Shar pei

To na pewno jedna z najbardziej rozpoznawalnych ras psów na świecie, charakteryzująca się unikalnym wyglądem z licznymi fałdami skórnymi i niebieskim językiem. Ten chiński pies o starożytnym rodowodzie łączy w sobie niezależność orientalnego charakteru z oddaniem psów rodzinnych. Oprócz swojego egzotycznego wyglądu, ma złożoną osobowość, która wymaga zrozumienia i cierpliwości od właściciela. Nazwa "shar pei" w języku chińskim oznacza "skórę rekina" lub "skórę piaskową", co doskonale opisuje teksturę jego krótkiej, ostrej w dotyku sierści. Ta rasa, która niegdyś była na skraju wyginięcia, dziś cieszy się stałą popularnością wśród miłośników psów na całym świecie, również w Polsce.

Pochodzenie i historia rasy shar pei

Warto poznać historię tej niezwykłej rasy, gdyż sięga ona starożytnych Chin i jest równie fascynująca, co wygląd "pomarszczonych psów". Przez wieki czworonogi te przechodziły przez dramatyczne wzloty i upadki, od bycia cenionymi towarzyszami po niemal całkowite wyginięcie. Dziś są żywym dowodem na to, jak determinacja miłośników rasy może uratować dziedzictwo genetyczne od zapomnienia.

Skąd się wzięła rasa shar pei?

Jest to jedna z najstarszych ras psów, której historia sięga czasów dynastii Han (206 p.n.e.-220 n.e.). Pierwsze shar peie pojawiły się w południowochińskiej prowincji Guangdong, obecnie najludniejszej prowincji Chin, położonej nad Morzem Południowochińskim. Przodkami shar peia mają być mastif tybetański i chow chow, co tłumaczy charakterystyczny niebieski język obecny u obu ras.

W starożytnych Chinach pies tej rasy pełnił różnorodne funkcje - był psem myśliwskim, stróżującym i pracującym na farmach. Selekcja hodowlana skupiała się na wyborze najbardziej inteligentnych, łatwych w układaniu i chętnych do pracy osobników. Niestety, część psów była również wykorzystywana jako źródło pożywienia, gdyż ich mięso uchodziło za przysmak w niektórych regionach Chin.

Najbardziej dramatyczny okres w historii rasy nastąpił po dojściu do władzy Komunistycznej Partii Chin, która wydała dekret uznający shar pei za dobro luksusowe. Właścicieli obłożono horrendalnymi podatkami, co doprowadziło do niemal całkowitego wyginięcia rasy. W latach 70. XX wieku shar pei trafił do Księgi Rekordów Guinnessa jako najmniej liczna rasa psów na świecie - pozostało zaledwie 45 osobników. Jej odbudowy podjął się sędzia kynologiczny z Hong Kongu - Matgo Law.

Niebieski język shar pei - dziedzictwo po chow chow

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech tych psów jest niebieski lub niebieskoczarny język, który dzieli z chow chow. W starożytnych Chinach wierzono, że niebieskawy język posiada magiczne właściwości i moc odstraszania złych duchów. Ta cecha jest wyraźnym dowodem pokrewieństwa genetycznego obu ras.

Zgodnie z wzorcem rasy, język, podniebienie, dziąsła i wargi shar pei powinny być niebieskoczarne. Dopuszczalne są różowe plamy na języku, jednak całkowicie różowy język jest wysoce niepożądany. U psów o rozjaśnionym umaszczeniu język może mieć kolor lawendowy, co również jest akceptowalne.

Niebieski język u shar pei nie wpływa na jego zdrowie ani funkcje - to czysto kosmetyczna cecha rasowa, która jednak stanowi jeden z najważniejszych elementów identyfikacji czystej krwi tej rasy.

Jak shar pei trafił do Polski?

Shar pei dotarł do Polski stosunkowo późno, dopiero w połowie lat 80. XX wieku. Wcześniej rasa była praktycznie nieznana w krajach bloku wschodniego ze względu na ograniczenia polityczne i trudności w imporcie psów z krajów zachodnich.

