Terier walijski to rasa psów, należąca do grupy terierów i zaklasyfikowana do sekcji terierów wysokonożnych. Ma typ wilkowaty i nie podlega próbom pracy.
Terier walijski jest spokrewniony z Lakeland Terrierem, ale jest starszą rasą. Wyglądem przypomina Airedale Terriera, ale ma dłuższą historię. W przeszłości był wykorzystywany do polowań na lisy, borsuki i wydry. Zarówno terier walijski, jak i lakeland, są do siebie podobne i mogą pochodzić z czasów inwazji Rzymian, gdy plemiona celtyckie szukały schronienia zarówno w górach Walii, jak i w Krainie Jezior.
Terier walijski to zgrabny pies o schludnym wyglądzie, szorstkiej sierści i czarnej maści z podpalaniem. Jest bardziej towarzyski i mniej zaczepny niż lakeland terrier, łatwiejszy do prowadzenia i spokojniejszy. Są skore do zabawy i bardzo wesołe, rzadko bojaźliwe, zazwyczaj pewne siebie. Ze względu na wrodzony upór wobec innych członków rodziny, wymaga konsekwentnego i odpowiedzialnego wychowania.
Teriery walijskie dobrze znoszą podróże i nie obawiają się nowych miejsc. Są silnie związane ze swoim terytorium i konsekwentnie je bronią. Mogą wykazywać skłonność do dominacji wobec innych zwierząt. Oryginalnie były używane jako psy myśliwskie do polowań na lisy, gdzie miały za zadanie wypłaszać zwierzęta z nor. Współcześnie są także hodowane jako psy towarzyszące.
Cechy fizyczne
Linienie: Nie linieje (wymaga strzyżenia lub trymowania)
Terier szkocki nie gubi sierści i nie linieje. Konieczne jest cotygodniowe szczotkowanie, podczas którego usunięty zostanie martwy włos. Nie warto rezygnować z regularnego trymowania. Dzięki temu zabiegowi pies zachowa charakterystyczny dla rasy wygląd.
Gatunek włosa: Szorstka
Terier walijski ma przylegającą, dwuwarstwową szatę. Włos okrywowy jest twardy i szorstki, a podszerstek gęsty i wełnisty. Dzięki temu pies jest chroniony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi.
Osobowość
Szczekliwość: Hałaśliwy
Terier ten ma dość donośny głos, w związku z czym jego szczekanie może być uciążliwe, również dla sąsiadów. Na szczęście dzięki odpowiedniemu wychowaniu można zapanować nad nadmierną szczekliwością. Pies ten nie ma w zwyczaju szczekać bez powodu.
Aktywność: Potrzebuje dużo ruchu i przestrzeni
Terier walijski jest bardzo aktywny i pełen energii. Niewystarczająca ilość ruchu sprawi, że pies ten będzie nieszczęśliwy – i z pewnością zadba o to, aby zostało to zauważone przez domowników. Pies ten każdego dnia potrzebuje intensywnego ruchu – może to być długa wędrówka lub bieganie, a także psie sporty.
Podatność na układanie: Średnia
Choć terier walijski bywa uparty, stosunkowo łatwo się z nim dogadać. Pies ten szybko się uczy, jednak wymaga sporej konsekwencji. Jak niemal każdy terier, pomimo doskonałej znajomości danej sztuczki, za którymś razem może uznać, że nie ma ochoty jej wykonywać. Nie oznacza to jednak, że pies ten nie jest w stanie nawiązać silnej więzi z człowiekiem. Wręcz przeciwnie – jest on bardzo blisko związany ze swoim opiekunem. Jest to rasa odpowiednia do doświadczonej osoby – brak wiedzy może sprawić, że terier szkocki szybko zdominuje człowieka.
Predyspozycje użytkowe: Myśliwski
Terier walijski to pies myśliwski. Dzisiaj pies ten rzadko pojawia się na polowaniach, obecnie jest to bowiem przede wszystkim pies towarzyszący. Ambitny opiekun może wykorzystać doskonałe umiejętności teriera szkockiego, na przykład w agility. Terier ten poradzi sobie znakomicie, ponieważ jest szybki i zwinny. Przedtem jednak opiekun powinien wypracować dobrą relację z psem, aby mieć pewność, że terier szkocki zechce współpracować.
Uspołecznienie
Stosunek do innych zwierząt domowych: Toleruje
Terier walijski jest dość pozytywnie nastawiony do innych psów i nie zaczepia ich bez powodu. Jeżeli jednak zostanie sprowokowany, na pewno zechce pokazać, kto tu rządzi. W stosunku do kotów czy innych małych zwierząt może wykazywać instynkt łowiecki, choć – jeśli będą to domownicy – może okazać się tolerancyjny.
Stosunek do dzieci: Z rezerwą
To, w jaki sposób terier szkocki będzie odnosił się do dzieci, w dużej mierze zależy od wychowania. Na ogół pies ten toleruje dzieci, jednak z pewnością nie pozwoli na nadmiernie obcesowe traktowanie. Kontakty powinny odbywać się pod opieką dorosłych.
Brak komentarzy
Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tej rasy.