od 12 do 15 lat, choć niektóre mogą dożyć nawet 18 lat lub więcej przy odpowiedniej opiece i zdrowym trybie życia. Regularna opieka weterynaryjna, właściwa dieta i aktywność fizyczna mogą przyczynić się do zdrowego i długiego życia tych kotów.

    Czy koty somalijskie są inteligentne?

    Tak, koty somalijskie są uznawane za inteligentne zwierzęta, znane z ciekawości, zręczności i zdolności do rozwiązywania prostych problemów. Ich inteligencja sprawia, że są też łatwe w szkoleniu i mogą szybko nauczyć się różnych trików oraz sposobów interakcji z ludźmi. 

     

    Z czego słyną koty somalijskie?

    Koty somalijskie słyną przede wszystkim z pięknego i długiego futra o charakterystycznej gęstości i miękkiej fakturze, co nadaje im elegancki wygląd. Ponadto są znane z inteligencji, ciekawości oraz przyjaznego i aktywnego temperamentu.

     

    Czy koty somalijskie mogą mieć niebieskie oczy? 

    Koty somalijskie zazwyczaj mają jasnobrązowe lub zielone oczy, które pasują do ich koloru futra. Niebieskie oczy nie są typowe dla tej rasy, jednak mogą wystąpić w wyniku krzyżowania z innymi rasami, które posiadają tę cechę.

    Kot somalijski - opis rasy i wszystkie informacje, Źródło: 123rf.com

    Dla kogo kot somalijski? 

    Charakter kota somalijskiego sprawia, że jest on wyjątkowo uniwersalnym przyjacielem. Dobrze sprawdzi się zarówno w domu aktywnego singla, jak i spokojnej rodziny z dziećmi. Warunkiem jest to, że opiekun ma świadomość potrzeb rasy 

    Somalijczyk jest aktywnym zwierzęciem. Potrzebuje nie tylko zabawek, ale także człowieka, który będzie je animował. Wysokie i skomplikowane drapaki, czy nawet kocia autostrada to rozwiązania praktyczne i potrzebne. Pozostawiony wśród nich samotny kot będzie jednak zestresowany i sfrustrowany. 

    Dobrym rozwiązaniem będzie wprowadzenie tego zwierzaka do domu, w którym są inne koty lub po prostu zakup parki. Kot somalijski dobrze dogaduje się także z psami. W przypadku mniejszych zierząt, takich jak świnki morskie, czy króliki warto zadbać o to, aby kontakt odbywał się pod nadzorem. Instynkt łowczy somalijczyka nie jest bardziej rozwinięty niż u innych kotów. Mimo wszystko nawet w zabawie może on zrobić pazurem krzywdę niewielkiemu zwierzakowi. 

    W przypadku osób starszych somalijczyk może okazać się po prostu zbyt energetycznym towarzyszem. Jeżeli jednak przyszły opiekun jest świadomy i aktywny nie ma przeszkód przed zrealizowaniem takiego połączenia. 

     

    Kot somalijski – podsumowanie 

    Kot somalijski i kot abisyński to bardzo bliscy kuzyni. Ich drogi hodowlane w pewnym momencie bardzo wyraźnie się rozeszły. Współczesne somalijczyki są rasą stosunkowo nową, która powstała w Stanach Zjednoczonych w drugiej połowie XX wieku. W Polsce kot somalijski nie jest szczególnie popularny, jednak ma swoją grupę wielkich miłośników. Jeżeli chcesz wejść w posiadanie przedstawiciela tej rasy, koniecznie wybierz sprawdzonego hodowcę. Nieprawidłowy dobór genów może bowiem doprowadzić do chorób genetycznych, które nierzadko kończą się przedwczesną śmiercią zwierzęcia. 

    Bibliografia
    1. Bailey Nancy J., „Somali” [w:] M. Siegal (red.), „The Cat Fanciers’ Association Complete Cat Book”, New York 2004
    2. Pickeral T., „Piękne koty. Ilustrowana historia ras”, Warszawa 2014

    Oceń artykuł

    Ogólna ocena: 0,0 | liczba ocen: 0
    0/400

    Brak komentarzy

    Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tego artykułu.