Pierwszy shar pei w Polsce wzbudził ogromne zainteresowanie ze względu na swój egzotyczny wygląd i nietypową historię. Początkowo hodowla rozwijała się powoli, głównie z powodu wysokich kosztów importu i niewielkiej dostępności psów hodowlanych wysokiej jakości.

Dziś shar peie w Polsce to rasa dość znana, choć nadal nielicznie reprezentowana na wystawach. Polska hodowla skupia się głównie na typach horse coat i brush coat, zgodnie z międzynarodowym wzorcem FCI. Rosnąca świadomość o wymaganiach rasy sprawia, że shar pei trafia do coraz bardziej świadomych właścicieli.

Wygląd shar pei i wzorzec rasy

Shar pei to pies o absolutnie unikatowym wyglądzie, który nie może być pomylony z żadną inną rasą. Charakterystyczne fałdy skórne, hipopotamia kufa i niebieski język tworzą niepowtarzalny wizerunek tej chińskiej rasy. Pomimo swojego "pomarszczonego" wyglądu, shar pei powinien zachować proporcjonalną i harmonijną sylwetkę psa średniej wielkości.

Jak wygląda shar pei? Charakterystyka rasy

Pies shar pei to zwarte, dobrze zbudowane zwierzę o charakterystycznej sylwetce przypominającej nieco hipopotama. Najważniejszymi cechami rasowymi są liczne zmarszczki na głowie i kufa przywodząca na myśl pysk hipopotama. Głowa jest dość duża w stosunku do tułowia, z płaską i szeroką mózgoczaszką oraz charakterystycznymi fałdami skórnymi.

Oczy shar pei są ciemne, migdałowate i niewielkie, o charakterystycznym smutnym wyrazie. Uszy bardzo małe, grube, o kształcie trójkąta równobocznego, szeroko i wysoko osadzone na głowie. Kluczową cechą jest ich położenie - końce powinny być skierowane w stronę oczu i ściśle przylegać do głowy.

Tułów shar pei jest zwarty, z dobrze rozłożonymi proporcjami. U dorosłych psów fałdy skórne powinny znajdować się jedynie w okolicy kłębu i nasady ogona - nadmierne fałdy na tułowiu i kończynach są niepożądane. Ogon jest charakterystycznie wysoko osadzony, gruby u nasady i noszony zakręcony na grzbiecie lub na boku.

Rozmiary: wzrost i waga shar pei

Shar pei to pies średniej wielkości o wyraźnym dymorfizmie płciowym. Zgodnie ze wzorcem FCI nr 309, wzrost w kłębie wynosi 44-51 cm dla obu płci, przy czym samce są zwykle większe i masywniejsze od suk. Waga dorosłego shar pei waha się od 18 do 25 kg, w zależności od płci i budowy ciała.

Proporcje ciała są bardzo ważne - wzrost w kłębie powinien być mniej więcej równy długości tułowia od stawu barkowego do guza siedzeniowego. Długość kufy powinna odpowiadać długości mózgoczaszki, co tworzy charakterystyczną proporcję głowy.

Shar pei powinien sprawiać wrażenie psa zwartego i mocnego, ale nie masywnego. Nadwaga jest szczególnie szkodliwa dla tej rasy, gdyż obciąża stawy i może prowadzić do problemów zdrowotnych. Właściwa kondycja fizyczna to klucz do zdrowia i długowieczności shar pei.

Typy sierści - horse coat, brush coat i bear coat

Shar pei występuje w trzech typach sierści, choć oficjalnie wzorzec FCI uznaje tylko dwa z nich. Różnice w typie szaty wpływają nie tylko na wygląd, ale też na pielęgnację i nawet zachowanie się fałdów skórnych podczas wzrostu psa.

Horse coat to najkrótszy i najbardziej charakterystyczny typ sierści shar pei. Włos ma długość 1-1,5 cm, jest sztywny, ostry w dotyku i przypomina teksturą sierść konia głaskaną pod włos. Psy z horse coat najszybciej tracą fałdy podczas dorastania i wymagają mniej intensywnej pielęgnacji. W okresie zimowym mogą potrzebować dodatkowego ocieplenia.

