Căo da Serra da Estrela

Psy tej rasy linieją dość obficie dwa razy do roku i wymagają wtedy częstszego czesania, aby usunąć martwy włos. Jednak, jako że psy z estrela to rasa pasterska i stróżująca, ich hodowla od początku prowadzona była w kierunku minimalnej pielęgnacji, którą w trudnych warunkach wiejskich nikt się nie przejmował.  

Pies górski z estrela występuje w dwóch odmianach- długo i krótkowłosej. Ich sierść okrywowa jest bardzo gęsta, ale nie szorstka, w typie koziej, a podszerstek krótki, miękki i bardzo obfity.W odmianie długowłosej sierść jest prosta lub falista, najdłuższa na ogonie, wokół szyi tworzy gęstą kryzę a na udach tzw. portki, dodatkowo pióra na przednich łapach. W odmianie krótkowłosej sierść ma tę samą długość na całym tułowiu poza głową i łapami.Umaszczenia w rasie to: jednolite żółte, płowe i szare oraz ich odcienie, dodatkowo wilczaste, pręgowane. Wszystkie maści mają typową dla rasy ciemną maskę, a na szyi, klatce piersiowej i czubkach palców mogą pojawić się małe, białe znaczenia. 

Psy z estrela to typowe owczarki stróżujące i pilnujące stad owiec, czy bydła. Dlatego na co dzień są spokojne i sprawiają nawet wrażenie leniwych. Jednak gdy pojawia się zagrożenie w postaci drapieżnika lub intruza, stają się agresywne i waleczne. Ich szczekanie usłyszymy zatem głównie w sytuacjach, gdy wokół swojej posesji wyczują zagrożenie, o którym zaalarmują. 

Rasa ta nie należy do zbyt ruchliwych i nie sprawdzą się ani jako psy miejskie, ani jako towarzysze joggingu. Potrzebują co prawda regularnych spacerów poza posesję, ale nie muszą być one zbyt intensywne. Najbliższe naturalnemu środowisku będzie dla nich pilnowanie bardzo dużego terenu lub farmy pełnej zwierząt gospodarskich. Nie mogą być jednak uwiązane na łańcuchu ani spędzać całych dni w kojcu. Powinny po terenie przechadzać się swobodnie i mieć na niego oko.

Psy te są oddane swojej rodzinie, bardzo sceptyczne, a nawet agresywne wobec obcych. Cechują się niezależnością, więc ich szkolenie nie zawsze będzie szło gładko. Nie powinno się jednak używać wobec nich kar ani przemocy, a konsekwentnie wprowadzać zasady i motywować do wykonywania komend. Należy pilnować ich kontaktów z gośćmi i nauczyć, że w czasie obecności opiekuna to on przyjmuje inicjatywę, gdyż ze względu na ich terytorialność mogą zachowywać się agresywnie. 

Pies z estrela nie będzie sprawdzał się w sportach kynologicznych, chociaż sporty węchowe jak nosework nadają się dla każdego psa, również dla tej rasy. Jego użytkowość ściśle związana jest z pilnowaniem i w tym będzie sprawdzał się najlepiej. 

Psy z estrela bywają agresywne wobec obcych psów, a gdy pilnują stad zwierząt gospodarskich, zarówno wilk, jak i obcy pies będzie dla nich wrogiem, którego zaatakują bez zastanowienia. Mogą żyć i pracować w większej grupie, jednak należy uważać na ich kontakty z czworonogami tej samej płci, szczególnie takimi o dominującym charakterze. Mogą przestać się z nimi dogadywać i będzie dochodzić do spięć i walk. Dlatego najlepiej nowe psy do stada wprowadzać jako szczenięta. Wobec zwierząt gospodarskich, czy kotów są łagodne, nie wykazują również instynktu łowieckiego. 

Rasa ta dobrze dogaduje się z dziećmi, jest wobec nich cierpliwa i niebojaźliwa. Psy te oddane są swojej rodzinie, jednak obce dzieci traktować będą ze sceptycyzmem, a na pewno bez zgody opiekuna nie wpuszczą ich na posesję.