Owczarek australijski typ amerykański

Psy tej rasy linieją dwa razy do roku, średnio obficie. Należy je wtedy czesać kilka razy w tygodniu, by pozbyć się wypadającej sierści. Poza tymi okresami należy czesać je regularnie, raz na tydzień lub rzadziej. 

Owczarki australijskie mają średnio długą, prostą lub lekko falistą sierść składającą się z dłuższego włosa okrywowego i krótszego podszerstka. Najdłuższa sierść jest na kryzie, ogonie i portkach. Występują w umaszczeniach: czarnym, czekoladowym, niebieskim lub czerwonym marmurkowym, wszystkie z możliwymi podpaleniami i białymi znaczeniami na pysku, łapach, kryzie i piersi. 

Psy tej rasy są reaktywne i szybko się pobudzają, dlatego zdarza im się szczekać więcej niż przeciętnie. Poza tym, że sprawdzą się jako psy stróżujące, to ich głos usłyszymy szczególnie w chwilach wysokiego pobudzenia np. treningu czy zabawie, albo w momentach frustracji. Jako owczarki zaganiające bydło, muszą pracować również zębami i głosem. Oszczekiwanie i gryzienie krów w nogi mają we krwi, nie dziwi więc, że na co dzień również mogą pokazywać takie zachowania. 

Owczarki australijskie to psy bardzo aktywne, potrzebujące codziennego ruchu i długich spacerów. Absolutnie nie nadają się dla osób leniwych, które lubią spędzać wolny czas jedynie na kanapie. Idealny opiekun owczarka australijskiego lubi długie spacery, wędrówki i sport. Będą towarzyszyć przewodnikowi w joggingu, podróżach rowerowych czy na wycieczkach.

Psy tej rasy bardzo szybko się uczą, wręcz potrzebują pracy umysłowej, sama aktywność fizyczna im nie wystarczy. Nie nadają się na pierwszego psa, a ich opiekun musi być zrównoważony, pewny siebie, ale i łagodny. Mimo że owczarki australijskie to psy pasące bydło, są dość wrażliwe na emocje przewodnika i będą źle reagować na szkolenie z użyciem kar cielesnych. Najlepiej prowadzić je konsekwentnie, ale przy użyciu metod pozytywnych i zapewnić im codzienną aktywność fizyczną i umysłową. 

Owczarki australijskie królują w wielu sportach kynologicznych jak agility, frisbee, dog dance, obedience, flyball czy nosework. Sprawdzą się również na farmie. Do pracy jednak najlepiej szukać psów, które w rodowodzie prowadzą linie użytkowe, a ich rodzice sprawdzają się na farmie. 

Owczarki australijskie z reguły nie powinny być negatywnie nastawione do obcych psów, lecz to bardzo zależy od tego, z jakim psem mają do czynienia. Zbyt nachalne i dominujące psy nie przypadną im do gustu, chociaż nie będą raczej zaczynały awantury jako pierwsze. Mogą mieszkać z psami, nawet tej samej płci, choć najlepiej wprowadzać nowych członków stada jako szczenięta. Dogadają się z kotami i innymi zwierzętami, lecz trzeba nadzorować ich kontakty, bo mogą próbować je zaganiać. 

Owczarki australijskie nie są zbyt wylewne do obcych i podchodzą do nich z obojętnością. Mogą mieszkać z dziećmi, jednak gdy te będą naruszać ich granice poprzez zbyt nachalne pieszczoty, mogą pokazać zęby lub ugryźć. Należy ściśle kontrolować kontakty psa z dzieckiem, bo gdy pociecha będzie codziennie naruszała granice psa, może on zacząć ją zaganiać z użyciem zębów w celu zdystansowania. Szczególnie polubią starsze dzieci, z którymi mogą bawić się w aportowanie lub wykonywać dla nich sztuczki.