Brush coat charakteryzuje się nieco dłuższą sierścią (1,5-2,5 cm), która jest bardziej miękka niż horse coat. Psy z tym typem szaty zachowują więcej fałdów w wieku dorosłym i są nieco łatwiejsze w pielęgnacji. Brush coat zapewnia lepszą ochronę przed zimnem i jest częściej spotykany w klimacie umiarkowanym.

Bear coat to typ sierści nieuznawany przez wzorzec FCI, gdzie włos jest dłuższy niż 2,5 cm i miękki. Jest dziedziczony recesywnie i uważany za pozostałość genetyczną po chow chow. Choć bear coat nie jest zgodny ze wzorcem wystawowym, psy z taką sierścią mogą być wspaniałymi towarzyszami rodzinnymi.

Umaszczenia shar pei (shar pei blue, czarny, szary)

Shar pei występuje w bardzo szerokim spektrum umaszczenia, przy czym wszystkie kolory powinny być jednolite na całym ciele. Wzorzec dopuszcza każde jednolite umaszczenie z wyjątkiem białego, choć ogon i tylne strony ud mogą być jaśniejsze.

Shar pei blue to jedno z najbardziej pożądanych umaszczenia, charakteryzujące się różnymi odcieniami niebiesko-szarego koloru. Może to być jasny niebieski, stalowy czy ciemny grafitowy. Shar pei blue często ma również niebieskie lub szare oczy, co podkreśla jego wyjątkowy wygląd.

Czarny shar pei występuje w odcieniach od głębokiej czerni po czarny z brązowym nalotem. Czarne umaszczenie jest klasyczne i podkreśla muskulaturę psa oraz kontrast z niebieskim językiem.

Shar pei szary może mieć różne odcienie szarości - od jasnego srebrnego po ciemny grafitowy. Szare umaszczenie często przechodzi w niebieskie odcienie, tworząc piękne przejścia kolorystyczne.

Inne popularne umaszczenia to kremowy, czerwony, brązowy, biszkoptowy i czekoladowy. Niedopuszczalne są umaszczenia pręgowane, łaciate, czarne podpalane czy całkowicie białe przekraczające minimalne znaczenia.

Charakter i usposobienie shar pei

Charakter shar pei jest równie wyjątkowy jak jego wygląd. To pies o złożonej osobowości, który może być równocześnie niezależny i przywiązany, spokojny i czujny, łagodny i nieustępliwy. Zrozumienie jego natury jest kluczowe dla każdego potencjalnego właściciela, gdyż shar pei to zdecydowanie nie jest rasa dla każdego.

Czy shar pei jest groźny?

Shar pei nie jest psem groźnym z natury, jednak jego specyficzny charakter może być źródłem nieporozumień. To pies spokojny i zrównoważony, który rzadko przejawia nieuzasadnioną agresję wobec ludzi. Jest jednak nieufny wobec obcych i ma silny instynkt terytorialny, co czyni go doskonałym stróżem.

Shar pei charakteryzuje się tym, że nie szczeka bez powodu - swoje niezadowolenie wyraża charakterystycznym "fukaniem" przez nos. Jest odważny i nieprzekupny, a gdy poczuje zagrożenie dla swojej rodziny, nie zawaha się jej bronić. Ważne jest jednak, aby nie mylić naturalnej czujności z agresywnością.

Problemem może być skłonność shar pei do pamiętliwości - pies, z którym się poróżnił, może pozostać jego wrogiem do końca życia. Dlatego tak ważna jest wczesna socjalizacja i kontrolowanie kontaktów z innymi psami. Prawidłowo wychowany shar pei może pokojowo współegzystować z innymi zwierzętami, choć ze względu na silną osobowość nigdy się im nie podporządkuje.

Charakter shar pei - pies jednego pana

Shar pei to klasyczny "pies jednego pana", który - choć potrafi kochać całą rodzinę i pilnować jej - wybiera sobie jedną osobę, z którą ma najsilniejszą więź. Ta osoba staje się jego bezwzględnym autorytetem i jedyną, której polecenia będzie wykonywał bez wahania. W stosunku do pozostałych członków rodziny będzie łagodny i przywiązany, ale nie tak posłuszny.

