charakterem. Jest to średniej wielkości pies o zwinnym ciele i gładkiej sierści. Mudi ma charakterystyczne uszy, które mogą być stojące lub opadające.
Jest to rasa, która jest znana z bystrości umysłu i chęci do pracy. Mudiego można łatwo szkolić, dzięki czemu doskonale sprawdza się w roli psa pasterskiego, stróża lub w innych zadaniach. Jest też bardzo towarzyski i oddany swojej rodzinie, co czyni go wspaniałym towarzyszem.
Mudi ma dużo energii do wykorzystania, więc wymaga regularnej aktywności fizycznej i mentalnej. To pies, który lubi być w centrum uwagi i ceni bliskie relacje z ludźmi. Jest to rasa, która świetnie sprawdza się jako pies rodzinny dla aktywnych i zaangażowanych właścicieli.
Cechy fizyczne
Linienie: Obficie linieje
Mudi linieje dwa razy do roku średnio obficie, wymaga wtedy regularnego czesania. Poza tymi okresami jest niekłopotliwy w pielęgnacji i można czesać go nawet raz na dwa tygodnie.
Gatunek włosa: Półdługa
Mudi to energiczny, średniej wielkości owczarek zaganiający o charakterystycznej sierści układającej się fale, a nawet w kędziorki rosnące w przeciwnych kierunkach. Jest ona na całym ciele równomiernej długości, gęsta, ale krótka, gładka w dotyku. Ich sierść składa się z włosa okrywowego i miękkiego podszerstka.
Umaszczenia w rasie to: czarne, płowe, niebieskie marmurkowe, popielate, czekoladowe. Wszystkie z dopuszczalnymi białymi znaczeniami na piersi i końcach palców.
Osobowość
Szczekliwość: Często
Psy tej rasy są bardzo szczekliwe, wszystko za sprawą tego, że w swojej pracy zaganiają owce i krowy, ciągle używając głosu i podgryzając. Dlatego mudi szczekał będzie przy wielu okazjach. Jeśli nadmiernie podekscytuje się lub sfrustruje np. w treningu sportowym, na pewno głośno nam o tym powie. O przyjściu intruza również zaalarmuje szczekaniem.
Aktywność: Potrzebuje dużo ruchu i przestrzeni
Mudi to psy niezwykle energiczne, skoczne i szybkie. Ich opiekun musi wykazać się nie tylko refleksem, by nadążyć w ich szkoleniu, ale również umiłowaniem do aktywności. Mudi bowiem kochają, zarówno ruch, jak i pracę umysłową. Są szybkie zwinne i chętnie będą trenowały bardziej wyczynowe sporty kynologiczne jak agility czy frisbee. Potrzebują długich i aktywnych spacerów, a bez odpowiedniej ilości ruchu i szkolenia będą sprawiały problemy behawioralne. Mudi będzie chętnie towarzyszył w górskich wyprawach, w podróży, w czasie joggingu czy bieganiu przy rowerze.
Podatność na układanie: Bardzo wysoka
Owczarki węgierskie mudi uczą się bardzo szybko a nauka nowych rzeczy, czy to sztuczek, czy innych komend to ich wielka pasja. Potrzebują opiekuna stabilnego psychicznie i odpowiedzialnego, ale jednocześnie delikatnego. Nie zniosą szkolenia z użyciem przemocy i awersji, szybko stracą wtedy zaufanie do przewodnika. Są to bowiem psy wrażliwe i szybko reagujące na bodźce. Mogą być nerwowe w pracy, dlatego ich opiekun nie powinien być początkujący. Mudi nie nadaje się na pierwszego psa.
Predyspozycje użytkowe: Agility
Mudi to psy zaganiające, które są bardzo ekspresyjne, intensywne, szybkie i zwinne. Sprawdzą się doskonale w sportach kynologicznych jak agility, frisbee, flyball, dog dance, obedience. Mogą trenować również nosework, ale będą dodatkowo potrzebowały sportu wymagającego więcej ruchu i aktywności fizycznej.
Uspołecznienie
Stosunek do innych zwierząt domowych: Toleruje
Mudi dobrze dogadują się z psami, chociaż wobec obcych i nachalnych czworonogów w parku mogą być nieśmiałe i odganiać je. Nie będą na pewno uczestnikami dzikich gonitw w parkowych grupach. Mogą mieszkać z innymi psami, nawet tej samej płci i nie są zwykle dominujące ani agresywne. Dogadają się z kotami i gryzoniami, ale jedynie pod nadzorem opiekuna, gdyż jako owczarki zaganiające mogą próbować je paść, co może skończyć się tragicznie.
Stosunek do dzieci: Z rezerwą
Mudi mogą mieszkać z dziećmi, ale jak każde owczarki zaganiające potrzebują odpowiedzialnej kontroli opiekuna. Są bowiem psami reaktywnymi, nerwowymi i mogą bać się bardziej krzykliwych i szybko ruszających się dzieci. Nie będą wobec nich cierpliwe i nie dadzą zrobić sobie wszystkiego. Dlatego rodzic musi nauczyć dziecko jak postępować z psem delikatnie i musi czytać wysyłane przez niego sygnały. Jeśli nie będzie to respektowane, mudi może podgryzać i zaganiać dzieci, a nawet na nie szczekać w celu zdystansowania ich. Ważne by pies miał w domu bezpieczne miejsce, gdzie może odpocząć od kontaktu z dzieckiem.
Brak komentarzy
Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tej rasy.