Labrador retriever to rasa psa pochodząca z Wielkiej Brytanii, znana ze swojego przyjaznego temperamentu, inteligencji i wszechstronności. Jest to średniej do dużej wielkości pies o krótkim, gęstym futrze i charakterystycznej budowie ciała. Przyjacielski, lojalny i oddany swojej rodzinie - będzie z pewnością wiernym i kochającym towarzyszem.
Jak wygląda labrador retriever? Cechy fizyczne
Labrador retriever średniej wielkości pies o mocnej, zwartej budowie ciała. Jego charakterystyczna sylwetka łączy w sobie siłę i elegancję, co sprawia, że rasa ta jest łatwo rozpoznawalna.
Wielkość i waga
Dorosłe samce osiągają wysokość w kłębie 56-57 cm i ważą między 27 a 34 kg. Suki są nieco mniejsze - mierzą 54-56 cm i ważą od 25 do 32 kg. Te proporcje zapewniają labradorom idealną równowagę między siłą a zwinnością.
Budowa ciała
Psy rasy labrador retriever charakteryzują się szeroką głową z wyraźnie zaznaczonym stopem i dobrze rozwiniętą kufą. Oczy mają średniej wielkości, inteligentne i żywe, w kolorze brązowym lub orzechowym. Uszy są średniej wielkości, osadzone raczej z tyłu i po bokach głowy.
Klatka piersiowa szeroka i głęboka, z dobrze wysklepionymi żebrami. Ogon, zwany "wydrowym", jest charakterystycznym elementem rasy - gruby u nasady, stopniowo zwężający się ku końcowi.
Sierść
Szata labradora jest dwuwarstwowa - składa się z krótkiej, gęstej okrywy wierzchniej i miękkiego, wodoodpornego podszerstka. Taka budowa futra skutecznie chroni zwierzę przed zimnem i wodą. Dorosłe osobniki linieją dwa razy w roku - na wiosnę i jesień, co wymaga zwiększonej uwagi w zakresie pielęgnacji w tych okresach.
Stosunkowo krótka sierść tych psów wydaje się dość twarda w dotyku, pozbawiona jest fali i frędzli. Twardości i szorstkości pozbawione z okolice głowy, gdzie włos sprawia wrażenie miękkiego i aksamitnego.
Umaszczenie
W rasie labrador retriever występują trzy uznane kolory sierści. Najczęściej spotykany jest kolor czarny, który przez długi czas był najbardziej ceniony w hodowli psów myśliwskich. Równie popularne jest umaszczenie biszkoptowe, występujące w różnych odcieniach od jasnego kremu po rudy. Trzecim uznanym kolorem jest czekoladowy, który pojawił się w hodowlach najpóźniej.
Labrador a golden retriever - różnice w wyglądzie
Choć labrador retriever i golden retriever często są mylone, istnieją między nimi pewne różnice w wyglądzie. Labrador ma krótszą sierść, podczas gdy golden retriever posiada charakterystyczne długie, złociste futro z elegancką kryzą na szyi i portkami na tylnych łapach. Głowa labradora jest szersza i masywniejsza, z wyraźniej zaznaczonym stopem.
Ogon labradora, zwany "wydrowym", jest gruby u nasady i stopniowo się zwęża, podczas gdy golden ma długi, puszysty ogon z charakterystycznym pióropuszem. Labrador występuje w trzech kolorach (czarnym, czekoladowym i biszkoptowym), natomiast golden retriever zawsze ma umaszczenie w odcieniach złota - od jasnego kremu po intensywny rudy kolor.
Charakter labradora retrievera
Labrador retriever słynie z wyjątkowo przyjaznego i zrównoważonego charakteru, co czyni go doskonałym psem rodzinnym. Ta rasa wyróżnia się niezwykłą kombinacją cech - energii i spokoju, oddania i niezależności, inteligencji i beztroski. Labradory mają wrodzoną zdolność do odczytywania ludzkich emocji i dostosowywania swojego zachowania do sytuacji.
Są to psy, które potrafią być zarówno energicznymi kompanami zabaw, jak i spokojnymi towarzyszami odpoczynku. To właśnie ta wszechstronność charakteru labradora retrievera, w połączeniu z naturalną radością życia, sprawia, że pies ten od lat znajduje się w czołówce najpopularniejszych ras na świecie.
Usposobienie
Łagodność i przyjazność wobec ludzi i innych zwierząt to cechy charakterystyczne tej rasy. Labradora cechuje wysoka inteligencja emocjonalna i zdolność do empatii. Nie wykazuje agresji ani lękliwości, co jest jedną z najcenniejszych cech tej rasy i sprawia, że świetnie odnajduje się zarówno w kontaktach z dorosłymi, jak i dziećmi.