Ta cecha sprawia, że shar pei może wydawać się uparty i trudny w szkoleniu, szczególnie gdy pracuje z nim ktoś inny niż jego "wybrany właściciel". Pies ten ma silną osobowość i lubi być niezależny - przypomina pod tym względem kota, który chodzi własnymi drogami.

Shar pei nie jest rasą, która desperacko potrzebuje uwagi i aktywności. Równie chętnie spędzi dzień na długim spacerze, jak i na leniuchowaniu w domu. Ma to swoje zalety podczas złej pogody - w deszcz czy mróz wystarczą mu krótkie spacery dla załatwienia potrzeb fizjologicznych.

Shar pei a dzieci i inne zwierzęta

W stosunku do dzieci ze swojej rodziny shar pei jest cierpliwy i łagodny, choć nie jest to rasa szczególnie polecana dla najmłodszych. Małe dzieci mogą nie umieć odpowiednio obchodzić się z psem o tak silnej osobowości, a shar pei nie toleruje bezpłodnych żartów czy przesadnej familiarności.

Rasa ta najlepiej sprawdza się z dziećmi starszymi, które potrafią szanować jego przestrzeń i rozumieć sygnały wysyłane przez psa. Może być wspaniałym towarzyszem zabaw, ale zawsze na własnych warunkach. Nie będzie aportował piłki na zawołanie, ale może wykazać się atawistycznym odruchem pogoni za kotem lub ptakiem.

Współżycie z innymi psami może być problematyczne, szczególnie z przedstawicielami tej samej płci. Shar pei najlepiej czuje się wśród "kumpli" tej samej rasy lub jako jedyny pies w domu. Jeśli planujemy trzymać dwa shar pei, należy uważać szczególnie na dwa samce, które mogą wchodzić w konflikty terytorialne.

Z innymi zwierzętami domowymi shar pei może żyć w zgodzie, pod warunkiem odpowiedniej socjalizacji od szczenięcia. Jednak jego niezależna natura sprawia, że nigdy nie będzie się podporządkowywał innym zwierzętom w domu.

Zdrowie psa rasy shar pei

Wbrew powszechnym opiniom, shar pei nie jest psem szczególnie chorowitym - ma swoje charakterystyczne schorzenia, podobnie jak każda rasa. Znajomość typowych problemów zdrowotnych tej rasy pozwala na ich wczesne wykrywanie i odpowiednią profilaktykę. Kluczowa jest współpraca z doświadczonym lekarzem weterynarii, który zna specyfikę rasy.

Najczęstsze choroby shar pei

Choroby shar pei często wiążą się z jego charakterystycznymi cechami rasowymi - fałdami skórnymi, budową oczu i specyficzną genetyką. Wczesne rozpoznanie objawów pozwala na skuteczne leczenie i utrzymanie dobrej jakości życia psa.

Entropium, czyli podwinięcie powieki, jest jednym z najczęstszych problemów u shar pei. Dolne rzęsy stale drażnią gałkę oczną, co może prowadzić do uszkodzenia rogówki i utraty wzroku. Problem często wymaga korekcji chirurgicznej, szczególnie u młodych psów z nadmiernymi fałdami wokół oczu.

Mucynoza skórna to zaburzenie polegające na nadmiernej produkcji mucyny - galaretowatej substancji wypełniającej fałdy skórne. Choć fałdy są cechą charakterystyczną rasy, ich uszkodzenie może prowadzić do infekcji bakteryjnych wymagających leczenia antybiotykami.

Dysplazja u psa występuje stosunkowo rzadko, dlatego ZKwP nie wymaga obowiązkowych badań przed dopuszczeniem do hodowli. Jednak odpowiedzialni hodowcy często wykonują takie badania dobrowolnie.

Syndrom ciasnej wargi to problem, gdy dolna warga nachodzi na zęby, co może prowadzić do tyłozgryzu i problemów z gryzieniem pokarmu. Często wymaga korekcji weterynaryjnej dla poprawy komfortu psa.

