Znaleziony kot — co robić, gdzie dzwonić?

Zabezpieczenie kota 

Zabezpieczenie znalezionego kota nie zawsze jest łatwe. Niektóre ufne mruczki pozwolą się wziąć na ręce i przenieść w bezpieczne miejsce. Warto jednak pamiętać, że zachowanie przestraszonego kota czasem trudno przewidzieć i należy dokładnie przemyśleć "akcję ratunkową". 

Jednym ze sposobów jest zwabienie kota na jedzenie do pomieszczenia, w którym można go zamknąć np. garażu, szopki na narzędzia czy klatki schodowej. Następnym krokiem jest złapanie kota do klatki czy transportera lub skontaktowanie się ze strażą miejską albo schroniskiem. 

Jeśli sytuacja nie pozwala na bezdotykowe zabezpieczenie kota, można spróbować go złapać po zwabieniu jedzeniem. Warto uszykować klatkę, transporter, karton lub chociaż ręcznik, który pozwoli na zawinięcie kota w „burrito". Należy zachować spokój i unikać gwałtownych ruchów. 

Jeśli kot jest nerwowy i nie pozwala do siebie podejść, NIE należy go gonić i przytrzymywać na siłę. Przerażony najprawdopodobniej ucieknie na oślep, co znacznie utrudni jego odnalezienie. W takich sytuacjach najlepszym rozwiązaniem jest klatka-łapka, którą często można wypożyczyć z fundacji lub schroniska. Kot zwabiony do niej jedzeniem, sam uruchamia mechanizm zamykający klatkę. Do czasu ustawienia łapki, warto zostawić na miejscu jedzenie, by mruczek się nie oddalił. 

Kto może pomóc? 

Nie każdy ma możliwość zabezpieczenia kota i zaopiekowania się nim do czasu znalezienia właściciela lub nowego domu. Warto wiedzieć, do kogo można zwrócić się o pomoc. 

Straż miejska 

W niektórych miastach zabezpieczaniem bezdomnych kotów zajmuje się straż miejska. W takim przypadku znalezienie zwierzaka można zgłosić pod numer 986. Należy podać adres i dokładnie opisać okoliczności (miejsce znalezienia, ogólny stan kota i jego stosunek do ludzi, podjęte czynności). W miarę możliwości warto pozostać z kotkiem do czasu przyjazdu patrolu. 

Schronisko dla zwierząt 

Schronisko dla zwierząt ma obowiązek przyjąć kota lub psa znalezionego na terenie gminy, z którą ma podpisaną umowę. Można się z nim kontaktować w przypadku zaginionych zwierząt. Niektóre miejsca same odławiają koty, czasami trzeba zadzwonić do straży miejskiej lub organizować transport na własną rękę. 

Nawet w przypadku zabezpieczenia zwierzęcia w prywatnym domu lub fundacji, warto powiadomić schronisko. Często jest to pierwsze miejsce, do którego zwracają się opiekunowie zaginionego pupila. 

Fundacje 

Pomoc w zabezpieczeniu kota i poszukiwaniu opiekuna oferują też fundacje. Warto jednak pamiętać, że najczęściej są to niewielkie organizacje prowadzone przez osoby prywatne w czasie wolnym. Fundacja nie zawsze będzie mogła szybko zareagować — w sytuacjach zagrożenia zdrowia lub życia zwierzaka lepiej kontaktować się ze strażą miejską, schroniskiem lub samodzielnie zorganizować pomoc lekarza weterynarii. 

Lekarz weterynarii 

Lekarze weterynarii zwykle nie zajmują się zabezpieczaniem bezdomnych kotów — wyjątkiem są osoby współpracujące ze schroniskami dla zwierząt lub zatrudnione przez gminę. Dzwoniąc do prywatnej praktyki weterynaryjnej, nie otrzyma się pomocy w złapaniu zwierzęcia. Można jednak zawieźć tam zwierzę, by lekarz weterynarii sprawdził chip u kota i udzielił pierwszej pomocy. 

