Rhodesian ridgeback

Sierść rodezjanów jest krótka, co znacznie ułatwia pielęgnację tych psów. Jednak warto wiedzieć, że rodezjanie linieją przez cały rok, co oznacza, że tracą sierść przez kolejne miesiące. Dlatego zaleca się regularne czesanie, aby kontrolować wypadającą sierść i utrzymać ją pod kontrolą.

Warto również zaznaczyć, że rodezjanie posiadają niewiele podszerstka. To oznacza, że są wrażliwi na chłodniejsze temperatury, zwłaszcza podczas zimy. Dlatego ważne jest, aby zapewnić im odpowiednią ochronę przed wychłodzeniem. Przy niskich temperaturach warto zadbać o odpowiednie ubranie lub schronienie dla psa na dworze.

Przedstawiciel tej rasy może mieć umaszczenie od jasnopszenicznego aż do ciemnego
rudego. Jednak ciemniejsze psy spotyka się częściej. Dopuszczalne są u nich niewielkie jasne znaczenia na piersi, palcach i brzuchu oraz ciemna kufa i uszy. Sierść rodezjana jest niezwykle gęsta i krótka, a także naturalnie lśniąca.

Rodezjan jest czujny, lecz mało hałaśliwy.

Wytrzymały i żywiołowy rhodesian ridgeback potrzebuje odpowiedniej ilości ruchu oraz zajęcia. Nie wystarczą mu spacery na smyczy, musi mieć zapewnioną możliwość swobodnego biegania, angażujące go aktywności fizyczne i psychiczne. Chętnie towarzyszy on właścicielowi w joggingu lub w rowerowej przejażdżce, lubi wychodzenie do dużego ogrodu, częste spacery, psie sporty oraz naukę komend i sztuczek.

Rhodesian ridgeback nie jest psem, którego łatwo skłonić do wykonywania poleceń. Jego szkolenie powinno być rozpoczęte już w wieku szczenięcym. Podporządkowanie się nie jest bowiem jego mocną stroną i na pewno nie podporządkuje się on każdemu. Podczas treningu istotna jest stanowczość i konsekwencja, nie można jednak absolutnie podnosić na psa głosu.

Czworonogi tej rasy miały ochraniać ludność podczas wędrówek i alarmować o
niebezpieczeństwie – zwłaszcza o zbliżających się drapieżnikach. Nazywane są
one„afrykańskimi psami na lwy”. Bez wahania rozpoczynały one bowiem pogoń za
zwierzyną dużo większą i silniejsza od siebie. Jednak zawsze działały one w grupie,
ścigając drapieżniki z głośnym ujadaniem i zatrzymując ją do czasu przybycia myśliwego.
Nigdy nie zabijały, tylko otaczały ofiarę całym stadem.
Rhodesiany startują niekiedy w zawodach agility. W Stanach Zjednoczonych często biorą
one również udział w coursingu.

Przedstawiciel tej rasy dobrze się czuje w grupie psów i może mieszkać z nimi pod jednym
dachem. Silny samiec może mieć jednak problemy z zaakceptowaniem na swoim terenie
drugiego samca o równie mocnym charakterze.
Rodezjany raczej nie tolerują jednak kotów, królików i innych małych zwierząt domowych.

Rhodesian dobrze dogaduje się z dziećmi – jest wobec nich tolerancyjny, cierpliwy i
delikatny Należy zawsze uważać, żeby maluchy nie przekraczały granic psa.