Gorączka shar pei (FSF) - charakterystyczna choroba rasy

Gorączka shar pei, znana jako Familial Shar Pei Fever (FSF), to genetycznie uwarunkowana choroba immunologiczna charakterystyczna tylko dla tej rasy. Jest to schorzenie, które może znacząco wpływać na jakość życia psa i wymaga stałego nadzoru weterynaryjnego.

Podstawowym objawem FSF jest nagły wzrost temperatury do 40-42°C, któremu towarzyszy opuchlizna i bolesność kufy oraz stawów. Ataki trwają zwykle 1-2 dni, po czym temperatura normalizuje się samoistnie, a pies pozornie wraca do pełnego zdrowia. Ta pozorna poprawa może mylić właścicieli, którzy bagatelizują problem.

Najgroźniejszym powikłaniem gorączki shar pei jest amyloidoza (skrobiawica) - odkładanie się w narządach wewnętrznych nierozpuszczalnych białek amyloidu. Najbardziej narażone są nerki, śledziona i wątroba, które stopniowo ulegają uszkodzeniu. Amyloidoza może prowadzić do niewydolności narządów i przedwczesnej śmierci psa.

Leczenie FSF skupia się głównie na spowalnianiu procesu odkładania się amyloidu poprzez specjalne leki i dietę. Psy z potwierdzoną diagnozą powinny być bezwzględnie wyeliminowane z hodowli, aby nie przekazywać genów choroby potomstwu.

Ile żyje shar pei?

Długość życia shar pei wynosi przeciętnie 9-11 lat, co jest typowe dla psów średniej wielkości. Przy odpowiedniej opiece i regularnych kontrolach weterynaryjnych niektóre osobniki mogą dożyć 12-14 lat.

Na długowieczność shar pei wpływa wiele czynników, w tym genetyka, żywienie, aktywność fizyczna i jakość opieki weterynaryjnej. Psy z linii hodowlanych wolnych od FSF i innych chorób genetycznych mają znacznie lepsze rokowania na długie życie.

Starsze shar pei mogą wymagać dostosowania diety, zmniejszenia intensywności ćwiczeń i częstszych kontroli weterynaryjnych. Szczególną uwagę należy zwrócić na stan stawów, serca i nerek, które są najbardziej narażone na problemy związane z wiekiem.

Pielęgnacja shar pei

Pielęgnacja shar pei ma swoje specyficzne wymagania związane z charakterystycznymi cechami rasy. Krótka sierść i fałdy skórne wymagają regularnej, ale nie skomplikowanej opieki. Kluczem jest systematyczność i znajomość potrzeb tej wyjątkowej rasy.

Jak pielęgnować shar pei?

Podstawowa pielęgnacja shar pei koncentruje się na trzech głównych obszarach: sierści, fałdach skórnych i standardowej higienie. Krótka sierść nie wymaga skomplikowanego szczotkowania - wystarczy 2-3 razy w tygodniu używać gumowej rękawicy, grzebienia i szczotki dla psa z naturalnego włosia.

Podczas linienia, które występuje dwa razy w roku, szczotkowanie powinno być codzienne. Psy z sierścią horse coat linieją intensywniej wiosną niż te z brush coat. Po szczotkowaniu warto przetrzeć psa lekko wilgotną irchą, aby usunąć luźne włosy i rozprowadzić naturalne tłuszcze skórne.

Kąpiele shar pei powinny być rzadkie - tylko w przypadku rzeczywistej potrzeby. Zbyt częste mycie może wysuszać skórę i prowadzić do problemów dermatologicznych. Nigdy nie należy używać szamponów zmiękczających włos, które mogą zmienić charakterystyczną teksturę sierści.

W okresie zimowym shar pei, szczególnie z krótką sierścią horse coat, może potrzebować dodatkowego ocieplenia podczas spacerów. Brak podszerstka czyni go wrażliwym na niskie temperatury i wilgoć.

Pielęgnacja fałdów skórnych

Fałdy skórne to najbardziej charakterystyczna cecha shar pei, ale jednocześnie obszar wymagający szczególnej uwagi. Regularna kontrola i czyszczenie fałdów jest kluczowe dla zapobiegania infekcjom bakteryjnym i grzybiczym.