Rodzinność
W środowisku rodzinnym labrador retriever pokazuje swoje najlepsze cechy. Jest cierpliwy i delikatny w stosunku do dzieci, traktując je jak członków swojego stada. Potrafi dostosować poziom energii do wieku i możliwości najmłodszych domowników. Jego naturalna łagodność w połączeniu z instynktem opiekuńczym sprawia, że jest idealnym towarzyszem dla rodzin z dziećmi.
Szczekliwość
W kwestii szczekania labrador retriever wykazuje się wysoką kulturą - nie należy do ras nadmiernie szczekliwych. Zazwyczaj używa głosu tylko w uzasadnionych sytuacjach, co czyni go dobrym sąsiadem nawet w miejskim środowisku.
Podatność na ułożenie
Inteligencja i chęć współpracy z człowiekiem to kolejne atuty tej rasy. Labradory są łatwe w szkoleniu dzięki silnej motywacji do sprawiania przyjemności opiekunowi. W wychowaniu labradora warto wykorzystywać jego naturalną ciekawość i chęć do nauki.
Niektórzy właściciele decydują się na socjalizowanie pupila w psim przedszkolu, gdzie nawiązuje on kontakt z innymi psami. Labrador retriever to pies towarzyski, który ceni sobie zarówno obecność ludzi, jak i innych czworonogów. Ciągła chęć do zabawy i przyjazne usposobienie bywają odbierane jako niesforność, jednak trudno u przedstawicieli tej rasy szukać jakichkolwiek oznak agresji.
Zastosowanie labradorów w służbach i jako psów myśliwskich
Wszechstronność labradora retrievera przejawia się w jego szerokim wykorzystaniu w różnych służbach. Dzięki doskonałemu węchowi i zdolności do nauki, labradory pracują jako psy policyjne, gdzie specjalizują się w wykrywaniu narkotyków. W służbie celnej są niezastąpione przy kontroli bagażu na lotniskach. Sprawdzają się również jako psy ratownicze, gdzie ich wytrwałość i determinacja ratują ludzkie życie. Szczególnie cenione są jako psy przewodnicy dla osób niewidomych oraz w dogoterapii, gdzie ich łagodne usposobienie przynosi najlepsze rezultaty.
Cechą, o której warto wspomnieć, są zdolności łowieckie rasy. W myślistwie labradory doskonale sprawdzają się jako aportery, szczególnie przy polowaniach na ptactwo wodne. Ich naturalna skłonność do aportowania i miękki chwyt sprawiają, że potrafią przynosić upolowaną zwierzynę bez uszkodzenia. Dodatkowo, ich wodoodporna sierść i zamiłowanie do wody czynią je idealnymi pomocnikami przy polowaniach w pobliżu zbiorników wodnych.
Ile żyje labrador?
Przy odpowiedniej opiece i zdrowym stylu życia, pies ten zazwyczaj dożywa 10-12 lat. Niektóre osobniki mogą żyć nawet 14 lat, choć jest to rzadkość. To, ile żyje labrador retriever, w dużej mierze zależy od kilku kluczowych czynników: genetyki (stąd ważny jest wybór sprawdzonej hodowli), diety (unikanie otyłości), poziomu aktywności fizycznej oraz regularnej opieki weterynaryjnej.
Szczególną uwagę należy zwrócić na profilaktykę zdrowotną w starszym wieku, kiedy psy tej rasy są bardziej narażone na problemy ze stawami i tendencję do przybierania na wadze. Warto zauważyć, że samice labradorów żyją średnio nieco dłużej niż samce.
Zdrowie labradora retrievera
Labrador retriever cieszy się na ogół dobrym zdrowiem, choć rasa ta, jak każda inna, ma indywidualne skłonności do niektórych schorzeń dziedzicznych. Przede wszystkim jest to dysplazja stawów biodrowych, a także, w nieco mniejszym stopniu, dysplazja stawów łokciowych.
Labrador retriever bywa dotknięty dziedzicznymi chorobami oczu, jak postępujący zanik siatkówki (PRA), zaćma (CTA) czy dysplazja siatkówki (RD). Schorzenia te, mogące doprowadzić do całkowitej ślepoty, dziedziczą się w sposób recesywny. Oznacza to, że przy kojarzeniu pary nosicieli danego genu istnieje ryzyko zejścia się obu genów, odpowiedzialnych za chorobę i szczenię będzie chore. Dlatego dobrzy hodowcy wykonują badania genetyczne labradorów w kierunku oznaczenia tych chorób i nosicieli kojarzą wyłącznie z osobnikami zdrowymi – wolnymi od genu danej choroby oczu.
