REKLAMA
  • Pies
  • Mam psa
  • Zrozumieć psa

Mowa ciała psa - czytanie sygnałów wysyłanych przez czworonoga

Opublikowane: 11:00 Przeczytasz w: 9 min

Prawidłowa komunikacja z czworonogiem to podstawa relacji właściciela z psem. Właściwe odczytywanie sygnałów dawanych nam przez pupila pozwala na zacieśnianie więzi i szybkie odpowiadanie na jego potrzeby. Psy porozumiewają się z nami poprzez mowę ciała, a o wiele rzadziej przez wokalizację, czyli szczekanie. Jak więc odczytywać sygnały, które nam wysyłają?

Spis treści

    W jaki sposób psy okazują radość i zaufanie? 

    Jeśli jesteś właścicielem psa, to z pewnością zależy ci na jego szczęściu. Po czym jednak poznać, że jest on zadowolony z życia? 

    Pamiętaj o tym, że twój pupil żyje chwilą obecną. Rozpoznanie radosnego zwierzaka jest więc stosunkowo proste, intuicyjne i z reguły nie przysparza problemów. 

    Szczęśliwy pies macha ogonem, rusza na boki całym ciałem, a nierzadko również podskakuje. Jego uszy zazwyczaj skierowane są do tyłu. Oczy zwierzęcia mogą być delikatnie przymrużone a źrenice wąskie. 

    Zdarza się, że pupile w trakcie przywitania z człowiekiem, kładą się na plecy i eksponują tym samym brzuch na pieszczoty. Oznacza to, że czują się dobrze w jego towarzystwie. 

    Pamiętaj o tym, że jama brzuszna to miejsce, w którym znajdują się narządy kluczowe dla zdrowia i życia zwierzęcia, a jednocześnie nie są one osłonięte szkieletem kostnym, tak jak klatka piersiowa. W świecie natury przewrócenie się na plecy w towarzystwie drapieżnika może więc oznaczać rychłą śmierć. 

    Jeśli twój pies eksponuje w twoim towarzystwie brzuch i merda ogonem, oznacza to, że czuje się bezpiecznie. Jest to więc bardzo dobry znak. 

    Zdarza się, że zachowanie oddające szczęście psa może przysporzyć problemów. Niektóre czworonogi na widok człowieka lub jedzenia podskakują z radości. Nie każdemu to odpowiada. Jeśli chcesz oduczyć swojego psa wskakiwania na ludzi, koniecznie skontaktuj się z behawiorystą. 

    Mowa ciała szczęśliwego zwierzaka zazwyczaj jest łatwa do odczytania. Jak jednak odczytywać inne jego emocje? 

    Jak wygląda zaniepokojony pies? 

    Zachowanie psa może zdradzić nam także, że jest on zaniepokojony. Przyczyną takiej sytuacji z reguły jest zdarzenie niezrozumiałe dla zwierzęcia, np. dźwięki nadchodzącej burzy lub wiejącego wiatru. 

    Ogon psa jest wówczas delikatnie opuszczony, a uszy postawione prosto. Sygnałem świadczącym o zaniepokojeniu lub czujności może być też odwracanie głowy w poszukiwaniu np. źródła hałasu. Wyraz pyska jest charakterystyczny: oczy z reguły są szeroko otwarte a źrenice stosunkowo szerokie. 

    Niektóre psy w obliczu stresu zaczynają intensywnie ziać, inne unikają tego w celu lepszego słyszenia swojego otoczenia. 

    Zaniepokojony pupil może zacząć szczekać. Zdarza się również, że zwierzę z ciekawości obraca głowę naprzemiennie w lewo lub w prawo. 

    Jak zachowuje się przestraszony pies? 

    Psy okazują strach w różnych sytuacjach. Na co dzień może zdarzyć się to np. w trakcie otrzymywania obelgi od swojego właściciela lub po usłyszeniu głośnego lub gwałtownego dźwięku. 