Miejsca między fałdami należy sprawdzać codziennie, szczególnie wokół oczu, jeśli pies ma silnie pomarszczoną twarz i intensywnie łzawi. Zanieczyszczenia, wilgoć i resztki jedzenia mogą gromadzić się w fałdach, tworząc idealne środowisko dla rozwoju bakterii.

Do czyszczenia fałdów najlepiej używać suchej, miękkiej szmatki lub specjalnych chusteczek dla psów. Fałdy powinny być suche - wilgoć sprzyja rozwojowi infekcji. W przypadku zauważenia zaczerwienienia, przykrego zapachu lub wydzieliny należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Wbrew powszechnym mitom, nie należy stosować zasypek czy pudrów między fałdami. Takie preparaty mogą gromadzić się w fałdach i powodować dodatkowe podrażnienia skóry.

Żywienie shar pei. Jaka karma?

Żywienie shar pei wymaga szczególnej uwagi ze względu na skłonność rasy do alergii pokarmowych i problemów skórnych. Zawartość białka w pożywieniu nie powinna przekraczać 20 proc., gdyż nadmierna jego ilość może prowadzić do alergii skórnych i problemów z mucynozą.

Najlepszym wyborem są hipoalergiczne karmy dla psa o ograniczonej liczbie składników, które minimalizują ryzyko reakcji alergicznych. Warto wybierać karmy z jednym źródłem białka (monobiałkowe) i unikać sztucznych barwników oraz konserwantów.

Szczeniętom shar pei zaleca się podawanie karmy zawierającej substancje wzmacniające chrząstki stawowe, takie jak glukozamina i chondroityna. Pomaga to w prawidłowym rozwoju stawów i może zapobiegać problemom w dorosłym życiu.

Dzienną dawkę pokarmu najlepiej podzielić na dwa posiłki - rano i wieczorem po spacerze z psem. Dwukrotne karmienie nie obciąża nadmiernie żołądka i zmniejsza ryzyko problemów trawiennych. Ważne jest również nie dopuszczanie do nadwagi, która obciąża stawy i kręgosłup.

Cena i hodowla shar pei

Decyzja o zakupie shar pei wiąże się z istotnymi kosztami, które wykraczają daleko poza cenę zakupu szczeniaka. Ta wyjątkowa rasa wymaga świadomego wyboru hodowli i przygotowania się na wieloletnie koszty utrzymania. Znajomość rynku hodowlanego pomoże w podjęciu właściwej decyzji.

Cena szczeniaka shar pei

Cena szczeniaka shar pei w Polsce waha się w szerokim przedziale od 4000 do kilkunastu tysięcy zł, w zależności od wielu czynników. Shar pei bez rodowodu można kupić taniej (co nie jest zalecane), podczas gdy szczeniaki z renomowanych hodowli z pełnym rodowodem FCI kosztują najwięcej.

Na cenę wpływa przede wszystkim pochodzenie szczeniaka, osiągnięcia rodziców na wystawach, wyniki badań genetycznych oraz renoma hodowli. Szczeniaki o rzadkich umaszczeniach, takich jak shar pei blue, często osiągają wyższe ceny ze względu na większe zainteresowanie nabywców.

Typ sierści również może wpływać na cenę - szczeniaki horse coat są często droższe ze względu na większą zgodność ze wzorcem wystawowym. Należy jednak pamiętać, że najwyższa cena nie zawsze oznacza najlepszą jakość, dlatego ważne jest dokładne sprawdzenie hodowli.

Koszt utrzymania shar pei w pierwszym roku życia może wynieść dodatkowo 3000-5000 zł, uwzględniając szczepienia, odrobaczanie, karmę, akcesoria i ewentualne koszty weterynaryjne.

Shar pei bez rodowodu vs z rodowodem

Wybór między shar pei bez rodowodu a z rodowodem to nie tylko kwestia finansowa, ale przede wszystkim gwarancji zdrowia i charakteru psa. Pies z rodowodem FCI ma udokumentowane pochodzenie, co pozwala na przewidzenie jego cech i potencjalnych problemów zdrowotnych.

