Ciobanesc Romanesc de Bucovina

Psy te linieją dwa razy do roku, trzeba czesać je wtedy częściej niż zwykle. Jest to rasa naturalna, która pracuje z pasterzami w wysokich górach, a w takich warunkach ich pielęgnacją nikt się nie zajmuje. Jednak psy wystawowe lub mieszkające w domu powinny być czyste i czesane regularnie, choć nie przesadnie często. 

Ta górska rasa psów z Rumunii ma długą, szorstką i przylegającą sierść z gęstym podszerstkiem. Najdłuższy włos na szyi psów pasterskich z Bukowiny tworzy kryzę, na przednich łapach frędzle i portki na udach. Umaszczenie w rasie dzieli się na klasyczne i jednolite. W przypadku maści klasycznej podstawową barwą jest biała lub beżowo biała, a na niej szare lub czarne łaty. Maść jednolita z kolei nie ma łat, jest biała, beżowo biała, popielata lub czarna. 

Psa pasterskiego z Bukowiny usłyszmy raczej tylko w czasie stróżowania, gdy ostrzegał będzie o zagrożeniu lub ruszał do ataku. Nie są to psy ujadające bez powodu. 

Rasa ta nie nadaje się na towarzysza osób lubiących sporty kynologiczne lub chcących zabierać psa na rower czy długi jogging. Nie powinny żyć w mieście i mieszkać w bloku. To psy pasterskie typowo stróżujące, chociaż mieszkając w domu z ogrodem, potrzebują spacerów poza teren. W swojej ojczyźnie muszą niekiedy walczyć z wilkami, bądź niedźwiedziami, są więc silne, odporne fizycznie i zwinne, gdy wymaga tego sytuacja. 

Psy pasterskie z Bukowiny wymagają podstawowego szkolenia, a opiekun musi zapanować nad ich siłą, chociażby prowadząc psa na smyczy. Potrzebują przewodnika konsekwentnego w swoich decyzjach i stabilnego psychicznie. Są psami posłusznymi i oddanymi rodzinie, wystarczy, że będą mogły spełniać się w tym, do czego zostały wyhodowane, czyli stróżowaniu. 

Rasa ta nie sprawdzi się w sportach kynologicznych, chyba że w nosework czy posłuszeństwie sportowym na amatorskim poziomie. To typowy pies stróżujący i najlepiej odnajdzie się, pilnując zwierząt gospodarskich i pomagając pasterzom. Poza swoją ojczyzną trzymany jest raczej jako stróż posesji i pies rodzinny. 

Psy tej rasy mogą mieszkać w grupie z innymi czworonogami, jednak najlepiej płci przeciwnej. Jeśli chcemy mieć dwa samce, jeden musi być wprowadzony jako szczeniak, a trzymanie pod jednym dachem dwóch dominujących osobników tej samej płci może się nie sprawdzić. Wobec obcych psów są sceptyczne, ale bywają też agresywne. Zaatakują każdego czworonoga, który spróbuje wedrzeć się na ich posesję. Z kotami i innymi zwierzętami psy pasterskie z Bukowiny dogadają się, gdyż nie wykazują instynktu łowieckiego. 

Psy z Bukowiny lubią towarzystwo dzieci i są wobec nich cierpliwe. Ze względu na swoją wielkość i opanowanie nie odczują dotkliwie, gdy pociecha niechcący na nie wpadnie, czy nadepnie na łapę. Dziecko musi jednak zawsze być pod nadzorem dorosłych w czasie kontaktów z psami.