    Przestraszony pies ma opuszczone uszy i unika kontaktu wzrokowego. Ogon zazwyczaj trzyma nisko lub wręcz chowa go między nogami. Pozycja ciała psa jest wówczas skulona a głowa opuszczona. Zwierzę może chcieć uciekać lub się trząść. 

    Warto pamiętać o tym, że strach często mylony jest przez właścicieli z poczuciem winy. Jeśli pies podczas twojej nieobecności w domu zachował się nieodpowiednio, np. pogryzł buty, to karcenie go po kilku godzinach od tego zdarzenia jest bezsensowne i wywołuje w zwierzęciu jedynie przerażenie. Pupil raczej nie powiąże twojej reprymendy z poprzednim zajściem. Jeśli zaczniesz krzyczeć na niego w takiej sytuacji, jego mowa ciała zdradzi jedynie strach, a nie wyrzuty sumienia. Nie warto w ten sposób osłabiać swojej relacji ze zwierzęciem. 

    Prawidłowo udzielona reprymenda powinna mieć miejsce bezpośrednio po zauważeniu złego zachowania. Tylko wówczas ma sens. Jeśli jednak wciąż nie wiesz, jak oduczyć psa gryzienia — skontaktuj się z behawiorystą. 

    Pamiętaj o tym, że twój zwierzak jest bardzo wyczulony na ton głosu i krzyk. Jeśli planujesz zorganizować imprezę, zastanów się, czy głośne rozmowy i muzyka nie będą generowały strachu u pupila. 

    Zwierzaki boją się sytuacji, których nie rozumieją. Miej to zawsze na uwadze i obserwuj mowę ciała swojego psa. 

    Mowa ciała psa agresywnego 

    Bardzo ważne jest rozpoznawanie agresji u psa. Pamiętaj o tym, że zazwyczaj ma ona swoją przyczynę i wbrew pozorom może wykazywać ją każdy, nawet najmilszy w obyciu pupil. 

    Zwierzak szykujący się do ataku mruży oczy i eksponuje zęby. Zdarza się, że pysk psa jest w charakterystyczny sposób zmarszczony, a uszy odstawione do tyłu. 

    Pupile mogą mieć także napięte mięśnie w trakcie spaceru podczas konfrontacji z innymi psami. Ich sierść jest zjeżona, szczególnie wzdłuż grzbietu. Ma to na celu pozorne zwiększenie swoich rozmiarów i wywarcie wrażenia na przeciwniku. 

    Jeśli masz do czynienia z agresywnym psem, nie wykonuj gwałtownych ruchów. Pamiętaj też o tym, żeby unikać kontaktu wzrokowego. W świecie zwierząt intensywne wpatrywanie się w oczy odbierane jest jako zaproszenie do walki. 

    Jeśli masz dzieci, bardzo ważne jest, abyś uczył je, w jaki sposób mają odczytywać nastrój psa. Zdarza się, że najmłodsi, w trakcie zabawy z pupilem, przekraczają jego granice, np. ciągnąc za ucho lub za ogon. Uświadom swoje dziecko, że takie zachowanie jest nieodpowiednie i spróbuj wytłumaczyć, jak wygląda pies, który ma zamiar ugryźć. 

    Pamiętaj o tym, że agresja zawsze ma swoją przyczynę i zazwyczaj jej wina nie leży po stronie zwierzęcia. Jeśli jednak uważasz, że problem wymyka się spod twojej kontroli — skontaktuj się z behawiorystą. 

    Sygnały uspokajające u psa 

    Przeciwieństwem zachowań agresywnych są sygnały uspokajające. Jest to mowa psa świadcząca o pokojowym nastawieniu i braku chęci do konfrontacji. Zwierzak wówczas może ziewać, oblizywać się, zastygać w bezruchu, odwracać głowę, zapraszać do zabawy (np. przez pozycję "play bow" - przednie łapy położone, tylne stoją), mlaskać, chodzić po łuku, wąchać otoczenie lub naprzemiennie siadać i wstawać. 