Zalety shar pei z rodowodem obejmują gwarancję czystości rasy, udokumentowane badania genetyczne rodziców w kierunku FSF i innych chorób, możliwość uczestnictwa w wystawach oraz wsparcie hodowcy przez całe życie psa. Ponadto, hodowcy z ZKwP są zobowiązani do przestrzegania regulaminu hodowlanego i etycznych standardów.

Shar pei bez rodowodu może być równie wspaniałym psem rodzinnym, ale kupno od przypadkowych pseudohodowców niesie większe ryzyko problemów zdrowotnych i behawioralnych. Brak dokumentacji utrudnia przewidzenie, jak będzie wyglądał i zachowywał się dorosły pies.

Szczególnie w przypadku shar pei, gdzie choroby genetyczne mogą być poważne i kosztowne w leczeniu, inwestycja w szczeniaka z rodowodem jest często ekonomicznie uzasadniona w dłuższej perspektywie.

Jak wybrać hodowlę shar pei?

Wybór odpowiedniej hodowli shar pei to ważna decyzja, która wpłynie na całe życie psa. Rzetelny hodowca powinien być członkiem Związku Kynologicznego w Polsce.

Kryteria wyboru dobrej hodowli obejmują możliwość obejrzenia matki szczeniąt i warunków, w jakich żyją psy, dostępność wyników badań genetycznych rodziców w kierunku FSF i dysplazji stawów, szczepienia i odrobaczanie szczeniąt zgodnie z harmonogramem oraz gotowość hodowcy do udzielania porad i wsparcia.

Dobry hodowca chętnie opowiada o historii rasy, charakterze swoich psów i wyzwaniach związanych z ich utrzymaniem. Powinien również zadawać pytania przyszłemu właścicielowi, aby upewnić się, że szczeniak trafi w odpowiednie ręce.

Warto unikać hodowli, gdzie nie można zobaczyć matki szczeniąt, gdzie psy żyją w złych warunkach, gdzie hodowca nie posiada dokumentów potwierdzających badania genetyczne lub gdzie oferuje "okazyjne" ceny bez uzasadnienia.

Shar pei miniaturka - czy istnieje?

Shar pei miniaturka to termin często używany w ogłoszeniach sprzedaży, jednak wzorzec FCI nie przewiduje odmiany miniaturowej tej rasy. Oficjalnie istnieje tylko jeden wzorzec shar pei o wysokości 44-51 cm w kłębie.

Psy oferowane jako "shar pei miniaturka" to zazwyczaj osobniki o mniejszych rozmiarach, które mogą być wynikiem krzyżowania z innymi rasami lub nieprawidłowej hodowli. Takie psy często nie zachowują charakterystycznych cech rasowych i mogą mieć problemy zdrowotne związane z niewłaściwą selekcją.

Niektórzy hodowcy celowo prowadzą linie hodowlane o mniejszych rozmiarach, ale takie psy nadal powinny mieścić się w granicach wzorca rasy. Przed zakupem "miniaturki" warto dokładnie sprawdzić pochodzenie psa i upewnić się, że nie jest to wynik nieodpowiedzialnej hodowli.

Prawdziwy shar pei, nawet o mniejszych rozmiarach, powinien zachować wszystkie charakterystyczne cechy rasowe, w tym proporcje ciała, typ sierści i temperament. Jeśli zależy nam na mniejszym psie, lepiej rozważyć inne rasy niż szukać "miniaturowych" wariantów shar pei.

Dla kogo jest shar pei?

Shar pei to rasa, która nie jest odpowiednia dla każdego właściciela. Wymaga doświadczenia, cierpliwości i zrozumienia dla jego unikalnego charakteru. Decyzja o zakupie tego psa powinna być przemyślana i oparta na realnej ocenie swoich możliwości i oczekiwań.

Idealny właściciel shar pei

Idealny właściciel shar pei to osoba doświadczona w pracy z psami o silnej osobowości, która potrafi być jednocześnie konsekwentna i cierpliwa. Pies ten nie nadaje się dla właścicieli szukających psa bezwzględnie posłusznego czy desperacko pragnącego zadowolić człowieka.