Pielęgnacja labradora retrievera
Pielęgnacja psa nie jest kłopotliwa. Jego sierść jest krótka i o ile pies nie pracuje w terenie, wystarczy raz w tygodniu go wyszczotkować. U psów wystawowych wyskubuje się też kępki białej sierści z przedpiersia, jeżeli występują. W okresie linienia, które przypada dwa razy w roku, szczotkować należy codziennie, ponieważ gęsty podszerstek wychodzi całymi kępami.
Codzienny przegląd sierści konieczny jest też w celu sprawdzenia, czy nie doznał on skaleczeń lub innych uszkodzeń skóry, a także czy nie ma na sobie kleszczy, które trzeba natychmiast usuwać i niszczyć. Kleszcze są bardzo niebezpieczne, gdyż roznoszą babeszjozę – chorobę w większości przypadków śmiertelną dla psa.
Labrador retriever na ogół sam ściera pazury w trakcie spacerów, ćwiczeń i pracy. Jeżeli jednak wciąż są one zbyt długie, należy je skracać. Okresowo przegląda się też uszy, zwłaszcza u psów pracujących w wodzie, oraz zęby w celu oczyszczenia ich z ewentualnego nalotu. Zaniedbanie zębów prowadzi do osadzenia się kamienia nazębnego, który powoduje stany zapalne w obrębie jamy ustnej.
Żywienie labradora
Optymalną dietą dla labradora jest karma sucha lub karma mokra dla ras psów średnich, pochodząca od renomowanego producenta i podawana zgodnie z zaleceniami na opakowaniu. W zależności od wieku, trybu życia i ogólnego stanu zdrowia psa karmy są zróżnicowane pod względem procentowej zawartości składników odżywczych. Karmy te są zbilansowane – nie wymagają dodatkowej suplementacji witaminowej i mineralnej.
Można żywić labradora posiłkami domowymi, przyrządzanymi ze świeżych składników, również mając na uwadze wiek psa, jego tryb życia i zdrowie (w tym ewentualne alergie pokarmowe). Należy pamiętać wówczas o uzupełnianiu pożywienia preparatami witaminowo-mineralnymi, dostępnymi w dobrych sklepach zoologicznych lub u lekarza weterynarii, który zaleci właściwe dawkowanie.
Niezależnie od sposobu żywienia, jedzenie najlepiej podawać psu dwa razy dziennie – rano i wieczorem, przy czym posiłek poranny powinien zawierać więcej składników energetycznych, jeżeli jest to pies pracujący, natomiast wieczorny – więcej elementów białkowych, aby zapewnić prawidłową regenerację mięśni podczas odpoczynku. Uwaga: labrador retriever to rasa, która jest bardzo narażona na tycie! Żarłoczny pies zje wszystko, co podsunie mu kochający pan. Często niedoświadczony właściciel przekarmia labradora, dosypując stale karmę do jego miski („bo już pusta”); takie postępowanie uniemożliwia kontrolę ilości podawanej karmy, a stąd prosta droga do nadwagi i otyłości.
Ile kosztuje labrador retriever? Cena szczeniaka
Planując zakup szczeniaka labradora retrievera z legalnej hodowli, należy przygotować się na wydatek od kilku do kilkunastu tysięcy złotych. W tej cenie otrzymujemy zwykle szczeniaka z kompletem szczepień, książeczką zdrowia, chipem, metryką oraz podstawową wyprawką. Odpowiadając na pytanie, ile kosztuje labrador retriever, należy uwzględnić także późniejsze wydatki na żywienie, opiekę weterynaryjną i akcesoria.
Oprócz zakupu psa rozważyć można jego adopcję. Niektórzy uważają, że w schroniskach na próżno szukać psów rasowych. Nie jest to prawda, a w wielu placówkach znaleźć można labradora do adopcji w różnym wieku - od szczeniąt po dorosłe osobniki. Adopcja jest zdecydowanie tańsza niż zakup psa z hodowli, a ponadto może uratować życie zwierzaka. Dla człowieka często okazuje się satysfakcjonującym doświadczeniem i pomaga zyskać wiernego przyjaciela.

Cechy fizyczne
Linienie: Obficie linieje
Gatunek włosa: Półdługa

Osobowość
Szczekliwość: Rzadko
Aktywność: Potrzebuje dużo ruchu i przestrzeni
Podatność na układanie: Wybitna
Predyspozycje użytkowe: Stróżujący

Brak komentarzy
Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tej rasy.