    Jednym słowem — są to wszystkie zachowania mające na celu uniknięcie konfliktu z innym psem lub człowiekiem. Warto mieć świadomość ich istnienia i zauważać je u swojego zwierzaka, ponieważ są one nie mniej ważne niż sygnały świadczące o agresji. 

    Psie oznaki bólu 

    Ocena bólu u zwierząt jest bardzo trudna, niemniej jednak właściciel, który dobrze zna swojego psa, jest w stanie szybko stwierdzić, że coś doskwiera jego pupilowi. Zdarza się jednak, że objawy te są dosyć niespecyficzne. 

    Do przejawów bólu u psa może należeć wylizywanie łap, w szczególności przedramion. Dyskomfort w obrębie brzucha lub kręgosłupa często objawia się łukowatym wygięciem grzbietu. Jama brzuszna może być wówczas twarda i napięta. Częstym objawem bólu jest również intensywne dyszenie, co może zostać pomylone z niepokojem lub stresem. 

    Pies, który źle się czuje, jest zazwyczaj osowiały i mniej skory do zabawy. Może zdarzyć się, że nie będzie chciał wychodzić na spacer lub wstawać ze swojego posłania. Dobrym wyznacznikiem choroby u zwierząt jest również apetyt i pragnienie. 

    Mowa ciała psa — podsumowanie 

    Aby lepiej zrozumieć psa, bacznie obserwuj jego ciało. Jest to kluczowe do utrzymania dobrej relacji ze swoim pupilem. 

    Badania naukowe udowodniły również, że umiejętność rozpoznawania nastroju psa w trakcie treningu przyspiesza proces nauki. Jeśli więc starasz się nauczyć pupila nowej sztuczki lub uczęszczasz z nim do szkółki, zwróć uwagę na to, czy jest on wówczas zadowolony. Nie forsuj go do wykonywania niechcianych aktywności. Prawdopodobnie będzie miało to gorszy efekt niż trening odbyty w przyjaznej i radosnej atmosferze. 

    Podczas spacerów zwracaj uwagę na obecność sygnałów uspokajających i ostrzegawczych. Może to pomóc ci w zrozumieniu, czy twój pupil ma aktualnie ochotę na zabawę z psem sąsiada, czy może wolałby spędzić ten czas jedynie w twoim towarzystwie. 

    Pamiętaj o tym, aby uczyć dzieci, jak pies zachowuje się w konkretnych sytuacjach. Być może zapobiegnie to bardzo nieprzyjemnej sytuacji. 

    Twój pupil nie rozumie twoich słów, ale rozpoznaje ton głosu i reaguje na krzyk. Staraj się mówić do niego spokojnie, nawet jeśli jesteś bardzo zdenerwowany. Pies potrzebuje stabilnego i bezpiecznego środowiska. Tylko wtedy może poczuć się w pełni szczęśliwie. 

    Bibliografia
    1. "Zły czy chory? Objawy behawioralne spowodowane bólem u psów i kotów. Cz. I" - A. Kopania, A. Słyk-Przeździecka; Magazyn Weterynaryjny; 09/2018 
    2. "Zły czy chory? Objawy behawioralne spowodowane bólem u psów i kotów. Cz. II" - A. Kopania, A. Słyk-Przeździecka; Magazyn Weterynaryjny; 07/2018 
    3. "Agresja i samouszkodzenia u adoptowanego psa" - J. Kudła; Magazyn Weterynaryjny; 12/2019 
    4. "Agresja psów do właścicieli - przyczyny, wstępne rokowanie i pierwsza pomoc. Cz. II" - J. Iracka; Magazyn Weterynaryjny; 03/2018 
    5. "Dog's Body Language Relevant to Learning Achievement" - M. Hasegawa, N. Ohtani, M. Ohta; Animals; 4/2014, 45-58, doi:10.3390/ani4010045 

    Oceń artykuł

    Ogólna ocena: 0,0 | liczba ocen: 0
    0/400

    Brak komentarzy

    Nikt jeszcze nie dodał komentarza do tego artykułu.