Ta rasa sprawdzi się u ludzi, którzy:

• mają doświadczenie z psami niezależnymi i samodzielnymi,
• potrafią zaakceptować "kocie" zachowania psa,
• są gotowi na długotrwały proces budowania wzajemnego zaufania,
• dysponują czasem na regularne wizyty u lekarza weterynarii,
• potrafią zapewnić odpowiednią socjalizację od szczenięcia,
• są finansowo przygotowani na potencjalne koszty leczenia.

Absolutnie nie nadaje się dla początkujących właścicieli psów, osób niecierpliwych lub oczekujących natychmiastowego posłuszeństwa. Nie jest to również dobry wybór dla rodzin z bardzo małymi dziećmi, które mogą nie rozumieć potrzeby szanowania przestrzeni psa.

Wychowanie shar pei - wyzwania i trudności

Wychowanie shar pei to prawdziwe wyzwanie, które wymaga nietypowego podejścia. Ta rasa nie sprawdza się podczas standardowego szkolenia posłuszeństwa - jest zbyt niezależna i uparta, aby ślepo wykonywać polecenia. Zamiast tego potrzebuje partnerskiej relacji opartej na wzajemnym szacunku.

Największym wyzwaniem jest jego oporność na przywołanie, szczególnie gdy jest czymś zainteresowany. Pies ten ma silny instynkt pogoni i może pobiec za kotem czy ptakiem, ignorując wołania właściciela. Dlatego w mieście lepiej nie odpinać go ze smyczy, a na wolnym terenie wypuszczać tylko w bezpiecznych, ogrodzonych miejscach.

Socjalizacja musi rozpocząć się bardzo wcześnie i być prowadzona systematycznie przez całe życie. Szczenięta muszą poznawać różne sytuacje, ludzi i zwierzęta, aby nie stać się nadmiernie nieufne czy agresywne. Jednak nawet najlepsza socjalizacja nie zmieni podstawowego charakteru rasy.

Kluczem do sukcesu jest zaakceptowanie natury pupila i pracowanie z nią, a nie przeciwko niej. Pies ten będzie współpracował, ale na własnych warunkach, co wymaga od właściciela elastyczności i kreatywności w podejściu do szkolenia.

Shar pei jako pies rodzinny

Może być on wspaniałym psem rodzinnym, ale tylko w odpowiedniej rodzinie. Najlepiej sprawdza się w domach z doświadczonymi właścicielami i starszymi dziećmi, które potrafią szanować jego przestrzeń i niezależność.

Ta rasa nie potrzebuje ciągłej aktywności czy uwagi - równie chętnie spędzi dzień na długim spacerze, jak i na drzemce w domu. Ta elastyczność może być zaletą dla rodzin o różnym trybie życia. W dni ze złą pogodą shar pei zadowoli się krótkimi spacerami, a w weekendy może towarzyszyć rodzinie w dłuższych wędrówkach.

Shar pei jako pies rodzinny oferuje niezwykłą lojalność wobec swoich bliskich, jest doskonałym stróżem i nie sprawia problemów nadmiernym szczekaniem. Jego nieszczekliwość i spokojny charakter mogą być zaletą w blokach mieszkalnych.

Jednak potencjalni właściciele muszą być przygotowani na psa, który nie będzie aportował piłki na zawołanie, może ignorować polecenia, gdy znajdzie coś ciekawszego, i będzie wymagał respektowania swojej niezależności. To pies dla rodzin, które cenią sobie osobowość i charakter wyżej niż bezwzględne posłuszeństwo.

Autor: Iwona Czechowska

Bibliografia:

1. Michael Stonewood: The Chinese Shar-Pei: A Complete and Comprehensive Owners Guide to: Buying, Owning, Health, Grooming, Training, Obedience, Understanding and Caring for Your Chinese Shar-Pei. ISBN-13 1091869523, wyd. Dog Care Professionals, UK
2. Bogusław Górny, Zofia Mrzewińska: Sam wychowasz swego psa. Wyd. Multico Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2001
3. https://www.zkwp.pl/wzorce.php
4. https://fci.be/en/Nomenclature/