Buldog kontynentalny

Psy tej rasy linieją dwa razy do roku, ale gubią również sierść w mniejszych ilościach przez cały czas. Nie wymagają codziennego czesania, ale trzeba liczyć się z tym, że ich twarda i krótka sierść będzie wbijać się w dywan czy kanapę i ciężko ją usunąć. Dlatego dobrze jest czesać psa raz na kilka dni. 

Sierść buldogów kontynentalnych składa się z krótkiego, przylegającego i lśniącego włosa okrywowego oraz krótszego i delikatnego podszerstka. Wszystkie umaszczenia, którym towarzyszy czarny nos są dopuszczalne. Mogą być łaciate, pręgowane, o jednolitym kolorze, mieć czarną maskę lub nie. Jedyne nieuznane umaszczenia to niebieski i czekoladowy. 

Psy tej rasy nie są szczekliwe, głównie usłyszeć je możemy w czasie stróżowania, kiedy ostrzegają o przybyciu intruza lub gdy bardzo się pobudzą np. w zabawie. Poza tym są pewne siebie i nie czują potrzeby dystansowania źródła strachu ciągłym szczekaniem. 

Buldogi kontynentalne to bardzo bliscy kuzyni buldogów angielskich, a twórcom tej rasy przyświecała idea wyhodowania zdrowszego psa. Mają one zarówno dłuższe łapy, jak i kufę, rzadziej chorują na dysplazję. Dzięki temu mogą żwawiej kroczyć przez życie i korzystać z uroków aktywności fizycznej. Być może nie sprawdzą się jako towarzysz długodystansowych wypraw rowerowych, ale mogą biegać z opiekunem, chodzić po górach i trenować sporty kynologiczne. 

Psy tej rasy są bystre i szybko się uczą, jednak są dość niezależne i trzeba nieco pokombinować, by wzbudzić w nich motywację do pracy. Kochają przeciąganie zabawkami, węszenie i jedzenie smakołyków więc doskonale sprawdzą się metody pozytywne połączone. Trzeba jednak pogodzić się z tym, że praca z nimi nie będzie łatwa. Muszą odbyć minimum podstawowe szkolenie z posłuszeństwa, aby ich opiekun mógł kontrolować ich siłę i popędy. 

Psy tej rasy dobrze sprawdzą się w obronie sportowej - IPO, posłuszeństwie sportowym, nosework. Mogą trenować również sporty bardziej wysiłkowe jak agility czy frisbee, ale raczej na amatorskim poziomie, po przebadaniu ich na dysplazję i choroby kręgosłupa.

Buldog kontynentalny może mieszkać w grupie psów, najlepiej, gdy nowy członek stada wprowadzany jest jako szczeniak. Wobec obcych czworonogów zachowują się neutralnie, chociaż mogą być agresywne względem tej samej płci, szczególnie w okresie dojrzewania. Po odpowiednim wprowadzeniu dogadają się z kotami i innymi zwierzętami. 

Buldogi kontynentalne są psami przywiązanymi do rodziny, chętnie przebywają w towarzystwie swoich ludzi, również dzieci. Są wobec nich cierpliwe, lubią się bawić i wygłupiać. Trzeba jednak kontrolować ich stosunki, gdyż młode buldogi nie zdają sobie sprawy ze swojej siły, mogą zatem dziecko przewrócić czy nabić niechcący siniaka.