Social media 

Internet daje ogromne możliwości komunikacji. Media społecznościowe są coraz częściej używane do poszukiwania właściciela zaginionego zwierzęcia. Post o znalezionym kocie powinien zawierać ważne informacje tj.: 

• czas i miejsce znalezienia, 
• opis kota, cechy charakterystyczne, numer chipa/tatuażu, 
• obecne miejsce przebywania zwierzęcia (prywatny dom, schronisko, fundacja), 
• kontakt do osoby tymczasowo odpowiedzialnej za kota, 
• zdjęcie. 

Oprócz ogłoszenia w internecie warto w okolicy znalezienia kotka porozwieszać plakaty. 

Opieka nad kotem 

Decydując się na zabezpieczenie kota we własnym domu, należy zapewnić mu odpowiednią opiekę. Równocześnie warto pamiętać o bezpieczeństwie ludzi i zwierząt rezydentów. 

Koty dorosłe 

Znalezionego kota należy bezwzględnie odizolować w jednym pomieszczeniu (np. w łazience), zwłaszcza jeśli w domu są już inne zwierzęta. Mruczek może być chory i zarazić rezydentów, nawet jeśli nie widać tego na pierwszy rzut oka. Z uwagi na pasożyty, wirusy i bakterie warto obsługiwać kota w jednorazowych rękawiczkach i zawsze dokładnie myć ręce. Niezbędna jest wizyta u lekarza weterynarii. 

Kot powinien mieć zapewnioną kryjówkę. Zwierzęta w nowym miejscu często są zestresowane — zwykły karton pomoże mu odzyskać spokój. Warto ustawić kuwetę — w przypadku braku żwirku można wykorzystać piasek lub nawet ziemię ogrodową. Koniecznie należy zapewnić zwierzęciu dostęp do wody i jedzenia. Najlepszym wyborem jest dobrej jakości karma mokra dla kotów — alternatywnie można podać kawałek surowego lub gotowanego mięsa. Mleko jest nieodpowiednie — u dorosłych kotów może spowodować niestrawność, wymioty i biegunki. 

Kocięta 

W przypadku znalezienia kociaka opieka nad nim będzie zdecydowanie bardziej wymagająca. W takiej sytuacji najlepiej jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii, który oszacuje wiek małego kotka i doradzi najlepszy sposób opieki. Ustali też terminy odrobaczania i szczepień ochronnych. W miejscu znalezienia kociaka warto poszukać matki karmiącej i rodzeństwa. 

Kotki otwierają oczy dopiero około 2 tygodnia życia. W Polsce legalne jest usypianie ślepych miotów — to trudna decyzja, lecz warto ją rozważyć, zwłaszcza jeśli młode są słabe i wykazują objawy choroby. Bez matki mają niewielkie szanse na przeżycie. 

Młode koty do 6 tygodnia życia samodzielnie nie regulują temperatury ciała, a ich wychłodzenie jest bardzo niebezpieczne. Niezbędny jest termofor lub mata grzewcza i kontrola ciepłoty ciała, która powinna wynosić 38-39 stopni Celsjusza. 

Kociak zaczyna jeść samodzielnie około 4 tygodnia życia. Do czasu całkowitego przestawienia na pokarmy stałe, konieczne jest karmienie kota z butelki. Należy wykorzystać do tego specjalistyczne mleko dla kociąt (dostępne np. w lecznicach weterynaryjnych), podgrzane do temperatury ciała kota. Młode należy karmić małymi porcjami, co 2-3 godziny, także w nocy. Zwierzę musi znajdować się w pozycji mostkowej — ułożenie kociaka na plecach grozi zachłyśnięciem. Po każdym posiłku należy wymasować brzuszek i okolicę krocza mokrą ściereczką, co stymuluje wypróżnianie. 

Oznakowanie zwierząt 

Niestety w Polsce oznakowanie zwierząt domowych przy pomocy podskórnych chipów jeszcze nie jest obowiązkowe. Mimo to warto zadbać o zachipowanie swojego pupila i zarejestrowanie indywidualnego numeru w bazie. W przypadku znalezienia takiego zwierzęcia umożliwia to szybki kontakt z właścicielem. Dzięki temu kot ze schroniska może szybciej wrócić do domu.